مجله دانشکده پزشکی

---

سندرم جراحی ناموفق کمری (FBSS) از معضلات پزشکی است که ادامه درد بعد از عمل، موجب ناراحتی بیمار و پزشک معالج می گردد. این علامت بالینی بدنبال عمل جراحی کمری توسط درد مداوم در ناحیه کمر و اندا مهای تحتانی مشخص می گردد. شناخت عوامل ایجاد کننده آن و پیشگیری از آنها بهترین راه غلبه بر این سندرم است. در فاصله سال های 1369 تا 1370 از 114 بیمار عمل شده در مجتمع بیمارستانی امام خمینی 43 مورد دارای FBSS بودند. نظر به اینکه درمان طبی در حالت استراحت پاسخ مناسب ایجاد نکرد، 23 مورد به درمان محافظه کارانه (Conservative) و روان درمانی پاسخ دادند و بقیه با بررسی رادیولوژیک تحت درمان مجدد جراحی قرار گرفتند. براساس این مطالعه، می توان چنین بیمارانی را در 5 گروه "5mis" قرارداد تا بتوان این معضل را بصورت اتیولوژیک برطرف کرد.

---

در شکستگی های ناپایدار لگن، یکی از روش های ثابت کردن قسمت خلفی لگن، استفاده از پیچ ایلیوساکرال است. این روش با وجودی که در بسیاری از مواقع روش انتخابی است ولی در ایران بعلت مشکلات تکنیکی در جاگذاری این پیچ، بطور شایعی مورد استفاده قرار نمی گیرد. ما روش معمولی پیچ گذاری ایلیوساکرال را با کمی تغییر برای افزایش کیفیت تصویرنگاری و کاهش خطر عوارض عصبی، به صورت پیچ گذاری با راهنمایی سی تی اسکن زیر بیحسی موضعی در دو بیمار انجام دادیم در هر دو مورد پیچ در جای مناسب قرار گرفته عوارض جانبی ناشی از آن بوجود نیامد.

---

زمینه و هدف: داروهای متعددی در درمان لیشمانیوز جلدی به کار گرفته شده و علیرغم تأثیر، عوارض ناشی از آنها و مقاومت دارویی توجه بیشتر به داروها با منشاء طبیعی معطوف شده است. در این تحقیق ماد های موسوم به بره موم که حاصل فعالیت زنبور عسل بر روی گیاهان می باشد، همچنین عصاره های گیاهی بومادران و آویشن پیشنهاد می گردد. هدف این مطالعه دسترسی به فرمولاسیون دارویی فاقد مواد شیمیایی مضر و بدون عوارض جانبی و موثر 0/1ml مطالعه شد. آلوده کردن مو شها با تلقیح Balb/c می باشد.
روش بررسی: هفت گروه موش آزمایشگاهی نژاد بوده و در قاعده دم (MRHO/IR/75/ER) سوسپانسیون که حاوی دو میلیون پروماستیگوت لیشمانیا ماژور سوش موش ها صورت گرفت. با استعمال دارو در محل زخم روزی دو نوبت به مدت شش هفته و سپس با انداز هگیری قطر زخم های ایجاد شده اثر درمانی دارو در بهبودی زخم بررسی شد.
یافته ها: اختلاف معن یداری بین میانگین قطر این آزمون بین .(p<0/ زخم ها قبل و پس از درمان در گروه شاهد، بو مادران، آویشن و بره موم مشاهده شد ( 05 میانگین قطر زخم ها پس از درمان در گرو ههای تحت درمان با عصار ههای گیاهی، گرو ههای سه گانه شاهد و گروه
نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی آویشن و بومادران در التیام .(p>0/ گلوکانتیم اختلاف معن یداری نشان نداد ( 05 زخم سالک تاثیر خوبی داشته اند، لذا پیشنهاد م یگردد که این مطالعه با عصاره هیدروالکلی گیاهان آویشن و بومادران در پایه ژل یا پماد و در مراحل ابتدایی ظهور ضایعه در مو شهای بالب سی تکرار گردد.

---

زمینه و هدف: آرتریت پسوریاتیک نوعی آرتریت التهابی مزمن است که 42-5% مبتلایان به پسوریازیس را درگیر می‌کند. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع سندرم متابولیک و فراوانی عوامل خطرساز سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک بود.

روش بررسی: این مطالعه مقطعی- توصیفی، از دی ماه سال 1392 تا فروردین 1394 به مدت 15 ماه در بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران انجام شد. تعداد 80 نفر از مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک وارد مطالعه شدند. پس از ثبت داده‌های دموگرافیک، متغیرهای آزمایشگاهی و تصویربرداری اندازه‌گیری شدند.

یافته‌ها: 46 نفر از افراد مورد بررسی مرد و 34 نفر زن بودند. میانگین سن افراد 43 سال بود. میانگین شاخص توده بدنی kg/m² 1/26، میانگین میزان تری‌گلیسرید سرم mg/dl 3/150، میانگین میزان لیپوپروتیین پرچگالی سرم       mg/dl 2/44، میانگین میزان لیپوپروتیین کم‌چگالی سرم mg/dl 2/145، میانگین میزان کلسترول تام سرم mg/dl 5/201، میانگین میزان قند خون ناشتا mg/dl 7/98، میانگین اندازه دور کمر در مردان cm 6/95 و در زنان cm 6/84 و میانگین میزان اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک mg/dl 7 اندازه‌گیری شد. میانگین فشارخون سیستولی mmHg 3/129 و میانگین فشارخون دیاستولی mmHg 1/85 اندازه‌گیری شد. 30% مصرف سیگار را ذکر نمودند. 8/43% از افراد دچار بیماری کبد چرب غیرالکلی بدون توجه به شدت آن بودند.

نتیجه‌گیری: بر اساس معیارهای پانل درمانی بزرگسالان ۳، 3/51% از مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک دچار سندرم متابولیک بودند.

---

زمینه و هدف: آرتریت روماتویید بیماری مزمن التهابی است که در صورت درمان نشدن، به ناتوانی شدید و مرگ زودرس منجر می‌شود. به همین سبب، در سال 2010، معیارهای جدیدی برای تشخیص هرچه سریع‌تر بیماری معرفی شد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه معیارهای 1987 ACR (American College of Rheumatology) با معیارهای 2010 ACR/EULAR (European League Against Rheumatism)  برای تشخیص بیماری آرتریت روماتویید صورت گرفته است.

روش بررسی: این مطالعه به روش کوهورت در بیماران مبتلا به آرتریت زودرس، به‌صورت پیگیری هر دو ماه یک‌بار به مدت یک‌سال در (1391) برای بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه سن بالای 18 سال و نداشتن تشخیص خاص جهت آرتریت بیمار در ابتدای مطالعه بود. سپس معیارهای تشخیصی قدیم و جدید در بیماران بررسی شده و حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی هر دو معیار معین شد.

یافته‌ها: این مطالعه بر 104 بیمار مبتلا به آرتریت زودرس، شامل 76 زن (1/%73) و 28 مرد (9/%26) با متوسط سنی 2/44+7/13 سال انجام شد. از این تعداد، در پایان یک‌سال پیگیری، 82 نفر مبتلا به آرتریت روماتویید شناخته شدند و 22 نفر آرتریت روماتویید نداشتند. از نظر تعداد آرتریت مفاصل کوچک و بزرگ در بیماران با تشخیص آرتریت روماتویید و غیرآرتریت روماتویید تفاوت معنادار بود (0001/0P=). ‌حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی معیارهای جدید 2010 ACR-EULAR، به‌ترتیب 65%، 40%، 81% و 23% بود. ‌حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی معیارهای قدیمی 1987 ACR، به‌ترتیب، 51%، 62%، 83%، 25% بود.

نتیجه‌گیری: معیارهای جدید تشخیص آرتریت روماتویید، نسبت به معیارهای قدیمی، حساسیت بیشتر و ویژگی کمتری دارند.

---