مجله دانشکده پزشکی

---

سارکوئیدوز یک بیماری مولتی سیستم مزمن با اتیولوژی ناشناخته می باشد. تمامی قسمت های بدن می تواند درگیر شود، ولی ریه ارگانی است که بیش از همه مبتلا می گردد. تظاهرات اتولارینگولوژیک در 20 تا 40% موارد سارکوئیدوز اتفاق افتاده و متخصص گوش و گلو و بینی ممکن است با طیف وسیعی از ضایعات مواجه شود. در این مقاله بیماری معرفی می شود که با لنفادنوپاتی های بزرگ گردنی و بدون سایر تظاهرات سارکوئیدوز مراجعه نموده است.

---

مقدمه: روشهای جراحی اندوسکوپیک جهت تشخیص و درمان بیماریهای التهابی مزمن سینوس از چندین سال قبل مورد استفاده قرار می گیرند.

مواد و روشها: در این پژوهش 80 بیمار از 104 بیماری که به علت ابتلا به سینوزیت مزمن (با یا بدون پولیپوز) تحت عمل جراحی اندوسکوپیک قرار گرفته اند به مدت 6 تا 24 ماه بعد از عمل پیگیری شده اند. بر پایه این پیگیری بررسی مقایسه ای بین میزان علایم قبل و بعد از درمان صورت گرفته است.

یافته ها: بر اساس بررسیهای آماری در این میان بیشترین میزان بهبود مربوط به انسداد بینی (از 95 درصد قبل از عمل به 18/8 درصد بعد از عمل) و کمترین میزان بهبودی مربوط به شکایت آنوسمی (از 57 درصد قبل از عمل به 21 درصد بعد از عمل) بوده است. نتیجه گیری و

توصیه ها: در این مطالعه اثر بخشی این روش درمانی در بهبود شکایات بیماران مورد تایید واقع گردید.

---

مقدمه: پرفوراسیون پرده صماخ بعنوان نشانه ای از بیماری های مختلف گوشی دارای علل متعدد و فراوانی هستند، از جمله پارگی های تروماتیک که اغلب موارد بطور خودبخود بهبود می یابند. با این وجود غالبا پرفوراسیون های بزرگ و پایدار محتاج مداخله متخصص گوش و حلق و بینی می باشند. اخیرا از موادی همچون: اسید هیالورونیک (Hyaluronic acid) و فاکتور رشد اپیدرمال جهت تحریک ترمیم پرده صماخ استفاده شده که اثربخشی آن تاحدی اثبات شده است. پنتوکسی فیلین (Pentoxifylline) دارویی است که آثار آنتی ترومبوتیک آن شناخته شده و باعث افزایش پرفیوژن بافتی گشته و ترمیم زخم را بهبود می بخشد. بدین دلیل ما در این مطالعه از این دارو جهت بررسی اثر آن در افزایش میزان بهبودی پارگی تروماتیک پرده صماخ استفاده کرده ایم.

 مواد و روش ها: این مطالعه بصورت آینده نگر انجام شده و اثر پنتوکسی فیلین را روی ترمیم پارگی تروماتیک پرده صماخ 32 عدد گوش خوکچه هندی نشان می دهد. به 8 عدد خوکچه هندی (یا بعبارتی 16 عدد گوش) بر پایه دوزاژ دارو در مطالعات قبلی (1) پنتوکسی فیلین با دوز 20 میلی گرم بصورت داخل پریتوئن و به 8 عدد خوکچه هندی دیگر سرم نمکی نرمال سالین به مقدار یک سی سی بصورت دو بار در روز تزریق می شد.

یافته ها و نتیجه گیری: مطالعه نهایی اتومیکروسکوپی بعد از گذشت 3 هفته نشاندهنده عدم وجود اختلاف عمده در میزان ترمیم پرده صماخ در گروه پنتوکسی فیلین نسبت به گروه کنترل بوده است.

---

زمینه و هدف: مایکوباکتریوم توبرکولوزیس یکی از علل نادر ماستوییدیت بوده که اغلب تشخیص آن به تاخیر افتاده و منجر به عوارض بالقوه جدی می گردد.
معرفی بیمار: در این مقاله یک مورد ماستوییدیت سلی را که به صورت کری و فلج عصب صورتی یک طرفه همراه با آدنوپاتی های گردنی مراجعه کرده بود ارائه می دهیم.
نتیجه گیری: این مورد نشان می دهد که در کلیه ماستوییدیت های مزمن که به درمان های معمول جواب نمی دهند به ویژه اگر همراه با عوارض غیر معمول باشند، باید ماستوییدیت سلی را در نظر گرفته شود.

---

زمینه و هدف: روش‌های مختلفی برای بازسازی گوش در بیماران مبتلا به میکروتیا به‌کار می‌رود. یکی از موارد، غضروف دنده‌ای است که از خود بیمار یا از جسد تهیه می‌شود. هدف این مطالعه بررسی نتایج حاصل از بازسازی لاله گوش با استفاده از غضروف دنده‌ای هموگرافت فرآوری شده در بانک فرآورده‌های پیوندی ایران می‌باشد.  

روش بررسی: این مطالعه بر روی 10 بیمار مبتلا به میکروتیای مادرزادی که در فاصله مهر 1385 تا تیر 1386 جهت عمل جراحی ترمیم لاله گوش به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه کرده بودند، انجام شده است. ترمیم گوش با استفاده از غضروف دنده‌ای هموگرافت و براساس الگوی تهیه شده از گوش بیمار در بخش گوش و حلق و بینی انجام گرفت. شکل ظاهری لاله گوش، ضخامت غضروف و واکنش نسجی در فواصل پی‌گیری بیماران بررسی شد. 

یافته‌ها: میانگین سن بیماران 085/11 سال (حدود اطمینان 57/5) و میانگین مدت پی‌گیری 29/6 ماه (حدود اطمینان 12/3) بود. از نظر سمت درگیری، در شش مورد گوش راست، دو مورد گوش چپ و دو مورد دیگر درگیری دو طرفه مشاهده شد. از نظر حفظ وضعیت ظاهری قسمت‌های مختلف گوش پیوند شده، در 11 گوش ظاهر هلیکس 100% حفظ شده بود و در 10 گوش هماهنگی کامل لبول با هلیکس وجود داشت. ارتفاع و عرض گوش بازسازی شده در مقایسه با سمت سالم یک تا دو میلی‌متر اختلاف داشت. شایع‌ترین واکنش‌زودرس قرمزی محل بود. عوارض دیررس شامل بیرون‌زدگی بخشی از غضروف و عفونت زخم بود که در یک بیمار دیده شد.

نتیجه‌گیری: استفاده از غضروف هموگرافت فرآوری شده جهت بازسازی لاله گوش در میکروتیای مادرزادی با نتایج کوتاه‌مدت قابل قبول همراه است. میزان جذب در این روش بسیار پائین و عوارض زودرس و تاخیری نسبتا اندک است.