دوره 73، شماره 3 - ( خرداد 1394 )
جلد 73 شماره 3 صفحات 201-192 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleimani S, Shahsavandi S, Maddadgar O, Mahravani H, Lotfi M. Mx bio adjuvant for enhancing immune responses against influenza virus. Tehran Univ Med J 2015; 73 (3) :192-201
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6659-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6659-fa.html
سلیمانی سینا، شاهسوندی شهلا، مددگار امید، مهروانی همایون، لطفی محسن. معرفی و ارزیابی یاور زیستی Mx برای تقویت پاسخ‌های ایمنی علیه ویروس آنفلوانزا. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1394; 73 (3) :192-201
سینا سلیمانی1 
، شهلا شاهسوندی2 ، امید مددگار* 3، همایون مهروانی2 ، محسن لطفی2
، شهلا شاهسوندی2 ، امید مددگار* 3، همایون مهروانی2 ، محسن لطفی2
1- گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران
2- موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی
3- گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران ،omadadgar@ut.ac.ir
2- موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی
3- گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران ،
چکیده: (5447 مشاهده)
زمینه و هدف: بررسی توان تحریک و القا سامانه ایمنی توسط یاورهای زیستی، پایه پژوهش‌های نوین در زمینه پیش‌گیری و کنترل بیماری‌های عفونی است. در این پژوهش اثر توالی رمز‌گذار پروتیین سلولی Myxovirus resistance (Mx)، به‌عنوان یاور زیستی بر القا پاسخ ایمنی هومورال علیه ویروس آنفلوانزا بررسی شد.
روش بررسی: این مطالعه تجربی در موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی از خرداد تا آذر 1393و بر روی موش‌های Balb/c انجام شد. پس از هم‌ردیفی توالی‌های Mx سه موتیف با بیش‌ترین همسانی بین گونه‌های انسان، موش و پرنده انتخاب شده و توانایی القای پاسخ‌های ایمنی آنها علیه ویروس آنفلوانزا در مطالعه in silico ارزیابی شد. بر اساس داده‌های ایمونوانفورماتیکی توالی Mx1 در وکتور pcDNA3.1 قرار داده شده و به‌عنوان یاور با آنتی‌ژن غیرفعال آنفلوانزا به گروه‌های موش تزریق شد. آزمایش‌های سرولوژی برای ارزیابی ایمنی‌زایی روی نمونه‌های سرم و آزمایش هیستوپاتولوژی برای ارزیابی بی‌ضرری واکسن و یاور انجام شد.
یافته‌ها: میانگین وزن موش‌ها در گروه‌های کنترل و تیمار تفاوتی نداشت (05/0P=) و در بازه زمانی آزمایش از g 21 به g 37 رسید. اختلاف افزایش عیار آنتی‌بادی علیه ویروس در موش‌های ایمن شده با واکسن دارای یاور Mx1 به‌ویژه با یادآور دوم در مقایسه با گروهی که فقط واکسن را دریافت کرده بودند، معنادار بود (01/0P=). بیش از 78% موش‌های دریافت‌کننده یادآور دوم از میانگین عیار آنتی‌بادی بیش از شش (Log2) برخوردار بودند که در مقایسه با موش‌های دریافت‌کننده یک نوبت یادآور بیش‌تر بود (001/0P=).
نتیجه‌گیری: داده‌ها بیانگر این هستند که Mx1 به‌عنوان یاور زیستی توان افزایش عیار آنتی‌بادی علیه ویروس و القای خاطره ایمنی قوی در ایمن‌سازی علیه آنفلوانزا بدون ایجاد اثرات جانبی را دارد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
