مجله دانشکده پزشکی

تهیه Frozen section حین اعمال جراحی، اطلاعات ذی قیمتی را در اختیار جراح می گذارد و او را برای انجام یک عمل جراحی مناسب راهنمایی می کند. به منظور تعیین صحت تشخیصی Frozen section در اعمال جراحی ژنیکولوژی، نتایج ۱۷۲ مورد Frozen section انجام شده در بیمارستان میرزا کوچک خان طی سالهای ۱۳۷۹-۱۳۷۸ را با نتایج پاتولوژی نهایی آنها مقایسه کردیم. در مجموع ۱۰۶ نمونه تخمدان، ۴۳ نمونه رحم، ۱۰ نمونه غدد لنفاوی و ۱۳ نمونه از سایر بافتها بدست آمد. نتیجه Frozen section در ۹۳/۶ درصد موارد با نتیجه پاتولوژی نهایی سازگار بود. در این مطالعه، حساسیت جهت تشخیص ضایعات غیر خوش خیم ۸۲/۵ درصد و ویژگی ۹۶/۸ درصد و ارزش پیشگویی مثبت و منفی بترتیب ۸۴ درصد و ۹۸ درصد بدست آمد، درصد موارد مثبت کاذب، ۱/۷ درصد منفی کاذب و ۱/۲ درصد Over estimated شده بودند. مواردی از Under estimation نداشتیم و در ۱/۲ درصد موارد نتیجه نامعلوم بود. Frozen section توانسته بود تمام ۸ مورد تومورهای تخمدانی متاستاتیک و ۱ مورد از ۲ مورد تومور germ cell را بدرستی تشخیص دهد. صحت این روش در تشخیص تومورهای حد واسط تخمدان فقط ۲۵ درصد و در مورد تومورهای تخمدانی موسینوس ۶۰ درصد و تومورهای سروز ۸۰ درصد بود. به استثنای تومورهای حد واسط و موسینوس تخمدانی، تشخیصهای Frozen section جهت استفاده بالینی به حد کافی صحیح هستند. با تهیه برش های متعدد می توان صحت Frozen section را در تشخیص تومورهای موسینوس تخمدانی افزایش داد.

مقدمه: سطح پائین (glucose challenge test) GCT(≤(۷۱mg/dl یک عامل خطر مستقل برای داشتن نوزادی با وزن کم تولد(SGA) است لذا هدف مطالعه ما تعیین کردن روش ساده تری برای برای پیشگوئی وزن تولد نسبت به روش های گرانتر مانند سونوگرافی بود.
مواد و روشها: برای بررسی ارتباط بین سطح GCT (تست اسکرین دیابت در بارداری) با وزن جنین ۵۰۰ خانم با حاملگی تک قلو که تست را در طی هفته‌های ۲۸-۲۴ بارداری انجام داده بودند، وارد مطالعه شدند. سابقه فشارخون، دیابت ودییگربیماری‌های طبی قبل از بارداری یا درطی بارداری قبلی وجود نداشت و همگی آنها وزن‌گیری خوبی حین بارداری نسبت به (body mass index) BMI قبل ازبارداری داشتند. در این مطالعه توصیفی تحلیلی،سن مادر، گراویدیتی BMI,، سطح GCT ،سن حاملگی،جنسیت نوزاد، روش زایمان،وزن نوزاد و آپگار اسکور ارزیابی شدند
یافته‌‌ها: میزان وزن کم تولد (small for gestational age) SGA در نوزاد مادرانی که سطحmg/dl۸۰≥ GCT بود، بیشتر بود و از نظرآماری اختلاف معنی‌داربود (۰۱۸/۰ P=). حساسیت ۵۸% و اختصاصیت ۸۹%و فاصله اطمینان ۹۵% (۵۴۵/۰-۱۶۲/۰). relative risk=۲,۲۸,
نتیجه گیری و توصیه ها: سطح پائین GCTبا وزن کم تولد ارتباط دارد و می‌تواند به عنوان یک تست پیشگوئی کننده وزن کم تولد به کار رود یا حتی تداخلات تغذیه‌ای را مد نظر قرار دهد.

سرطان اندومتر شایع‌ترین سرطان دستگاه ژنیتال می‌باشد که عموماً در سنین بعد از منوپوز دیده می‌شود. با توجه به افزایش سن ازدواج، درمان‌های غیرجراحی به‌کمک پروژستین‌های سیستمیک همراه با حفظ قدرت باروری در زنان جوان مبتلا به سرطان اندومتر با تمایز خوب مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

روش بررسی: در این پژوهش ۲۱ بیمار نازا مبتلا به آدنوکارسینوم خوب تمایزیافته اندومتر مرحله Ia در مطالعه‌ای از نوع مداخله‌ای بدون شاهد (Quasi-experimental) وارد شدند. درمان با مژسترول استات ابتدا با دوز ۱۶۰ میلی‌گرم روزانه و سپس در صورت عدم پاسخ به درمان با دوز ۳۲۰ میلی‌گرم روزانه برای بیمار آغاز و پیگیری با FD&C و هیستروسکوپی انجام ‌شد. بیماران بر اساس پاسخ به دو دسته پاسخ به درمان و مقاوم به درمان تقسیم شدند. گروه پاسخ به درمان، به گروه IVF معرفی ‌شده و از نظر احتمال بارداری بعدی و تولد نوزاد زنده به مدت سه سال مورد پیگیری قرار گرفتند.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این پژوهش میزان پاسخ‌دهی ۷۱/۸۵% بود و ۲۹/۱۴% کاندید TAH شدند. میانگین مدت درمان ۰۰/۲±۸۵/۵ ماه بود. در ۷۸/۲۷% با دوز ۱۶۰ میلی‌گرم و در ۲۲/۷۲% با دوز ۳۲۰ میلی‌گرم پاسخ‌درمانی مناسب دیده شد. در ۷۸/۲۷% بارداری رخ داد که دو مورد به زایمان نوزاد ترم و سه مورد قبل از ترم پایان یافت. در۶۷/۱۶% عود رخ داد که ۶۷/۶۶% آنها مجدداً بهremission رفتند.
نتیجه‌گیری: استفاده از دوز ۳۲۰ میلی‌گرم در روز احتمالا˝ با پاسخ مناسب‌تر درمانی همراه است. عوارض جدی با این دوز درمانی دیده نشد. همچنین ادامه درمان به‌مدت سه ماه پس از طبیعی شدن جواب پاتولوژی احتمالاً از میزان عود بیماری می‌کاهد.

مطالعات اپیدمیولوژیک در بسیاری از کشورها ارتباط قوی را بین ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و کانسر سرویکس نشان داده‌اند که غیروابسته به سایر عوامل خطرساز دیگر می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی آلودگی با تیپ‌های HPV در زنان مراجعه‌کننده مبتلا به کانسر سلول سنگفرشی (SCC) و نئوپلازی داخل اپی‌تلیالی سرویکس با گرید بالا (CINII و CIN III) در بیمارستان‌ میرزا کوچک‌خان بود.

روش بررسی: ۱۰۰ زن مبتلا به SCC و CINII و CINIII تایید شده توسط پاتولوژی مراجعه‌کننده بیمارستان میرزا کوچک‌خان در سال‌های ۸۳-۱۳۷۸ به یک مطالعه مقطعی وارد شدند. نمونه‌های گرفته شده از آنها جهت استخراج DNA به روش واکنش پلیمراز زنجیره‌ای و سپس تایپینگ HPV مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: استخراج DNA در ۷۷ نمونه امکان‌پذیر بود کهDNA ویروس پاپیلومای انسانی از ۴۷ نمونه (از ۷۷ مورد) جدا شد. آلودگی با HPV در بین مبتلایان به SCC در ۳۲ نمونه (۵/۸۶%) و در گروه CINII و CINIII در ۱۵ نمونه (۵/۳۷%) دیده شد. شایع‌ترین تیپ‌ها به ترتیب ۱۶ و ۱۸(۳۸/۵۹%) و بعد ۳۳(۳۸/۳۴%) در گروه SCC و در گروه CINII و CINIII ۱۶(۳۳/۵۳%) و ۱۸(۴۰%) بودند. در هر دو گروه شایع‌ترین عفونت همزمان با دو تیپ ۱۶ و ۱۸ به ترتیب در ۶۲/۴۰% و ۷/۲۶% موارد دیده شد.

نتیجه‌گیری: شایع‌ترین تیپ‌های HPV به‌دست آمده از بیماران مبتلا به SCC و CINIIو CINIII تیپ‌های ۱۶ و ‌۱۸ بودند که مشابه الگوی آلودگی در بسیاری از کشورها می‌باشد.