جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای آرمان طاهری

فاطمه حاجی محمدی، فرنگیس فرد، آرمان طاهری، براتعلی حوزان،
دوره 60، شماره 5 - ( 5-1381 )
چکیده

مقدمه: یکی از اشکالات مهم در جراحی آندوسکوپی سینوس وجود خونریزی می باشد که نه تنها مانع دید در محل عمل می شود بلکه سبب بروز اشکال در انجام عمل جراحی و بدنبال آن باعث افزایش احتمال بروز عوارض فوق نیز می گردد. بمنظور بررسی اثر تجویز کلونیدین بصورت پیش داروی بیهوشی بر مقدار خونریزی حین عمل جراحی آندوسکوپی سینوس تحقیق زیر انجام شده است.

مواد و روش ها: طی یک کارآزمایی بالینی دوسویه کور 216 بیمار کاندید عمل جراحی پولیپکتومی و اتموئیدکتومی به روش آندوسکوپی سینوس بطور اتفاقی در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول دو ساعت قبل از شروع عمل جراحی 0.2 میلی گرم کلونیدین و در گروه دوم یک عدد قرص 100 میلیگرم B1 بعنوان پلاسبو تجویز گردید و سپس میزان خونریزی حین عمل در دو گروه اندازه گیری شد.

یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که متوسط میزان خونریزی در گروه کلونیدین 76±113 سی سی و در گروه شاهد 113±211 سی سی بود. اختلاف موجود براساس آزمون T حاکی از وجود اختلاف معنی دار آماری می باشد (P<0.0005).

نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به نتیجه حاصله می توان کلونیدین را در کاهش میزان خونریزی حین عمل جراحی آندوسکوپی سینوس بطور بارز موثر دانست و تجویز آنرا توصیه کرد.


آرمان طاهری، فاطمه حاجی محمدی، محمدرضا خاجوی،
دوره 60، شماره 6 - ( 6-1381 )
چکیده

مقدمه: اشعه لیزر به دلیل برش ظریف همراه با هموستاز بهتر، شرایط استریل بیشتر و کاهش عوارض بعد از عمل، جراحی های راه هوایی را آسان نموده ولی کنترل بیهوشی و حفظ راه هوایی به دلیل خطر آتش سوزی مشکل می باشد. در این مطالعه دو روش بیهوشی عمومی تکنیک آپنه و ونتیلاسیون کنترل مداوم با لوله پوشش دار مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت.

مواد و روشها: دو گروه 25 نفری از بیماران کاندید لیزر تراپی در سنین 60-10 سال و ASA کلاس I-II با وزن کمتر از 100 کیلوگرم را با دو روش فوق تحت بیهوشی عمومی قرار دادیم. مشکلات بیماران تنگی ساب گلوت، ندول های طنابی صوتی و انسداد اوروفارنکس بود. داروهای القا بیهوشی و نگهداری آن در هر دو گروه یکسان بود. مانیتورنیگ ها شامل NIBP، ECG، پالس اکسی متر و کاپنوگراف بود. یافته ها: تغییرات همودینامیک هر دو گروه یکسان بود و در هیچ مورد هیپوکسمی یا دیس ریتمی نداشتیم. در گروه تکنیک آپنه اکثر اعمال جراحی در 3-2 نوبت آپنه انجام می شد و طول مدت آپنه حدود 4-2 دقیقه بود. در گروه تکنیک آپنه Peteco2 قبل از آپنه 28-24 mmHg بود که هیپرکاپنی خطرناک و طولانی مدت ایجاد نشد. زمان لیزرتراپی گروه آپنه 10-9 دقیقه کوتاه تر از گروه لوله پوشش دار بود.

 نتایج: اکثر جراحان روش تکنیک آپنه را بسیار عالی دانسته و آن را بر روش لوله پوشش دار به دلیل کاهش دقت لیزر تراپی ترجیح می دادند. در کل می توان روش تکنیک آپنه را در لیزر تراپی راه هوایی فوقانی ارجح دانست.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb