جستجو در مقالات منتشر شده


81 نتیجه برای شیری

سیروس مشیری،
دوره 16، شماره 7 - ( 1-1338 )
چکیده


ملک ایرج مشیری،
دوره 17، شماره 6 - ( 2-1338 )
چکیده


سیاوش تولمی، بهرام مشیری،
دوره 25، شماره 8 - ( 1-1347 )
چکیده


سیاوش تولمی، بهرام مشیری،
دوره 25، شماره 10 - ( 1-1347 )
چکیده


صادق مختارزاده، بهرام مشیری، محمد ملک، محمد پیراسته،
دوره 26، شماره 3 - ( 2-1347 )
چکیده


فریدون امین صادقیه، ماهیار اردشیری،
دوره 26، شماره 6 - ( 2-1347 )
چکیده

در این نوشته بیماری مورد بررسی قرار می گیرد که با داشتن کولسیستیت سنگی مبتلا به تومور سر لوزالمعده نیز می باشد ( یکی از استثناهای قانون  کوروازیه) ضمن مطالعه متوجه می شویم:1- بیوپسی تومورهای سر لوزالمعده فوق العاده مشکل است و در این مقاله مطالعه و نظریه Birstingel جراح انگلیسی تایید می شود.2- با توجه به سه تابلو ضمیمه معلوم می شود که سختی های سر لوزالمعده به علت احتباس صفرا باعث سنگ در مجاری صفرا می شود.3- در اثر مرور زمان فونکسیون کبد و لوزالمعده بیمار به تدریج مختل می شود که پس از رفع انسداد مجدداً بهبود می یابد.


ماهیار اردشیری،
دوره 27، شماره 2 - ( 2-1348 )
چکیده


محمد دانش پژوه، جهانگیر میرعلاء، بهروز پیروزمند، بهرام مشیری،
دوره 27، شماره 10 - ( 1-1349 )
چکیده

به مناسبت یکی از اشکال نسبتاً نادر بیماری کوآرکتاسیون آئورت که در بیمارستان خزانه بدان برخورد نموده‌ایم و با موفقیت عمل گردید سعی شده است تا در این مقاله با مراجعه به نشریات پزشکی مختلف جهان بررسی کاملی در این باره بعمل آید.از این مطالعه چنین برمی‌آید که این بیماری نسبتاً خطرناک بوده و مبتلایان بدان غالباً به چهل سال نمی‌رسند. بعلاوه خطر این بیماری در نوزادان و زنان باردار بیشتر بوده و عواقب شدید این بیماری مادر و جنین هر دو را تهدید می‌نماید. از این رو است که غالب آمارهای مختلف چنین نشان می‌دهد که بهتر است این گونه بیماران را قبل از آنکه مبتلا به عواقب وخیم آن گردند عمل نمود و نتیجه عمل جراحی حتی در اشکال شیرخواران و اشخاص نسبتاً مسن نیز بالنسبه رضایت‌بخش می‌باشد.از مقایسه علائم بیمار مورد مطالعه با اشکال معمولی این بیماری چنین استنتاج می‌شود که:1- نارسایی قلب چپ که سبب مراجعه بیمار ما شده است در موارد نادری دیده می‌شود.2- فشار خون شریانی در بیمار ما در هر دو بازو 70/130 و در حدود طبیعی بوده است که این خود در کمتر از موارد دیده می‌شود.3- بررسی نسج برداشته شده به هنگام عمل تشخیص آنژیوگرافی یعنی انسداد کامل ایستم آئورت را تأیید نموده است.


کمال الدین دهشیری،
دوره 38، شماره 7 - ( 1-1361 )
چکیده


سید محمد حسین بشیری، سید وهاب معصومی،
دوره 39، شماره 1 - ( 1-1365 )
چکیده


شیرین نیرومنش، مریم مدرس،
دوره 51، شماره 2 - ( 2-1372 )
چکیده

با توجه به روند افزایش جمعیت در ایران و اثرات نامطلوب آن بر مسائل بهداشتی، فرهنگی، اجتماعی-اقتصادی و غیره بر آن شدیم تا عوارض مادری و جنینی و نوزادی حاملگیهای مکرر را در خانمهای شهر تهران بعنوان نمونه بررسی نمائیم تا در صورت مشخص شدن دقیق افزایش عوارض حاملگی در خانمهایی که برای بار ششم و یا بیشتر زایمان کرده اند، راههای مناسب برای پیشگیری از آن اتخاذ گردد. در این بررسی، تعداد 1000 زایمان از پنج بیمارستان دانشگاهی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت که شیوع GMP) grandmultiparity) (زایمان برای بار ششم و یا بیشتر) 11% تشخیص داده شد. برای بررسی میزان عوارض، دو گروه از مادران یکی بعنوان GMP و دیگری بعنوان گروه شاهد مورد مقایسه قرار گرفتند. نتیجه کلی این بررسی این است که در این حاملگیها، عوارض جنینی مانند: نمایشهای غیرطبیعی، ماکروزومی (macrosomia)، وزن کم هنگام تولد، زجر (distress) جنینی، دفع مکونیوم، مرگ و میر جنینی و نوزادی در گروه GMP نسبت به گروه شاهد بیشتر بود. در مورد مادران آمار نشان می دهد که این خانمها مراقبت دوران بارداری نداشته و در 28/2% موارد اصلا مراقبت دوران بارداری نداشته اند. 21/8% از آنها از هیچ روش پیشگیری استفاده نکرده بودند و 80% آنها بی سواد و در گروه سنی 40-35 سال بودند. دو مورد سندرم داون در این مادران مشاهده شد، ولی از نظر سایر ناهنجاریها تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشتند.


شیرین نیرومنش، علیرضا امیری قره گزلو، شهلا علیاری شوره دلی،
دوره 52، شماره 3 - ( 2-1373 )
چکیده

درمان یک دوز آموکسی سیلین در مقایسه با یک دوره درمان هفت روزه آن جهت درمان باکتریوری بدون علامت در حاملگی در یک مطالعه آینده نگر مورد تحقیق قرار گرفته است. هفتاد و هفت بیمار با باکتریوری بدون علامت که سن حاملگی 36-14 هفته داشتند، بطور تصادفی در یکی از دو گروه درمانی واقع شدند: گروه 1، گروهی بود که دارو را در یک دوز 3 گرمی دریافت می نمود و گروه 2، گروهی بود که دارو را در یک دوز هفت روزه (1 گرم هر هشت ساعت) دریافت می کرد. گروههای درمانی از نظر سن، تعداد حاملگی و موقعیت اجتماعی-اقتصادی یکسان بودند. میزان بهبودی در گروه 1، 65% و در گروه 2، 56/8% بود که با توجه به تست مجذور کای (X²) انجام شده با (P=74%) اختلاف معنی دار بین آنها وجود نداشت. میزان عود نیز در دو گروه بترتیب 5% و 5/4% بود که اختلاف معنی داری بین آنها دیده نشد (P=75%). عوارض جانبی در دو گروه اختلاف قابل توجهی نداشت و شایعترین آنها اسهال و تهوع بود. مواردی که بیمار در مصرف دارو سهل انگاری نموده بود در گروه 1، 2/5% و در گروه 2، 13/5% تعیین گردید. با توجه به نتایج بدست آمده می توان به این نتیجه رسید که نه تنها درمان تک داروئی با دوره درمانی هفت روزه برابری می کند، بلکه دوز واحد، مزیت کاهش کل دوز، قیمت کمتر و پذیرش بهتر بیمار را نیز ارائه می دهد.


شیرین نیرومنش، سقراط فقیه زاده، مینور لمیعیان،
دوره 54، شماره 2 - ( 2-1375 )
چکیده

در این تحقیق تعداد 986 زن در دو گروه به شرح زیر: الف: زنانی که از قرصهای خوراکی استفاده کرده اند (737 نفر) ب: زنانی که از قرصهای خوراکی استفاده می نمایند (249 نفر) مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد: 95/8 درصد با این روش آشنایی داشته و 6/40 درصد افراد نیز این روش را بعنوان روش مطلوب خود ذکر کرده اند. بیشترین مشکل عنوان شده در هر دو گروه، ناراحتی عصبی بوده است. طول مدت استفاده در هر دو گروه بالای چهار سال می باشد (33 درصد) بررسی دلائل قطع روش مذکور نشان می دهد که اکثریت افراد، به دلایل پزشکی آن را قطع نموده اند (49/6 درصد) به نظر می رسد با توجه به اینکه بیشترین درصد تمایل زنان به استفاده از این روش اعلام شده است باید برنامه های آموزشی مناسب جهت استفاده صحیح از قرصها، تدوین و ارائه گردد.


شیرین نیرومنش، محمود محمودی، افسانه کرامت،
دوره 55، شماره 3 - ( 2-1376 )
چکیده

یک مطالعه تحلیلی به منظور بررسی نتیجه بارداری در خانمهای با سابقه نازائی شامل تعیین عوارض مامائی و زایمان و همچنین عوارض جنینی و نوزادی و نحوه زایمان طرح ریزی شد و در طول نیمه دوم سال 1372 اجرا شد، به این ترتیب که 212 خانم باردار با سابقه نازایی (یعنی سابقه عدم باروری در حداقل یکسال نزدیکی بدون استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری و عدم شیردهی) با حاملگی منفرد و بالای 20 هفته حاملگی و 212 خانم باردار بدون سابقه نازایی با همان شرایط از 4 بیمارستان آموزشی تهران بطور تصادفی در نظر گرفته شدند. دو گروه از نظر سنی و تعداد زایمان همسان (Match) گردیدند. عاقبت بارداری در دو گروه ثبت شد و نتایج بدست آمده تجزیه و تحلیل و با یکدیگر مقایسه گردید. نتیجه اینکه میزان بروز اکثر عوارض در نظر گرفته شده (که عبارت بودند از پرزانتاسیون غیرطبیعی، LBW ،SGA، پره اکلامپسی، زایمان زودرس) در خانمهای با سابقه نازایی بیش از خانمهای بدون سابقه نازایی بود، اما از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت، بجز در مورد انجام عمل سزارین و خونریزی نیمه اول حاملگی (P<0.005) و همچنین سابقه سقط (P<0.05) که در خانمهای با سابقه نازایی بطور معنی داری بیش از گروه شاهد بود. اما در مقایسه ای که بین دو گروه از نظر بروز و عدم بروز عارضه در حین زایمان بطور کلی انجام گرفت، گروه دارای سابقه نازایی به طور معنی داری پرعارضه تر از گروه بدون سابقه نازایی بود (P<0.05).


گیتی ستوده، شیرین لسان،
دوره 55، شماره 3 - ( 2-1376 )
چکیده

در یک مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی) شاخصهای تن سنجی 205 زن روستای حسن آباد خالصه اسلامشهر از طریق تعیین وزن، قد، شاخص توده بدن BMI، دور بازو و نسبت دور کمر به دور باسن (Waist to hip) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ارتباط این شاخصها با برخی متغیرهای مستقل تعیین گردید. میانگین وزن، قد، شاخص توده بدن، دور بازو و نسبت دور کمر به دور باسن نمونه های مورد بررسی به ترتیب 62.5kg و 154.6cm و 26.1kg/m² و 278.7mm و 0.78 بود. بین کلیه شاخصهای تن سنجی با سطح سواد، تعداد حاملگی، تعداد فرزندان زنده، سن اولین بارداری ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین بین کلیه شاخصهای تن سنجی به حز قد با وضعیت تاهل و سن ارتباط معنی داری مشاهده شد. یافته های این بررسی نشان داد که مشکل اصلی زنان مورد بررسی اضافه وزن می باشد.


شیرین نیرومنش، سیمین تاج شریفی فر،
دوره 55، شماره 6 - ( 5-1376 )
چکیده

60 زن حامله در هفته های 14-6 حاملگی بر طبق معیارهای زیر انتخاب شدند: 1) وجود تهوع و استفراغ 2) نداشتن بیماریهایی که موجب تهوع و استفراغ می شود 3) حداقل در سه روز گذشته قبل از بستری شدن درمان دارویی نشده باشند 4) دچار تهدید به سقط نباشند و حاملگی مولار و دوقلو نداشته باشند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. میانگین سن مادران 25/16 سال (سال 37-16) بود که در دو گروه match بود. افراد مورد بررسی در هر دو گروه از نظر گراویدا، دفعات سقط، سن حاملگی، شدت تهوع و استفراغ، در بیرون یا داخل خانه بودن بیمار، شغل بیمار، میزان درآمد خانواده و میزان سواد بیمار و همسرش مشابه بودند. یک گروه از بیماران از تحریک نقطه Pe6 طب سوزنی بوسیله TENS در دو ساعت یکبار به مدت ده دقیقه در زمان بیداری استفاده کردند و گروه دیگر با همین الگو از دستگاه خاموش TENS به عنوان placebo استفاده کرد. هر دو گروه به مدت 48 ساعت در بیمارستان بستری شدند و میزان تهوع و استفراغشان توسط وضع اشتها، دفعات استفراغ، شدت تهوع و VAS در بدترین روز تهوع و استفراغ، 24 ساعت قبل از بستری شدن، 24 و 48 ساعت بعد از بستری شدن سنجیده شد. دو گروه از نظر دفعات استفراغ، VAS، وضع اشتها و شدت تهوع برای 24 ساعت قبل از بستری شدن و بدترین روز تهوع و استفراغ مشابه بودند. بعد از 24 و 48 ساعت استفاده از TENS و placebo اختلاف معنی داری وجود داشت (P=0.000). در گروه مورد 26 نفر (86/7%) از TENS رضایت داشتند و باعث بهبود علائمشان شده بود (در مقابل 23/3% گروه کنترل). 81/6%از بیماران مبتلا دارو مصرف کرده بودند که تنها 18/3% از آنها معتقد بودند که داروها باعث بهبود تهوع و استفراغ آنها شده است. بررسی میزان VAS در دو گروه severe و mild to moderate نشان داد که vas این دو گروه در روز اول و دوم بعد از بستری شدن تفاوت معنی داری ندارد. 15% از افراد گروه مورد دچار راش گذاری پوستی شدند، 5 مورد از بیماران در گروه مورد بیش از یک بار یستری شدند. از بین کسانی که تهوع و استفراغشان با TENS خوب شد، 5% آنها بعد از 2 بار استفاده از TENS علائمشان بهبود یافت و 47% از بیماران قبل از 24 ساعت پس از قطع TENS دچار عود علائم شدند. در یک مورد از مواردی که بیش از یک بار بستری شدند استفاده مجدد از TENS موجب بهبودی در تهوع و استفراغ وی نشد. 56/6% از بیماران پیشنهاد کردند که از TENS به طور دائم در منزل استفاده کنند و 45% از بیماران از طریق مطالعه اعلانهای تبلیغاتی جذب استفاده از TENS شدند.


شیرین نیرومنش، قربان بهزادیان نژاد، منصوره ابراهیمی ترابی،
دوره 56، شماره 1 - ( 1-1377 )
چکیده

از 270 بیمار مراجعه کننده با شکایات واژینیت (افزایش ترشحات، احساس بوی بد ترشحات، خارش، سوزش و ...) به یک درمانگاه زنان واژینوز باکتریایی براساس وجود حداقل سه معیار از چهار معیار زیر در 68 نفر (25%) تشخیص داده شد: (1) ترشحات واژنی یکنواخت (هموژن)، (2) آزمایش آمین (ویف) مثبت با محلول پتاس 20%، (3) pH بالاتر از 4/5 ترشحات واژن و (4) وجود کلوسل در گستره مرطوب. سپس نتایج حاصل از این گروه با گروه شاهد که 55 نفر بودند مقایسه گردید. در این مطالعه ارتباط وجود کلوسل بیش از 20% سلولهای اپی تلیال در گستره رنگ آمیزی شده به روش گرم و نیز روش نوجنت و همکارانش در رنگ آمیزی گرم با تشخیص کلینیکی باکتریال واژینوزیس بررسی شده است، و ارزش تشخیصی هریک از آزمایشهای انجام شده تعیین گردیده است. کلوسل بیش از 20% سلولهای اپی تلیال واژن در 87% گروه باکتریال واژینوزیس و 5/5% گروه شاهد دیده شد. pH بیشتر از 4/5 بیشترین حساسیت (100%) و کمترین ویژگی (47%) و نمره مساوی و بیش از 7 (در گستره رنگ آمیزی شده به روش گرم و روش نوجنت) بیشترین ویژگی (100%) و بیشترین ارزش پیش بینی مثبت (100%) را دارا بودند. شایعترین شکایات، افزایش ترشحات (90%)، احساس بوی بد (57%) و احساس بوی بد از مقاربت (65%) است.


سید محمدحسین نوری موگهی، باقر مینایی زنگی، مرتضی شمشیری، جعفر انارلوکی،
دوره 56، شماره 2 - ( 2-1377 )
چکیده

به منظور بررسی روشهای کشت بافت اپی تلیال، پنج راس خرگوش فرانسوی از نژاد آلبینو، به سن متوسط هشت هفته را مورد مطالعه قرار دادیم. بدین نحو که جهت بررسی و کنترل رشد و تکثیر بافت اتولوگ کاشته شده، نمونه هایی به عنوان کشتهای یک روزه، پنج روزه و هشت روزه برداشت و پس از تثبیت در فرمالین 10 درصد و طی مراحل مختلف تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی به روش H-E با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار دادیم و توانستیم سطح دهنده اولیه را تا 18 برابر افزایش دهیم.


شیرین نیرومنش، فرشته چیت ساز، غلامرضا بابابی،
دوره 56، شماره 2 - ( 2-1377 )
چکیده

خونریزی بعد از زایمان و احتباس جفت، جدی ترین عوارض غیرطبیعی مرحله سوم زایمان می باشند. خونریزی بعد از زایمان یکی از شایعترین علل ناخوشی و مرگ و میر مادران بخصوص در کشورهای در حال توسعه است. شیوع خونریزی بعد از زایمان و احتباس جفت، با استفاده از سنتوسینون و کشش کنترل شده بندناف، کاهش می یابد. اگرچه این روش با ارزش است، اما فقدان وجود مطالعات فیزیولوژیکی و کلینیکی در این رابطه، جای بحث و سوال را برای آن بوجود می آورد. متاسفانه، اکسی توسین در نیمی از کشورهای در حال توسعه در دسترس نیست. علاوه بر این بسیاری از زایمانها، تحت مراقبت ماماهای تحصیل نکرده انجام می گیرد. می دانیم که تحریک نوک پستان با مکیدن نوزاد، موجب انقباضات رحمی در زنان شیرده می شود. انقباضات به علت سطح بالای اکسی توسین پلاسما ابتدا در حین آماده شدن مادر برای شیر دادن، و سپس سه دقیقه بعد از شروع مکیدن ایجاد می شوند. ماماهای دوره دیده سنتی مهارت لازم را در تجویز اکسی توسین ندارند. بنابراین، آموزش ماماهای سنتی جهت گذاشتن نوزاد بلافاصله بعد از تولد به پستان مادر، برای ایجاد انقباضات رحمی، جدا شدن جفت و کنترل خونریزی بعد از زایمان، عملی خواهد بود. این تحقیق به منظور نشان دادن تاثیر مکیدن نوزاد بلافاصله بعد از زایمان، بر مدت زمان مرحله سوم زایمان و خونریزی روز اول انجام گرفت. این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تحقیق در بیمارستان میرزاکوچک خان شهر تهران انجام شد. در یک گروه، 100 خانم اکسی توسین را به طریق عضلانی دریافت کردند، و در گروه دیگر 120 خانم شیر دادند. سپس مدت زمان مرحله سوم زایمان و میزان خونریزی روز اول بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: دو گروه از نظر متوسط زمان مرحله سوم زایمان و تعداد پد اختلاف معنی دار داشتند. متوسط زمان مرحله سوم زایمان در گروه سنتوسینون 4/24 در مقابل 6/08 دقیقه در گروه شیرده بود. تعداد پد در گروه سنتوسینون 10/58 در مقابل 11/72 عدد در گروه شیرده بود. دو گروه از نظر تعداد زایمان، سن حاملگی، فشارخون مینیمم و ماکزیمم مادر، وزن و قد نوزاد، اختلاف معنی دار نداشتند، ولی از نظر سن مادر اختلاف معنی دار داشتند. از نظر همبستگی مدت زمان مرحله سوم زایمان و سن حاملگی، در خانمهای چندزا بین سن حاملگی و مدت زمان مرحله سوم زایمان ارتباط معکوس وجود داشت. یعنی وقتی سن حاملگی کمتر باشد، مدت زمان مرحله سوم زایمان طولانی تر است. نتایج نشان می دهد که بین مدت زمان مرحله سوم زایمان و سن مادر، تعداد زایمان، فشارخون مینیمم و ماکزیمم مادر همبستگی وجود ندارد. همچنین بین مدت زمان مرحله سوم زایمان و وزن، قد و جنس نوزاد همبستگی وجود ندارد.


شیرین قاضی زاده، اعظم نوروزی،
دوره 56، شماره 2 - ( 2-1377 )
چکیده

به منظور مقایسه اثرات مصرف قرصهای جلوگیری رایج با قرصهای محتوی نورژستیمیت NGM، پژوهش نیمه تجربی به مدت 13 ماه در 4 مرکز بهداشتی درمانی والفجر، شهید آیت، خانی آباد نو و شیخ احمد کافی انجام گردیده است. 413 خانم 35-18 ساله بطور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. 204 نفر قرصهای LNG/EE (حاوی 0.15mg لونورژسترل و 0.035 mg اتینیل استرادیول) و 209 نفر NGM/EE (حاوی 0.25 mg نورژستیمیت و 0.035 mg اتینیل استرادیول) را مصرف نموده و در مدت 6 ماه مصرف قرص، پیگیری شدند. نتایج: در بررسی هر گروه با خودش، در مورد 26 تا از 32 متغیر مورد بررسی، نحوه تغییرات در هر دو گروه، تقریبا مشابه و فقط در این موارد متفاوت بود: میزان PMS و افسردگی در گروه NGM/EE (برخلاف گروه LNG/EE) بطور معنی داری در مدت مطالعه کاهش یافته بود و در مقابل، میزان حساسیت پستان، اختلال خلق و خو و ریزش مو در گروه LNG/EE (برخلاف گروه NGM/EE)، در مدت مطالعه بطور معنی داری افزایش و میانگین فشارخون دیاستولیک بطور معنی داری کاهش یافته بود. میزان رضایت، تعداد ماههای تکمیل شده و علل قطع قرص، اختلاف معنی داری در بین دو گروه نداشته است.



صفحه 1 از 5    
اولین
قبلی
1
 

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb