مجله دانشکده پزشکی

---

---

---

---

---

زمینه و هدف: درد همراه با تزریق داخل وریدی پروپوفول در 28% تا 90% از بیماران دیده شده است. روش‌های متعددی برای کاهش درد حین تزریق پروپوفول مورد بررسی قرار گرفته‌اند که با نتایج متفاوتی همراه بوده‌اند. در این مطالعه اثربخشی پیش درمانی با افدرین و لیدوکائین را در جلوگیری از درد حین تزریق پروپوفول بررسی کرده‌ایم.

روش بررسی: 120 بیمار بالغ با وضعیت فیزیکی معادل ASA I, II که کاندید جراحی انتخابی بودند به‌صورت تصادفی به شش گروه (هر یک 20 نفر) تقسیم شدند. گروه نرمال سالین (نرمال سالین) گروه لیدوکائین (لیدوکائین 2% (mg40)) و گروه افدرین (در دوزهای µg/kg30، µg/kg70، µg/kg100، µg/kg150) دریافت کردند. تمامی پیش داروها در حجم دو میلی‌لیتر تهیه شده بودند. درد حین تزریق پروپوفول توسط مقیاس سنجش‌بینایی درد (VAS) (0= بدون درد و 10= شدیدترین درد) سنجیده می شد و توسط verbal rating scale (VRS) از صفر تا سه، هر پنج ثانیه هنگام تزریق پروپوفول کنترل و هماهنگ می‌شد.

 یافته‌ها: میانگین شدت درد در گروه نرمال سالین به میزان معنی‌داری از گروه لیدوکائین و افدرین بیشتر است اما اختلاف معنی‌داری بین دو گروه لیدوکائین و افدرین دیده نشد. همچنین فراوانی بروز درد در گروه نرمال سالین به میزان معنی‌داری از گروه لیدوکائین بیشتر بود اما اختلاف معنی‌داری بین دو گروه و لیدوکائین و افدرین یافت نشد. (نرمال سالین 85%، لیدوکائین 55%، افدرین E30 50%، افدرین E70 40%، افدرین E100 45% و افدرین E150 50%).

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد پیش درمانی با افدرین موجب کاهش شدت درد حین تزریق پروپوفول می‌شود که با داروی لیدوکائین قابل مقایسه است اما بر بروز آن تأثیری ندارد. همچنین در دوزهای پایین (ترجیحاً µ/kg70) با حمایت از سیستم همودینامیک بدن از عوارض شناخته شده پروپوفول جلوگیری می‌کند.

---

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: پیشگویی انتوباسیون مشکل با توجه به تعاریف مختلف از لارنگوسکوپی/ انتوباسیون مشکل برای یک متخصص بیهوشی اهمیت زیادی دارد. کلاس صفر مالمپاتی به عنوان یک طبقه‌بندی جدید به سیستم مالمپاتی اضافه گردیده است. این مطالعه با هدف ارزیابی فراوانی کلاس صفر مالمپاتی و تعیین تاثیر درجه مالمپاتی، سن و جنس در پیشگویی طبقه‌بندی لارنگوسکوپی مورد بررسی قرار گرفته است.

روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه cross- sectional می‌باشد و در 376 بیمار در گروه سنی 18-7 سال با II یا I ASA که کاندید عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی بودند بررسی گردیده است. در ابتدا بررسی راه هوایی و تعیین کلاس مالمپاتی در بیماران انجام گرفته سپس بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار گرفت و بعد از لارنگوسکوپی، نتیجه لارنگوسکوپی بر اساس طبقه‌بندی Cormak & Lehane ثبت گردید.

یافته‌ها: شیوع کلاس صفر مالمپاتی در گروه سنی 18-7 سال، 3/0% بود. 5/49% از بیماران مالمپاتی I، 2/37% مالمپاتی II و 13% مالمپاتی III داشتند و مالمپاتی IV در هیچ یک از بیماران مشاهده نشد. یک ارتباط قوی بین افزایش کلاس مالمپاتی و افزایش درجه لارنگوسکوپی دیده شد. همچنین دیده شد با افزایش سن درجه لارنگوسکوپی افزایش یافته است. درجه II و III لارنگوسکوپی در دخترها بیش از پسران بود ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری: کلاس صفر راه هوایی با لارنگوسکوپی و انتوباسیون بسیار آسان همراه بود. سیستم درجه‌بندی مالمپاتی و نیز توجه به سن بیمار می‌تواند در پیشگویی درجه لارنگوسکوپی و احتمال وجود لارنگوسکوپی و انتوباسیون مشکل نقش مهمی داشته باشد.

---

زمینه و هدف: کراتین کیناز- MB شاخص بیوشیمیایی است که در ارزیابی آسیب‌های ناشی از ایسکمی و انفارکتوس قلبی مورد سنجش قرار می‌گیرد. در این مطالعه اثر تجویز اکسی‌توسین در طی ایسکمی و پرفیوژن مجدد بر سطح کراتین کیناز- MB مایع کرونری و نیز نقش گیرنده اکسی‌توسین، نیتریک اکساید، پروستاسایکلین و کانال‌های پتاسیمی وابسته به آدنوزین تری‌فسفات میتوکندریایی در قلب ایزوله مدل ایسکمی/ پرفیوژن مجدد ارزیابی شده است.
روش بررسی: پس از بیهوش کردن موش صحرایی، قلب جدا شده و به دستگاه لانگندورف انتقال می‌یافت. در گروه ایسکمی/ پرفیوژن مجدد، ۳۰ دقیقه ایسکمی و متعاقبا 120 دقیقه پرفیوژن مجدد ایجاد شد. در گروه اکسی‌توسین، اکسی‌توسین از پنج دقیقه انتهای ایسکمی به‌مدت 25 دقیقه خون‌رسانی شد. در سایر گروه‌ها، قبل از پرفیوژن اکسی‌توسین به‌ترتیب ال- نیم (مهارکننده نیتریک اکساید سنتاز)، اتوسیبان (مهارکننده غیراختصاصی گیرنده اکسی‌توسین)، 5- هیدروکسی دکویینات (مهارکننده کانال‌های پتاسیمی وابسته به آدنوزین تری‌فسفات میتوکندریایی) و ایندومتاسین (مهارکننده غیراختصاصی سیکلواکسیژناز) پرفیوز شدند. در تمامی گروه‌ها، سطح آنزیم کراتین کیناز- MB در مایع کرونری در انتهای پرفیوژن مجدد اندازه‌گیری گردید. هم‌چنین میزان جریان مایع کرونری در فواصل زمانی مشخصی سنجیده شد. 
یافته‌ها: استفاده از غلظت ^11-10 مولار اکسی‌توسین در گروه اکسی‌توسین، آنزیم کراتین کیناز-MB را در مقایسه با گروه ایسکمی/ پرفیوژن مجدد به‌طور معنی‌داری کاهش داد و استفاده از هر یک از مهارکننده‌ها اثر اکسی‌توسین را حذف نمود.
نتیجه‌گیری: تجویز اکسی‌توسین سبب کاهش سطح آنزیم کراتین کیناز- MB در مایع کرونری گردیده و استفاده از اتوسیبان، ال- نیم، 5- هیدروکسی دکویینات و ایندومتاسین سبب مهار اثر کاهندگی اکسی‌توسین بر مقدار کراتین کیناز- MB شد.

---

زمینه و هدف: پنومونی باکتریال از مهمترین عوامل مرگ‌و‌میر بوده و تشخیص عامل اصلی به‌خصوص در موارد پلی باکتریال و اتخاذ درمان مناسب مشکل است. هدف از انجام این پژوهش تعیین عوامل مسبب پنومونی پلی‌باکتریال و تعیین الگوی حساسیت ضد میکروبی آن‌ها در بیماران دارای عفونت دستگاه تنفس تحتانی بود.
روش بررسی: پرونده 167 بیمار که از فروردین 1389 تا اسفند 1391با علایم عفونت دستگاه تنفس تحتانی در بیمارستان بقیه‌الله‌الاعظم (عج) شهر تهران بستری شده بودند، به‌صورت مقطعی و گذشته‌نگر بررسی شد. از بیماران، نمونه برونکوآلوئولار لاواژ گرفته شده و از لحاظ وجود باکتری عامل، الگوی پلی‌باکتریال و مقاومت دارویی بررسی شده بود. همچنین وجود مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مولد بیماری سل نیز بررسی شد.
یافته‌ها: از مجموع 167 بیمار (62 زن، 105 مرد)، 90 نمونه از نظر وجود عامل پاتوژن باکتریال مثبت و 77 مورد منفی بود. فراوانی پنومونی در مردان با زنان به‌لحاظ آماری تفاوتی نداشت. 117 ایزوله باکتریایی از 15 گونه باکتری مختلف به‌دست آمد. مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (25%)، سودوموناس آئروژینوزا (15%) و استافیلوکوکوس اورئوس (14%) بیشترین فراوانی را داشتند. 72% موارد پنومونی مونوباکتریال و بقیه پلی‌باکتریال (23% دی‌باکتریال و 5% تری‌باکتریال) بودند. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی نسبت به آموکسی‌سیلین و کمترین به ونکومایسین بود.
نتیجه‌گیری: شیوع پنومونی با افزایش سن رابطه مستقیم داشته و عوامل اتیولوژیک آن متنوع است. منفی شدن درصد بالایی از نمونه‌ها به‌احتمالی مربوط به باکتری‌های سخت‌رشد، عوامل ویروسی، آنتی‌بیوتیک درمانی است. با توجه به میزان بالای مقاومت به مواد ضد میکروبی مانند آسینتوباکتر، تعیین الگوی حساسیت ضد میکروبی بیماران پنومونی ضروری است.
 

---