مجله دانشکده پزشکی

---

در این مقاله راجع به گیرنده موجود در روی جدار سلولهای مختلف در برابر واسطه های شیمایی عصبی و انواع داروها بحث شده است و دلایلی که ما را به قبول فرضیه گیرنده ها در سطح سلول وادار می کند و مکانیسم های بیوشیمیایی و آنزیماتیک که تا کنون شناخته شده ذکر شده است. در خاتمه دلایلی چند مبنی بر وجود این گیرنده ها در سلسله اعصاب مرکزی آورده شده است.

---

ضعف قسمت های ریشه ای (Proximal) اندامها بخصوص اندامهای تحتانی از شکایات شایع بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های مغز و اعصاب است. در این بیماران علاوه بر در نظر گرفتن بیماری های اولیه عضلانی و بیماریهای متابولیک، توکسیک، عفونی یا پارانئوبلاستیک منجر به درگیری عضلات باید به یکی از بیماریهای شایع، قابل درمان و در عین حال ناتوان کننده (در صورت عدم درمان) یعنی استئومالاسی دقت شود. پس از تشخیص استئومالاسی نیز بررسی های اولیه در مورد اختلالات منجر به این بیماری علاوه بر کمبود کلسیم یا ویتامین D که شایع ترین علت است، ضروری است. از علل استئومالاسی، اسیدوز توبولر کلیوی (RTA) از آن جهت اهمیت دارد که معمولا به درمان مرسوم استئومالاسی پاسخ چندان نمی دهد و اقدامات درمانی اختصاصی لازم است. در این مقاله شش مورد از این بیماران که در طی 4 سال (74-1370) با شکایت اصلی ضعف ریشه اندامه به بخش مغز و اعصاب بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده و برای آنها RTA تشخیص داده شده است، معرفی می شوند.

---

درد یکی از مسائل بسیار مهم و گاه مشکل زایی است که بیماران و پزشکان، به کرات با آن مواجه می شوند. از نظر بالینی، درد می تواند حاد یا مزمن باشد. درد حاد معمولا علت مشخص داشته و به درمانهای دارویی یا جراحی پاسخ مناسبی نشان می دهد. در صورتیکه دردهای مزمن، همراه با مشکلات تشخیصی و درمانی هستند. تحریکات درد، از طریق اعصاب محیطی و رشته های حسی اعصاب جمجمه ای، به مراکز درد هدایت می شوند. واسطه های عصبی متعدد و عوامل تعدیل کننده متنوع، بر این مسیر تاثیر می گذارند. نکته اساسی در درمان درد، این است که بتوانیم درد ناشی از تحریک پایانه های حسی (nociceptive pain)، درد مربوط به آسیب ناکامل عصب محیطی (causalgia ،nerve trunk pain) و دردهای منتج از محرومیت مراکز احساس درد از آورانهای حسی (deafferention pain) را، از هم تمیز داده و بخاطر داشته باشیم که بیماریهای روانی نیز می توانند سندرم درد ایجاد کنند. به منظور نیل به اهداف فوق، در این مقاله مروری بر نحوه انتقال تحریکات درد، واسطه های عصبی و عوامل فیزیولوژیک تعدیل کننده درد بعمل می آید. امید است در مقاله بعدی مروری بر درمان درد داشته باشیم.

---

325 نفر از دختران دانش آموز دبیرستانهای شهر زاهدان با میانگین سنی 16/2 سال (22-16) جهت تعیین درصد شیوع کم خونی فقر آهن به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از اخذ خون از افراد هموگلوبین، هماتوکریت و شاخصهای گلبول قرمز مانند MCV ،MCH ،MCHC و نیز آهن، TIBC و فریتین سرم اندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که در جامعه فوق 3/4% از نظر هموگلوبین، 27/7% از نظر MCV و 4/3% از نظر MCH و 11/7% از نظر آهن سرم، 25/5% از نظر درجه اشباع ترانسفرین، 11/4% از نظر فریتین دارای مقادیر کمتر از استاندارد و 19/4% افراد دارای TIBC بیشتر از استاندارد بودند. ضریب همبستگی مثبت و معنی داری بین MCV و هموگلوبین (P<0.00001 ،r=0.54) و هماتوکریت (P<0.00001، r=0.94) و آهن سرم (P<0.00001 ،r=0.94) مشاهده شد. همچنین ضریب همبستگی بین درجه اشباع ترانسفرین با آهن سرم (P<0.00001 ،r=0.94) و فریتین (P<0.00001 ،r=0.31) مثبت و معنی دار بود. نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به آسیب پذیری دختران نوجوان و همچنین جهش رشدی دوران بلوغ و کاهش شاخصهای هماتولوژی و بیوشیمیایی، افراد جامعه فوق در معرض کم خونی فقرآهن می باشند.

