حاتم احمدی، پروین رستمی، محمد رضا ذرین دست، محمد ناصحی، هما محسنی کوچصفهانی،
دوره ۷۱، شماره ۳ - ( خردادماه ۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: سیستم‌های نوروترانسمیتری دوپامینی و گلوتاماتی پری‌فرونتال و هسته اکومبنس در تنظیم فعالیت حرکتی نقش دارند. این مطالعه به بررسی برهمکنش سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس و گلوتاماتی ناحیه پری‌لیمبیک در تنظیم فعالیت حرکتی و پارامترهای مرتبط با آن می‌پردازد.
روش بررسی: هدف این تحقیق بررسی اثر برهمکنش تزریق دارویی در مغز بر فعالیت حرکتی و دیگر پارامترهای مرتبط با آن در موش صحرایی نر بود، به‌این‌منظور از دستگاه Open field که به‌صورت خودکار فعالیت حرکتی را ثبت می‌کند استفاده شد. تزریق داروها به‌صورت یک‌طرفه و درون‌مغزی صورت می‌گرفت.
یافته‌ها: تزریق دوزهای (D-AP۷ آنتاگونیست گیرنده N-methyl-D-aspartic acid NMDA=، μg/μl۱، ۵/۰، ۲۵/۰) در پری‌لیمبیک طرف چپ اثری بر فعالیت حرکتی و پارامترهای مرتبط با آن ندارد. به‌علاوه، دوز مؤثر (μg/μl۹/۰)NMDA در این ناحیه موجب افزایش فعالیت حرکتی (۰۱/۰P<)، اما باعث کاهش تعداد کشیدگی و آراستگی بدن نسبت به گروه کنترل می‌شود (۰۱/۰P<)، که این تغییرات با تزریق D-AP۷ قبل از آن بلوک می‌شود (۰۱/۰P<). تزریق SCH۲۳۳۹۰ (آنتاگونیست گیرنده D۱ دوپامینی) در پوسته اکومبنس طرف چپ اثری بر پارامترهای ذکر‌شده ندارد. تزریق SKF۳۸۳۹۳ (آگونیست گیرنده D۱ دوپامینی، μg/μl۴) در این ناحیه باعث افزایش فعالیت حرکتی شد (۰۵/۰P<)، که با تزریق SCH۲۳۳۹۰ قبل از آن مهار شد (۰۱/۰P<). تزریق دوز بی‌اثر (μg/μl, SCH۲۳۳۹۰۲۵/۰) در پوسته اکومبنس طرف چپ موجب کاهش اثر NMDA در پری‌لیمبیک می‌شود (۰۱/۰P<). علاوه‌بر‌این، به‌کارگیری دوز بی‌اثر μg/μl) SKF۳۸۳۹۳۱) در این ناحیه موجب تقویت اثر دوز میانی NMDA (۰۵/۰P<) و مهار دوز بالای آن در پری‌لیمبیک شد (۰۵/۰P<).
نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌گر اثر تنظیمی سیستم دوپامینی پوسته اکومبنس بر فعالیت حرکتی افزایش‌یافته ناشی از تحریک سیستم گلوتاماتی ناحیه پری‌لیمبیک است.
