جستجو در مقالات منتشر شده


49 نتیجه برای زمانی

بینش رو، محمود رهنما، محمد زمانی،
دوره 12، شماره 7 - ( 1-1334 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 16، شماره 1 - ( 1-1337 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 16، شماره 5 - ( 1-1337 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 16، شماره 9 - ( 1-1338 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 17، شماره 5 - ( 2-1338 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 17، شماره 6 - ( 2-1338 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 17، شماره 7 - ( 1-1339 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 19، شماره 3 - ( 2-1340 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 19، شماره 5 - ( 2-1340 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور، اسکندر اخوان،
دوره 19، شماره 10 - ( 1-1341 )
چکیده


یحیی پویا، محمد زمانیان پور،
دوره 21، شماره 3 - ( 1-1342 )
چکیده


بشیر زمانی ملکی،
دوره 27، شماره 3 - ( 2-1348 )
چکیده

کاهش مقدار روی در گویچه های سفید چند هسته در لوسمی حاد و مزمن ، پلاسموسیتوم ها و بیماری هوچکین همچنین متوقف شدن سارکوم و تومور بافت نگهبان بیضه با تزریق نمک روی در زیر جلد و نیز افزایش دفع روی از راه ادرار در سرطان های بدخیم الهام کننده این نظر است که در حالات بیماری ارتباط بارز میان نبودن و یا کم بودن روی و بیماری زایی سرطانها موجود است.


داریوش سامی، محمد پیراسته، حسن زمانی، نسرین برازجانی،
دوره 32، شماره 10 - ( 7-1354 )
چکیده


داریوش سامی، محمد پیراسته، فریدون مصطفوی، حسن زمانی،
دوره 33، شماره 10 - ( 1-1355 )
چکیده


فریدون غلاء، اسکندر اخوان ذاکری، سید نصراله سیار، محمد زمانیانپور،
دوره 34، شماره 5 - ( 2-1355 )
چکیده

پریاپیسم خیلی به ندرت در جریان لوسمی میلوئید مزمن دیده می شود. علت آن انفیلتراسیون لوسمیک آلت تناسلی و یا ترومبوز اجسام قاری می باشد. اخیراً ما به بیماری برخورد نمودیم که در جریان لوسمی میلوئید مزمن پریاپیسم بسیار طولانی و دردناک و شدید پیدا کرده بود. پس از شیمی درمانی و رادیوتراپی آلت تناسلی و درمان با اسپرین و هپارین تدریجاً در مدت یک ماه پریاپیسم بهبود پیدا کرد ولی پس از بهبود قادر به ایجاد ارکسیون کامل نبود. درمان لوسمی بعداً ادامه داده شد.


داریوش سامی، محمود کبیری، محمد پیراسته، حسن زمانی، حسن خوشنویس،
دوره 34، شماره 5 - ( 2-1355 )
چکیده

بیماری که مبتلا به Aniridia مادرزادی بوده و پس از 18 ماه تومور ویلمز در او مشاهده شده است معرفی می گردد.لزوم بررسی تمام بیماران مبتلا به Aniridia و مالفورماسیونهای دیگری که با تومور ویلمز همراه هستند جهت تشخیص زودرس این عارضه مورد بحث قرار گرفت. تشخیص به موقع تومور ویلمز در این بیماران به درمان این عارضه کمک زیادی خواهد کرد.


محمد وجگانی، منوچهر نخجوانی، احمد مسعود، محمد زمانیان پور،
دوره 51، شماره 1 - ( 2-1372 )
چکیده


ماهرو میراحمدیان، محمد زمانیانپور،
دوره 51، شماره 2 - ( 2-1372 )
چکیده


علیرضا زمانی، احمد مسعود،
دوره 56، شماره 1 - ( 1-1377 )
چکیده

بارداری، ایمنی اختصاصی مادر را تضعیف می کند ولی اثر آن بر ایمنی غیراختصاصی مشخص نیست. در این مطالعه فعالیت فاگوسیتوزی نوتروفیلها بعنوان شاخصی از ایمنی غیراختصاصی در نظر گرفته شد و قدرت این سلولها در بلع عوامل مهاجم و آزادسازی مواد کشنده (چون H2O2 و غیره) در حضور ماده ای چون لومینول اندازه گیری گردید. در حضور لومینول این مواد آزاده شده نوری تولید می کنند که مقدار آن با میزان این مواد آزاد شده متناسب است. نور تولید شده توسط دستگاهی بنام لومینومتر سنجیده می شود (تکنیک کمیلومینسانس). در این مطالعه 45 زن باردار (متوسط سن 30/7 سال) و 20 زن سالم غیرباردار (متوسط سن 31/8 سال) برای ارزیابی کمیلومینسانس نوتروفیلی (N-CL) در نظر گرفته شد. برای این منظور سوسپانسیونی از نوتروفیلها با غلظت 6^10×2 عدد نوتروفیل در یک میلی لتر PBS) Phosphae Buffered Saline) و مخمرهای کشته و اپسونیزه شده با غلظت 8^10×2 عدد مخمر در یک میلی لیتر PBS با هم همراه شدند. در اثر فاگوسیت مخمرها توسط نوتروفیلها و ایجاد انفجار تنفسی، مواد اکسیدانت آزاد می شوند که زمان به حداکثر رسیدن نور ساطع شده و خود نور ماکزیمم به عنوان شاخصی از سرعت و قدرت فاگوسیتوز مورد توجه قرار گرفته است. نتایج زیر بدست آمده اند: 1) میانگین حداکثر نور ساطع شده یا N-CL در زنان باردار برابر با 209/1 میلی ولت و در زنان غیرباردار (کنترل) برابر با 152/6 میلی ولت بود. 2) میانگین زمان لازم برای ایجاد حداکثر N-CL در زنان باردار برابر با 10/3 و در افراد کنترل برابر با 11/1 دقیقه است. همان طور که مشاهده می شود N-CL در زنان باردار با P<0.01 افزایش معنی داری را نسبت به افراد کنترل نشان می دهد، ولی در زمان اختلافی مشاهده نمی شود. پس بنظر می رسد قدرت فاگوسیتوز در زنان باردار افزایش یافته است.



صفحه 1 از 3    
اولین
قبلی
1
 

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb