مجله دانشکده پزشکی

با افزایش روزافزون استفاده از کنتاکت لنز بیماریهای مختلفی به فرهنگ چشم پزشکی افزوده شده است. یکی از این بیماریها که اخیرا اهمیت بیشتری کسب کرده و مطرح می شود و بسیار آزاردهنده نیز می باشد و در صورتی که تشخیص داده نشود ایجاد ناراحتی دایمی در موقع گذاشتن لنز می نماید، کونژنکتیویت با پاپیهای غول آسا وابسته به کنتاکت لنز (Giant-Papillary Conjunctivitis=G.P.C) می باشد. این بیماری با انواع مختلف کنتاکت لنز ایجاد می شود و زمان بروز آن ماهها پس از استفاده از لنز می باشد، ولی سالها پس از استفاده از لنز نیز بیمارانی به این عارضه مبتلا می شوند. این بیماران با افزایش ترشح موکوسی ملتحمه و خارش و تاری دید مراجعه می نمایند و معمولا اظهار می دارند که لنز را بیشتر از گذشته حس می کنند. این سندرم با لنزهای نرم بیشتر اتفاق می افتد و از شدت بیشتری برخوردار می باشد. در گزارشهای مختلف میزان شیوع این بیماری حدود 10% با لنز نرم و 5-1 درصد با لنز هارد گزارش شده است. یک مطالعه توصیفی گذشته نگر (Retrospective) در بیماران انجام شده و نتیجه این بررسی که در 700 بیمار انجام شده ارائه می شود این بیماران از بین پرونده های بیماران کنتاکت لنزی که به اینجانب مراجعه کرده اند، بطور شانسی (Random) انتخاب شده اند. 550 مورد با سافت لنز و 150 مورد با هارد لنز مورد بررسی قرار گرفتند و معیار تشخیص بیماری، علایم سوبژکتیو و ابژکتیو خاص بیماری بوده است. حدود 11% بیماران با سافت لنز و 4% بیماران با هارد لنز مبتلا به مرحله ای از این بیماری بودند. اکثریت قریب به اتفاق بیماران از لنزهای کثیف و یا لنز با کیفیت پایین استفاده می کردند. معمولا این بیماری با لنزهایی که کیفیت عادی خود را از دست داده و یا زمان استفاده از آنها معمولا بیش از 6 ماه بود، ایجاد شده بود و بطور متوسط زمان استفاده از لنز سافت در بیماران حدود 11 ماه بود و در لنز هارد 14 ماه. عارضه در 2 بیمار با سافت لنز حدود 10 روز پس از استفاده از لنز ایجاد شد و در چند بیمار پس از چندین سال استفاده راحت از لنز (یک مورد 11 سال)، این بیماری ایجاد شده بود.