دوره 75، شماره 12 - ( اسفند 1396 )
جلد 75 شماره 12 صفحات 893-888 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsizadeh A, Nikfar R, Safi M, Ziaei Kajbaf T, Saberi-Demneh A, Karbalaei R. Assessment of serum 25(OH)D level in infants with bronchiolitis. Tehran Univ Med J 2018; 75 (12) :888-893
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8577-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-8577-fa.html
شمسی‌زاده احمد، نیک‌فر رویا، صافی مینا، ضیایی کجباف طاهره، صابری دمنه امیر، کربلایی رضا. بررسی سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D در شیرخواران مبتلا به برونشیولیت. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1396; 75 (12) :888-893
احمد شمسی‌زاده1 
، رویا نیک‌فر1 ، مینا صافی* 2، طاهره ضیایی کجباف3 ، امیر صابری دمنه4 ، رضا کربلایی5
، رویا نیک‌فر1 ، مینا صافی* 2، طاهره ضیایی کجباف3 ، امیر صابری دمنه4 ، رضا کربلایی5
1- گروه عفونی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
2- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران. ،minasafi2006@yahoo.com
3- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
4- پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
5- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
2- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران. ،
3- گروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
4- پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
5- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
چکیده: (3653 مشاهده)
زمینه و هدف: برونشیولیت از شایعترین بیماری‌های دستگاه تنفسی تحتانی شیرخواران است. ویتامین دی، در برابر ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی، نقش حفاظتی نشان داده است، بااین‌وجود نتایج محدود و متناقضی در ارتباط با سطح سرمی ویتامین دی با بروز برونشیولیت، در کودکان وجود دارد. هدف مطالعه‌ی حاضر مقایسه‌ی سطح سرمی این ویتامین در شیرخواران سالم و مبتلا به برونشیولیت حاد بود.
روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی در بیمارستان ابوذر شهر اهواز، از مهر ماه تا اسفند ماه سال ۱۳۹۳ انجام گرفت. سه گروه ۴۵ نفره از شیرخواران، شامل گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد، انتخاب شدند. معیار شدت برونشیولیت در این مطالعه، امتیاز حاصل از اندکس ارزیابی زجر تنفسی شیرخواران بود به‌طوری که امتیاز یک تا هشت برابر با شدت کم و امتیاز ۹ تا ۱۷ معادل شدت زیاد برونشیولیت لحاظ گردید. سپس ml ۳ خون وریدی از آن‌ها گرفته شد و سطح سرمی 25(OH)D با استفاده از کیت مخصوص به‌روش آنزیماتیک سنجش گردید.
یافته‌ها: (۴۴/۴%)۶۰ نفر از شیرخواران، دختر و مابقی پسر بودند. میانگین سنی گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به‌ترتیب ۵/۲±۱۱/۲، ۵/۸±۱۰ و ۴/۷±۹/۸ ماه بود (۰/۱P=). میانگین سطح 25(OH)D در سه گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به‌ترتیب ۱۹/۴±۲۸/۳، ۱۱/۷±۱۷/۷ و nm/l ۵/۷±۱۳/۶ بود. تفاوت معناداری بین سطح 25(OH)D گروه کنترل و برونشیولیت شدت کم (۰/۰۰۱P=) و شدت زیاد (۰/۰۰۲P=) مشاهده شد، اما این اختلاف بین دو گروه برونشیولیت شدت زیاد و شدت کم معنا‌دار نبود (۰/۳P=).
نتیجه‌گیری: در مطالعه‌ی حاضر سطح 25(OH)D، به‌طور معناداری در گروه شیرخواران مبتلا به برونشیولیت، کمتر از افراد کنترل بود اما سطح 25(OH)D تأثیری بر شدت برونشیولیت نداشت
روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی در بیمارستان ابوذر شهر اهواز، از مهر ماه تا اسفند ماه سال ۱۳۹۳ انجام گرفت. سه گروه ۴۵ نفره از شیرخواران، شامل گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد، انتخاب شدند. معیار شدت برونشیولیت در این مطالعه، امتیاز حاصل از اندکس ارزیابی زجر تنفسی شیرخواران بود به‌طوری که امتیاز یک تا هشت برابر با شدت کم و امتیاز ۹ تا ۱۷ معادل شدت زیاد برونشیولیت لحاظ گردید. سپس ml ۳ خون وریدی از آن‌ها گرفته شد و سطح سرمی 25(OH)D با استفاده از کیت مخصوص به‌روش آنزیماتیک سنجش گردید.
یافته‌ها: (۴۴/۴%)۶۰ نفر از شیرخواران، دختر و مابقی پسر بودند. میانگین سنی گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به‌ترتیب ۵/۲±۱۱/۲، ۵/۸±۱۰ و ۴/۷±۹/۸ ماه بود (۰/۱P=). میانگین سطح 25(OH)D در سه گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به‌ترتیب ۱۹/۴±۲۸/۳، ۱۱/۷±۱۷/۷ و nm/l ۵/۷±۱۳/۶ بود. تفاوت معناداری بین سطح 25(OH)D گروه کنترل و برونشیولیت شدت کم (۰/۰۰۱P=) و شدت زیاد (۰/۰۰۲P=) مشاهده شد، اما این اختلاف بین دو گروه برونشیولیت شدت زیاد و شدت کم معنا‌دار نبود (۰/۳P=).
نتیجه‌گیری: در مطالعه‌ی حاضر سطح 25(OH)D، به‌طور معناداری در گروه شیرخواران مبتلا به برونشیولیت، کمتر از افراد کنترل بود اما سطح 25(OH)D تأثیری بر شدت برونشیولیت نداشت
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
