وحدت حاجی حسینلو، شهناز شیربازو، صحرایی صحرایی،
دوره 73، شماره 5 - ( مرداد 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: تکیاختههای رودهای از یوکاریوتهای تکسلولی بوده که برای انسان بیماریزا بوده و میتوانند بهعنوان یک عامل استرسزا بر فعالیت سیستم استرسی و عملکرد و حساسیت سیستم ایمنی اثرگذار باشند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی کورتیزول و میزان التهاب عمومی (اندازهگیری نسبت نوتروفیل به لنفوسیت) در افراد مبتلا به آلودگیهای انگلی (تکیاختههای رودهای) بود.
روش بررسی: در یک بررسی مورد- شاهدی در بیمارستانهای بعثت و بقیهالله (عج) در تهران از اردیبهشت تا شهریور 1393، تعداد 40 نفر از مردان مراجعهکننده شامل 20 مرد سالم بهعنوان گروه کنترل و 20 مرد مبتلا به آلودگیهای انگلی (تکیاختههای رودهای) وارد مطالعه شدند. این افراد از نظر سطح سرمی کورتیزول و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت با استفاده از رنگآمیزی رایت و با روش دیفراسیون گلبولهای سفید بررسی شدند.
یافتهها: در این پژوهش آلودگیهای انگلی شامل: 40% بلاستوسیستیس هومونیس، 35% ژیادیا لامبلیا، 15% انتاموبا هیستولیتیکا و 10% انتاموباکلی گزارش شد. بر اساس یافتهها، در میانگین سنی افراد بین دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنادار آماری مشاهده نشد (91/0P=). افزایش معنادار در سطح سرمی کورتیزول در افراد مبتلا به آلودگیهای انگلی نسبت به افراد سالم مشاهده گردید (043/0P=). افزایش معنادار در نسبت نوتروفیل به لنفوسیت در افراد مبتلا به آلودگیهای انگلی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (026/0P=).
نتیجهگیری: آلودگیهای انگلی (تکیاختههای رودهای) میتوانند سبب افزایش غلظت کورتیزول و کاهش عملکرد سیستم ایمنی گردند. بهنظر میرسد که نسبت نوتروفیل به لنفوسیت میتواند از پارامترهای مفید برای ارزیابی میزان فعالیت سیستم استرسی در بیماران آلوده به تکیاختههای رودهای باشد.