دوره 76، شماره 5 - ( مرداد 1397 )                   جلد 76 شماره 5 صفحات 353-346 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Safarpour M, Hosseini S R, Zeraati H, Bijani A, Fotouhi A. Balance in the elderly and its determinants. Tehran Univ Med J 2018; 76 (5) :346-353
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8968-fa.html
صفرپور مهدی، حسینی سیدرضا، زراعتی حجت، بیژنی علی، فتوحی اکبر. تعادل در سالمندان و تعیین‌کننده‌های آن. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1397; 76 (5) :346-353

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8968-fa.html


1- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
4- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ، afotouhi@tums.ac.ir
چکیده:   (4480 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال تعادل یکی از مسایل شایع دوران سالمندی است که می‌تواند سبب سقوط و ایجاد آسیب‌های جدی گردد. این مطالعه با هدف ارایه مدل و تعیین‌کننده‌های وضعیت تعادل در سالمندان صورت گرفت.
روش بررسی: مطالعه مقطعی کنونی بخشی از مطالعه کوهورت "بررسی وضعیت سلامت سالمندان شهر امیرکلا" می‌باشد که با حضور ۱۶۱۶ نفر از سالمندان ۶۰ سال و بالاتر انجام شد. داده‌های پایه این مطالعه در مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل از فروردین ۱۳۹۰ تا تیر ۱۳۹۱ گرد‌آوری شد. وضعیت تعادل شرکت‌کنندگان با استفاده از آزمون تعادل برگ، به دو گروه طبیعی (خطر کم سقوط) و اختلال تعادل (خطر متوسط یا زیاد سقوط) گروه‌بندی شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف‌معیار سن شرکت‌کنندگان ۷/۶±۶۹/۳۷ سال و اکثریت (۵۴/۷%) مرد و ۷/۵% دچار اختلال تعادل بودند. نسبت شانس سقوط متوسط یا زیاد در زنان نسبت به مردان، (۴/۱-۱/۰ :۹۵%CI، ۲/۱OR=)، تعداد بیماری همراه (۲/۹-۱/۰۳ :۹۵%CI، ۱/۷۵OR=)، داشتن عضلات قوی چهار سر ران نسبت به عضلات ضعیف (۰/۴-۰/۰ :۹۵%CI، ۰۴/۰OR=)، سالمندان ۸۰ سال و بالاتر در مقایسه با سالمندان ۶۹-۶۰ سال (۱۰/۶- ۲/۳ :۹۵%CI، ۵/۰OR=)، افراد با فعالیت فیزیکی زیاد در مقایسه با افراد با فعالیت فیزیکی کم (۰/۶-۰/۱ :۹۵%CI، ۳/۰OR=)، فعالیت روزانه (۶۰/۴-۳/۴ :۹۵%CI، ۱۴/۴OR=) بوده که از نظر آماری معنادار بود. نسبت شانس سقوط، برای متغیرهای ویتامین D، شاخص توده بدنی و فشارخون وضعیتی اختلاف آماری معناداری نشان نداد.
نتیجه‌گیری: ضعف عضلات چهار سر ران، افزایش سن، زن بودن و داشتن بیماری‌های همراه از مهمترین عوامل خطر اختلال تعادل در سالمندان می‌باشند.
واژه‌های کلیدی: تعادل، سالمند، سقوط، عامل خطر
متن کامل [PDF 890 kb]   (2367 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb