مجله دانشکده پزشکی

---

سندرم آشرمن عبارتست از چسبندگی تروماتیک داخل رحمی در اثر کورتاژ شدید بعد از سقط جنائی، سقط ناقص، میکست آبورشن، مول هیداتیفرم، ورتانسیون جفت بعد از زایمان و عفونت های بعد از زایمان.این سندرم با علائم اختلالات قاعدگی بصورت اولیگومنوره، آمنوره و نازائی ثانویه شناخته می شود. تشخیص سندرم با سابقه کورتاژ قبلی و علائم هیستروگرافی است.درمان سندرم عبارتست از دیلاتاسیون دهانه رحم و حفره رحمی و بریدن چسبندگی ها . هفت موردی که ما درمان کرده ایم فقط با دیلاتاسیون دهانه رحم و حفره رحمی انجام شده است.تمام بیماران بعد از معالجه رگل شده اند، 5 مورد آنها حامله شده اند که زایمان طبیعی انجام داده ولی نکته جالب چسبندگی جفت به دیواره رحم بعد از زایمان می باشد که لزوم یک Delivrance Artificielle را ایجاب کرده است.

---

سالهاست که پریکاردیت های ترشحی مزمن چه با علت چه بدون علت شناخته شده اند و مکرر شرح حالهایی منتشر گردیده است. در تمام این حالات مایع تجمعی در پریکارد زیاد ، سایه قلب خیلی بزرگ و بیمار سالها مبتلا به عارضه قلبی بوده است بدون اینکه شکایت و ناراحتی فوق العاده ای داشته باشد و به علاوه مایع پریکارد مایعی بوده روشن که جز در موارد تکرار پنکسیون و تروماتیسم هیچگاه خونی نبوده است.در این مقاله شرح حال سه بیمار ذکر شده است که با تشخیص های نارسائی قلب راست ، سیروز کبد و کلسیستیت و سنگ کیسه صفرا تحت معالحه بوده اند و بالاخره تشخیص واقعی « تمپوناددر در اثر هموپریکارد مزمن » بوده است . راه تشخیص عبارت است از :1- آثار کلینیکی حاصل از عوامل فشارنده قلب2- الکتروکاردیوگرام هماهنگ با عارضه پریکارد و بدون داشتن آثار ضایعه میورکارد، آندوکارد و یا نقص هدایت 3- رادیوگرافی سینه با سایه قلب بزرگ تر از عادی ولی بدون علائم رسوب کلسیم در پریکارد 4- آنژیوگرافی که با نشان دادن فاصله بین دهلیز راست و کناره راست سایه قلب ، وجود مایع پریکارد را مسلم می سازد.5- بالاخره پنکسیون پریکارد که یک مایع خونی غلیظ را بیرون می آورد.علت این پریکاردیت هم مثل انواع ترشحی مزمن نامعلوم است. علت خونی بودن آن از ابتدا مشخص است. علت ایجاد تمپوناد مزمن و عدم گسترش پریکارد در این عارضه وجود هموپریکارد و رسوب فیبرین بر روی پریکارد و توسعه سریع فیبروز در آن فرض گردیده است. معالجه با پریکاردکتومی و نتیجه آن موقتاً مطلوب است .

---

800x600 زمینه و هدف: میلیون‌ها کودک در جهان در خیابان‌ها مشغول کار و زندگی می‌باشند. سوء‌استفاده‌های جنسی، خشونت، سوء‌مصرف مواد و عدم دسترسی به امکانات بهداشتی، این کودکان را در معرض انواع بیماری‌های عفونی از جمله ایدز و هپاتیت C قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع آلودگی به ویروس هپاتیت C و HIV در کودکان و نوجوانان خیابانی شهر اصفهان طراحی گردید.

روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی بود و 386 کودک و نوجوان خیابانی اصفهان طی سال‌های 86-1384 به‌روش نمونه‌گیری غیر احتمالی آسان وارد مطالعه شدند. پس‌از تکمیل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و رفتارهای پرخطر، از نظر آلودگی به‌ویروس هپاتیت C و HIV بررسی شدند.

یافته‌ها: 270 نفر (70%) از شرکت‌کنندگان پسر و میانگین سنی 23/3±62/12 سال بود. 267 نفر (69%) از نمونه‌ها، فقر را انگیزه زندگی و کار در خیابان اعلام کردند. به‌ترتیب 353 نفر (7/91%)، 366 نفر (8/94%)، و 375 نفر (2/97%) سابقه مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر نداشتند. 79 نفر (68%) از دختران و 46 نفر (17%) از پسران (000/0p=) سابقه درگیری فیزیکی با دیگران داشتند. 40 نفر (5/34%) از دختران و 12 نفر (4/4%) از پسران (000/0p=) سابقه برقراری رابطه جنسی را ذکر کردند. در چهار نفر از شرکت‌کنندگان (1%)، HCV Ab مثبت شد و همۀ آنها از نظر HIV Ab منفی بودند.

نتیجه‌گیری: لازم است کلاس‌های آموزشی جهت آگاه‌سازی این جمعیت از رفتارهای پرخطر و بیماری‌های ناشی‌از آن برگزار گردد و مورد حمایت‌های قانونی، اجتماعی و بهداشتی قرار گیرند.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4