جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای ثبوتی

شیما جوادی‌نیا، رامین عسگریان، ثمیله نوربخش، بهنام ثبوتی، محمدرضا شکرالهی، آذردخت طباطبایی،
دوره ۷۲، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۳۹۳ )
چکیده

زمینه و هدف: سندرم شوک توکسیک، از پیامدهای خطرناک سم نوع یک سندرم شوک سمی(Toxic Shock Syndrome Toxin-۱, TSST-۱) ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس است. تشخیص زودرس عفونت استافیلوکوکوس اورئوس و پیشگیری از عواقب تولید TSST-۱ در کودکان دچار سوختگی اهمیت زیادی دارد. از مهم‌ترین نشانه‌های تولید TSST-۱ در بیماران دچار سوختگی وجود تب است. این مطالعه با هدف مقایسه TSST-۱ در نمونه زخم سوختگی دو گروه کودکان تب‌دار و بدون تب این بیماران در سال ۹۲ و از بیماران بستری از بیمارستان شهید مطهری انتخاب شدند. روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، ۹۰ کودک بستری در بخش سوختگی در دو گروه ۴۵ نفره تب‌دار (گروه مورد) و بدون تب (گروه کنترل) قرار گرفتند. از نمونه زخم کلیه کودکان دارای سوختگی، نمونه‌برداری انجام شد و سپس نمونه‌ها تحت انجام آزمون PCR برای شناسایی پرایمر اختصاصی ژن TSST-۱ قرار گرفتند. در نهایت نتایج آزمایشات جمع‌آوری گردید و تحلیل آماری انجام شد. یافته‌ها: نتایج مثبت آزمون PCR (تولید سم نوع یک سندرم شوک سمی) در کودکان تب‌دار ۷/۳۷% و در کودکان فاقد تب ۱/۱۱% بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (۰۰۳/۰P=). میانگین و انحراف‌معیار درصد سطح سوختگی در مجموع نتایج مثبت آزمون PCR، ۳۰/۹±۱۶/۹۳ و در مجموع نتایج منفی آزمون PCR، (۲۰۰۹±۱۱/۰۲) بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (۰۱/۰P=)، اما بین موارد آزمون مثبت PCR و آزمون منفی PCR، تفاوت معناداری از لحاظ جنسیت و سن وجود نداشت (۰۵/۰P>). نتیجه‌گیری: در این مطالعه، ارتباط توکسین TSST-۱ با ایجاد تب در کودکان دچار سوختگی مورد تأیید قرار گرفت. هم‌چنین ارتباطی بین تولید توکسین TSST-۱ و افزایش سطح سوختگی دیده شد. انجام تحقیقات بیش‌تر در این زمینه توصیه می‌شود.
بهنام ثبوتی، شیما جوادی‌نیا ، ثمیله نوربخش، رامین عسگریان، نسترن خسروی، آذردخت طباطبایی،
دوره ۷۲، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۳۹۳ )
چکیده

زمینه و هدف: به دلیل اهمیت تشخیص به موقع مننژیت و طولانی بودن روند کشت مایع مغزی- نخاعی (CSF)، سایر روش‌های تشخیصی مورد توجه قرار گرفتند. این پژوهش با هدف تعیین ارزش تشخیصی سطوح اینترلوکین‌های ۱، ۶ و ۸ (IL-۱, IL-۶, IL-۸) در CSF کودکان و نوجوانان مبتلا به مننژیت اجرا گردید. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، ۵۱ بیمار مبتلا به مننژیت یک ماهه تا ۱۸ ساله در طی دو سال (مهر ۱۳۹۱ تا مهر ۱۳۹۳) از بخش کودکان بیمارستان‌های رسول و علی‌اصغر تهران انتخاب شدند و تحت آسپیراسون CSF قرارگرفتند. آزمایشات معمول شامل کشت، رنگ‌آمیزی و بیوشیمیایی CSF و روشELISA برای بررسی سطح اینترلوکین‌های ۱، ۶ و ۸ انجام شد. یافته‌ها: ۴۹% نمونه‌ها مننژیت باکتریال و ۷/۶۴% نمونه‌ها پسر بود و جنسیت بین دو گروه باکتریال و آسپتیک تفاوتی نداشت (۷/۰P=). میانگین سنی مجموع نمونه‌‌ها ۴۰/۸۵۸±۴۶/۳۵۸ روز و در مننژیت باکتریال بالاتر بود (۰۴۷/۰P=). سطح IL-۱ در باکتریال pg/ml ۰۴/۳۷±۸۷/۱۰ و آسپتیک pg/ml ۶۴/۱±۵۵/۰ بود که تفاوتی نداشتند (۱۶۸/۰P=). سطح IL-۶ در باکتریال (pg/ml ۳/۱۳۹±۵۱/۹۰) از آسپتیک (pg/ml ۸۴/۶۷±۳۶/۲۱) بالاتر بود (۰۳۰/۰P=). سطح IL-۸ در باکتریال (pg/ml ۲/۷۶۵±۴۰/۳۶۵) از آسپتیک (pg/ml ۳۴/۵۹±۶۶/۵۰) بالاتر بود (۰۴۷/۰P=). سطح تشخیصی IL-۸ (۸/۳۶) نسبت به IL-۱ (۰۵/۰) و اینترلوکین ۶ (۱۸/۱) بالاتر بود. سطوح تشخیصی IL-۱ در باکتریال (۷۷/۸۰%) با آسپتیک (۰۰/۶۸%) تفاوتی نداشت (۳۴۹/۰P=). سطوح تشخیصی IL-۶ در باکتریال (۸۵/۵۳%) با آسپتیک (۰۰/۶۴%) تفاوتی نداشت (۵۷۲/۰P=). سطوح تشخیصی IL-۸ در باکتریال (۷۷/۸۰%) از آسپتیک (۰۰/۲۸%) بالاتر بود (۰۰۱/۰P<). متغیرهای رنگ‌پذیری، شاخص گلبول‌های سفید و قرمز، قند و پروتیین CSF تفاوتی بین دو گروه نداشتند. نتیجه‌گیری: با وجود اهمیت IL-۶ و IL-۸ در تشخیص افتراقی مننژیت، فقط IL-۸ دارای ارزش تشخیصی مناسب در افتراق دو نوع مننژیت باکتریایی و آسپتیک است.
محدثه حیدری، آویده معبودی، سپیده متولی، فرهاد ثبوتی، محمود موسی‌زاده،
دوره ۷۶، شماره ۱۱ - ( بهمن ۱۳۹۷ )
چکیده

زمینه و هدف: استئنونکروز فک‌ها وابسته به بیس‌فسفونات درمان بسیار مشکلی دارد و قابل پیشگیری می‌باشد. هدف از انجام مطالعه کنونی بررسی آگاهی و عملکرد جراحان فک و صورت شهر تهران در درمان بیماران مصرف‌کننده بیس‌فسفونات‌ها بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بوده است که از فروردین تا تیر ۱۳۹۵ به‌روش نمونه‌گیری سرشماری در گروه جراحان فک و صورت شهر تهران انجام شد. مطالعه مورد نظر براساس پروپزال طرح تحقیقاتی که در دانشکده دندانپزشکی ساری تصویب شد انجام گرفت. روایی و پایایی، پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: از میان ۱۲۳ جراح فک و صورت شهر تهران، ۱۰۲ نفر به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. ۷۷/۲% جراحان پاسخ صحیحی به سوالات مربوط به کاشت ایمپلنت دادند که درصدش نسبت به سایر پروسه‌های درمانی بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: آگاهی و عملکرد جراحان فک و صورت شهر تهران در درمان بیماران مصرف‌کننده بیس‌فسفونات‌ها مناسب می‌باشد.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb