مجله دانشکده پزشکی

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: آکنه ولگاریس یکی از بیماری‌های شایع پوستی می‌باشد. یکی از درمان‌های موجود موثر بر آکنه‌های شدید، ایزوترتینویین می‌باشد که علی‌رغم کارایی بالا دارای عوارض جانبی می‌باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر ایزوترتینویین بر روی سطح سرمی آنزیم کراتین فسفوکیناز Creatine Phosphokinase (CPK) و علایم عضلانی ناشی از مصرف این دارو در مبتلایان آکنه ولگاریس انجام گرفت.

روش بررسی: این مطالعه بر روی 40 بیمار 30-15 سال مبتلا به آکنه ولگاریس متوسط تا شدید مراجعه‌کننده به کلینیک‌های پوست و مو در شهر سمنان که کاندیدای دریافت ایزوترتینویین بودند، انجام شد. اندازه‌گیری سطح سرمی CPK بیماران به‌همراه شرح حال و معاینات لازم در مورد علایم عضلانی- اسکلتی، قبل از شروع درمان و سپس هر دو ماه تا شش ماه انجام شد. درمان با ایزوترتینویین (ساخت شرکت Roche) با دوز mg/Kg1-5/0 شروع شد و با همان دوز ثابت ادامه پیدا کرد.

یافته‌ها: 33 نفر (5/82%) از بیماران زن بودند. میانگین (± انحراف‌معیار) سن بیماران 4/3±3/22 سال بوده است. میانگین سطح CPK در بیماران تحت درمان با ایزوترتینویین در پایان ماه‌های دو، چهار و شش پس از شروع درمان نسبت به قبل از درمان افزایش معنی‌دار داشت (05/0P<) اما در تمام بیماران، به‌جز در یک بیمار، در محدوده نرمال (IU/L160-45) بود. علایم عضلانی به‌صورت میالژی خفیف تنها در 10% بیماران گزارش شد که به‌تدریج علایم برطرف گردید.

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد افزایش CPK با یا بدون علایم عضلانی، در بیمارانی که از ایزوترتینویین استفاده می‌کنند یک پدیده خوش‌خیم می‌باشد. لذا اندازه‌گیری سطح سرمی CPK در بیماران با درد عضلانی خفیف توصیه نمی‌شود.

---

زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک شایع‌ترین آلوپسی پیش‌رونده است که با ریزش زودهنگام موهای قسمت مرکزی سر خود را نشان می‌دهد. هدف از این مطالعه تعیین رابطه آلوپسی آندروژنتیک با هیپرلیپیدمی است.
روش بررسی: این مطالعه بر روی 112 فرد مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک ورتکس و 115 فرد بدون آلوپسی آندروژنتیک (گروه شاهد) انجام شد. هیچ‌کدام از افراد گروه مورد و شاهد بیماری کبدی، کلیوی، تیروییدی و دیابت نداشتند، داروی افزاینده یا کاهنده چربی خون و سیگار مصرف نمی‌کردند، بین 20 تا 35 سال سن و نمایه توده بدنی 20 تا 30 داشتند. نمونه خون افراد شرکت‌کننده بعد از 12 ساعت ناشتایی جمع‌آوری شد و آزمایش‌های لازم انجام شد. کلسترول تام بالای 240، تری‌گلیسیرید بالای 200، LDL بالای 160 و HDL زیر 40 در مردان یا زیر 50 در زنان هیپرلیپیدمی در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: 4/46% بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک و 47% گروه شاهد زن بودند. به‌ترتیب در گروه آلوپسی آندروژنتیک نسبت به گروه شاهد، سطح کلسترول تام (1/3±4/172، 1/3±8/148، 001/0P<)، تری‌گلیسیرید (5/5±6/133، 3/4±3/88، 001/0P<)، LDL (9/2±4/96، 7/2±9/84، 004/0P=) و HDL (0/2±9/54، 9/0±5/45، 001/0P<) بالاتر بود. 4/46% بیماران و 2/52% گروه شاهد هیپرلیپیدمی داشتند. ارتباط بین آلوپسی آندروژنتیک با هیپرلیپیدمی معنادار نبود (05/0P>).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، هرچند بین آلوپسی آندروژنتیک با هیپرلیپیدمی رابطه‌ای دیده نشد، اما با توجه به بالاتر بودن سطح چربی‌های LDL، کلسترول و تری‌گلیسیرید در مبتلایان به آلوپسی آندروژنتیک، به‌نظر می‌رسد ابتلا به آلوپسی آندروژنتیک، با افزایش ریسک بیماری‌های کرونر قلبی همراهی داشته باشد. برای تبیین ارتباط قطعی‌تر بین آلوپسی آندروژنتیک با هیپرلیپیدمی، مطالعات بیش‌تر توصیه می‌شود.