دوره 77، شماره 4 - ( تیر 1398 )
جلد 77 شماره 4 صفحات 227-222 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fasihizade Z, Ahmadi B, Shokoohi G R, Jalalizand N, Motamedi M, Mirhendi H. Differentiating agents of dermatophytosis (Trichophyton rubrum
and Trichophyton interdigitale) in human by dual polymerase chain
reaction. Tehran Univ Med J 2019; 77 (4) :222-227
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-9765-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-9765-fa.html
فصیحی‌زاده زهرا، احمدی بهرام، شکوهی غلامرضا، جلالی‌زند نیلوفر، معتمدی مرجان، میرهندی حسین. افتراق عوامل درماتوفیتوزیس در انسان (ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال) به‌وسیله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1398; 77 (4) :222-227
زهرا فصیحی‌زاده1 
، بهرام احمدی2 ، غلامرضا شکوهی3 ، نیلوفر جلالی‌زند1 ، مرجان معتمدی* 4، حسین میرهندی5
، بهرام احمدی2 ، غلامرضا شکوهی3 ، نیلوفر جلالی‌زند1 ، مرجان معتمدی* 4، حسین میرهندی5
1- گروه انگل و قارچ‌شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه آموزشی علوم آزمایشگاهی پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
3- گروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
4- گروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. ،marjanmotamedi64@yahoo.com
5- گروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- گروه آموزشی علوم آزمایشگاهی پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
3- گروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
4- گروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. ،
5- گروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (2481 مشاهده)
زمینه و هدف: دو گونه‌ی ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال عامل بیش از ۸۰% انواع درماتوفیتوزیس می‌باشند. تاکنون روش‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک مختلفی جهت افتراق این دوگونه‌ی بسیار مشابه استفاده شده است، اما این روش‌ها کمابیش زمان‌بر بوده و از ویژگی پایینی برخوردارند. هدف این مطالعه، معرفی یک واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه ساده و سریع برای افتراق این دو گونه از یکدیگر می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه تحلیلی و تجربی است که بین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۵ در آزمایشگاه قارچ‌شناسی پزشکی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. بدین منظور توالی نوکلئوتیدی ۴ ناحیه ژنی Internal transcribed spacer (ITS)، بتا توبولین، الانگیشن فاکتور یک آلفا و کالمودولین در دو گونه قارچ مدنظر، مورد آنالیز بیوانفورماتیک قرار گرفت و تفاوت‌ها و تشابه‌های نوکلئوتیدها بین دو گونه در هر کدام از ژن‌های یادشده، برای انتخاب پرایمر بررسی گردید. ویژگی پرایمرهای انتخابی جهت انجام واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه (Duplex PCR) در مقابل ایزوله‌های تعیین توالی شده‌ی گونه‌های درماتوفیتی آزمایش گردید.
یافته‌ها: با توجه به مجموع داده‌ها، پرایمرهای اختصاصی از ژن الانگیشن فاکتور یک آلفا انتخاب گردید. این پرایمرها محصولی با ۱۷۳ و۳۸۴ جفت باز به‌ترتیب در گونه‌های ترایکوفایتون روبروم و اینتردیجیتال تولید نمود و در مواجهه با گونه‌های درماتوفیتی مختلف از اختصاصیت بالایی برخوردار بودند.
نتیجه‌گیری: واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه راه‌اندازی شده یک روش افتراقی اختصاصی و سریع نسبت به روش‌های متداول جهت شناسایی دو گونه ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال از یکدیگر می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه تحلیلی و تجربی است که بین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۵ در آزمایشگاه قارچ‌شناسی پزشکی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. بدین منظور توالی نوکلئوتیدی ۴ ناحیه ژنی Internal transcribed spacer (ITS)، بتا توبولین، الانگیشن فاکتور یک آلفا و کالمودولین در دو گونه قارچ مدنظر، مورد آنالیز بیوانفورماتیک قرار گرفت و تفاوت‌ها و تشابه‌های نوکلئوتیدها بین دو گونه در هر کدام از ژن‌های یادشده، برای انتخاب پرایمر بررسی گردید. ویژگی پرایمرهای انتخابی جهت انجام واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه (Duplex PCR) در مقابل ایزوله‌های تعیین توالی شده‌ی گونه‌های درماتوفیتی آزمایش گردید.
یافته‌ها: با توجه به مجموع داده‌ها، پرایمرهای اختصاصی از ژن الانگیشن فاکتور یک آلفا انتخاب گردید. این پرایمرها محصولی با ۱۷۳ و۳۸۴ جفت باز به‌ترتیب در گونه‌های ترایکوفایتون روبروم و اینتردیجیتال تولید نمود و در مواجهه با گونه‌های درماتوفیتی مختلف از اختصاصیت بالایی برخوردار بودند.
نتیجه‌گیری: واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه راه‌اندازی شده یک روش افتراقی اختصاصی و سریع نسبت به روش‌های متداول جهت شناسایی دو گونه ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال از یکدیگر می‌باشد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
