دوره 75، شماره 11 - ( بهمن 1396 )
جلد 75 شماره 11 صفحات 804-797 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseini M S, Bahoosh M J, Alishiri G, Khalili N, Yaribeygi H. The effects of plasma levels of vitamin D3 on insulin resistance and biochemical factors of plasma in patients with type 2 diabetes. Tehran Univ Med J 2018; 75 (11) :797-804
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8542-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8542-fa.html
حسینی محبوبه سادات، باهوش محمد جواد، علیشیری غلامحسین، خلیلی ناهید، یاری بیگی حبیب. بررسی اثرات سطح پلاسمایی ویتامین دی3 بر مقاومت به انسولین و اصلاح فاکتورهای بیوشیمیایی پلاسما در بیماران دیابتی نوع دو. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1396; 75 (11) :797-804
محبوبه سادات حسینی1 
، محمد جواد باهوش2 ، غلامحسین علیشیری3 ، ناهید خلیلی4 ، حبیب یاری بیگی* 5
، محمد جواد باهوش2 ، غلامحسین علیشیری3 ، ناهید خلیلی4 ، حبیب یاری بیگی* 5
1- واحد توسعه تحقیقات بالینی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
2- دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
3- گروه روماتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
4- گروه داخلی غدد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
5- مرکز تحقیقات بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران. ،habib.yari@yahoo.com
2- دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
3- گروه روماتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
4- گروه داخلی غدد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران.
5- مرکز تحقیقات بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اله، تهران، ایران. ،
چکیده: (3839 مشاهده)
زمینه و هدف: شیوع بیماری دیابت به‌دلیل عوامل مختلف به‌شدت در حال افزایش است. پدیده مقاومت به انسولین یکی از علل اصلی بروز این بیماری است که به دلایل مختلفی همچون کاهش سطح سرمی ویتامین دی۳ رخ می‌دهد. در این مطالعه رابطه بین سطح پلاسمایی ویتامین دی۳ با مقاومت به انسولین و فاکتورهای لیپیدی پلاسما ارزیابی گردید.
روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی بیماران دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت درمانگاه بقیه‌اله تهران از تیر تا شهریور ۱۳۹۴ انجام گرفت. ابتدا داده‌های دموگرافیک گردآوری و سپس مقادیر سرمی ناشتای ویتامین دی۳، گلوکز و لیپیدهای پلاسمایی اندازه‌گیری شد. بیماران به دو گروه نرمال و دچار کمبود ویتامین دی۳ تقسیم شده و میزان لیپیدهای پلاسما و فشارخون بین آن‌ها مقایسه گردید. سپس افراد هایپوویتامینوز تحت درمان با ویتامین دی۳ به‌مدت هشت هفته قرار گرفتند تا سطح آن به بالای ng/ml ۳۰ برسد. سپس روی درمان نگه‌دارنده ۵۰۰۰۰ واحد ویتامین دی۳ ماهیانه و g ۱/۵ کربنات کلسیم روزانه قرار گرفتند. پس از دو ماه دوباره بررسی شدند.
یافته‌ها: ۱۸۷ نفر (۹۹ مرد و ۸۸ زن) وارد مطالعه شدند. شیوع هایپوویتامینوز در افراد چاق بیشتر بود. درمان با ویتامین دی۳ موجب تغییر معنادار HbA۱c، HDL، تری‌گلیسرید، قندخون ناشتا و ویتامین دی۳ گردید، اما در سایر شاخصه‌ها تغییرات معنادار ایجاد نشد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد کمبود ویتامین دی۳ یکی از علل افزایش گلوکز پلاسما و دیس‌لیپیدمی باشد. همچنین اصلاح سطح پلاسمایی ویتامین دی۳ می‌تواند منجر به کاهش مقاومت به انسولین و نیز اصلاح الگوی لیپیدی پلاسما در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو گردد.
روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی بیماران دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت درمانگاه بقیه‌اله تهران از تیر تا شهریور ۱۳۹۴ انجام گرفت. ابتدا داده‌های دموگرافیک گردآوری و سپس مقادیر سرمی ناشتای ویتامین دی۳، گلوکز و لیپیدهای پلاسمایی اندازه‌گیری شد. بیماران به دو گروه نرمال و دچار کمبود ویتامین دی۳ تقسیم شده و میزان لیپیدهای پلاسما و فشارخون بین آن‌ها مقایسه گردید. سپس افراد هایپوویتامینوز تحت درمان با ویتامین دی۳ به‌مدت هشت هفته قرار گرفتند تا سطح آن به بالای ng/ml ۳۰ برسد. سپس روی درمان نگه‌دارنده ۵۰۰۰۰ واحد ویتامین دی۳ ماهیانه و g ۱/۵ کربنات کلسیم روزانه قرار گرفتند. پس از دو ماه دوباره بررسی شدند.
یافته‌ها: ۱۸۷ نفر (۹۹ مرد و ۸۸ زن) وارد مطالعه شدند. شیوع هایپوویتامینوز در افراد چاق بیشتر بود. درمان با ویتامین دی۳ موجب تغییر معنادار HbA۱c، HDL، تری‌گلیسرید، قندخون ناشتا و ویتامین دی۳ گردید، اما در سایر شاخصه‌ها تغییرات معنادار ایجاد نشد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد کمبود ویتامین دی۳ یکی از علل افزایش گلوکز پلاسما و دیس‌لیپیدمی باشد. همچنین اصلاح سطح پلاسمایی ویتامین دی۳ می‌تواند منجر به کاهش مقاومت به انسولین و نیز اصلاح الگوی لیپیدی پلاسما در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو گردد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
