مجله دانشکده پزشکی

---

پنومونی همچنان شایع‌ترین علت مرگ در اثر بیماریهای عفونی در انسان است. عامل ایجاد کننده پنومونی اکثراً قابل تشخیص نیست. با توجه به گسترش مقاومت دارویی باید ویژگیها و عوامل مرتبط با پنومونی را جهت استفاده مطلوب از آنتی‌بیوتیک‌های تجربی (empiric) به خوبی شناخته شود.
روش بررسی: این مطالعه به شکل مقطعی(یکسال) در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه انجام شد.در مورد تمام این افراد چک لیستی براساس اطلاعات دموگرافیک، عوامل زمینه ای، علائم و نشانه های بالینی، یافته های کلینیکی و پاراکلینیکی تکمیل شد.
یافته‌ها: هفتاد و نه بیمار با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه مورد بررسی قرار گرفتند. فاکتورهای زمینه ای به ترتیب شیوع عبارت بودند از مصرف سیگار(1/29%)، اختلالات نورولوژیک )19%)، CHF (2/15%)، COPD و دیابت(9/13%). تزریق وریدی و نقص ایمنی در بیماران غیرمسن (سن کمتر از 65 سال) شایع‌تر بود. شیوع کلی علائم به ترتیب عبارت بودند از سرفه 4/92%، تب 1/91%، دفع خلط 5/78% بود. متوسط دمای بدن و تعداد نبض در بیماران مسن کمتر بود.
نتیجه‌گیری: پنومونی اکتسابی از جامعه در سالمندان با مرگ و میر بالاتری همراه بوده و از نظر شیوع بیماریهای زمینه و بخصوص تظاهرات بالینی تفاوت‌هایی با بالغین غیر مسن دارد که باید برای تشخیص صحیح بیماری به آنها توجه داشت. این مطالعه نشان داد درصد قابل ملاحظه‌ای از این بیماران دارای حداقل یک مشکل زمینه ای همراه هستند که این مسئله می تواند یکی از علل مشکل مقاومت آنتی‌بیوتیکی باشد.

---

سیروز و هیپرتانسیون پورتال بر پروفایل‌های جریان خون عروق کبدی تاثیر می گذارند. هدف از اجرای این مطالعه بررسی دقت تشخیصی برخی اندکسهای داپلر سونوگرافی کبد در تشخیص سیروز می باشد.

روش بررسی: در یک مطالعه مورد- شاهدی، 118 بیمار در دو گروه شاهد و مورد مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه مورد شامل بیماران مبتلا به سیروز کبدی تایید شده با بیوپسی و افراد گروه شاهد از افراد سالم انتخاب شدند. همه موارد مورد بررسی تحت داپلر اولتراسونوگرافی قرار می‌گرفتند. مقایسه سطح زیر منحنی ROC با عدد 5/0 توسط آزمون دقیق فیشر صورت گرفت.

یافته‌ها:فراوانی معکوس شدن جریان خون در ورید پورت، میانگین قطر ورید پورت (به ترتیب 72/2±67/12 در برابر 69/1±95/10)، میانگین (RI) hepatic arterial resistance index (به ترتیب 07/0±81/0 در برابر 09/0±74/0)، میانگین (PI) hepatic arterial pulsatility index(به ترتیب 48/0±87/1 در برابر 23/0±34/1) در گروه مورد به میزان معنی‌داری از گروه شاهد بیشتر بود. (001/0p=). حداکثر سرعت خون در ورید پورت نیز در گروه مورد به میزان معنی‌داری از گروه شاهد کمتر بود. (به ترتیب 59/5±50/16 در برابر 74/8±74/36) (001/0p=). اختلاف معنی‌داری بین میانگین‌های حداکثر سرعت خون و سرعت در پایان دیاستول در شریان کبدی دیده نشد (001/0p=). به کارگیری 1/24 سانتیمتر بر ثانیه در حداکثر سرعت خون در ورید پورت در تشخیص سیروز با دقتی معادل 45/95% (70/97%-23/91% :%95CI) همراه است. به کارگیری PI شریان کبدی معادل 54/1 یا بیشتر در تشخیص سیروز با دقتی معادل 71/85% (%29/90-%48/79 :%95CI) همراه است و RI شریان کبدی معادل 765/0 یا بیشتر در تشخیص سیروز با دقتی معادل 05/71% (%11/78-%81/62 :%95CI)همراه است.

نتیجه‌گیری: سونوگرافی داپلر و تعیین پارامترهای شریان کبدی و ورید پورت می تواند وسیله دقیقی برای سیروز باشد

---

زمینه و هدف: پره اکلامپسی نوعی سندرم اختصاصی حاملگی است که می تواند سبب مرگ و میر در مادر و جنین شود. روش های تشخیص پروتیینوری مبتنی بر انداز هگیری پروتیین ادرار 24 ساعته است که نیازمند صرف زمان برای جم عآوری ادرار است. در این مطالعه سعی شده است که تا ارزش تشخیصی ادرار هشت ساعته در تخمین پروتیینوری 24 ساعته مشخص شود. روش بررسی: در این مطالعه که به روش مقطعی در بخش زنان و زایمان بیمارستان ولیعصر مجتمع امام خمینی در سال های 1387 و 1388 انجام شده، 50 مادر باردار وارد مطالعه شدند. به مادران یک گالن جهت جم عآوری ادرار داده م یشود و پس از هشت ساعت پروتیین ادرار و همزمان حجم ادرار هشت ساعته تعیین می شد، در پایان 24 ساعت مجدداً پروتیین و حجم ادرار اندازه گیری شده و نتایج به دست آمده 27 سال و میانگین /5±5/ از نمون ههای هشت و 24 ساعته با یکدیگر مقایسه م یشد. یافت هها: میانگین سنی مادران 4 532 میلی گرم ± 79 و 1218 ± 30 هفته بود. میانگین پروتیین ادرار هشت و 24 ساعته به ترتیب 119 /5± سن بارداری 4 105 ، حساسیت پروتیینوری هشت ساعته برای mg بود. با در نظر گرفتن حد تمایز پروتیینوری هشت ساعته برابر با تشخیص پروتیینوری در ادرار 24 ساعته 61 %، ویژگی 98 %، ارزش اخباری مثبت و منفی به ترتیب 88 % و 90 % بود نتیج هگیری: حساسیت پروتیین ادراری هشت ساعته چندان بالا نیست ولی ویژگی آن قابل توجه بوده .(p<0/001) و برای تشخیص موارد نرمال بسیار مناسب است و استفاده از آن از سوی محققین پیشنهاد م یشود.

---

} زمینه و هدف: تراتوم‌ها تومورهایی هستند که از نئوپلاستیک شدن سلول‌های زایا در طول خطوط سلولی سوماتیک ایجاد می‌گردند. اکثر تراتوم‌های داخل قفسه صدری در مدیاستن قدامی ایجاد می‌گردند و تراتوم‌های داخل ریوی بسیار نادر هستند به‌طوری‌که از سال 1939 تاکنون کمتر از 100 مورد در کل جهان گزارش شده است.

معرفی بیمار: در این گزارش خانم 19 ساله‌ای را با سابقه چهار ساله سرفه بدون خلط معرفی خواهیم کرد که مبتلا به تراتوم داخل ریوی در لوب‌های میانی و فوقانی ریه راست بود که پس از توراکوتومی خلفی- طرفی راست ضایعه به‌طور کامل خارج شده و مورد بررسی پاتولوژیک قرار گرفته تشخیص تایید گردید.

نتیجه‌گیری: تراتوم‌های داخل ریه تومورهای نادری هستند که از پاچ سوم حلقی منشا گرفته، در اکثر موارد به‌صورت ضایعات کیستیک پدیدار شده و از نظر بافت‌شناسی از دو یاسه لایه جنینی تشکیل می‌گردند. علایم آنها غیراختصاصی و به‌صورت درد سینه، سرفه، هموپتیزی یا تریکوپتیزی می‌باشد. با توجه به پتانسیل این تومورها در دژنرسانس بدخیم و پارگی خودبه‌خود در تمام موارد توصیه شده است این تومورها خارج گردند.

---

800x600 زمینه و هدف: سم بوتولینیوم (دیسپورت) نوعی سم قوی و نیمه بیولوژیک است. این ماده در شکل دارویی خود به‌عنوان یک روش درمانی قابل قبول برای اختلالات خوش‌خیم آنال مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر داروی دیسپورت تزریق شده در اسفنکتر آنال در درمان فیشر مزمن آنال در مقایسه با روش جراحی اسفنکتروتومی لترال اینترال است.

روش بررسی: 36 بیمار در دو گروه مساوی 18 نفره وارد مطالعه شدند. در گروه دیسپورت، 25 واحد سم بوتولینیوم به داخل اسفنکتر در ساعت‌های 3 و 9 در وضعیت لیتوتومی (در مجموع به‌میزان 50 واحد) تزریق شد و در گروه جراحی عمل اسفنکتروتومی کناری- داخلی در سمت چپ انجام شد. نتیجه جراحی و تزریق دیسپورت شامل کاهش درد، بهبودی فیشر و بروز عارضه بی‌اختیاری دفع گاز و مدفوع در دو گروه و در یک دورۀ پی‌گیری شش ماهه با یکدیگر مقایسه شد.

یافته‌ها: میانگین سنی و نسبت جنسی دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. شدت درد پس از درمان در گروه جراحی پایین‌تر از گروه دیسپورت بود (7/0±4/0 در مقابل 6/2±2/3، 001/0p<). میزان بهبودی در گروه جراحی بالاتر از گروه دیسپورت بود (95% در مقابل 6/44%، 001/0p<). عارضه بی‌اختیاری پس از شش ماه در هر دو گروه دیده نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به‌نظر می‌رسد تزریق توکسین بوتولینیوم روش درمانی مناسبی در مقایسه با جراحی اسفنکتروتومی در درمان فیشر آنال مزمن نمی‌باشد. انجام مطالعات بیشتر برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر ضروری است.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

---

مقدمه: کیست‌های ساده پانکراس از انواع کمپلکس کوچک‌تر بوده و بیشتر در نواحی دیستال پانکراس قرار دارند. معمولاً این کیست‌ها بدون علامت بوده و می‌توانند به‌طور نگهدارنده تحت نظر قرار گیرند ولی تاکنون در مورد درمان کیست‌های بزرگ و علامت‌دار به‌خصوص کیست‌های واقع در سر پانکراس کارآزمایی بالینی انجام نشده است.

معرفی بیمار: در این گزارش به مطالعه پسر هشت ساله‌ای پرداخته می‌شود که دارای یک کیست حقیقی و بزرگ علامت‌دار در سر پانکراس بود که با انوکلئاسیون کیست به‌جای عمل ویپل و بدون هیچ‌گونه عارضه‌ای در پی‌گیری یک‌ساله تحت درمان قرار گرفت.

نتیجه‌گیری: با توجه به نادر بودن کیست‌های ساده تاکنون مطالعه‌ای که انواع روش‌های جراحی را در موارد دارای اندیکاسیون با یکدیگر مقایسه نماید انجام نشده است. به‌نظر می‌رسد اعمال بزرگ جراحی نظیر ویپل برای درمان این کیست‌ها نامناسب و دارای مورتالیتی و بالاخص موربیدیتی قابل توجه‌ای باشند و انوکلئه کردن این کیست‌ها در موارد علامت‌دار ضمن این‌که از نظر درمانی اقدامی مناسب است با عارضه زودرس و یا دیررسی نیز همراه نباشد، گرچه برای اثبات این نظر انجام مطالعات بیشتر ضروری می‌باشد.

---

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی ناخوشی‌های مزمن و پیش‌رونده روانی هستند که هنوز عامل سببی آن‌ها مشخص نشده، ولی عوامل ویروسی مانند سیتومگالوویروس (CMV) به‌احتمال در پاتوژنز این اختلالات نقش دارند. هدف از مطالعه کنونی بررسی سطح آنتی‌بادی اختصاصی سیتومگالوویروس انسانی و نیز پی بردن به بودن یا نبود ژنوم این ویروس در سرم و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی بیماران اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی در مقایسه با گروه کنترل می‌باشد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی بوده و از مهر تا اسفند 1392 بر روی نمونه سرم و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی 46 بیمار اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و 46 نفر به‌عنوان کنترل سالم، در گروه ویروس‌شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ابتدا با تست الایزا تیتر آنتی‌بادی اختصاصی سیتومگالوویروس در دو گروه مورد مطالعه، سنجش شد. سپس بر روی نمونه‌های سرولوژی مثبت و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی تست Real-time PCR جهت بررسی حضور ژنوم CMV انجام پذیرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیتر آنتی‌بادی در گروه بیماران روانی نسبت به گروه کنترل سالم به‌طور معنادارای بالاتر بود (009/0P=)، در‌حالی‌که پس از انجام Real-time PCR، ژنوم سیتومگالوویروس در هیچ‌کدام از نمونه‌های بیمار و سالم یافت نشد.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه مشاهده شد که تیتر آنتی‌بادی اختصاصی سیتومگالوویروس در گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی به‌طور معناداری بالاتر از این مقدار در گروه کنترل سالم است. بنابراین احتمال می‌رود که این ویروس در پاتوژنز این اختلالات روانی نقش ایفا کند.

---