مجله دانشکده پزشکی

---

---

یک مورد نابینایی چشم راست با علائم افتالموسکپی نوروپاتی ایسکومیک اپتیک و کاهش دید چشم چپ با علائم افتالموسکپی رتینیت هیپرتانسیو گزارش شد پس از انجام آزمایشات و معاینات کلینیکی و تشخیص نارسائی کلیه چپ بیمار تحت عمل جراحی نفرواورترکتومی قرار گرفت.قدرت بیماری چشم چپ 10/1 بود طی دو هفته پس از عمل به 10/9 افزایش یافت و فشار خون بیمار از 170/230 به 80/110 میلیمتر جیوه تغییر پیدا کرد. بیمار با حالت عمومی خوب و قدرت بینایی نسبتاً طبیعی چشم چپ بیمارستان را ترک کرد از نظر پیش آگهی باید دانست که تشخیص فوری و عمل جراحی به موقع می تواند سرنوشت بیمار را به طور رضایتبخش تغییر دهد.

---

در بررسی های متابولیکی از 695 بیمار عقب افتاده ذهنی در ایران نتایج زیر بعمل آمد. 11 بیمار فنیل کتونوری، 1 بیمار ادرار شربت افرا، 3 بیمار گلیسین اوری، 1 بیماری لیزین اوری، 1 بیمار بتا آلانین اوری و 3 بیمار دارای افزایش متغیر آمینواسیدی که 1 نفر آنها مبتلا به گلیسین اوری و دو نفر لیزین اوری بودند. ضمناً 3 بیمار موکوپلی ساکاریدوز و 1 بیمار همراه با نقص متابولیکی در مواد قندی شناخته شد.

---

---

در این مقاله بررسی 135 بیمار مبتلا به بیماریهای توفوبلاستیک اعم از مول هیداتیدیفرم ، کوریوآدنومادستروئنس، کوریوکارسینوما در مرکز ترفوبلاستیک بیمارستان زمان (میرزا کوچک خان) بوده و بیمارانیکه به این مرکز مراجعه می نمایند بعد از تشخیص و تائید بیماری ترفوبلاستیک در بخش مربوطه بستری اقدامات درمانی و یا در صورت لزوم شیمی درمانی خواهند شد.تخلیه بیماران مبتلا به مول اغلب با دستگاه ساکشن در زیر بیهوشی عمومی انجام و معمولاً بعد از سه روز مرخص و بطور روتین با اندازه گیری HCG و یا β-Subunit حداقل تا یکسال تحت نظر قرار میگیرند.بیماران مبتلا به کوریوکارسینوما به گروههای High Risk , Low Risk تقسیم و بر حسب گروه شیمی درمانی یک تائی و یا چند تائی بر مبنای پروتوکل های جدید انجام می شود. استفاده از متوترکسات و اکتینومایسین در بیماران مبتلا به کوریو بیشتر از سایر داروها بوده است. بیمارانی که سن آنها از 40 سال بیشتر و حاملگی همراه با مول داشته اند به جهت عوارض بدخیم مول و وخامت آن در سنین بالا برایشان هیسترکتومی انجام گردیده است. سونوگرافی و اندازه گیری β-Subunit بهترین وسیله تشخیص بیماران مبتلا به مول بوده و در اغلب بیماران این عمل انجام شده است.در چندین بیمار مول تکراری وجود داشته و حتی دو بیمار بطور یک در میان مول دفع نموده است. 30% بیماران کیست های تخمدان بزرگ و قابل لمسی داشتند.بطور کلی بعلت اینکه بیمارستان زنان مراکز مراجعه بیشتری از بیماران ترفوبلاستیک بوده شیوع بیماری ترفوبلاستیک در این مرکز بالا و آمار شیوع بطور متوسط از هر 101 زایمان یک بیمار ترفوبلاستیک داشته ایم. در طی این مدت 13783 زایمان و 4939 کورتاژ انجام شده است.به این امید که با پیگیری این بیماران بتوانیم از عوارض بدخیم مول پیشگیری و به بیماران مبتلا به کوریوکارسینوما کمکی کرده باشیم.

---

---

بررسی فعالیت اطاق کورتاژ بیمارستان میرزا کوچک خان در مدت شش ماه اول سال 1368 بصورت گذشته نگر انجام شد و با توجه به برگ تشخیص آسیب شناسی مطالعه گروه سقط ناقص، کورتاژ تشخیصی و متفرقه صورت گرفت بالاترین رقم مراجعه (35/6%) مربوط به سقط ناقص بود و در این رابطه 63/5% کل مراجعین زیر بیست سال مربوط به سقط ناقص بوده است. همچنین 22/06% سقط های صورت گرفته Po بوده اند. سقط ها در مقایسه با زایمان ها در مدت مشابه 9/8% بوده کورتاژ بعد از زایمان 4/8% از مراجعین کورتاژ تشخیصی را تشکیل داده است و چنانچه در جدول شماره (3) دیده می شود. اکثر کورتاژهای گروه سنی 19-15 سال به سبب رتانسیون جفت بعد از زایمان بوده است که احتمالا نقص تکنیک از علل عمده این عارضه می باشد. مول هیداتید فرم نسبت به 3.07:1000 زایمان بوده که در مقایسه با کل ایران (سال 1353) 4.5:1000 کمتر بوده و در مقایسه بین المللی 6/14 برابر بیشتر از آمریکا و حدود 0/9 برابر کمتر از بروز آن در سایر کشورهای آسیایی است. بعلاوه بروز مول در رده سنی 24-20 سال، 50% بود. با علم به اینکه کورتاژ موجب عوارض مختلف از جمله سوراخ شدن رحم، پارگی، عفونت، خونریزی، چسبندگی و نازایی می گردد لذا توصیه می گردد که اقدامات صحیح در امر پیشگیری از باروری و ابقا اقدامات لازم بهداشتی در حین باروری و زایمان بعمل آید، همچنین همگام نمودن برنامه های بهداشت مادر کودک و تنظیم خانواده، فراهم نمودن تسهیلات مشاوره و راهنمایی مادران جوان و جلوگیری از ازدواج در سنین کمتر از 16 سال ضروری به نظر می رسد.

---

---

مقدمه: باتوجه به شیوع بالای دردهای اندام فوقانی و سندرم کانال کارپ و عدم امکان تایید قطعی بالینی این بیماری و نیاز به تایید آن توسط بررسی هدایت عصبی، بررسی عصب مدیان از شایعترین بررسی ها در مراکز الکترومیوگرافیک می باشد. در بررسی هدایت عصبی وجود محدوده طبیعی یافته ها از نکات مهم در تفسیر نتایج می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه ما یافته های هدایت عصبی عصب مدیان را در 60 نفر افراد سالم بدست آوردیم.

یافته ها: در این مطالعه میانگین تاخیر دیستال حرکتی 3.09 میلی ثانیه (انحراف معیار: 0.35) بدست آمد. میانگین تاخیر دیستال حسی برحسب قله موج 3.04 میلی ثانیه (انحراف معیار: 0.28) بدست آمد. با افزایش سن میانگین تاخیر دیستال حسی و حرکتی افزایش یافت.

نتیجه گیری و توصیه ها: اغلب یافته ها با آنچه منابع دیگر ذکر نموده بودند اختلاف ارزشمندی وجود نداشت بنابراین استفاده از مقادیر منابع کشورهای دیگر برای بیماران ایرانی اشکالی ندارد.

---

نئوپلاسم‌ها حاصل تجمع انحراف‌های ژنی ناشی از آسیب‌های ژنی غیر کشنده می‌باشند. شناسایی انحراف کروموزومی، جایگاه ژن‌های کارسینوژن را در کروموزوم مشخص می‌کند. روش هیبریدیزاسیون ژنومی مقایسه‌ای (CGH) امکان غربالگری تمام کروموزوم‌های منفرد را از جهت شناسایی و محل قرارگیری تغییرات DNA Copy Number فراهم می‌کند.

روش بررسی: 20 نمونه کارسینوم مهاجم داکتال پستان که جهت frozen section ارسال شده بود با ‌روش هیبریداسیون ژنومی بررسی شد و انحراف کروموزومی با یافته‌های ایمونو هیستوشیمی و پاتولوژی مقایسه شد.

یافته‌ها: در چهار نمونه به‌علت فقدان کیفیت مطلوب هیبریدیزاسیون امکان ارزیابی وجود نداشت و از مطالعه حذف شدند. در چهار نمونه طرح CGH نرمال و در 12 نمونه دیگر در مجموع 21 مورد انحراف کروموزومی یافت شد که شامل q1+، q17+، q8+، q20+، q13-، q11-، q22-، p1-، q16- و p8- بود. شایع‌ترین انحراف یافت‌شده q1+، q17+، q8+ و q13- بود که با مطالعات قبلی مطابقت داشت.

نتیجه‌گیری: انحراف‌های کروموزومی q22- و p1- در مطالعات قبلی بر روی کانسر پستان گزارش نشده بود. در این مطالعه انحراف q13- در سه تومور یافت شد که هر سه با متاستاز به غدد لنفاوی زیر بغل همراه بودند. تعداد انحراف کروموزومی در تومورهای همراه با متاستاز به غدد لنفاوی 5/1 انحراف و در تومورهای بدون متاستاز یک انحراف به ازاء هر تومور بود.

---

زمینه و هدف: کانسر مثانه دومین بدخیمی شایع ادراری- تناسلی می‌باشد و از آنجایی‌که دو سوم این کانسرها عود می‌کنند، پایش دقیق بیماران لازم است. به‌دلیل هزینه بر و تهاجمی بودن سیستوسکوپی و حساسیت ناچیز سیتولوژی ادرار، تلاش‌های فراوانی صورت گرفته تا بیومارکری مناسب برای کانسرهای یوروتلیال یافته شود. بدخیمی‌های سیستم ادراری مانند سایر سرطان‌ها، مقادیر زیادی تلومراز بیان می‌کنند. در این مطالعه به مقایسه حساسیت تست تلومراز و سیتولوژی ادرار در تشخیص کارسینوم سلول ترانزیشنال مثانه پرداخته شده است.

روش بررسی: در این مطالعه 49 بیمار مبتلا به کانسر مثانه که کاندیدای جراحی شده بودند، تحت بررسی با تست‌های سیتولوژی و تلومراز ادرار قرار گرفتند. در این بررسی روش ‏Quantitative Real-time RT-PCR‏ بر پایه تکنولوژی TaqMan راه‌اندازی شد، که در آن از ژن hTERT به‌عنوان تومور مارکر و از ژن GAPDH به‌عنوان کنترل داخلی برای تشخیص و تعیین مقدار سلول‌های توموری در نمونه‌های ادرار بیماران استفاده گردید. نهایتاً نتایج دو تست تلومراز و سیتولوژی ادرار با ‏نتیجه سیستوسکوپی و آسیب‌شناسی نهایی‏ به‌عنوان استاندارد طلایی مقایسه گردید.

 یافته‌ها: حساسیت تست‌های تلومراز و سیتولوژی ادرار بدون در نظر گرفتن درجه و مرحله تومور، به‌ترتیب 5/73 و 3/16 درصد به‌دست آمد که در این بین، حساسیت سیتولوژی ادرار واضحاً با درجه و مرحله تومور ارتباطی مستقیم داشته است، در حالی‌که حساسیت تست تلومراز ادرار بدون توجه به گرید و مرحله تومور مطلوب می‌باشد. اختلاف مشاهده‌شده بین سیتولوژی و تلومراز ادرار از منظر آماری معنی‌دار است (001/0).

نتیجه‌گیری: آنالیز کمّی hTERT-mRNA تلومراز در ادرار به‌عنوان یک بیومارکر غیر تهاجمی، قابلیت جایگزین شدن به‌جای سیتولوژی ادرار را جهت تشخیص و پی‌گیری کانسر مثانه دارد.

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: سرطان معده اولین سرطان بدخیم کشنده در ایران به‌شمار می‌رود. علی‌رغم پیشرفت‌های درمانی جدید برای درمان سرطان معده، گسترش تومور از طریق سیستم گردش خون و مغزاستخوان به اندام‌های دورتر، اصلی‌ترین علت مرگ و میر در این افراد محسوب می‌شود. بنابراین نیاز فوری برای ایجاد روش‌های حساس جهت تشخیص سلول‌های توموری پخش‌شده در خون محیطی (PB) و مغز استخوان (BM) بیماران مبتلا به سرطان معده وجود دارد.

روش بررسی: در این بررسی آینده‌نگر از Carcino Embryonic Antigen به عنوان تومور مارکر و از Glyceraldehyde 3-Phosphate Dehydrogenase به‌عنوان کنترل داخلی برای تشخیص و تعیین مقدار سلول‌های توموری پراکنده شده در نمونه‌های PB و BM 35 فرد مبتلا (نسبت مرد به زن:20 به 15 میانگین سنی: 50 سال محدوده سنی: 75-30) به سرطان معده استفاده شده است. RNA کل از رده سلولی سرطان معده AGS استخراج و قطعات ژنی CEA و GAPDH توسط رونویسی معکوس سنتز شدند. قطعات تکثیر شده به‌طور جداگانه در داخل وکتور pTZ57R/T کلون شدند. سپس کلونینگ دوتایی این قطعات در داخل این وکتور صورت گرفت. از رقت‌های متوالی این پلاسمید برای رسم منحنی استاندارد استفاده شد. نمونه‌های PB و BM از افراد مبتلا به سرطان معده جمع آوری و بعد از سنتز cDNA بر روی آنها Real-Time PCR صورت گرفت.

یافته‌ها: در این مطالعه، اندازه‌گیری کمی ژن‌های CEA و GAPDH با استفاده از Real-Time PCR با حساسیت بسیار بالا بهینه شد. mRNAی CEA در 23% نمونه‌های PB و 20% نمونه‌های BM افراد مبتلا تشخیص داده شد. در هیچ کدام از نمونه‌های مربوط به گروه کنترل mRNAی CEA تشخیص داده نشد.

نتیجه‌گیری: quantitative Real-Time PCR برای CEA می‌تواند به عنوان تکنیک مفیدی برای تشخیص میکرومتاستاز در نمونه‌های PB و BM افراد مبتلا به سرطان معده به‌کار رود.

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: علی‌رغم بهبود پیامدهای کوتاه‌مدت پیوند در دو دهه اخیر، پیامدهای طولانی‌مدت‌، بهبود چندانی نداشته است. اختلال عملکرد مزمن کلیه پیوندی، از شایع‌ترین علل از دست رفتن کلیه است. در این مقاله، الگو، زمان انتظار و نرخ گذر از مراحل میانی، در بیماران اختلال عملکرد مزمن کلیه پیوندی بررسی می‌شود که در پیش‌بینی نتیجه پیوند نقش مهمی دارد.

روش بررسی: در یک مطالعه تک‌مرکزی گذشته‌نگر، 214 بیمار با اختلال عملکرد مزمن کلیه پیوندی، مراجعه‌کننده طی سال‌های 1376 تا 1384به درمانگاه فوق‌تخصصی نفرولوژی بیمارستان امام دانشگاه علوم‌پزشکی ارومیه بررسی گردید. عملکرد کلیه با شاخص GFR ارزیابی و بر مبنای راهنمای بالینی NKF و KCOQI در هر ویزیت طبقه‌بندی گردید. داده‌ها با روش کاپلان‌مایر تحلیل بقاء آنالیز شد. 

یافته‌ها: میزان خام رد کلیه پیوندی با حذف موارد فوت، 6/26% طی متوسط زمانی انتظار 7/81 ماه است. 100 درصد افراد با میانگین زمانی انتظار 3/26 ماه از مرحله یک به دو رفته‌اند احتمال گذر از دوم به سوم برابر 9/88% با میانگین زمان انتظار 5/25 ماه، گذر از سوم به چهارم برابر 7/55% با میانگین زمان 9/24 ماه و گذر از چهارم به پنجم برابر 5/53 با متوسط زمان 2/18 ماه است. به‌طور کلی شتاب گذر از رتبه i به j بیمارانی که درزمان شروع فرآیند کاهشی در مرحله سه از GFR قرار دارند، سریع‌تر از رتبه‌های دو و یک است.

نتیجه‌گیری: وضعیت بیمار طی سال اول بعد از پیوند از عوامل مهم و تعیین‌کننده در نرخ گذر از مراحل میانی و رد کلیه پیوندی می‌باشد. اقدامات درمانی در جهت جلوگیری از تخریب عملکرد در یک‌سال اول باعث بقا طولانی مدت پیوند می‌گردد.

---

ییک تیروزین کیناز غیر رسپتوری است که نقش مهمی در اختلالات میلوئیدی ایفا می کند. اخی را JAK زمینه و هد ف: 2 شناسایی شده (MPNs) در تعداد زیادی از بیماران مبتلا به نئوپلاس مهای میلوپرولیفراتیو JAK2 V617F جهش اکتسابی واقع بر روی کروموزوم 9 JAK در نوکلئوتی د 1849 در اگزون 12 از ژن 2 T به G است. این جهش ناشی از تغییر م ی گردد . در JAK است که منجر به جایگزینی اسیدآمینه فنیل آلانین به جا ی وال ین در موقعی ت 617 از پ روتیین 2 بر (AS-PCR) و آلل اختصاصی DNA بر روی (ARMS-PCR) مطالعه حاضر دو روش سیستم تکثیر متزلزل جه ش ها در ارزیابی این جهش مقایسه شد ه اند. روش بررس ی: مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود . در این مطالعه RNA روی با روش نمون هگیری تصادفی ساده، در 58 بیمار با تشخیص جدید یا در حال درمان مبتلا به JAK2 V617F جهش مورد ارزیابی قرار گرفتند . برای تایید نتایج، سه نمونه از AS-PCR و ARMS-PCR بدخیمی های میلوپرولیفراتیو با روش نتایج مشابه ی در بیماران AS-PCR و ARMS-PCR قرار گرفت . یافت هها: با هر دو روش Sequencing بیماران مورد 61 %) به دست آمد . اما در بیماران ترومبوسیتمی اولیه با روش / 86 %) و بیماران میلوفیبروز اولیه ( 5 / پلی سیتمی ورا ( 6 8) به دست آمد . وجود جهش توسط روش /15)% شیوع 53 AS-PCR 7) و با روش /15)%46/ شیوع 6 ARMS-PCR با هر دو روش، قابل مقایسه با نتایج JAK مورد تایید قرارگرفت . نتیج هگیری: میزان شیوع جهش 2 Sequencing گزارش شده قبلی می باشد و تفاوت در نتایج گزارش شده می تواند وابسته به تکنیک مورد استفاده باشد.

---

زمینه و هدف: تزریق اسپرم به داخل رحم (IUI)، یکی از روش‌های درمان ناباروری است که در طیف وسیعی از ناباروری‌ها استفاده می‌شود ولی کارآیی آن در درمان زوج‌های نابارور با عامل مردانه مورد مناقشه است. ما در این مطالعه ارتباط پارامترهای منی و نیز سن زن و شوهر را با میزان موفقیت IUI در بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک ناباروری پژوهشگاه رویان مورد بررسی قرار دادیم.
روش بررسی: مطالعه حاضر، گذشته‌نگر بوده و جمعیت مورد مطالعه، 998 زوج است که طی شش ماه در بخش جنین‌شناسی پژوهشگاه رویان مورد IUI قرار گرفتند. معیار اصلی در حصول نتایج، بارداری بالینی بود. اطلاعات مورد نظر از جمله سن و نتایج آزمایشات منی از پرونده این بیماران استخراج شد.
یافته‌ها: از 998 سیکل مورد بررسی، 157 سیکل (7/15 درصد) منجر به بارداری شد. میانگین سنی زنان در دو گروه موفق و ناموفق اختلاف معناداری نداشت. میانگین سنی مردان نیز در دو گروه دارای اختلاف معناداری نبود. از لحاظ پارامترهای منی (غلظت، شمارش تام سلول‌های متحرک، تحرک تام، تحرک در کلاس‌های A ، B و A+B و شکل طبیعی) نیز بین دو گروه موفق و ناموفق ارتباط معناداری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آنالیز مرسوم منی در چارچوب معمول نمی‌تواند پیش‌بینی کننده نتایج IUI باشد. از سن زن و شوهر نیز نمی‌توان در پیش‌بینی نتایج IUI استفاده کرد.

---

---

---

---

زمینه و هدف: سرطان معده از دلایل اصلی مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در سراسر جهان به‌شمار می‌رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط عوامل دموگرافیک و پاتولوژیک بر میزان بقاء بیماران مبتلا به سرطان معده انجام شد.
روش بررسی: در مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر، 56 بیمار مبتلا به سرطان معده، از مهر 1395 تا مهر 1396، مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های رسول‌اکرم (ص) و امام‌خمینی (ره) شهر تهران وارد مطالعه و به مدت پنج سال پیگیری شدند. میزان بقاء بیماران با استفاده از روش کاپلان مایر محاسبه گردید. برای تعیین ارتباط عوامل دموگرافیک و پاتولوژیک بر میزان بقاء بیماران، نظیر جنس، سن، محل تومور، نوع و درجه تمایزیافتگی تومور، متاستاز، مرحله بیماری و عفونت هلیکوباکتر پیلوری، از آزمون‌ لگ- رتبه‌ (Logrank test) و مدل رگرسیون کاکس(Cox regression model) استفاده شد. داده‌ها توسط SPSS software, version 22 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) و در سطح معنادار 05/0 آنالیز شدند.
یافته‌ها: بیماران شامل 73% مرد و 27% زن بودند. میزان بقاء یک، سه و پنج ساله بیماران به‌ترتیب 67، 35 و 26% بود. همچنین میزان بقاء افراد بالای 60 سال و در مراحل پیشرفته سرطان معده، پایین‌تر از سایرین بود. متغیرهای سن، نوع تومور، درجه تمایزیافتگی تومور، متاستاز و مرحله تومور بر میزان بقاء بیماران موثر بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که میزان بقاء بیماران مبتلا به سرطان معده نسبتاً پایین و تشخیص زودهنگام، فاکتور قوی در افزایش بقاء محسوب می‌شود. بنابراین بکارگیری یک برنامه غربالگری مناسب جهت افزایش میزان بقاء مبتلایان به سرطان معده ضروری می‌باشد.
 

---