29 نتیجه برای جهانگیر
جهانگیر میرعلاء،
دوره 13، شماره 10 - ( 1-1335 )
چکیده
داود کاظمی، جهانگیر میرعلاء،
دوره 14، شماره 8 - ( 1-1336 )
چکیده
شرح مختصری از تاریخچه و طرق مختلف ترمیم تنگی دریچه میترال را دادیم و به علل مشکلات تکنیکی و خطر جدا کردن ترمبوز از طرف چپ روش عمل را از طرف راست بطور مبسوط بیان کردیم و مزایای بیشمار این روش را بطور تفصیل بیان کردیم و همچنین مواردیکه از انجام این روش باید خودداری نمود متذکر گردیدیم. تا به حال در تهران 24 نفر بیمار که مبتلا به تنگی دریچه میترال بودند از طرف راست عمل نموده و نتایج بسیار خوبی از آن بدست آورده ایم.
جهانگیر میرعلاء، قاسم شفیع زاده، پرویز علاء، صمد مصری،
دوره 21، شماره 8 - ( 1-1343 )
چکیده
محمود صرام، جهانگیر فرهنگ،
دوره 22، شماره 8 - ( 1-1344 )
چکیده
بیژن جهانگیری،
دوره 23، شماره 2 - ( 2-1344 )
چکیده
بیژن جهانگیری،
دوره 23، شماره 4 - ( 2-1344 )
چکیده
محمد خوئی، بیژن جهانگیری،
دوره 23، شماره 6 - ( 2-1344 )
چکیده
اسید اتا کرینیک یک مدر جدید غیر جیوه ای است که اثر آن قابل مقایسه با مدرهای جیوه ای تزریقی می باشد. لطف آن این است که زیادتر از تیازیدها سدیم و کلر دفع می نماید ولی دفع پتاسیم خیلی جزئی بالا می رود و به علاوه باعث دفع ادرار اسید شده و بر عکس تیازیدها و استازولامید اسیدوز ایجاد نمی نماید.
بیژن جهانگیری، محمد خوئی،
دوره 23، شماره 7 - ( 1-1345 )
چکیده
برای چگونگی اثر ضد درد مرفین سه طریقه بررسی مورد نظر قرار گرفته است: الکتروفیزیولوژیک- بیوشیمیک ونوروهومورال. مسلم گردیده است که دارو از هر سه جهت فوق تغییراتی ایجاد می کند ولی این که دقیقاً اختلال در کجاست و به چه ترتیب موجب حذف احساس درد می گردد هنوز به خوبی روشن نشده است.
مریم پوررضا، بیژن جهانگیری،
دوره 23، شماره 9 - ( 1-1345 )
چکیده
بیژن جهانگیری، جمال صادقی،
دوره 23، شماره 10 - ( 1-1345 )
چکیده
در استعمال این مواد می بایست سعی نمود pH معده را که بعلت هیپراسیدیته بسیار کم شده است بحد طبیعی رساند. طبیعی شدن pH باعث از بین رفتن سوزش و تخفیف حس درد می گردد.
در صورت لزوم استعمال بهتر است ضداسیدی مصرف گردد که تا حد امکان برای بیمار عوارضی(خصوصاً عوارض سیستمیک) ایجاد نکند.
اهمیت داروهای ضد اسید در درجه دوم قرار داشته و در درمن زخم های معده و دوازدهم آنچه مهم می باشد تجویز آنتی کلینرژیک ها و رژیم غذائی مناسب است.
بیژن جهانگیری، منوچهر کرمانی،
دوره 24، شماره 2 - ( 2-1345 )
چکیده
با اینکه هنوز یک ماده دلخواه برای جانشینی خون پیدا نشده است ولی پلاسما رئوماکرودکس و ماکرودکس میتوانند بطور کاملاً بی خطر مورد استفاده قرار بگیرند (برحسب مورد).
درست است که تحقیقات زیادی در این باره هنوز هم ادامه دارد ولی در این نکته هم شکی نیست که برای این منظور هیچ ماده ای بهتر از خود خون نمی باشد.
جمال صادقی، بیژن جهانگیری،
دوره 24، شماره 5 - ( 2-1345 )
چکیده
1- در سالهای اخیر موارد مسمومیت حاد با آهن بعلت خوردن فرآورده های داروئی بخصوص نزد اطفال فراوان دیده شده است زیرا اکثراً اطباء و فامیل بیمار و داروساز دارو را غیر سمی پنداشته و آنرا در دسترس اطفال قرار می دهند. پاره ای از این فرآورده ها بقدری خوش طعم بوده که کودک را به خود جلب می کنند.
2- طبیب در حالیکه حق دارد که از داروی آهن دار استفاده کرده و تجویز نماید بایستی به والدین اطفال تذکر دهد که دارو سمی است و باید آن را از دسترسی اطفال دور نگهدارند. در میان اطباء . متخصصین بیماریهای زنان و مامائی و اطفال که بیشتر این داروها را تجویز می کنند می بایستی دقت بیشتری مبذول دارند تا از موارد مسمومیت کاسته شود.
3- کشف داروی چنگالی دفری اکسامین که میل ترکیبی جدید و خاصی را با آهن سه ظرفیتی دارد پیش آگهی مسمومین را بکلی عوض کرده و نتایج درخشانی از آن در مورد درمان این بیماران ذکر شده است.
4- طبق توصیه Henderson اگر داروی فوق در دسترس نباشد بایستی بجای آن از ملح کلسیم و دی سدیم EDTA به مقدار 80 میلی / کیلو در 24 ساعت استفاده شود.
5- دفری اکسامین در تمام بیماریهای مزمن دیگر که احتباس آهن موجود بوده و منجر به Pharmacothesaurismose شده است مفید واقع شده و درمان به مدت طولانی حتی یکسال عارضه ای نداده است.
محمد دانش پژوه، جهانگیر میرعلاء، بهروز پیروزمند، بهرام مشیری،
دوره 27، شماره 10 - ( 1-1349 )
چکیده
به مناسبت یکی از اشکال نسبتاً نادر بیماری کوآرکتاسیون آئورت که در بیمارستان خزانه بدان برخورد نموده‌ایم و با موفقیت عمل گردید سعی شده است تا در این مقاله با مراجعه به نشریات پزشکی مختلف جهان بررسی کاملی در این باره بعمل آید.از این مطالعه چنین برمی‌آید که این بیماری نسبتاً خطرناک بوده و مبتلایان بدان غالباً به چهل سال نمی‌رسند. بعلاوه خطر این بیماری در نوزادان و زنان باردار بیشتر بوده و عواقب شدید این بیماری مادر و جنین هر دو را تهدید می‌نماید. از این رو است که غالب آمارهای مختلف چنین نشان می‌دهد که بهتر است این گونه بیماران را قبل از آنکه مبتلا به عواقب وخیم آن گردند عمل نمود و نتیجه عمل جراحی حتی در اشکال شیرخواران و اشخاص نسبتاً مسن نیز بالنسبه رضایت‌بخش می‌باشد.از مقایسه علائم بیمار مورد مطالعه با اشکال معمولی این بیماری چنین استنتاج می‌شود که:1- نارسایی قلب چپ که سبب مراجعه بیمار ما شده است در موارد نادری دیده می‌شود.2- فشار خون شریانی در بیمار ما در هر دو بازو 70/130 و در حدود طبیعی بوده است که این خود در کمتر از موارد دیده می‌شود.3- بررسی نسج برداشته شده به هنگام عمل تشخیص آنژیوگرافی یعنی انسداد کامل ایستم آئورت را تأیید نموده است.
بیژن جهانگیری،
دوره 30، شماره 2 - ( 3-1351 )
چکیده
محمد جهانگیر،
دوره 36، شماره 6 - ( 1-1359 )
چکیده
ترومبوز ورید طحالی نسبتاً نادر می باشد. در اغلب موارد بعلت عدم شناخت آنرا جزو هیپرتانسیون پورتال به حساب می آورند. مهمترین علت مراجعه بیماران خونریزی راههای گوارش بویژه بشکل هماتمز می باشد که غالباً ناگهانی و مکرر می باشد لذا در صورت وجود خونریزی بدون علت راههای گوارشی توجه به ترومبوز ورید طحالی توسط متخصصین داخلی و جراحی ضروریست.در امتحانات رادیولوژیک علائم واریس پیشرفته در انحناء بزرگ و فوندوس معده نمایان می شود راه تشخیص قطعی با انژیوگرافی سلیاک و یا اسپلئوپورتوگرافی از طریق پوست می باشد.در سال 1992 توسط Frick ترومبوز ورید طحالی در کالبد شکافی بعد از مرگ مردی مشاهده و برای اولین بار گزارش نمود در سال 1951 توسط L.Leger در آکادمی جراحی اسپلئوپورتوگرافی از راه پوست شرح و رادیوگرافی ها آن معرفی شد (2-6) و بعد از آن یک آزمایش متداول شده موارد دیگری مشخص و گزارش شده است.
بهمن جهانگیری،
دوره 51، شماره 1 - ( 2-1372 )
چکیده
بی حسی عصب بین دنده ای راست برای عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا با لیدوکائین یک درصد همراه با آدرنالین در چهار بیمار (دو مرد و دو زن) بین سنین 75-45 سال انجام شد. این نحوه بی حسی مخصوصا برای بیمارانی که بدحال هستند و خطر سقوط فشار خون با انجام بی حسی نخاعی یا اپیدورال آنها را تهدید می کند، بکار رفته و با تجویز پیش داروی مناسب، بیماران، بی حسی عصب بین دنده ای را بخوبی تحمل نمودند و لزومی به تجویز داروهای بیهوشی دهنده وریدی یا مایعات تبخیر شونده بیهوشی نمی باشد. بعلاوه اثر ضددردی طولانی که بعضی از داروهای بی حسی موضعی از جمله بوپیواکائین همراه با آدرنالین دارد (حدود 14 ساعت)، بی حسی عصب بین دنده ای با این دارو می تواند سبب تسکین درد ساعتها بعد از خاتمه عمل جراحی شود.
بهمن جهانگیری،
دوره 52، شماره 1 - ( 1-1373 )
چکیده
در این بررسی برای 55 بیمار به مدت شش سال بیهوشی در وضعیت نشسته انجام گرفته است زیرا جراح کمتر دسترسی به محل ضایعه دارد و موجب صدمه به نسوج اطراف آن می شود. جهت پیشگیری از افزایش بیشتر فشار داخل جمجمه در بیماران به علت وخامت حال عمومی یک هفته قبل از بیهوشی و عمل جراحی تومور، شنت ونتریکولوآتریال (ventriculoatrial) راست گذاشته شد و برای جلوگیری و اصلاح سقوط فشار خون بانداژ اندام تحتانی بعد از القای بیهوشی در موقع تغییر وضعیت از حالت طاقباز به حالت نشسته انجام شد. قبل از بیهوشی به منظور کنترل فشار وریدی و کشیدن هوا از دهلیز راست در موارد آمبولی هوایی، دستگاه اندازه گیری فشار وریدی مرکزی که سر کاتتر آن در دهلیز راست قرار می گیرد برای تمام بیماران گذاشته شد. پیش داروی (premedication) بیهوشی برای تمام بیماران آتروپین و پتیدین بوده و القای بیهوشی با تیوپنتون و سوکسینیل کولین و تنفس خودبخودی انجام گرفته که در موقع کرانیوتومی از تنفس کنترله با تزریق داروی شل کننده عضلانی غیر دپلاریزان بکار رفته و برای ادامه بیهوشی از هالوتان و N2O استفاده شده است. با تمهیدات لازم در روش بیهوشی و دقت مراقبت جراح در موقع کرانیوتومی، آمبولی هوایی که تهدید کننده حیات بیمار می باشد رخ نداد و همه بیماران این وضعیت را بدون سقوط فشار خون تحمل نموده و با حال عمومی خوب به بخش منتقل شدند.
بهمن جهانگیری،
دوره 54، شماره 2 - ( 2-1375 )
چکیده
ناهنجاریهای مادرزادی کرانیوفاسیال با تعدادی از سندرم شامل: جمجمه، استخوانهای صورت و فک اسفل غیرطبیعی مشخص می شوند که اکثر این بیماران را جمعیت اطفال تشکیل می دهند. برای اداره بیهوشی بیماران با ناهنجاریهای کرانیوفاسیال نکات ذیل رعایت می گردد. 1) معاینه و لزوم بررسی دقیق راه هوائی بیمار 2) بررسی بیمار از نظر غیرطبیعی بودن قلب و ریه 3) بیماران ممکن است دارای افزایش فشار داخل جمجمه باشند 4) داروهای بیهوشی معینی توصیه نشده و تکنیک بیهوشی با تنفس کنترل شده می باشد 5) تمام بیماران بعد از خاتمه عمل جراحی به مدت 48-24 ساعت لازم است در واحد مراقبت ویژه پزشکی تحت نظر قرار گیرند.
بهمن جهانگیری،
دوره 56، شماره 1 - ( 1-1377 )
چکیده
تزریق انتراتکال سوفنتانیل همراه با آدرنالین در 45 بیمار (20 زن و 25 مرد) بین سنین 60-18 سال انجام شد. برای تمام بیماران وضعیت نشسته، سوزن انتراتکال نمره 25 و سرنگ حاوی سوفنتانیل آغشته به آدرنالین به کار رفته طول مدت بی دردی به مدت 72 ساعت نمره گذاری و بررسی شده است که طول زمان حداکثر بی دردی 12 ساعت در 60 درصد موارد و حداقل آن به مدت 3 ساعت در 13/3 درصد بوده است که تکرار دوزهای وریدی یا عضلانی نارکوتیک را در بخش کاهش داده و برخلاف مرفین انتراتکال، دپرسیون تنفس دیررس با این دارو وجود ندارد.
بهمن جهانگیری، علی موافق،
دوره 56، شماره 6 - ( 4-1377 )
چکیده
مداوای قبل از عمل یکی از قسمتهای مهم بیهوشی است که در آن دسترسی به هدفهایی چون رهایی از اضطراب، کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل، ثبات همودینامیکی و مواردی دیگر دنبال می شود. دروپریدول (دی هیدروبنزپریدول) و پرومتازین داروهایی هستند که در مداوای قبل از عمل کاربرد دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی تغییرات همودینامیک در بیماران الکتیو جراحی بخشهای 3 و 4 جراحی بیمارستان امام خمینی با تجویز دو پیش داروی بیهوشی دروپریدول و پرومتازین در پائیز و زمستان 1375 بود. برای این کار 105 بیمار با روش نمونه برداری تصادفی ساده و با کمک جدول اعداد تصادفی ساده در سه گروه 35 نفری تحت عناوین دروپریدول، پرومتازین و شاهد تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل فشارخون سیستولیک (SBP)، دیاستولیک (PDB) و ضربان نبض (PR) بودند. نتایج تحقیق نشان داد که پرومتازین و دروپریدول از نظر آماری سبب کاهش
معنی دار PR و (SBP (P<0.001 و (DBP (P<0.01 می شوند، ولی کاهش این متغیرها در گروه دروپریدول از نظر آماری با گروه پرومتازین تفاوت معنی داری ندارد.
