مجله دانشکده پزشکی

شکستگی استخوانهای ران و ساق از شکستگی‌های شایع می‌باشند که ممکن است با آسیب همزمان زانو همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آسیب‌های لیگامانی در شکستگی‌های ران و ساق و نیز تاکید بر اهمیت معاینه زانو بعد از عمل جراحی ثابت کردن شکستگی در تشخیص زود‌رس این آسیب‌ها است.
روش بررسی: این مطالعه به‌صورت آینده‌نگر بر روی 470 بیمار مبتلا به شکستگی ران و ساق که در سالهای 84-1383 در بخش ارتوپدی بیمارستان امام عمل شده‌اند انجام شده است.
یافته‌ها: 470 بیمار مطالعه شده‌اند که 266 نفر شکستگی ساق و 204 نفر شکستگی ران داشتند، 409 بیمار مرد و 61 بیمار، زن بودند. میانگین سنی در بیماران مبتلا به شکستگی ساق 5/34 سال و در شکستگی ران 3/44 سال بوده است. 66% شکستگی‌ها ناشی از تصادف، 18% به‌علت ضربه‌های شغلی و 8% ناشی از سقوط از ارتفاع بوده است. به‌طور کلی در شکستگی ساق میزان پارگی ACL 85/6%، PCL 56/2%، MCL 95/21% و پارگی LCL 63/14% و در شکستگی ران پارگی ACL6%، PCL3%، MCL 14% و LCL 8% بوده است.
نتیجه‌گیری: آسیبهای لیگامانی به‌دنبال شکستگیهای ران و ساق شایع هستند. تشخیص زودرس و پیگیری این آسیب‌ها با معاینه بالینی پس از ثابت کردن شکستگی در کاهش عوارض ناشی از آن مثل ناپایداری، کاهش دامنه حرکتی و تخریب مفصل بسیار موثر خواهد بود.

عدم حساسیت به درد یک بیماری نادر است که به صورت کاهش پاسخ به محرک‌های دردناک تظاهر می‌یابد. در بیمارانی که دچار عدم درک درد می‌باشند آسیبهای متعدد بدون درد از زمان کودکی وجود دارد ولی معاینات مربوط به حرکات غیرفعال مفاصل، موقعیت فضایی مفصل و وجود درد عمقی نرمال است.

گزارش مورد: در این گزارش پسر 12 ساله‌ای است که به علت دفورمیتی و تغییرات شدید و پیشرونده زانوها که همراه با درد و ناراحتی چندانی نبوده و به دنبال آن شکستگی گردن ران، که به علت عدم وجود درد قابل توجه با تأخیر تشخیص داده شده است، مراجعه کرده است در سایر معاینات انجام شده حس لمس سطحی و حرارت و درد طبیعی می‌باشد باشد، MRI انجام شده طبیعی بوده و در NCV, EMG انجام شده تمام یافته‌ها طبیعی می‌باشد سابقه مشکل مشابه در خانواده را ذکر نمی‌کند.

نتیجه‌گیری: با توجه به تخریب مفاصل و پسودوارتروز بدون درد متناسب با آن برای بیمار اختلال عدم درک درد مطرح می‌باشد. که یک بیماری نادر و همراه با مشکلات تشخیصی می‌باشد.

سینوویت ویلوندولر پیگمانته تومور خوش‌خیمی است که از سینوویوم مفصل و غلاف تاندون منشأ می‌گیرد و علیرغم خوش‌خیم بودن، میزان عود آن زیاد است. شایع‌ترین محل درگیری در زانو است و رخداد این عارضه در پا به‌خصوص ناحیه فور فوت فوق‌العاده نادر است، لذا در اغلب موارد با تاخیر تشخیص داده می‌شود. مورد معرفی شده در اینجا خانم خانه‌دار 42 ساله‌ای است که مدت یک سال و نیم دچار درد و مشکل در پای راست بوده است که به درمان‌های کنسرواتیو به هیچ‌وجه پاسخ نداده است. وجود خوردگی استخوان و دقت در وجود سینوویت مفصل متاتارسوفالانژیال شست پا ما را به این تشخیص مشکوک نمود. عمل جراحی انجام و ضایعه به‌طور کامل برداشته شد و نتیجه پاتولوژی نیز تشخیص سینوویت ویلوندولر پیگمانته را تایید کرد. به نظر می‌رسد برای جلوگیری از تاخیر در تشخیص و کم شدن شانس موفقیت عمل جراحی در موارد سینوویت مزمن باید حتما˝ این عارضه را مد نظر داشت.