جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای حفیظی

محمدعلی حفیظی،
دوره 1، شماره 8 - ( 1-1322 )
چکیده


مهدی حفیظی،
دوره 25، شماره 7 - ( 1-1347 )
چکیده


محمد مهدی حفیظی،
دوره 27، شماره 3 - ( 2-1348 )
چکیده

در این مقاله طفل 5 ساله مبتلا به کیست اوراک که مورد عمل جراحی قرار گرفته و بهبود یافته معرفی شده است. آسیب شناسی وجود کیست اوراک را تائید کرده است. کیست اوراک از ناهنجاریهای نادری است که نزد اطفال مشاهده می شود. معمولاً کوچک بوده و در موقع اعمال جراحی یا بهنگام اتوپسی مشخص می شود.در صورتیکه کوچک بوده و عفونت بآن راه نیافته باشد علامت بالینی مهمی ندارد و در صورتیکه بزرگ باشد و عفونی شده باشد علائمی از قبیل بزرگی شکم، بروز می نماید. درمان آن برداشتن کیست است.


حمید محسنین، مهدی قربانی، عباس حفیظی،
دوره 31، شماره 6 - ( 1-1353 )
چکیده

نظر به اینکه رات یکی از حیواناتی می باشد که از نظر آلودگی به توکسوپلاسما مورد توجه می باشد وجود یارازیتمی توکسوپلاسما در این حیوان مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه جمعاً 155 موش رات از طریق تجربی به موش RH توکسوپلاسما آلوده شدند و سپس وجود توکسوپلاسما در خون آنها با تلقیح خون به موش سفید آزمایشگاهی ( سوری) مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه پارازیتمی از روز اول تا روز ششم مشاهده گردید و بعد از آن دیگر دیده نشد.


زهراالسادات هاشمی، مهدی فروزنده مقدم، مسعود سلیمانی، مریم حفیظی، ناصر امیری زاده،
دوره 70، شماره 2 - ( 2-1391 )
چکیده

زمینه و هدف: خون بندناف در پیوند مغز استخوان، به‌علت دوز پایین سلول‌های CD34+ دارای محدودیت‌هایی است که می‌بایست این سلول‌ها مورد تزاید قرار گیرند. تکثیر سلول‌های بنیادی با استفاده از افزایش فعالیت خود تکثیری آن‌ها در شرایط آزمایشگاهی روی داربست DBM (ماتریکس استخوانی معدنی‌زدا شده) پوشیده شده با سلول‌های پروژنیتور مزانشیمی یعنی سلول‌های بنیادی سوماتیک غیر محدود شده (USSC) پیشنهاد می‌شود. مسیر TGF-b از عوامل مهم مهاری برای فعالیت خود تجدید شوندگی سلول‌های بنیادی است که در این تحقیق از هم‌زمانی کشت برون تن (Ex vivo) و مهار مسیر TGF-b با کمک تکنیک RNAi استفاده شد.

روش بررسی: سلول‌های USSC، از خون بندناف جدا شده و سپس روی داربست DBM و هم کف پلیت، به عنوان لایه مغذی، پوشش داده شدند. سلول‌های CD34+ با روش Magnetic-Activated Cell Sorting (MACS) از جفت انسانی تخلیص و در شرایط دو بعدی و سه بعدی هم کشتی، با siRNA علیه TGFbR2 تیمار شدند. میزان سرکوب بیان ژن مربوطه باReal-Time PCR  کمی بررسی شدند. در نهایت شمارش سلولی، فلوسایتومتری و فعالیت کلنی‌زایی سلول‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها: کشت سه بعدی به‌همراه مهار ژن TGFbR2 موجب افزایش قابل توجه 7/0±41 برابر سلول‌های CD34+ شد. ولی افزایش نسبت تزاید در دو بعدی ساده بیش از سه بعدی بود و نیز بیش‌ترین مهار بیان ژن، بیش‌ترین افزایش در مارکر سطحی با آنالیز فلوسایتومتری در حالت کشت دو بعدی ساده نشان داده شد (05/0P<).

نتیجه‌گیری: بنابراین از نظر موثر بودن سیستم انتقال RNAi، کشت دو بعدی ساده نسبت به سه بعدی کارآمدتر بود به‌طوری که سلول‌ها آزادی کم‌تر داشته و بیش‌تر با سلول‌های لایه مغذی درگیر بودند.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb