مجله دانشکده پزشکی

Normal ۰ false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer۴ زمینه و هدف: پیچ‌خوردگی گردنی بند ناف یکی از عوامل بروز اختلالات گازهای خون شریانی و اسیدمی مطرح شده است. در این مطالعه سعی شده است به بررسی ارتباط بین پیچ‌خوردگی گردنی بند ناف با بروز اختلالات گازهای خون شریانی بند ناف و عوارض بارداری بپردازیم.

روش بررسی: در این مطالعه کوهورت، نمونه‌های خون شریانی بند ناف از نوزادان با پیچ‌خوردگی گردنی بند ناف (۹۲ نوزاد) و بدون پیچ‌خوردگی (۹۵ نوزاد) که طی سال‌های ۸۹-۱۳۸۸ در بیمارستان شهید اکبر آبادی متولد شده بودند تهیه و به آزمایشگاه ارسال شد. pH، وضعیت گازهای شریانی، باز اضافی و هم‌چنین برخی از عوارض شامل دفع مکونیوم و آپگار نوزادان در دو گروه مقایسه شد و برای مقایسه از آزمون‌های t-test و ^۲c استفاده شد.

یافته‌ها: توزیع متوسط pH خون بند ناف در گروه نوزادانی با بند ناف گردنی ۱/۰±۲۱/۷ و بدون بندناف گردنی ۱/۰±۲۸/۷ به‌دست آمد (۰۰۱/۰P<). توزیع PO_۲، PCO_۲ و اشباع O_۲ در دو گروه مشابه بوده و اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. بروز دفع مکونیوم در نوزادان با بند گردنی هفت مورد (۹/۷%) بود در حالی که این میزان در گروه نوزادان بدون بند گردنی یک مورد (۱%) به‌دست آمد. ۳/۵% از نوزادان بدون بند گردنی آپگار کمتر از ۹ داشتند که این میزان در گروه با بند گردنی ۷/۸% بود (۴۶۱/۰P=).

نتیجه‌گیری: هر چند ارتباطی بین پیچ‌خوردگی گردنی بند ناف با اختلالات اسید- باز خون شریانی بند ناف وجود ندارد ولی با دفع مکونیوم که خود می‌توانند مشکلاتی را برای نوزاد فراهم کند مرتبط است.