محمد فرهادی، آذردخت طباطبایی، مهدی شکرآبی، ثمیله نوربخش، محمدرضا شکراللهی، شیما جوادی‌نیا، محمود فرامرزی،
دوره 71، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: سایتوکین‌ها در تنظیم ایجاد التهاب و بیماری‌های التهابی نقش دارند. هیپرتروفی آدنویید و لوزه‌ها از جمله علل بیماری‌های سیستم تنفسی فوقانی کودکان است که متعاقب با عفونت‌های ویروسی و باکتریال مزمن موجب محدودیت و انسداد مجاری تنفسی فوقانی می‌گردد. به‌نظر می‌رسد تولید و ترشح سایتوکین‌های التهابی در بافت التهابی مجاری تنفسی فوقانی در تشدید این عوارض تاثیر به‌سزایی دارد. در این بررسی به‌منظور ارزیابی تغییرات التهابی و ترشح سایتوکین‌ها در مجاری تنفسی فوقانی، از لنفوسیت‌های لوزه‌ها بعد از عمل آدنوتونسیلکتومی استفاده شده و میزان این سایتوکین‌ها در بافت لوزه با سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی مقایسه شده است.
روش بررسی: در این مطالعه، مایع رویی کشت سلولی 37 بیمار یک تا 12 ساله تحت آدنوتونسیلکتومی، از نظر میزان IFN-γ، TNF-α، IL-1، IL-6 و IL-18 اندازه‌گیری شد و با سایتوکین‌های مترشحه از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی (PMBC) این بیماران مقایسه گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که مقادیر اینترفرون‌گاما و اینترلوکین هشت در بیماران مورد مطالعه به تفکیک بافت آدنویید و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی و همچنین میزان اینترفرون گاما، اینترلوکین یک و اینترلوکین هشت بین بافت لوزه و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی متفاوت بوده و از نظر آماری قابل توجه است ولی TNF نزدیک به معنی‌دار آماری است و همبستگی بین داده‌های اینترلوکین شش در خون و بافت معنی‌دار است (02/0P=).
نتیجه‌گیری: در بیماران با هیپرتروفی لوزه‌ها نقصان در فعالیت لنفوسیتی از طریق کاهش تولید سایتوکین‌های التهابی روند مقابله با عوامل عفونی و بیگانه را باعث می‌گردد. احتمالاً هیپرتروفی برگشت‌ناپذیر بافت لوزه‌ها پدیده نهایی این پروسه خواهد بود.
سیدمحمدرضا شکراللهی، حسین حیدری، سجاد رضوان، اکرم براتی، محمدحسن نیکخواه،
دوره 76، شماره 3 - ( خرداد 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: راش یک شکایت شایع در اطفال است، علل زیادی داشته و تشخیص افتراقی آن بسیار وسیع است. بنابراین برای ارایه مداخله طبی فوری و مناسب تشخیص بالینی سریع لازم می‌باشد. هدف از مطالعه بررسی علل ایجادکننده راش‌های پوستی در کودکان بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی تمامی بیماران بستری به‌علت بثورات پوستی در بیمارستان حضرت معصومه (س) قم از فروردین ۱۳۸۹ تا اسفند ۱۳۹۳ انجام شد. در این پژوهش، داده‌های مربوط به ۳۱۷ بیمار که با تشخیص اولیه‌ی راش بستری شده بودند از پرونده‌ی بیماران گردآوری شد.
یافته‌ها: شایع‌ترین علل ایجادکننده‌ی راش‌های پوستی در کودکان مورد مطالعه، ویروس‌ها با ۴۰/۶۹% (۱۲۹ مورد) پس از آن به‌ترتیب علل آلرژیک ۲۱/۷۷% (۶۹ مورد) و علل دارویی ۲۰/۵۰% (۶۵ مورد) بودند. براساس نوع راش و محل درگیری، شایع‌ترین نوع راش با ۴۲% ماکولوپاپولار و ۳۱/۹% از نوع کهیر و بیشترین محل درگیری ۸۴% به‌صورت جنرالیزه بود. از نظر سابقه‌ی مصرف دارو، در این مطالعه ۳۵/۶% سابقه‌ی مصرف آنتی‌بیوتیک را پیش از بستری داشتند و ۱۴/۵% نیز سابقه‌ی مصرف داروهای ضد صرع را داشتند. اختلاف معناداری از نظر ارتباط بین فصل و عامل راش مشاهده گردید (۰/۰۱P<) همچنین اختلاف معناداری از نظر ارتباط بین سن و عامل راش وجود داشت (۰/۰۰۴P=).
نتیجه‌گیری: براساس پژوهش کنونی، بیشترین عوامل مربوط به ویروس‌ها، سپس عوامل آلرژیک و دارویی بودند و شایع‌ترین نوع راش ماکولوپاپولار بود.
