این مطالعه جهت بررسی تأثیر مخلوط کردن پروپوفول و تیوپنتال بر روی تغییرات همودینامیک، درد زمان تزریق و مقدار دوز خواب‌آور در زمان القای بیهوشی عمومی انجام شد.
روش بررسی: ۱۲۵ بیمار در کلاس I و II طبقه‌بندی ASA که قرار بود تحت عمل جراحی انتخابی قرار گیرند، به‌طور تصادفی در چهار گروه تقسیم‌بندی شده و به‌صورت دوسوکور تحت القای بیهوشی با این ترکیبات قرار گرفتند: گروه ۱۰۰P: پروپوفول ۱%، گروه ۷۵P: ۷۵/۰ حجم پروپوفول ۱% و ۲۵/۰ حجم تیوپنتال ۵/۲%، گروه ۵۰P: ۵۰% حجم پروپوفول ۱% و ۵۰% حجم تیوپنتال ۵/۲%، گروه ۱۰۰T: تیوپنتال ۵/۲%. (به‌عنوان کنترل). معیارهای همودینامیک قبل و پس از القا، درد زمان تزریق و مقدار داروی مصرفی جهت ایجاد هیپنوز ثبت شده و مورد بررسی آماری قرار گرفتند. ۰۵/۰p< معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: افزودن تیوپنتال به پروپوفول سبب کاهش درد ناشی از تزریق وریدی پروپوفول می‌شود. شدت درد ناشی از تزریق ۷۵P و ۵۰P به‌طور معنی‌داری کمتر از درد تزریق ۱۰۰P بود. (۰۰۰۱/۰P=) ایجاد هیپنوز با ۱۰۰T به‌طور معنی‌داری سریعتر از ۱۰۰P و ۷۵P صورت گرفت. (۰۴۶/۰P=) پروپوفول و تیوپنتال از نظر اثر هیپنوتیک تداخل Additive دارند. فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به‌دنبال القای بیهوشی در گروه ۱۰۰P در اغلب اوقات به‌طور معنی‌داری پایین‌تراز گروه‌های ۷۵P، ۵۰P، ۱۰۰T بود. (۰۳۷/۰P<) میزان ضربان قلب پس از لارنگوسکوپی و انتوباسیون تراشه در گروه ۱۰۰P به‌طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه‌های ۵۰P و ۱۰۰T بود. (۰۴۲/۰P<)
نتیجه‌گیری: مخلوط پروپوفول - تیوپنتال یک ترکیب کم درد جهت القای بیهوشی وریدی است که ضمن داشتن تداخل Additive در مورد اثر هیپنوتیک، سبب تعدیل اثرات همودینامیک هر کدام به‌تنهایی می‌شود.
