دوره 70، شماره 9 - ( 9-1391 )                   جلد 70 شماره 9 صفحات 530-525 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
M Y, MR P, AR S, M A, F A H. Minimum inhibitory concentration of ciprofloxacin in combination with hexahydroquinoline derivatives against Staphylococcus aureus. Tehran Univ Med J 2012; 70 (9) :525-530
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-71-fa.html
یوسفی مسعود، پورمند محمدرضا، شاهوردی احمدرضا، امینی محسن، امین هراتی فرزانه. بررسی حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در ترکیب با مشتقات هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1391; 70 (9) :525-530

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-71-fa.html

بررسی حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در ترکیب با مشتقات هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس
مسعود یوسفی1 ، محمدرضا پورمند* 2، احمدرضا شاهوردی3 ، محسن امینی4 ، فرزانه امین هراتی1
1- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، mpourmand@tums.ac.ir
3- مرکز تحقیقات زیست فن آوری، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- مرکز تحقیقات زیست فن آوری، دانشگاه علوم پزشکی تهران،
چکیده:   (7556 مشاهده)
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس شایع‌ترین عامل عفونت‌های بافت نرم و پوست در سراسر دنیا به‌شمار می‌آید. استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین مهم‌ترین عامل عفونت‌های بیمارستانی و کسب‌شده از جامعه به‌شمار می‌آید. نگرانی و هشدارهای زیادی در ارتباط با مقاومت این پاتوژن به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در سراسر جهان وجود دارد. از فلوروکویینولون‌ها به‌ویژه سیپروفلوکساسین برای درمان بیماری‌های ناشی از این پاتوژن به‌طور وسیعی استفاده می‌شود. بروز مقاومت به سیپروفلوکساسین در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین در حال افزایش است. در مطالعه حاضر حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین- هگزاهیدروکویینولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: سویه استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش‌های متداول میکروب‌شناسی بررسی شد. حساسیت سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین و مشتقات هگزاهیدروکویینولین و ترکیب آن‌ها به‌طور مجزا در سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین با روش براث میکرودایلوشن تعیین گردید.
یافته‌ها: میزان حداقل غلظت مهاری رشد سیپروفلوکساسین در مجاورت با مشتقات هگزاهیدروکویینولین در مقایسه با سیپروفلوکساسین به‌تنهایی در سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین کاهش یافت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که مشتقات هگزاهیدروکویینولین اثر ضد میکروبی سیپروفلوکساسین علیه سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و سیپروفلوکساسین را افزایش می‌دهند. در نتیجه شاید بتوان از آن‌ها به‌عنوان مهار کننده‌های آنتی‌بیوتیکی برای درمان ترکیبی استفاده کرد. این افزایش احتمالا به اثر مهاری مشتقات هگزاهیدروکویینولین روی بیان پمپ دفع آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین در باکتری مربوط باشد.

واژه‌های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، سیپروفلوکساسین، هگزاهیدروکویینولین
متن کامل [PDF 319 kb]   (2079 دریافت)    
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb