جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای حکمت آرا

محمدحسین حکمت آرا،
دوره 55، شماره 1 - ( 1-1376 )
چکیده

شوآنوم وستیبولار شایعترین تومور حفره خلفی جمجمه است. بیماران مبتلا همیشه با علائم اولیه گوشی مثل شنوایی، وزوز گوش، بندرت سرگیجه و عدم تعادل و یا با فلج اعصاب مغزی (Cranial never palsy) مراجعه کردند. سی و سه بیمار که بعد از تشخیص حاضر به عمل جراحی شدند توسط نیمی متشکل از جراح گوش و جراح مغز، کارشناس شنوایی سنجی، متخصص بیهوشی و متخصص داخلی مورد معالجه قرار گرفتند. شکایت عمده بیماران 94 درصد کاهش شنوایی و 27 درصد وزوز گوش بود، بیماران بندرت از سرگیجه شکایت داشتند. وقتی بیماری قبل از عمل با فلج خفیف و یا کامل عصب صورتی مراجعه می کند باید به علل دیگری غیر از تورینوم آکوستیک مثل شوانوم عصب صورتی، همانژیوم یا کلستانوم مادرزادی یا متاستازهای بدخیم فکر کنیم. بهترین وسایل تشخیصی قبل از عمل، سنجش شنوایی (Audiometry)، تست تمیز کلمات (SDS) و (ABR) بود که تا حدود 90 درصد نیز موفق بودیم. در حال حاضر CT scan ،MRI پرتونگاریهای خیلی باارزشی هستند. بیشترین جراحی به روش TLA است. اگرچه شنوایی باقیمانده بیمار از بین می رود ولی روش آشنا برای جراحان گوش بوده که از مزایایی چون تسلط به مسیرهای عصب صورتی، عدم دستکاری مخچه و نزدیکترین فاصله به زاویه پلی-مخچه ای برخوردار است. موقعیت تشریحی غده، اهمیت جراحی میکروسکوپی، روشهای جراحی مانند از بین رفتن بقایای شنوایی و احتمال فلج موقت (Palsy) یا احتمال پیوند عصب صورتی و همچنین عوارض احتمالی داخل مغزی را باید با بیمار در میان گذاشت.


محمدحسین حکمت آرا،
دوره 55، شماره 6 - ( 5-1376 )
چکیده

ضایعات راس بخش خاره ای استخوان گیجگاهی «ر ب خ ا گ» به آرامی پیشرفت می کند و بیشتر اوقات نه تنها خود ناحیه، بلکه اعضا مجاور را نیز درگیر می نماید و از علایم گرفتاری مجاورت های این ناحیه به وجود ضایعه پی می بریم. شایعترین علائم آن سردرد، کم شنوایی های انتقالی و حسی عصبی و بی حسی یا کاهش حس در شاخه های عصب پنجم و پارزی یا فلج کامل عصب صورتی و گرفتاری عصب زوج ششم است. در یک مطالعه گذشته نگر در بیمارستان امیراعلم که از سال 1374-1356 انجام شد، تعداد 148 بیمار به علت تومور استخوان تمپورال جراحی شدند. از این تعداد 21 نفر (13/6%) گرفتاری «ر ب خ ا گ» داشت که از این تعداد 11 نفر (52/4%) خانم، 10 نفر (47/6%) آقا با سن متوسط 37 سال بودند. شایعترین پاتولوژی این بیماران تومور گلوموسی ژوگولاریس، همانژیوم، شوانوم، کلستاتوم مادرزادی و مننژیوم و گرانولوم سلولهای ژان بود. روش های جراحی انجام شده در این بیماران عبارت از اینفراتمپورال-ترانس لابیرنتین و میدل فوسا بود. نتیجه این بررسی نشان می دهد که «ر ب خ ا گ» نه تنها یک جایگاه مخفی است و علایم درگیری این ناحیه نیز اختصاصی نیست شرح حال و معاینه دقیق و سی تی اسکن از ابزارهای کمک تشخیصی باارزشی هستند. جراحی این ناحیه طولانی و نیاز به ابزارهای خاص و دوره های آموزشی اختصاص دارد. خوشبختانه امروزه با گذراندن دوره های تکمیلی (فلوشیپ) یکساله این نیاز در حال برطرف شدن است.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb