محمد رضا ساسانی، لیلا فضل‌الله‌پور، مهدی سعیدی‌مقدم،
دوره 81، شماره 5 - ( مرداد 1402 )
چکیده
زمینه و هدف: سونوگرافی و سی‌تی‌اسکن بدون ماده حاجب دقیق‌ترین روش برای تشخیص سنگ است. باتوجه به‌این‌که تعیین اندازه سنگ ملاک اصلی در برنامه‌ریزی درمانی است، هدف از این مطالعه مقایسه سونوگرافی و سی‌تی‌اسکن بدون کنتراست در تعیین اندازه سنگ کلیه می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، بیماران بیمارستان نمازی دانشگاه علوم پزشکی شیراز که از تیر تا مهر سال 1396 مراجعه کرده بودند موردبررسی قرار گرفتند. یک رادیولوژیست سی‌تی‌اسکن بیماران را با تصاویر سونوگرافی آنها ازنظر اندازه سنگ بررسی کرد. میزان همبستگی اندازه سنگ در سونوگرافی و سی‌تی‌اسکن در زیرگروه‌های مختلف با دسته‌بندی اندازه سنگ به سه زیرگروه ارزیابی شد.
یافته‌ها: میانگین اندازه سنگ اندازه‌گیری‌شده با سونوگرافی و سی‌تی‌اسکن به‌ترتیب 26/5±23/11 و 7/4±48/9 میلی‌متر بود که تفاوت معناداری داشت. بیشترین میزان همبستگی در سنگ‌های بیش از mm 10 (%81) و سپس در mm 5-10 (3/%69) مشاهده شد. کمترین تطابق در سنگ‌های کمتر از mm 5 (5/%37) مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سونوگرافی اندازه را در مقایسه با سی‌تی‌اسکن بیش‌ازحد برآورد می‌کند. این تفاوت در هر سه زیرگروه مشاهده شد، اما این تفاوت در اندازه سنگ کمتر از mm 5 بیشتر بود. میزان همبستگی در کلیه راست بیشتر از کلیه چپ است. پنجره استخوانی اندازه سنگ را درمقایسه با پنجره بافت نرم کم تخمین است. استفاده از سونوگرافی به‌عنوان غربالگری یا آزمایش اولیه برای تشخیص سنگ کلیه توصیه می‌شود. اما به‌دلیل محدودیت آن سی‌تی‌اسکن یک روش تشخیصی استاندارد درنظر گرفته می‌شود.
علیرضا دهقان، محبوبه آب‌شیرینی، حمید نعمتی، مهدی سعیدی‌مقدم،
دوره 81، شماره 11 - ( بهمن 1402 )
چکیده
زمینه و هدف: اختلالات تکاملی کودکان شامل گروهی از مشکلات، محدودیت‌های یادگیری و اکتسابی مهارت‌ها می‌باشد. تاخیر تکاملی-گلوبال برای توصیف ناتوانی تکاملی کودکان کمتر از پنج سال بوده که در حداقل دو حوزه از دامنه‌های اصلی تکاملی می‌باشد. تصویربرداری نورورادیولوژی شامل MRI مغز می‌تواند حاوی اطلاعات مهمی در این حوزه باشد.
روش بررسی: در این مطالعه‌ی مقطعی از 79 بیماری که دارای اختلال تکاملی به درمانگاه مطهری دانشگاه علوم پزشکی شیراز از تاریخ مهر 1392 تا اسفند 1399 مراجعه کرده بودند، 37 نفر MRI مغز داشتند. امتیازات کودکان در پنج حوزه‌ی بالینی ASQ با یافته‌های MRI آنها موردبررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: از 37 بیمار، 23 دختر و 14 پسر بودند. 31 نفر از آنها دارای حداقل یک یافته‌ی غیرطبیعی در MRI مغز خود بودند. بیشترین یافته‌ها مربوط به دور سر غیرطبیعی با شیوع 54% و کمترین فراوانی میلینیزاسیون غیرطبیعی با شیوع 8/10% بود. نتایج بررسی ارتباط یافته‌های MRI با حوزه‌های تکاملی نشان داد، کودکانی که اختلال ماده‌ی سفید مغزی در MRI داشتند، تاخیر تکاملی شدیدتری در حرکات درشت دارند (049/0>P) و یافته‌های MRI مربوط به مشکلات قشر مغز با شدت تاخیر تکاملی در حرکات ظریف ارتباط داشتند (0010/0>P).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های فوق می‌توان نتیجه گرفت، MRI مغز در کودکان با شواهد تاخیر تکاملی می‌تواند علاوه‌بر نقش تشخیصی به‌عنوان ابزاری برای کمک در تعیین پیش‌آگهی در حوزه‌های تکاملی استفاده شود. همچنین با تمرکز بر حوزه‌ی تکاملی که باتوجه به یافته‌های MRI بیشترین احتمال تاخیر در آینده را خواهد داشت، فرآیند درمان و بازتوانی این کودکان در آن زمینه را تحت‌تاثیر قرار دهد.
