44 نتیجه برای بهروز
محمد دانش پژوه، جهانگیر میرعلاء، بهروز پیروزمند، بهرام مشیری،
دوره 27، شماره 10 - ( 1-1349 )
چکیده
به مناسبت یکی از اشکال نسبتاً نادر بیماری کوآرکتاسیون آئورت که در بیمارستان خزانه بدان برخورد نموده‌ایم و با موفقیت عمل گردید سعی شده است تا در این مقاله با مراجعه به نشریات پزشکی مختلف جهان بررسی کاملی در این باره بعمل آید.از این مطالعه چنین برمی‌آید که این بیماری نسبتاً خطرناک بوده و مبتلایان بدان غالباً به چهل سال نمی‌رسند. بعلاوه خطر این بیماری در نوزادان و زنان باردار بیشتر بوده و عواقب شدید این بیماری مادر و جنین هر دو را تهدید می‌نماید. از این رو است که غالب آمارهای مختلف چنین نشان می‌دهد که بهتر است این گونه بیماران را قبل از آنکه مبتلا به عواقب وخیم آن گردند عمل نمود و نتیجه عمل جراحی حتی در اشکال شیرخواران و اشخاص نسبتاً مسن نیز بالنسبه رضایت‌بخش می‌باشد.از مقایسه علائم بیمار مورد مطالعه با اشکال معمولی این بیماری چنین استنتاج می‌شود که:1- نارسایی قلب چپ که سبب مراجعه بیمار ما شده است در موارد نادری دیده می‌شود.2- فشار خون شریانی در بیمار ما در هر دو بازو 70/130 و در حدود طبیعی بوده است که این خود در کمتر از موارد دیده می‌شود.3- بررسی نسج برداشته شده به هنگام عمل تشخیص آنژیوگرافی یعنی انسداد کامل ایستم آئورت را تأیید نموده است.
بهروز نیک بین مقدم،
دوره 30، شماره 9 - ( 1-1352 )
چکیده
محمد دانش پژوه، محمد اولیائی، سیروس ملک قاسمی، بهروز پیروزمند، امان اله کهیانی،
دوره 31، شماره 4 - ( 2-1352 )
چکیده
از آنچه در قسمتهای پیش یادآوری گردید چنین می توان استنباط نمود که بیماری فئوکرموسیتوم هر چند از جمله علل نسبتاً نادر فشار خون می باشد ولی با توجه به امکان درمان قاطعی که هم اکنون برای آن وجود دارد اقدام به شناسایی آن در مورد هر بیمار جوان مبتلا به فشار خون خاصه اگر دارای فشار خون متغیر باشد باید به عمل آید و اندازه گیری مکرر خون خاصه هم زمان با حملاتی که بیمار از آن شکایت دارد یکی از طرق کشف بیماری است.تشخیص آزمایشگاهی بیماری نسبتاً آسان بوده و در غالب نقاط امکان پذیر می باشد و از آن میان بیش از همه اندازه گیری متابولیت های آدرنالین و نورآدرنالین سبب تشخیص بیماری می گردد.درمان جراحی خاصه در مواردی که ضایعه نئوپلازیک پراکنده در کار نبوده و تومور واحد می باشد موثرترین روش درمان این بیماریست . ولی داروهای مهارکننده بتاسپتورها و آدرنولیتیک ها در کنترل بیماری در مواردی که امکان جراحی وجود نداشته باشد بسیار سودمند است.تذکر - آرتروگرافی ها و رتروپنوموپریتوان در بیمارستان مهر ( تهران) بوسیله استاد محترم آقای دکتر مسیح انجام گرفته است.
غلامرضا نظری، بهروز نیک بین،
دوره 33، شماره 2 - ( 8-1354 )
چکیده
بهروز نیک بین، غلامرضا نظری، فریدون علاء، ناصرعلی سیادت،
دوره 34، شماره 9 - ( 1-1356 )
چکیده
پرویز جبل عاملی، بهروز قاضی مقدم،
دوره 52، شماره 1 - ( 1-1373 )
چکیده
32 بیمار مبتلا به تومور سطحی مثانه T.C.C در (stages Ta-T1) به دو گروه 1 و 2 که هر گروه مرکب از 16 بیمار بودند، تقسیم گردیدند. بیماران دو هفته پس از رزکسیون تومور (TUR) جهت جلوگیری از عود تومور تحت درمان با BCG و انترفرون آلفا قرار گرفتند. هیچکدام از بیماران قبلا تومور نداشتند و تحت ایمونوتراپی قرار نگرفته بودند. در گروه اول بیماران تحت درمان با 10 IU میلیون انترفرون آلفا داخل مثانه ای بصورت هفتگی به مقدار 7 دوز قرار گرفتند و در گروه 2 تحت درمان با BCG داخل مثانه ای به مقدار 120 میلی گرم هفتگی به مقدار 7 دوز قرار گرفتند. عود تومور در گروه اول (انترفرون) 8 نفر (50%) و در گروه دوم 3 نفر (18/5%) مشاهده گردید (P=0.07). همچنین متوسط عود تومور در گروه اول 0/046 عود بازای شخص هر ماه (P.M) (Patient-month) و در گروه دوم 0/015 عود بازای شخص هر ماه (P.M) بود، (ریسک نسبی 3=Relative Risk با حدود اطمینان 95% بین 10/38-0/87) اما در گروه 1 (انترفرون) فقط 4 نفر و در گروه 2 (BCG) سیزده نفر از بیماران دچار عوارض جانبی دارو شدند.
ماهرو میراحمدیان، بهروز نیک بین، سید عبدالرحیم رضائی،
دوره 52، شماره 3 - ( 2-1373 )
چکیده
برای ارزیابی چگونگی عملکرد کلیه در طی پیوند، غلظت سرمی B2m در 23 گیرنده کلیه اندازه گیری و مورد مطالعه قرار گرفت. بیماران از نظر تشخیص کلینیکی در چهار گروه قرار گرفتند: 1) گروه پیوند موفق بدون عارضه که میانگین غلظت سرمی B2m از 26.1±73 mg/L در روز قبل از پیوند به 1.17±4.43 mg/L در طی 24 ساعت بعد از پیوند رسید و سپس در طی بیست روز با نوسان نسبتا ملایمی (ماکزیمم تغییر0.5 mg/L/day) به 3.1 mg/L رسید. 2) در گروه اختلال عملکرد کلیه غیر از واکنش دفع، الگوی تغییرات مشابه گروه قبل است، به استثنا اینکه غلظت سرمی در 24 ساعت بعد از پیوند کمی بالاتر می باشد، اما ماکزیمم تغییر غلظت 1.1 mg/L/day بود که البته در جهت افزایش پیشرونده نبوده و تفاوت آن نسبت به گروه قبل معنی دار نیست. 3) دو گروه واکنش دفع تسریع یافته پیوند و واکنش دفع حاد پیوند، غلظت سرمی B2m در طول واکنشهای ایمونولوژیک دفع با پیشرفت زمان افزایش یافته، سپس متناسب با درجه پاسخ به درمان مجددا کاهش می یابد. با توجه به تغییر غلظت B2m در روزهای متوالی، این مطالعه قادر به افتراق واکنشهای دفع از نارسائیهای دیگر کلیه پیوندی در 84% موارد بود. از طرف دیگر با توجه به تغییر غلظت B2m در طی روزهای متوالی و نیز چگونگی افزایش آن، سنجش غلظت سرمی این پروتئین برای واکنشهای دفع حاد پیوند حالت پیش آگهی دهنده داشت، بطوریکه تفاوت غلظت در روز تشخیص کلینیکی واکنش دفع نسبت به دو و چهار روز قبل از آن از نظر آماری قابل ملاحظه است (P<0.025). همچنین تفاوت غلظت بین دو و چهار روز قبل از تشخیص کلینیکی نیز از نظر آماری معنی دار است (P?0.05)، یعنی از شروع یک حمله دفع تا تظاهر کلینیکی آن افزایش پیشرونده غلظت B2m وجود خواهد داشت. این در حالی است که برای BUN یا کراتینین چنین وضعی موجود نبود.
ماندانا محی الدین، فریده خسروی، بهروز نیک بین،
دوره 53، شماره 1 - ( 1-1374 )
چکیده
بهروز نبئی، افسانه برقعی،
دوره 56، شماره 3 - ( 2-1377 )
چکیده
نورپلانت یکی از وسایل بسیار موثر پیشگیری از بارداری با میزان شکست پایین و طولانی اثر می باشد که از سال 1371 در مراکز دولتی در ایران مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به هزینه بالای ارزی و ریالی این برنامه مطالعه حاضر طراحی گردید تا دریابیم میزان تداوم استفاده از نورپلانت و علل قطع این روش و همچنین عوارض آن چه می باشد. این بررسی یک مطالعه توصیفی بوده و با بررسی پرونده خانمهای پذیرنده این روش در بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گردیده است. نتیجه بررسی نشان می دهد که از سال 1371 تا 1375، 305 نفر در این بیمارستانها از نورپلانت استفاده کرده اند. میانگین سنی این افراد 27 سال بوده و 17% آنها شاغل می باشند. طی مدت پیگیری (55 ماه) 43% افراد نورپلانت را خارج کرده اند. میانگین مدت زمان نگهداری نورپلانت در کسانی که روش را قطع کرده اند در محدوده صفر تا 55 ماه برابر 14/6 ماه می باشد. در این بررسی شایعترین عوارض ناشی از نورپلانت، اختلالات قاعدگی است از بین اینها لکه بینی و آمنوره رتبه اول و دوم را دارند پس از آن اختلالات عصبی روانی قرار می گیرند. در مدت پیگیری هیچ مورد حاملگی با نورپلانت گزارش نشده است.
بهروز جلیلی،
دوره 56، شماره 3 - ( 2-1377 )
چکیده
عملکرد خانواده، در مورد 103 خانواده اهمالکار و 102 خانواده غیراهمالکار هر دو دسته از گروه با درآمد پایین انتخاب شده بودند، با کاربرد روش های گزارش شخص و مشاهده ای، مورد سنجش قرار گرفت. مادران اهمالکار، خانواده های خود را دچار اغتشاشات و کشمکشهای بیشتر و کمتر ابرازگر احساسات توصیف نمودند، ولی بهم پیوستگی کمتری را بیان ننمودند. میزان تعاملات خانوادگی ملاحظه شده و ضبط شده (audiotaped)، دال بر آن بود که خانواده های اهمالکار، دچار سازمان یافتگی کمتر و هرج و مرج بیشتری بوده و ابراز زبانی کمتری داشته و در مقایسه با خانواده های شاهد، عواطف مثبت کمتر و منفی بیشتری نشان می دادند. بهرحال، از نظر معیارهای عملکرد، تفاوت ها و تنوعات وسیعی در خانواده های اهمالکار به چشم می خورد. 3 نوع مجزای عملکرد خانوادگی اهمالکاران، مشخص گردید که برطبق آن، مداخلات پیشنهادی جهت هر نوع، برای بهبود عملکرد والد-خانواده (parental family functioning) بیان می گردد.
بهروز جلیلی، سوسن عبدی،
دوره 56، شماره 4 - ( 4-1377 )
چکیده
از 28 کودک مراجع به درمانگاه روانپزشکی اطفال شهید اسماعیلی (دانشگاه علوم پزشکی ایران)، که طبق ملاکهای تشخیصی DSM IV مبتلا به ADHD شناخته شده بودند و یک گروه کنترل (شاهد-مقایسه)، شامل کودکانی که بری از این اختلال تشخیص داده شده بودند، درخواست گردید که در مورد بلندی صدای صحبت و تفسیر آن در حد راحت (M.C.L) یا قابل تحمل (TL) قضاوت نمایند. نتایج دال بر آن بود که کودکان مبتلا به اختلال فوق، در قضاوت نسبت به هر دو گروه بلندی اصوات، نیازمند سطح نرمتر صوت بودند. کودکان گرفتار به ADHD آمارا از لحاظ سطوح
راحت (MCL=51dB HL) و سطوح تحمل (TL=95HLdB) مورد انتخابشان، نسبت به همتایان غیرگرفتار به ADHD، تفاوتهای شاخصی (TL=100dB HL و MCL=59dB HL) نشان می دادند. این یافته با تفاوتهای درکی موجود بین کودکان گرفتار به ADHD یا بری از آن مرتبط بنظر می رسند. در این رابطه راه کارهای اداره کلاس درس اینگونه اطفال مورد بحث قرار گرفته است.
رضا انصاری، رضا ملک زاده، جواد میکائیلی، سیدمسعود طبیب، مرتضی خطیبیان، بهروز زیاد علیزاده،
دوره 56، شماره 6 - ( 4-1377 )
چکیده
مطالعات مختلف نشان داده است که تخلیه روزانه چهار لیتر مایع آسیت همراه با انفوزیون وریدی آلبومین یک روش موثر در درمان بیماران سیروتیک با آسیت شدید می باشد. هدف ما در این مطالعه بررسی نیاز و اهمیت مصرف آلبومین وریدی در این روش درمانی است. 37 بیمار سیروتیک با آسیت شدید را که از تاریخ مهر 74 لغایت مهر 76، جهت درمان به بیمارستانهای دکتر شریعتی، سینا و امام خمینی مراجعه نموده بودند، در یک مطالعه بالینی مقایسه ای در دو گروه A و B قرار دادیم. در گروه A تعداد 16 بیمار تحت درمان با پاراسنتز (روزانه 4 لیتر تا تخلیه کامل آسیت) و انفوزیون وریدی همزمان آلبومین (7 گرم به ازای هر لیتر مایع آسیت تخلیه شده) قرار گرفتند. در گروه B تعداد 21 بیمار تحت درمان با پاراسنتز بدون انفوزیون وریدی آلبومین قرار گرفتند و پس از تخلیه کامل آسیت، بیماران با دستور دیورتیک تراپی سرپایی مرخص شدند. طی مدت بستری و پیگیری تست های کبدی، کلیوی، الکترولیت های سرم و علائم حیاتی بیماران، مکرر بررسی شد و عوارض بوجود آمده در بیماران دو گروه A و B مورد مقایسه قرر گرفت. تخلیه روزانه چهار لیتر مایع آسیت بدون استفاده از آلبومین وریدی تغییر مشخصی در تست های کبدی، کلیوی، الکترولیت و آلبومین سرم بوجود نیاورد. یک بیمار در هر گروه دچار نارسایی کلیه شد. 2 بیمار از گروه A و 3 بیمار از گروه B، هیپوناترمی بدون علامت پیدا کردند. یک بیمار از گروه A به علت آنسفالوپاتی کبدی در حین پاراسنتز مایع آسیت فوت نمود. پاراسنتز روزانه چهار لیتر مایع آسیت بدون تجویز آلبومین یا سایر افزایش دهنده های حجم داخل عروقی روشی موثر و بی خطر در درمان آسیت بیماران سیروتیک می باشد و از اتلاف هزینه و وقت بیماران جلوگیری می نماید.
جواد میکائیلی، رضا ملک زاده، بهروز زیاد علیزاده، محمد ولی زاده طوسی، احمد خنچه، صادق مسرت مشهدی،
دوره 57، شماره 1 - ( 1-1378 )
چکیده
سرطان معده در مناطق شمال غرب به طور بارزی شایع تر از مناطق مرکزی ایران می باشد. با توجه به ارتباط عفونت هلیکوباکترپیلوری (H.P) با سرطان معده، ما در این مطالعه شیوع عفونت با H.P را در استانهای با شیوع بالا (اردبیل) و پایین (یزد) سرطان معده بررسی کردیم. جمعیت هدف مطالعه که افراد سالم زیر 20 سال ساکن استانهای مورد مطالعه بودند، در طول دو ماه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و از هر فرد مقدار 10 میلی لیتر خون گرفته و سرم آن جدا گردید. ابتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری با اندازه گیری H.P IgG به روش ELISA مشخص شد و برای اینکار از کیت های شرکت Diagnostic با حساسیت 98 درصد و ویژگی 96 درصد استفاده شد. 711 نفر (358 نفر از اردبیل و 353 نفر از یزد) وارد مطالعه شدند. 170 نفر در اردبیل (47/5%) و 108 نفر در یزد (30/6%) مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری بودند (P<0.0001). میزان عفونت در گروه های سنی مختلف نیز مشخص و ارزش آماری آن با استفاده از آنالیز رگرسیون لجستیک بررسی شد. با توجه به نتایج مطالعه مشخص شد که شیوع عفونت هلیکوباکترپیلوری در افراد زیر بیست سال استان اردبیل که در آنجا سرطان معده شایع است، به طور بارزی بالاتر از استان یزد می باشد. این مساله ارتباط بین عفونت H.P و سرطان معده را در ایران نشان می دهد.
مرتضی عبدالهی، بهروز نبئی، محمدهادی سعید مدقق،
دوره 58، شماره 1 - ( 1-1379 )
چکیده
اثرات تروما بر وضعیت سلامتی جامعه از جنبه های مختلف مورد بررسی و توجه قرار گرفته است: سالانه 3.5 میلیون مرگ، 3.5 میلیون از کارافتادگی دائم، 35 میلیون از کارافتادگی موقت و 500 میلیارد دلار هزینه. راه های مختلف پیشگیری نیز بررسی شده است. در مورد پیشگیری سطح دوم، مطالعه بزرگی در آمریکا در دهه 70 و 80 میلادی انجام شده که منجر به ارائه مدل TRISS برای امکان مقایسه پیامد مصدومان میان مراکز مختلف شده است. این مطالعه روی 4863 مصدوم بستری در سه بیمارستان سینا، شهدا و فیاض بخش طی یک دوره یکساله در سال های 76-1375 انجام شده است. مصدومان پس از ورود به بیمارستان توسط پرسشگر تا لحظه ترخیص از بیمارستان پیگیری شده اند. براساس مدل TRISS برای هر مصدوم، احتمال بقا محاسبه شده و با مطالعه MTOS مقایسه شده است. از 4863 مصدوم مورد بررسی، 300 نفر (6.2%) فوت نموده اند. با استفاده از احتمال های بقای محاسبه شده براساس TRISS، می بایستی تنها 222 نفر (2.7%) فوت می شدند که این تفاوت، نشاندهنده تفاوت مراقبت های ارائه شده به مصدومان می تواند باشد.
ماهرو میراحمدیان، عبدالرحیم رضایی، بهروز نیک بین،
دوره 58، شماره 2 - ( 2-1379 )
چکیده
فیبریلهای بتادومیکروگلوبولین (?2M) یکی از عوامل احتمالی در پاتوژنز آمیلوئیدوزیس وابسته به همودیالیز دراز مدت می باشد. اختلال غیرقابل برگشت کلیه و استفاده از غشاهای دیالیزی که زمینه سنتز بیشتر ?2M را فراهم می کنند و قادر به برداشت آن نیز نمی باشند، سبب بالا رفتن سطح سرمی ?2M می شود. با این پیش زمینه در مطالعه حاضر میانگین سرمی ?2M در 23 بیمار با اختلال کامل عملکرد کلیه ها که تحت درمان نگهدارنده همودیالیز با غشای FB110 قرار
داشتند SD=21.2) 74.71 mg/l) بود که تقریبا 31 برابر افراد سالم می باشد (P<0.0001). بیشترین غلظت سرمی (123.8 mg/l) مربوط به بیماری است که ده سال تحت درمان همودیالیز قرار داشته است و کمترین غلظت سرمی (46 mg/l) مربوط به بیماری است که تقریبا دو سال تحت این نوع درمان بوده است. غلظت سرمی این پروتئین به جنسیت و سن ارتباطی نداشت، اما به مدت زمان درمان با همودیالیز وابسته بود (r=0.53 و P<0.01). به علاوه غلظت سرمی ?2M در 19 فرد سالم (به عنوان شاهد) که همه آزمایشها و معاینات معمول برای آنها انجام می شد، SD=0.4) 2.36 mg/l) در محدوده 1/58 تا 3/3 بود. که آزمونهای آماری با آنها مقایسه می گردید. به دلیل نقش بتادومیکروهموگلوبولین در بروز آمیلوئیدوزیس لازم است به غشاهای دیالیزی و اهمیت آنها در القای تولید یا برداشت این پروتئین در بیماران دیالیزی توجه شود.
بهروز جلیلی،
دوره 58، شماره 3 - ( 3-1379 )
چکیده
اختلالات سلوکی یک گروه از اختلالات رفتاری می باشند که با بروز در زمان کودکی مولد مشکلات عمده ای در زندگی طفل می گردند. در این بررسی که به روش رتروسپکتیو صورت گرفت، با هدف بررسی عوامل دخیل در بروز اختلالات سلوکی در اطفال، پرونده 43 مورد (84% پسر، میانگین سنی 11 سال) از بیماران مراجعه کننده به مرکز روانپزشکی شهید اسماعیلی تهران را مرور نمودیم. همه بیماران ملاک های تشخیص لازمه جهت اختلال سلوک را کاملا دارا بودند. 15 متغیر در مورد بیماران مدنظر قرار گرفت که عمدتا شامل سن و جنس و رتبه فرزندی و سطح تحصیلات والدین و گروه و طبقه اجتماعی و سوابق طبی و روانپزشکی کلیه افراد خانواده و نیز نوع درمان های بکار رفته بود. شایعترین علایم ارجاعی شامل پرخاشگری، دزدی و دروغگویی بود. شایعترین گروه سنی 14-10 ساله بوده است. بیشتر بیماران عضو خانواده های 5 نفره و بیشتر بودند. اکثر موارد فرزند دوم یا بالاتر خانواده بودند. شایعترین سطح تحصیلات والدین بی سواد تا سطح تحصیلات ابتدایی بود. بیشتر بیماران به سطوح اقتصادی-اجتماعی متوسط و پایین جامعه تعلق داشتند. بیشترین تاثیر درمان در گروهی دیده شد که رفتار درمانی به همراه دارو در موردشان اجرا گردیده بود.
فاطمه مرادی، بهروز نبئی، بهرام یگانه،
دوره 58، شماره 4 - ( 4-1379 )
چکیده
بیماری ایدز تا سال 1981 ناشناخته بود و در سال 1984 مشخص شد که ویروس HIV عامل بیماری است. اکنون با گذشت 16 سال از آن تاریخ عفونت AIDS/HIV بصورت یک پاندمی درآمده و موارد ابتلای آن تقریبا از تمام کشورها گزارش شده است. از این گسترش جهانی بیماری، کشور ما نیز مصون نماند و اولین مورد بیمار در سال 1366 مشاهده گردید. باتوجه به اهمیت بیماری و شناخت راه های انتقال و پیشگیری براساس اپیدمیولوژی بیماری در کشور ایران، این مطالعه توصیفی گذشته نگر در سال 1378 انجام شده و هدف کلی آن بررسی اپیدمیولوژی ایدز در ایران از ابتدا تا حال است. اطلاعات کل موارد ایدز و HIV از شروع بیماری ایدز در ایران و اقدامات انجام شده از اداره کل مبارزه با بیماری های واحد ایدز، بدست آمد. 95 پرونده موجود در بایگانی بیمارستان امام خمینی در مورد ایدز نیز بررسی شد. تعداد +HIV تا ابتدای سال 1379، 1953 نفر اعلام گردید و تا همین تاریخ 250 مورد بیماری ایدز وجود داشته که 215 نفر از آنها فوت کرده اند. از راه های انتقال در مورد بیماری ایدز بیشترین راه انتقال از طریق خون و فرآورده های خونی در موارد +HIV بیشترین راه آلودگی از طریق اعتیاد تزریقی بوده است. از نظر سنی بیماران ایدز بیشتر در گروه سنی 39-30 سال (37.6%) و کمتر از همه در گروه سنی 4-0 سال قرار دارند. از نظر جنسی بیماران ایدز 90.8% مذکر و 9.2% مونث می باشند. در موارد +HIV میزان 95.2% مذکر و 4.8% مونث هستند. از 1953 نفر +HIV تعداد 130 نفر سابقه مسافرت به خارج از کشور داشتند. در 95 بیمار بستری شده در بیمارستان امام خمینی خصوصیات فردی و اجتماعی که در پرونده ها موجود بود یعنی سن، جنس، اهمیت و محل سکونت، وضعیت تاهل، شغل، عادات (سیگار، الکل، مواد مخدر)، راه انتقال، سابقه مسافرت به خارج از کشور و زندانی شدن بررسی شدند. در انتهای مقاله پیشنهادات لازم برای جلوگیری از توسعه ایدز در ایران ارائه شده است.
ثریا سهیلی، ایرج کریمی، محمود محمودی، بهروز نبئی،
دوره 58، شماره 4 - ( 4-1379 )
چکیده
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که با هدف تعیین اثربخشی برنامه های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده در ایران طی سال های 75-1371انجام گردیده است. جهت تعیین بازده یا عملکرد برنامه های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده از شاخص های میزان پوشش وسایل پیشگیری از بارداری، پوشش زوج سال، میزان شکست کاربردی وسایل پیشگیری از بارداری و تعیین اثربخشی وسایل پیشگیری از بارداری استفاده شد. براساس یافته ها، پوشش زوج سال قرص از سال 1371 تا 1374 روندی نسبتا رو به افزایش داشته، اما در سال 1375 در مقایسه با سال های قبل مختصری کاهش دارد. پوشش زوج سال کاندوم در سال 1375 در مقایسه با سال های قبل کاهش یافته است. پوشش زوج سال آی یو دی، توبکتومی، وازکتومی، نورپلانت و آمپول های تزریقی طی سال های مذکور روندی رو به افزایش را نشان می دهد. یافته های مربوط به پوشش وسایل پیشگیری از بارداری نیز نشان دهنده افزایش پوشش از 42% در سال 1371 به 67% در سال 1375 است. میزان شکست کاربردی وسایل پیشگیری از بارداری طی سال های مذکور کاهش را نشان می دهد و بعبارتی بیانگر افزایش در میزان اثربخشی است.