---

توبرکولوم یکی از علل ضایعات فضاگیر مغزی است. تظاهرات بالینی آن می تواند واسکولیت، تومور مغزی و یا مالتیپل اسکلروزیس را تقلید نماید. در این مقاله، مورد مرد جوانی را معرفی می کنیم که از نظر علائم بالینی و بررسی پاراکلینیکی ابتدا MS را مطرح می کرد ولی پس از مطالعات دقیق تر توبرکولوم با منشا اپیدیدیمیت محرز شد و با درمان ضدسلی بهبودی حاصل نمود. از این رو لازم به نظر می رسد که در تشخیص افتراقی MS توبرکولوم مغزی نیز همیشه مدنظر باشد.

---

در یک مطالعه اپیدمیولوژیک مقطعی، در مورد اختلالات سردردی در درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان فاطمیه سمنان از اول شهریور ماه لغایت پایان آبان 1375، اطلاعات در مورد انواع سردرد، کیفیت، شدت، مکان، مدت، فرکانس، عوامل مستعد کننده، سن شروع، تاثیر قاعدگی و حاملگی، سابقه خانوادگی مثبت، استفاده از قرص ضدبارداری و سایر موارد اپیدمیولوژیک نظیر وضعیت اقتصادی-اجتماعی و سنی-جنسی بیماران جمع آوری شد. وجود هر نوع سردرد با مصاحبه بالینی و آزمون توسط معیار تشخیصی عملی انجمن بین المللی سردرد تایید شد. همچنین شیوع میگرن و سردرد تنشی در ارتباط با موارد متغیری از عادات زندگی (مثل فعالیت بدنی و الگوی خواب) و علائم و نشانه های همراه (تهوع، استفراغ، ترس از نور و صدا)، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این مطالعه همچنین میگرن و سردرد تنشی از جنبه های مختلف با هم مقایسه شدند: 1) سردرد خانمها نسبت به آقایان شایع تر بود (نسبت زن به مرد=سه به یک). 2) شایعترین انواع سردرد عبارت بودند از: سردرد تنشی (41/4%)، میگرن (31/2%) و سردردهای طبقه بندی نشده (17/2%). 3) بیماران مبتلا به میگرن و سردرد تنشی، به ترتیب بیشتر در سنین جوانی و میانسالی قرار داشتند. 4) در هر دو (میگرن و سردرد تنشی) پروفایل زمانی (مدت، فرکانس و سن شروع)، کیفیت و مکان سردرد، مشابه آنچه در کتب مرجع و سایر مطالعات ذکر شده بدست آمد. 5) در هر دو نوع سردرد عامل مستعد کننده، استرس و تنش روحی بوده و سردردهای مکرر همراه با مشکلات روانپزشکی از قبیل افسردگی و یا اضطراب بودند. 6) تهوع، استفراغ، ترس از صدا و نور شایعترین علائم همراه در هر دو نوع سردرد بودند. 7) سابقه خانوادگی مثبت و تشدید سردرد در دوره حول و حوش قاعدگی بطور شایع تر در بیماران میگرنی دیده شد. استفاده از معیارهای تشخیصی عملی انجمن بین المللی سردرد در کار بالینی طب، درمان، تدریس و مطالعات اپیدمیولوژیک و بالینی بسیار مفید بوده و باید در مورد بیماران ایرانی نیز استفاده شود.

---

بیماری هالروردن اسپاتزیکی از اختلالات متابولیک ارثی است که بوسیله ژن اتوزوم مغلوب منتقل می شود. علایم بالینی آن در اواخر دوران کودکی و یا اوایل نوجوانی آشکار می شوند. یافته های کلینیکی متغیر است، ولی نشانه های اختلال سیستم هرمی و خارج هرمی در اغلب موارد بارز هستند. در خیلی از موارد زوال عقلی و اختلالات خارج هرمی پیشرونده دیده می شود. در جریان سیر بیماری تعدادی از مبتلایان اختلال تعادل و میوکلونی مشاهده می گردد. آتروفی عصب باصره، رتینیت پیگمانتوزا و ندرتا پارکینسونیسم فامیلی نیز گزارش شده اند. علت بیوشیمیایی بیماری معلوم نشده، ولی در بیماری زائی (Pathogensis) آن پراکسیداسیون غیرطبیعی لیپوفوشین به نوروملانین و کمبود فعالیت سیستئین دی اکسیژناز مطالعه شده اند. استحاله رنگین گلوبوس پالیدوس، جسم سیاه و هسته قرمز یافته اصلی آسیب شناسی است که در آن رسوبات بی شکل و دانه ای آهن همراه با کلسیم در جدار عروق و بصورت آزاد در بافت نواحی مذکور مشاهده می شود. این استحاله نتیجه لیپوفوشین محتوی آهن (شبه نوروملانین) در داخل و خارج نرونها و استروسیت های هیپرپلازیک می باشد. در نمونه ای که گزارش می شود دیستونی چند کانونی تظاهر اصلی بیماری بوده و تشخیص براساس یافته های بالینی و MRI داده شده است.

---

این پژوهش با هدف تعیین فراوانی تنگی عروق کاروتید گردنی در مبتلایان به حملات ایسکمیک گذرا و سکته خفیف مغزی بوسیله سونوگرافی داپلر و نیز تعیین عوامل موثر بر تنگی کاروتید انجام گرفته است. در فاصله 1375 تا 1377، 1052 بیمار مبتلا به حوادث عروقی مغزی به بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کردند. از بین این بیماران 100 بیمار که دچار سکته خفیف مغزی و حمله ایسکمی گذرا بودند، انتخاب شدند و اطلاعات مربوط به آنان با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید و آنالیز شد. فراوانی تنگی کاروتید بطور کلی 81% بود و 20% بیماران تنگی شدید، 36% تنگی متوسط و 44% تنگی خفیف داشتند. رابطه بین تنگی کاروتید با هیپرلیپیدمی، دیابت و مصرف الکل معنی دار بود. رابطه معنی داری بین تنگی کاروتید با مصرف سیگار و هیپرتانسیون بدست نیامد. سابقه ابتلا به آنژین صدری و یا سکته قلبی با شت تنگی کاروتید رابطه معنی داری داشت. با توجه به یافته های این پژوهش توصیه می گردد سونوگرافی داپلر بعنوان قسمتی از بررسی بیماران مبتلا به سکته خفیف و حملات ایسکمی گذرا در نظر گرفته شود. کنترل و درمان عوامل خطرساز جهت جلوگیری از بروز تنگی کاروتید و حوادث عروقی مغزی حائز اهمیت فراوان است.

---

این پژوهش آینده نگر توصیفی با هدف تعیین نتایج برداشتن تیموس (Thymectomy) در مبتلایان به میاستنی گراویس، که در بخش جراحی 1 بیمارستان امام خمینی (ره) با همکاری بخش اعصاب در بین سالهای 1371-1377، تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، انجام شده است. تیموس 18 بیمار به روش Median sternotomy برداشته شده و اطلاعات مربوط به میزان بهبودی و عود به روش پیگیری مستمر جمع آوری و تجزیه و تحلیل شدند. میزان مرگ و میر ناشی از عمل جراحی صفر و میزان موربیدیتی 16/6% بوده است. پیگیری بیماران پس از یک دوره متوسط 38 ماهه (حداقل 5 و حداکثر 72 ماه) نشانگر میزان فراوانی فروکش کامل بیماران در 44/4%، بهبودی بارز کلینیکی 38/8 و عود بیماری در 16/6% می باشد. 55/5% بیماران پس از جراحی تیموس نیاز به مصرف دارو پیدا کردند که تنها با یک دارو، آنهم به مقدار کمتر از مقدار مصرفی قبل از عمل جراحی، تحت کنترل درآمدند.

---

44 بیمار مبتلا به سندرم گلین باره، پلی رادیکولونوروپاتی مزمن ایدیوپاتیک و میاستنی گراویس پس از درمان با ایمونوگلوبولین داخل وریدی بصورت گذشته نگر و توصیفی بررسی شدند. نتایج این مطالعه به قرار زیر است: 1) اولین اثر بهبودی بالینی، 4-5 روز پس از شروع درمان بوده است. 2) بهترین نتیجه درمانی در CIDP و MG به ترتیب بین روزهای 16 تا 24 و 8 تا 13 مشاهده گردید. 3) مدت زمان لازم برای بهبودی علایم به میزان یک درجه در GBS، هشت تا سی روز بوده است. 4) عارضه مهمی مشاهده نشد ولی 32% افراد عوارض جانبی خفیف بروز دادند. 5) درمان IVIG توام با تعویض پلاسما رجحانی بر IVIG تنها نداشته است. 6- بعلت مشکلات پیگیری پس از ترخیص، نتیجه قاطعی در ارتباط با میزان عود و مدت اثر IVIG بدست نیامد.

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA نوار مغزی یک تست تشخیصی غیرتهاجمی، نسبتا ارزان و رایج در حیطه بیماریهای مغز و اعصاب می باشد. روزانه تعداد زیادی بیمار جهت ثبت نوار مغزی به درمانگاه نوروالکتروفیزیولوژی بیمارستان امام ارجاع می شوند. بنظر می رسید که با توجه به این حجم نسبتا زیاد مراجعه انجام یک سرشماری ساده و در عین حال در حدامکان همه جانبه در طی زمان نسبتا طولانی می تواند اطلاعات بنیادین با ارزشی را در اختیار قرار دهد. جهت پربارتر شدن نتایج حاصله در مورد وجود ارتباط بین گروههای سنی مختلف و تشخیص های نوار مغزی از روشهای تحلیل آماری استفاده شد. تعداد مراجعین مرد و زن طی یکسال و نیم اجرای طرح تقریبا مساوی بوده است. از بین 1000 گزارش نوار مغزی، 28/5% آنان طبیعی بودند و از بین علل مختلف مراجعه 74/9% را صرع و انواع آن به خود اختصاص می داد. در میان زنان و مردان از نظر آماری رابطه معنی دار بین سن و تشخیص های نوار مغزی وجود داشت. این ارتباط به طور جزئی تر در مورد علل مختلف مراجعه مورد بررسی قرار گرفته است.

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از مهمترین بیماری های عصبی محسوب می شود. فراوانی آن در زنان 3-2 برابر مردان است. توارث، عوامل محیطی و ایمنی بدن در ایجاد آن نقش دارند. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی پتانسیلهای فراخوانده چشم (PSVEP) و ساقه مغزی (BAEP) غیر طبیعی در بیمارانی است که از لحاظ کلینیکی قطعا مالتیپل اسکلروزیس (CD MS) تلقی می شوند. این مطالعه به روش توصیفی و آینده نگر و با تکمیل پرسشنامه و انجام PSVEP و BAEP در بخش نوروالکتروفیزیولوژی این مرکز صورت گرفته است. از 210 مولتیپل اسکلروزیس بستری، تعداد 120 نفر مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس قطعی از نظر کلینیکی مورد بررسی و مطالعه واقع شدند. فراوانی PSVEP غیرطبیعی 85/8% و BAEP غیرطبیعی 39/1% بوده است. در این مطالعه، ارتباط معنی داری بین سابقه ابتلا به نوریت باصره (ON) و فراوانی اختلال PSVEP و علایم ساقه مغزی با BAEP غیرطبیعی بدست آمده که به ترتیب 100% و 52/7% می باشد.

---

سندروم Susac، سندروم بسیار نادری است که اولین بار در سال 1975 توسط آقای سوساک گزارش گردید. این سندروم معمولا خانم های جوان را مبتلا می کند. علائم کلینیکی شامل تریاد زیر است: الف) اختلال بینایی بعلت انسداد شاخه های شریان رتین. ب) انسفالوپاتی تحت حاد با تظاهرات روانی، اختلال شخصیتی و علائم حرکتی در اثر گرفتاری راههای قشری نخاعی، علائم پسودوبولبار، تشنجات موضعی یا منتشر و حرکات پرشی (میوکلونی). ج) کاهش شنوایی از نوع عصبی که معمولا دو طرفه بوده همراه با وزوز گوش ها (Tinnitus) می باشد. همه علائم بیماری در اثر سکته های کوچک (Micro-infraction) اتفاق می افتد. بیماری زائی (پاتوژنز) این سندروم مشخص نیست. در بیوپسی مغز سکته های کوچک و متعدد (Micro-infraction) در نواحی مختلف مغز به وضوح دیده می شود. تشخیص بیماری براساس تریاد کلینیکی، آنژیوگرافی رتین و مطالعات تصویربرداری مثل MRI داده می شود. در این مطالعه، خانم 25 ساله ای که از حدود 2 سال قبل از مراجعه دچار تاری دید چشم راست همراه با درد پشت کره چشم شده و پس از چهار ماه دید چشم چپ نیز مختل گردیده معرفی می گردد. سایر مراحل بیماری در این گزارش مورد بررسی قرار گرفته است.

---

مقدمه: در جوامع کنونی، کمردرد Low back pain بیماری شایعی است که 80-50 درصد منشا عضلانی داشته و به خوبی با اقدامات محافظتی درمان می شوند. 1.7 درصد موارد ناشی از بیماری دیسک کمری است. 20 درصد دیسک ها نیازمند درمان تهاجمی یاinterventional  می باشند. Percutaneous Laser Disc Decompression با منظور کردن معیارهای خاصی می تواند به عنوان یک آلترناتیو درمانی باشد. این روش احتمالا از کارآیی موثری برخوردار است و می تواند به طور سرپائی انجام شود و هزینه بسیار کمتری را به فرد و نیز دولت تحمیل می نماید.
مواد و روشها: این تحقیق به روش آینده نگر برای بررسی نتایج درمان هرنیاسیون دیسک کمری با لیزر در یک دوره 3 ساله از تاریخ 24/7/75 لغایت 24/8/78 در بیمارستان امام خمینی صورت گرفت. در این مطالعه سعی شده است توصیف روشنی از چهارچوب علمی، اهمیت انتخاب بیمار، مزایا و مضرات PLDD در درمان هرنیاسیون دیسک بین مهراه ای از نوع Contained ارائه گردد و در عمل 50 بیمار از طرف متخصصین مغز و اعصاب، روماتولوژی و جراحی اعصاب با تشخیص هرنی دیسکال معرفی و پس از معاینه و تایید MRI  در برنامه درمان با لیزر منظور شدند. از آنجائیکه مبتلایان به تنگی کانال نخاعی، استئوفیت مارژینال، کم آبی پیشرفته دیسک، پارگی طناب خلفی طولی، Free Extrude Fragment  و سایر موارد منع کاربرد لیزر از این روش سودی نمی برند تعدادی از آنها از مطالعه خارج گردید. از این رو 40 مورد تحت PLDD قرار گرفتند. پس از قرار دادن سوزن مخصوص لیزر تحت هدایت CT Scan 1000تا 1600 ژول انرژی به نوکلئوس پولپوزوس وارد گردید. میزان بهبودی بیماران یک روز، یک هفته، یک ماه، سه ماه، شش ماه و یک سال پس از لیزر درمانی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتیجه درمان در 80 موارد قابل توجه بود بدون اینکه عارضه مهمی داشته باشد.
نتیجه گیری و توصیه ها: از اینرو به شرط انتخاب صحیح بیمار، لیزر درمانی می تواند در موارد خاصی به عنوان الترناتیو درمانی محتمل فتق دیسک منظور شود.

---

اولتراسوند به عنوان یک عامل محافظت‌کننده از اعصاب جهت افزایش تأثیر درمان با عوامل فیبرینولیتیک پس از ایسکمی مغزی به کار می‌رود. مطالعات نشان داده‌اند که امکان افزایش فعالیت فیبرینولیتیک توسط عوامل ترومبولیتیک مختلف وجود دارد. در این مطالعه اثر درمانی فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی (tPA) بطور توام در مدل ترومبوآمبولیک سکته مغزی بکارگرفته شده است و هدف آن بررسی اثرات اولتراسوند به تنهایی یا به همراه عوامل ترومبولیتیک (tPA) در شرایط نورموترمی بر آسیب ایسکمی مغز می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه دو سری آزمایش انجام شده است. در آزمایش یک، دمای مغز و رکتوم مقایسه گردید. در آزمایش دوم اثرات نوروپروتکتیو اولتراسوند در مدل ترومبوآمبولیک سکته مغزی به تنهایی یا به همراهtPA مورد بررسی قرار گرفت. حجم انفارکتوس، ادم مغزی و اختلالات نورموترمی پس از انسداد شریان مغزی میانی (MCA) محاسبه گردید. میزان اختلالات حرکتی نورولوژیک و فعالیت تشنجی توسط تست های رفتاری اندازه‌گیری گردید.

یافته‌ها: دما در مغز تقریبا" 5/0 درجه سانتیگراد کمتر از دمای رکتوم می‌باشد. اولتراسوند به تنهایی می‌تواند میزان حجم انفارکتوس را نسبت به گروه کنترل به میزان 30 درصد کاهش دهد (05/0p<). اولتراسوند اختلالات نورولوژیک را بهبود داده و ادم مغزی را بطور معنی‌داری کاهش می‌دهد (05/0p<).

نتیجه‌گیری: اولتراسوند بر ایجاد اثرات مفید در مدل آمبولیک سکته مغزی در رت مؤثر است و قادر به افزایش بهبود حاصل از عوامل درمانی در آسیب ایسکمی می‌گردد.

---

اسکلروز متعدد یک بیماری مزمن دستگاه عصبی مرکزی است که با تخریب غلاف میلین و در موارد شدید صدمه به آکسون‌ها ایجاد ناتوانی می‌کند. این مطالعه درجه ناتوانی بیماران مبتلا به اسکلروز متعدد را قبل و بعد از درمان با متیل پردنیزولون ارزیابی نموده است.

روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات مقطعی و شامل تمام 63 بیماری بود که در عرض یک‌سال با تشخیص اسکلروز متعدد قطعی در مرکز تحقیقات بیماری‌های مغز و اعصاب ایران بستری شدند. پس از اخذ رضایت کتبی اطلاعات مورد نیاز بیماران شامل سن و جنس، وضعیت فعالیت سیستم عصبی مرکزی و نمره "وضعیت ناتوانی گسترش‌یافته" بر اساس معاینه بیمار قبل و بعد از درمان با دوز بالای متیل پردنیزولون وریدی، به‌دست آمد.

یافته‌ها: درمان با دوز بالای متیل پردنیزولون، نمره وضعیت ناتوانی گسترش‌یافته (EDSS) بیماران را از میانگین 595/4 به 635/3 کاهش داد. در بین سیستم‌های عملکردی نیز بیشترین تغییرات ایجاد شده مربوط به فعالیت هرمی با کاهشی به‌میزان 13/1 واحد بود. میزان کاهش ناتوانی پس از درمان در بقیه سیستم‌ها بین 38/0 تا 57/0 بود.

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که هر چه تعداد دفعات عود کمتر باشد، تاثیر درمان به‌مراتب بهتر می‌باشد. ارتباط معنی‌داری بین سن بیمار و میزان تاثیر درمان در این مطالعه حاصل نشد، هرچند که تاثیر درمان در کاهش ناتوانی در بیماران مذکر بیشتر از بیماران مونث بود (05/0p=). درمان با متیل پردنیزولون دارای اثرات فوری و کوتاه‌مدت (یک ماه) در سیستم ایمنی می‌باشد که بهبودی رادیولوژیک و کلینیکی احتمالا دلیلی بر آن می‌باشد.

---

اولتراسوند (US) جهت کاهش‌ زمان باز شدن عروق موجب افزایش عملکرد درمان با عوامل نوروپروتکتیو و همچنین به علت اثرات تقویتی US بر فعالیت فیبرینولیتیک می‌باشد. در این مطالعه اثر درمانی فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی به‌طور توأم در مدل ترومبوآمبولیک سکته مغزی به‌کارگرفته و اثرات US به تنهایی یا همراه با عوامل ترومبولیتیک (فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی) در شرایط نورموترمی بر میزان پیوستگی سد خونی- مغزی (BBB) بررسی شد.

روش‌بررسی: حیواناتی که در این آزمایش به‌کار رفته‌اند موش‌های رت نر با محدوده وزنی 250-200 گرم بودند در این مطالعه دو سری آزمایش انجام گرفت در مطالعه اول، اثرات USبر تغییرات اختلال خون‌رسانی با یا بدون tPA در مغز دچار ایسکمی بررسی گردید. حیوانات به‌طور تصادفی به چهار گروه (هفت رت در هر گروه) 1- کنترل 2-US 3- US +high - tPA و 4- tPA high تقسیم گردیدند در گروه کنترل، نرمال سالین (9/0%) و در گروه US، اولتراسوند در فرکانس یک مگاهرتز و شدت W/cm21 و duty cycle 10 درصد در گروه US +high- tPA، اولتراسوند در فرکانس یک مگاهرتز و شدت W/cm21 وduty cycle 10 درصد به همراه tPA با دوزmg/kg 20 داخل وریدی، در گروه tPA high، دوز پایین 20 mg/kg داخل وریدی، به حیوانات تجویز گردید. در مطالعه دوم، اثرات US بر میزان نفوذپذیری BBB با یا بدون tPA در مغز دچار ایسکمی بررسی گردید. حیوانات به‌طور تصادفی به چهار گروه (7n= در هر گروه) 1- کنترل 2-US 3- US + high - tPA و 4- tPA high- همانند گروه‌های مشابه در مطالعه اول تقسیم گردیدند. در این دو آزمایش، US در شرایط نورموترمی جهت آزمون نوع اثر بر محافظت از پیوستگی BBB و اختلالات پرفیوژن بررسی شد.

یافته‌ها: US به‌تنهایی می‌تواند سبب کاهش اختلالات خون‌رسانی‌شده همچنین به‌طور معنی‌داری میزان نفوذپذیری BBB را که با میزان نشت اوانس‌بلو اندازه‌گیری شده، کاهش می‌دهد. اختلالات حرکتی نو‌رولوژیک و فعالیت تشنجی توسط تست‌های رفتاری اندازه‌کیری گردید.

نتیجه‌گیری: US بر ایجاد اثرات مفید در مدل آمبولیک سکته مغزی در رت مؤثر بوده و اختلال خون‌رسانی در مغز با آسیب ایسکمیک را بهبود می‌بخشد.

---

زمینه و هدف: اسکلروز متعدد Multiple Sclerosis (MS) یک بیماری التهابی سیستم عصبی مرکزی با نواحی دمیلینۀ چندکانونی می‌باشد. معیارهای ایمونولوژیک که فعالیت بیماری را تحت تاثیر قرار می‌دهند هنوز به‌خوبی مشخص نشده‌اند. افزایش تولید CSF IgG (مقادیر طبیعی≤ 77/0) و مثبت شدن باندهای اوگیلوکلونالOligoclonal Bands (OCB) نشان‌دهندۀ التهاب مزمن در بافت مغزی می‌باشد. ارتباط این دو عامل و میزان ناتوانی در مطالعات مختلف نتایج متفاوتی داشته است. در این مطالعه این ارتباط در بیماران ایرانی بررسی شده است.

روش بررسی: IgG Index در 54 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد اندازه‌گیری شد و مقادیر آن به‌صورت طبیعی (77/0≤)، افزایش یافته (<77/0 و 1/1≤) و خیلی افزایش یافته (1/1>) طبقه‌بندی شد. ایندکس پیشرفت Progression Index (PI)، نوع MS و وجود OCB در CSF در بیماران با ایندکس IgG طبیعی، بالا و خیلی بالا مقایسه شد. یافته‌ها: PI در بیماران با IgG Index خیلی بالا (13/0±10/0) بیش از بیماران با IgG Index بالا (05/0±06/0) و طبیعی (07/0±05/0) بود. (500/0p=). بیماران مبتلا به نوع پیشرفت ثانویه ایندکس IgG بالاتری (24/1±04/2) نسبت به نوع تخفیف یابنده- تشدید یابنده (45/1±78/1) داشتند. (590/0p=). PI در بیماران با OCB مثبت (10/0±08/0) بیش‌از بیماران فاقد OCB (04/0±05/0) بود (161/0p=).

نتیجه‌گیری: اگرچه این مطالعه ارزش پیش‌گویی‌کنندۀ قابل‌ملاحظه‌ای را برای IgG Index نشان نداد، ولی تمایل به پروگنوز بهتر را در بیماران با مقادیر کمتر ایندکس IgG پیشنهاد می‌کند. به‌نظر می‌رسد بتوان IgG Index را همراه با دیگر معیارهای بالینی و پاراکلینیک به‌عنوان مارکری برای فعالیت و پیشرفت بیماری در نظر گرفت. مطالعات آینده‌نگر و با حجم نمونه بیشتر جهت تعیین حساسیت این تست‌های پروگنوستیک ایمونولوژیک توصیه می‌شود

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: نتایج مطالعات مختلف نشان داده است 45 تا 65 درصد بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از انواع اختلالات شناختی رنج می‌برند. یکی از مؤلفه‌های شناختی، حافظه معنایی است که از عوامل ضروری در برقراری ارتباط مؤثر روزمره است. در تحقیق حاضر حافظه طبقه‌بندی معنایی برای بررسی سازماندهی معنایی در افراد سالم و بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مورد مطالعه قرار گرفت.

روش بررسی: در این تحقیق تعداد 90 نفر داوطلب در دو گروه افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و افراد سالم که از نظر سن و جنس و تحصیلات مطابقت داده شدند مورد مطالعه قرار گرفتند. متغیرهای مورد مطالعه شامل زمان و تعداد پاسخ صحیح به اسامی دو طبقه معنایی طبیعی (حیوانات، میوه‌ها) و مصنوعی (اشیاء) بود که در حین نمایش واژه اندازه‌گیری گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین افراد سالم و مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس در زمان و تعداد پاسخ‌های درست به طبقه‌های معنایی طبیعی و مصنوعی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. به‌علاوه، در هر گروه بین زمان و تعداد پاسخ‌های درست به دو طبقه معنایی طبیعی و مصنوعی تفاوت معنی‌داری مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سازماندهی طبقه‌بندی معنایی به‌صورت طبقه طبیعی (حیوانات، میوه‌ها) و طبقه مصنوعی (اشیاء) در گروه بیماران مولتیپل اسکلروزیس نیز حفظ می‌شود. با وجود این، پردازش مقوله‌های مختلف معنایی (طبیعی و مصنوعی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس و سالم متفاوت می‌باشد. آنالیز داده‌های این مطالعه شواهدی را ارایه می‌دهد که در بیماران مولتیپل اسکلروزیس پردازش حافظه معنایی از نظر زمان پاسخ‌دهی و تعداد پاسخ‌های درست با کندی قابل توجهی نسبت به افراد سالم صورت می‌گیرد.

---

زمینه و هدف: مطالعات اخیر حاکی از شیوع بالای بیماری اسکلروز متعدد (MS) در ایران است. اینترفرون‌ها به‌عنوان خط اول درمان در MS کاربرد دارند. در ایران با دستیابی به فن‌آوری تولید بتا- اینترفرون‌ها، سینووکس CinnoVexTM تولید شده است. در این مطالعه (Postmarketing study) اثربخشی و عوارض سینووکس در مطالعه‌ای کشوری با نام "مطالعه سینا" بررسی شده است.

روش بررسی: این مطالعه در سال‌های 87-1386 در شهرهای تهران، اصفهان، مشهد، تبریز و شیراز اجرا شد. مبتلایان به MS عودکننده- بهبود‌یابنده، با سن 16 تا 50 سال و Expanded Disability Status Scale کمتر از چهار با تشخیص متخصص مغز و اعصاب، سینووکس (mg, Weekly IM30) دریافت کردند. EDSS، عوارض جانبی، و حملات در چهار ویزیت سه‌ماهه ارزیابی شد.

یافته‌ها: مجموعاً 1050 بیمار وارد مطالعه شدند که در 627 بیمار (60%) پرسشنامه‌ها به‌صورت صحیح تکمیل گردید. میانگین سنی 6/8±7/30 سال و 514 نفر (82%) مؤنث بودند. بررسی تغییرات EDSS طی یک‌سال، کاهش معنی‌دار در سه ماهه آخر را نشان داد. عوارض مصرف دارو در سه ماه اول، دوم، سوم و چهارم به‌ترتیب در 47%، 50%، 61% و 4/61% بیماران مشاهده شد و عوارض شدید مانند افکار خودکشی (0%)، اکیموز محل تزریق (2/1%)، تشنج (2/1%) و سنکوپ (75/3 %) در درصد بسیار کمی از موارد مشاهده شد. فراوانی حملات بیماری به‌ترتیب 4/13%، 7/15%، 9/16% و 4/2% بود.

نتیجه‌گیری: سینووکس باعث جلوگیری‌از پیشرفت ناتوانی MS می‌گردد. همچنین، با مصرف سینووکس عوارض شناخته‌شده در استفاده از اینترفرون‌ها مشاهده می‌شود.