مجله دانشکده پزشکی

مقدمه: باتوجه به شیوع خونریزی های زیرعنکبوتیه و بروز آنوریسم های مغزی و تاثیر عوامل و فاکتورهای نژادی، جغرافیای و محیطی بر آن، این مطالعه جهت تعیین فراوانی یافته های آنژیوگرافی در بیماران با آنوریسم مغزی انجام شد.

مواد و روش ها: 136 بیمار با آنوریسم مغزی طی سال های 79-1374 که دچار خونریزی زیرعنکبوتیه شده و تحت آنژیوگرافی عروق مغزی قرار گرفته بودند تحت بررسی قرار گرفتند.         

یافته ها، نتیجه گیری و توصیه ها: 58% بیماران مرد و 42% آنها زن و میانگین سنی بیماران 46 سال بود. 89% آنوریسم ها در سیرکولاسیون قدامی و 11% در سیرکولاسیون خلفی مغز بود. شایعترین محل آنوریسم در هر دو جنس شریان رابط قدامی بود. 9.6% بیماران دو آنوریسم و 5.5% آنوریسم های ساکولر کشف شده ژانت بودند. 3% بیماران دارای آنوریسم فوزیفرم بودند. پایین تر بودن میانگین سنی بیماران، شیوع بیشتر در آقایان و پراکندگی بیشتر آنوریسم ها در بیفورکاسیون شریان های کاروتید و مغزی میانی و در شاخه های انتهایی شریان های مغزی قدامی و شیوع بیشتر آنوریسم رابط قدامی در خانم ها، تفاوت های این بررسی را با سایر آمارها نشان داد.

اختلالات تصویربرداری در سینوس‌های پارانازال به عنوان یک یافته اتفاقی در MRI در مقالات ذکر شده است ولی شیوع آنها در ایران مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی این یافته‌ها در سینوسهای پارانازال و همینطور بررسی شیوع، محل درگیری و نوع اختلالات سینوسهای پارانازال می‌باشد.
روش بررسی: تصاویر T2-weighted MRI در 256 بیمار که مبتلا به بیماریهایی غیر از بیماریهای مربوط به سینوسهای پارانازال بودند بین سالهای 82-81 مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها بر اساس موقعیت آناتومیکی و شاخص‌های تصویربرداری اختلالات موجود بررسی و اطلاعات موجود در فرمهای مخصوص بر اساس وجود کدورت سینوسها، ضخیم شدگی مخاطی به میزان مساوی یا بزرگتر از پنج میلی‌متر، وجود سطح مایع- هوا، کیست احتباسی و پولیپ ثبت گردید و یک‌طرفه یا دوطرفه بودن درگیری و انحراف سپتوم نیز مورد بررسی قرارگرفت.
یافته‌ها: اختلالات سینوس در 110 بیمار (9/42%) از 256 بیمار دیده شد. سینوس ماگزیلا (4/66%) و پس از آن سینوس اتموئید (6/63%) شایع‌ترین محل درگیری بودند. شایع‌ترین اختلال ضخیم شدگی مخاط بود. انحراف سپتوم به میزان معنی‌داری در بیمارانی که سینوزیت داشتند بالاتر بود (29% در مقابل 1/19%-01/0P<). 4/23% از بیماران انحراف سپتوم داشتند که بصورت معنی‌داری در بیماران با سینوزیت بیشتر بود (29% در مقابل 1/19%، 01/0P<). با بررسی بر روی شرح حال بیماران دارای اختلال سینوس معلوم گردید که 85% از آنها از سرفه، گرفتگی بینی، ترشحات بینی، درد فاسیال و ترشحات پشت حلق (PND) شکایت داشتند و در 24% آنها شخیص سینوزیت مزمن داده شده بود.
نتیجه‌گیری: نتایج نشانگر شیوع بالای اختلالات اتفاقی در سینوسهای پارانازال بود که با مشکلات اصلی بیمار که مراجعه کرده بودند مرتبط نبود.