مجید صادقی، بهروز قلی زاده،
دوره 59، شماره 4 - ( 5-1380 )
چکیده
ترکیب الکتروشوک E.C.T) Electro Convulsive Therapy) و لیتیوم همراه از نظر ایجاد دلیریوم مورد سو ظن بوده، به نحوی که در غالب کتب مرجع روانپزشکی، ترکیب این دو روش درمانی توصیه نشده است. در این مطالعه برای بررسی این موضوع، میزان بروز دلیریوم در بیمارانی که همزمان E.C.T و لیتیوم می گرفتند با بیمارانی که فقط E.C.T دریافت می کردند مقایسه به عمل آمده است. در این بررسی، 49 بیمار (Bipolar Mood Disorder (B.D.M.1 فاز مانیا وارد مطالعه شدند. از این عده 24 نفر ترکیب E.C.T و لیتیوم و 25 نفر فقط E.C.T گرفتند. تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر سن و جنس وجود نداشت. از گروه اول 3 نفر و از گروه دوم 2 نفر دچار دلیریوم شدند که بین آنها تفاوت آماری معنی دار بدست نیامد و تمامی موارد دلیریوم نیز در هر دو گروه در افراد بالای 35 سال بروز کرد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ترکیب E.C.T+لیتیوم نسبت به E.C.T به تنهایی دلیریوم بیشتری ایجاد نمی کند. از طرفی با توجه به بروز دلیریوم در تمامی موارد در سنین بالای 35 سال، به نظر می رسد که افزایش سن عامل موثری در بروز اختلالات ناشی بویژه دلیریوم باشد به نحوی که استفاده از این ترکیب در سنین بالای 35 سال باید با احتیاط بیشتری توام گردد.
سهیلا دبیران، مهتاب مقصودلو، بهروز نبئی،
دوره 60، شماره 4 - ( 4-1381 )
چکیده
مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی مهمترین عامل مرگ و میر در اغلب کشورهای جهان شناخته شده اند و طبق آمارهای رسمی، میزان مرگ ناشی از این پدیده در ایران رو به افزایش است. با توجه به نقش متغیرهای مختلف در روند بیماری، در این تحقیق تلاش شده مقدار احتمال بقا و ارتباط آن با متغیرهای مختلف موثر در میزان بقا مورد مطالعه قرار گیرد.
مواد و روشها: مطالعه انجام شده یک مطالعه توصیفی از نوع case-series می باشد که 100 بیمار بستری در بخش CCU بیمارستان امام خمینی تهران با تشخیص سکته قلبی حاد AMI) Acute Myocardial Infarction) در سال 1378 را مورد بررسی قرار داده است. در این مطالعه ضمن بررسی Outcome بیماری، اطلاعاتی در مورد سن، جنس، وضعیت مصرف سیگار، میزان کلسترول، سابقه دیابت ملیتوکس ...، کسر جهشی EF) Ejection Fraction)، دریافت و عدم دریافت استرپتوکیناز نیز استخراج گردید و اثر آن بر روی outcome نیز بررسی شد.
یافته ها: میانگین سن بیماران 57 سال بود. از این افراد تحت مطالعه، 47 درصد سیگاری بوده اند. بیشترین بروز حمله در ماههای بهار و پائیز بدست آمد. 63/5 درصد بیماران سابقه بیماری های ایسکمیک قلبی، 41 درصد کلسترول بالاتر ازmg/dl 200، سی و پنج درصد سابقه پرفشاری خون، 18 درصد سابقه دیابت ملیتوس، 9 درصد درجاتی از نارسائی میترال و 9 درصد نیز بلوک قلبی داشته اند. احتمال بقای 28 روزه، 69/8 درصد بوده است.
نتیجه گیری و توصیه ها: در این مطالعه، میزان بقا در گروه دارای سابقه بیمارهای ایسکمیک قلبی بیشتر از بیماران بدون سابقه بیماری های ایسکمیک قلبی می باشد. میزان مرگ و میر در این مطالعه برای بیماران در کلاسهای مختلف طبقه بندی killip رابطه مستقیم با کلاس بیماری و رابطه معکوس با احتمال بقا دارد.
