دوره 75، شماره 8 - ( آبان 1396 )                   جلد 75 شماره 8 صفحات 584-577 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Valizadeh L, Ghahremani G, Mostafa Gharehbaghi M, Jafarabadi M A J A. The effect of body status on gastroesophageal reflux after feeding among hospitalized premature infants: a randomized crossover clinical trial. Tehran Univ Med J 2017; 75 (8) :577-584
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8389-fa.html
ولی‌زاده لیلا، قهرمانی گلنار، مصطفی قره‌باغی منیژه، اصغری جعفرآبادی محمد. تاثیر وضعیت‌های بدنی بر بروز ریفلاکس گاستروازوفاژیال پس از تغذیه در نوزادان نارس: کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1396; 75 (8) :577-584

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8389-fa.html

تاثیر وضعیت‌های بدنی بر بروز ریفلاکس گاستروازوفاژیال پس از تغذیه در نوزادان نارس: کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی
لیلا ولی‌زاده1 ، گلنار قهرمانی* 2، منیژه مصطفی قره‌باغی3 ، محمد اصغری جعفرآبادی4
1- گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران. ، golnar.gahramani@yahoo.com
3- گروه نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
4- مرکز تحقیقات پیشگیری از مصدومیت‌ها‌ی ترافیکی جاده‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
چکیده:   (3533 مشاهده)
زمینه و هدف: ریفلاکس گاستروازوفاژیال امری شایع در بین نوزادان نارس هست که افزایش آن باعث مشکلاتی مانند کاهش میزان وزن‌گیری و افزایش طول مدت بستری می‌گردد. وضعیت‌دهی بدنی روش مناسبی برای کاهش ریفلاکس می‌باشد. اما در این زمینه مطالعات کافی در دسترس نیست. هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تاثیر وضعیت‌های بدنی بر میزان بروز ریفلاکس پس از تغذیه در نوزادان نارس بستری می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که از دی تا اسفند ماه سال ۱۳۹۳ در بیمارستان الزهرای تبریز انجام پذیرفت ۳۲ نوزاد نارس بستری در بخش نوزادان با سن ۳۶-۳۳ هفته حاملگی انتخاب شدند. هر نوزاد به مدت چهار روز در مطالعه حضور داشت که در هر روز پس از هر دوره تغذیه و حدود دو ساعت تا شروع دوره تغذیه بعدی در طی یک دوره ۱۲ ساعته (هشت صبح تا هشت عصر) به‌صورت تصادفی و غیرتکرار شونده و با استفاده از بلوک‌های تصادفی در یکی از وضعیت‌های لترال جنینی، لترال آزاد، سوپاین جنینی و سوپاین آزاد قرار ‌گرفت و سپس میزان بروز ریفلاکس اندازه‌گیری ‌شد.
یافته‌ها: با توجه به نتایج آماری، وضعیت لترال جنینی از نظر بروز ریفلاکس اختلاف معناداری با سایر وضعیت‌ها داشت (۰/۰۰۱>P). تعداد دفعات ریفلاکس در وضعیت‌هایی که حالت جنینی داشت کمتر از وضعیت‌های بود که حالت آزاد داشت ولی در این رابطه اختلاف آماری معناداری مشاهده نگردید، همچنین تعداد دفعات ریفلاکس در وضعیت‌هایی که پوزیشن لترال داشتند به‌طور معناداری کمتر از وضعیت‌هایی با پوزیشن سوپاین بود (۰/۰۴=P).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست آمده حالت بدنی جنینی و پوزیشن لترال باعث کاهش تعداد دفعات بروز ریفلاکس در نوزادان نارس بستری می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: حالت بدنی جنینی، ریفلاکس گاستروازوفاژیال، نوزاد نارس، وضعیت بدنی
متن کامل [PDF 322 kb]   (1714 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb