زمینه و هدف: درک بهتر چگونگی تاثیر فرهنگ بر خودسوزی می‌تواند در ارایه راهکارهای پیشگیری از آن مفید باشد. بنابراین این پژوهش با هدف تبیین چگونگی تاثیر فرهنگ بر اقدام به خودسوزی زنان انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش با استفاده از رویکرد کیفی و از نوع تحلیل محتوای جهت‌دار و با مشارکت 21 نفر از اقدام‌کنندگان به خودسوزی، خانواده‌های آن‌ها و کادر درمانی در شش ماهه اول سال 1392 در بیمارستان امام‌خمینی (ره) کرمانشاه انجام شد. داده‌ها با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته جمع‌آوری شدند. مصاحبه‌ها ضبط و تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: درون‌مایه اصلی استخراج‌شده خرده‌فرهنگ خودسوزی بود، که در دو طبقه اصلی محدودیت فرهنگی با تاکید بر آداب و سنن ازدواج و مقبولیت فرهنگی با تاکید بر محاورات، معانی و همانندسازی فرهنگی خودسوزی طبقه‌بندی گردید.
نتیجه‌گیری: در خرده‌فرهنگ خودسوزی شرایطی وجود دارد که موجب بروز و ماندگاری اقدام به خودسوزی می‌شود. توجه به این شرایط در برنامه‌های پیشگیری از خودسوزی پیشنهاد می‌شود.
