مجله دانشکده پزشکی

---

زمینه و هدف: بیماری‌های عفونی از معضلات بهداشتی در تمام دنیا به‌ویژه جوامع در حال رشد بوده و تشخیص سریع عفونت و میکروارگانیسم عامل آن نقش عمده‌ای در درمان بیماران دارد. سیستم باکتِک یک روش کشت سریع است.
 روش بررسی: در این مطالعه مشاهده‌ای- توصیفی با روش نمونه‌گیری مستمر و آسان 262 نمونه تهیه‌شده از مایعات استریل بیماران بستری در بخش‌های داخلی و اطفال بیمارستان رسول اکرم (ص) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها:کشت 72 نمونه (5/27%) مثبت بود که 32 مورد (2/12%) فقط به‌روش باکتِک و چهار مورد (5/1%) فقط به‌روش معمولی و 36 نمونه (7/13%) با هر دو روش مثبت بود که‌این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود (003/0p=). مقایسه دو محیط بر حسب محل مثبت شدن نمونه در خون معنی‌دار بوده (02/0p=) ولی در مایعات دیگر معنی‌دار نبود. میزان کشت مثبت در مواردی که مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک وجود داشته است در دو روش باکتِک و معمولی متفاوت نشان داده شد (001/0p<). میانگین زمان مثبت شدن کشت در روش باکتِک 88/5+5/17 ساعت و در روش معمول 98/13+36/62 ساعت بود. آلودگی در روش باکتِک چهار مورد و در روش معمول دو مورد بود که اختلاف آماری بین آنها معنی‌دار نبود.
 نتیجه‌گیری: محیط کشت باکتِک در جدا کردن میکروارگانیسم‌ها از مایعات استریل بدن به‌خصوص از خون موفق‌تر از روش معمولی بوده و در هنگام مصرف همزمان آنتی‌بیوتیک روش مناسب‌تری محسوب می‌شود همچنین قادر است در زمان کوتاه‌تری جداسازی ارگانیسم‌ها را انجام دهد. استفاده از این روش امکان تشخیص سریع و درست عامل عفونت را مقدور می‌سازد و زمان بستری در بیمارستان را کوتاه‌تر می‌کند.

---

800x600 زمینه و هدف: اختلاف فاحش بین بازگشت به‌کار بیماران سینوس پایلونیدال عمل شده با دو روش ترمیم اولیه و ثانویه، انگیزه مطالعه بود. هدف این مطالعه بررسی نتایج جراحی سینوس پایلونیدال با دو روش «ترمیم اولیه» با «ترمیم ثانویه» می‌باشد.

روش بررسی: مراجعین با سینوس پایلونیدال به بیمارستان شریعتی در سال 87-1386 وارد مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، شدند. تخلیه بافت‌های ناسالم به‌علاوه ترمیم فوری زخم (ترمیم اولیه، 40n=) یا برداشتن بافت‌ها بدون ترمیم (ترمیم ثانویه، 40n=) صورت ‌گرفت. بیماران با آبسه از مطالعه خارج شدند. پیامدهای مهم، مدت بستری، مدت بهبودی زخم، مدت دوری از کار، درد پس از عمل، میزان رضایت بیماران و میزان عود بودند.

یافته‌ها: اکثر (50/87%) بیماران مذکر بودند و میانگین مدت دوری از کار در ترمیم اولیه (73/1±65/8 در برابر 33/2±53/11 روز، 001/0p=) و مدت بهبودی کامل (92/0±43/3 در برابر 79/0±3/5 روز، 001/0p=) به‌طور معنی‌داری کوتاه‌ بودند اما اختلاف معنی‌داری در مدت بستری و ویزیت‌ها مشاهده نشد. در ترمیم اولیه، میانگین شدت درد در روزهای اول (5/6±75/37 در برابر 06/5±63/43، 001/0p=)، دوم (66/6±75/26 در برابر 48/5±63/34، 001/0p=)، سوم (05/6±25/18 در برابر 88/6±88/27، 001/0p=) و هفتم (85/3±45/8 در برابر 19/6±88/17، 001/0p=) پس از عمل کمتر بود. فراوانی عوارض و نیاز به تکرار عمل در دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشتند. میانگین میزان رضایت بیماران در گروه ترمیم اولیه (53/0±15/4 در برابر 5/0±6/3، 001/0p=) بیشتر بود.

نتیجه‌گیری: تخلیه و ترمیم اولیه روش برتر است. مزایا شامل میانگین کوتاه‌تر مدت دوری از کار، بهبود سریع‌تر زخم، درد کمتر پس از عمل و رضایت بیشتر بیماران علی‌رغم عوارض و عود مساوی با روش ترمیم ثانویه.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

---

زمینه و هدف: تعیین زودرس جنسیت جنین برای والدینی که دچار بیماری‌های ژنتیکی هستند می‌تواند اخطار زودرسی برای آنها فراهم آورد. علاوه بر این، تست‌های تهاجمی قبل از 12 هفته از حاملگی جهت شناسایی ناهنجاری‌های ژنتیکی بر اساس جنسیت انجام می‌شوند. بنابراین هدف از طراحی این مطالعه بررسی وجود هر گونه ارتباط بین موقعیت جفت و جنسیت جنین در هفته‌های 11 الی 6+ 13 از حاملگی (زمان غربال‌گری سندرم داون) بود. روش بررسی: این مطالعه به‌صورت مقطعی (Cross-sectional) و با مشارکت 200 مادر باردار مراجعه‌کننده به درمانگاه بیمارستان امام‌خمینی (ره) اهواز برای سونوگرافی غربال‌گری سندرم داون انجام شد. معیارهای خروج شامل بارداری‌های دو یا چندقلو، حاملگی نابه‌جا و جنین‌های مرده بود. تعیین سن حاملگی، محل جفت (فوقانی، میانی، تحتانی، خلفی و قدامی) و جنسیت جنین توسط یک متخصص زنان و زایمان ماهر در سونوگرافی صورت گرفت و سپس با پی‌گیری پس از تولد از صحت جنسیت جنین اطمینان حاصل شد. یافته‌ها: از میان 200 جفت، 103 جفت (5/51%) قدامی و 97 جفت (5/48%) خلفی بودند. در (8/72%) 75 مورد جفت در جنین‌های دختر در قسمت قدامی بود، در حالی‌که در جنسیت پسر (2/27%) 28 مورد این‌چنین بود (001/0P<). علاوه بر این، بین موقعیت فوقانی، میانی و تحتانی بودن جفت و جنسیت جنین همراهی معناداری مشاهده شد. نتیجه‌گیری: در مطالعه ما خلفی و قدامی بودن موقعیت جفت ارتباط معناداری با جنسیت جنین داشت. بنابراین پیشنهاد می‌شود که بررسی‌های بیشتری با حجم نمونه بیشتر بر روی این موقعیت از جفت انجام شود.

---

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی‌کسیتیک (PCOS) از رایج‌ترین اختلالات آندوکرین در زنان سنین باروری و از علل عمده ناباروی می‌باشد. خطر مهمترین پاتولوژی‌های بارداری مانند دیابت حاملگی، فشار‌خون ناشی از بارداری، پره‌کلامپسی و نوزادان کوچک نسبت به سن بارداری نیز در بیماران مبتلا به سندرم پلی‌کیستیک بالاتر می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی پیامدهای ناگوار حاملگی و نوزادی در زنان دچار سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) بود.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 205 خانم باردار دچار عارضه سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مراجعه‌کننده به بیمارستان امام‌خمینی (ره) اهواز، از مهر 1392 تا مهر 1393 انجام گردید. معیارهای ورود، عارضه PCOS و سن حاملگی بالای 20 هفته بودند. متغیرهای بالینی شامل پرفشاری خون، دیابت حاملگی، دیابت آشکار، هایپرلیپیدمی و پره اکلامپسی و عوارض نوزادی نیز ثبت شدند.

یافته‌ها: میزان بروز اختلالات فشار‌خون در 44 (5/%21) بیمار و کمترین مورد در بین اختلالات فشار‌خون اکلامپسی تنها در 2 (%1) بیمار و بیشترین نوع مربوط به فشار‌خون بارداری در 18 (8/%8) بیمار، میزان دیابت حاملگی در 29 (%14) مورد و دیابت آشکار در 22 (%11) بیمار مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: در نهایت می‌توان نتیجه گرفت زنان باردار دچار PCOS در معرض خطر بیشتری برای عوارض ناگوار حاملگی و نوزادی می‌باشند.

---

---