جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای حاجی‌قاسمی
اثر ایزوسورباید بر فعالیت تکثیری رده سلولی Wehi-164 و سلول‌های منونوکلئر خون محیطی در شرایط In vitro
فاطمه حاجی‌قاسمی، فاطمه زهرا رضوان مدنی،
دوره 69، شماره 11 - ( 11-1390 )
چکیده

800x600 Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: یکی از رایج‌ترین داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری‌های ایسکمیک قلبی، ایزوسورباید دی‌نیترات می‌باشد. این دارو یک دهنده نیتریک اکساید (NO donor) بوده و با اثر گشادکنندگی عروق، موجب افزایش جریان خون و دسترسی مواد شیمیایی به بافت تومور می‌شود. ایزوسورباید در مدل‌های حیوانی موجب مهار آنژیوژنز و کنترل رشد و متاستاز تومور می‌گردد. هم‌چنین به اثرات ضد التهابی ایزوسورباید به‌دلیل ویژگی دهندگی نیتریک اکساید آن اشاره شده است. در مطالعه حاضر، اثر ایزوسورباید بر فعالیت تکثیری رده سلولی فیبروسارکومایی Wehi-164 و سلول‌های منونوکلئر خون محیطی نرمال مورد بررسی قرار گرفته است.

روش بررسی: پس از کشت سلول‌ها در محیط RPMI حاوی 10%Fetal Calf Serum (FCS)، سلول‌ها در مجاور غلظت‌های مختلف ایزوسورباید دی نیترات (3-10×6/1 - 6-10×4 مولار) در فاصله‌های زمانی 24، 48 و 72 ساعت قرار داده شدند و سپس میزان تکثیر سلولی در مقایسه با گروه کنترل با دو روش رنگ‌آمیزی با تریپان بلو و M.T.T. مورد سنجش قرار گرفت. اختلاف نتایج به‌دست آمده بین گروه تست و کنترل با کمک آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه مورد بررسی قرار گرفت. 

یافته‌ها: میزان تکثیر سلولی در رده سلولی فیبروسارکومایی Wehi-164 و هم‌چنین سلول‌های منونوکلئر خون محیطی نرمال مورد مطالعه، در حضور غلظت‌های مختلف ایزوسورباید تفاوت معنی‌داری با گروه کنترل نشان نداد.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه ایزوسورباید تأثیری بر فعالیت تکثیری رده سلولی فیبروسارکومایی Wehi-164 و سلول‌های منونوکلئر خون محیطی نرمال نشان نداد. احتمالا فعالیت ضد توموری ایزوسورباید که توسط دیگر محققین گزارش شده است، وابسته به مکانیسم(های) دیگری غیر از سیتوتوکسیسیتی است.


تعیین اپی‌توپ‌های فضایی جزء دارای قابلیت کریستالی مولکول ایمونوگلوبولین G انسان توسط ایمونوانفورماتیک
سهیلا روهانی، فاطمه حاجی‌قاسمی، فاطمه سفید،
دوره 76، شماره 5 - ( مرداد 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: ایمونوگلوبولین‌ها گروهی از پروتیین‌های سرم هستند که نقش مهمی در دفاع علیه میکروارگانیسم‌ها بر عهده دارند. ایمونوگلوبولین G فراوان‌ترین ایمونوگلوبولین سرم بوده و بین شدت برخی بیماری‌ها از جمله عفونت‌ها و سطح ایمونوگلوبولین G، ارتباط وجود دارد. برای سنجش دقیق ایمونوگلوبولین G، ابزارهای شناسایی اختصاصی از جمله آنتی‌بادی‌های منوکلونال مورد نیاز می‌باشند. ایمونوانفورماتیک شاخه‌ای از ایمونولوژی است که با به‌کارگیری داده‌های زیستی موجود در کامپیوتر به تشخیص دقیق‌تر بیماری‌ها کمک می‌کند. هدف از پژوهش کنونی تعیین اپی‌توپ‌های فضایی جزء دارای قابلیت کریستالی مولکول ایمونوگلوبولین G انسان به‌وسیله ایمونوانفورماتیک می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات علوم پایه بوده که از تیر ۱۳۹۲ تا خرداد ۱۳۹۳ در دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد در ‌شهر تهران انجام شد. توالی اسیدهای آمینه و ساختار سوم IgG مرجع انسان در پایگاه اطلاعاتی Protein Data Bank (PDB)، ساختار دوم IgG مرجع توسط نرم‌افزار Phyre2 (http://www.sbg.bio.ic.ac.uk/~phyre2/) و اپی‌توپ‌های فضایی بخش Fc مولکول IgG انسان توسط نرم‌افزارهای ElliPro (http://tools.iedb.org/ellipro/) و DiscoTope (http://www.cbs.dtu.dk/services/DiscoTope/) تعیین شدند.
یافته‌ها: دو اپی‌توپ فضایی توسط نرم‌افزار ElliPro (یکی در دُمین CH2 و دیگری مشترک بین دُمین‌های CH2 و CH3) و دو اپی‌توپ فضایی توسط نرم‌افزار DiscoTope که هر دو مشترک بین دُمین‌های CH2 و CH3 هستند در بخش Fc مولکول IgG انسان شناسایی شدند.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش تعدادی از اپی‌توپ‌های فضایی بخش Fc مولکول IgG انسان توسط دو نرم‌افزار ایمونوانفورماتیکی شناسایی شدند. اپی‌توپ‌های شناسایی‌شده توسط هر دو نرم‌افزار، در دُمین‌های CH2 و CH3 زنجیره سنگین مولکول IgG واقع شده‌اند.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb