15 نتیجه برای قزوینی
کیارش قزوینی، طاهره راشد، حسن بسکابادی، ملکتاج یزدان پناه، فریده خاکزادان، حمید صفایی، لیلا محمد پور،
دوره 66، شماره 5 - ( 5-1387 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت‌های بیمارستانی با افزایش مرگ و میر و مدت بستری از عمده‌ترین مشکلات بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه نوزادان می‌باشد. از آنجایی‌که کنترل و پیشگیری موثر از این عفونت‌های نیازمند آگاهی کافی از اپیدمیولوژی این عفونت‌ها است. این مطالعه برای تعیین میزان بروز عفونت‌های بیمارستانی و شناسایی عوامل باکتریایی شایع ایجاد کننده در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان دانشگاهی قائم(عج) انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه که از 1/9/83 لغایت 1/9/84 در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان دانشگاهی قائم(عج) مشهد، انجام گرفت 971 نوزاد بستری مورد بررسی قرارگرفتند. در این پژوهش تعاریف استاندارد عفونت‌های بیمارستانی مد نظر قرار داشت و از آزمون
2χ و سایر تست‌ها برای تحلیل آماری نتایج استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 32 نوزاد مبتلا به عفونت بیمارستانی شناسایی گردید. استافیلوکوکوس‌های کوآگولاز منفی (74/34%) فراوان‌ترین باکتری جداشده از این بیماران بود و پس از آن کلبسیلا پنومونیه (42/31%) و برخی باسیل‌های گرم منفی دیگر قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد عفونت‌های بیمارستانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان قائم شایع نمی‌باشد، با این وجود بایستی بر اقدامات پیشگیرانه تاکید گردد و در این بین شستشوی مناسب دست‌ها برای جلوگیری از بروز عفونت‌های بیمارستانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
محمدرضا نجفی، فرنوش سنبلستان، محمدرضا آقا قزوینی، سید علی سنبلستان،
دوره 68، شماره 12 - ( 12-1389 )
چکیده
زمینه
و هدف: تشخیص
بیماری اسکلروز متعدد به عنوان یک بیماری شایع و عامل اصلی ناتوانی‌های ناشی از مشکلات
عصبی در بالغین جوان، به خصوص در ابتدای سیر آن، به خاطر کمبود بیومارکر تشخیصی مناسب
دشوار می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی سطح بیومارکر سیستاتین C در نمونه‌های سرم و ادرار بیماران مبتلا به اسکلروز
متعدد و مقایسه آنها با افراد سالم و همچنین بررسی ارتباط آنها با مقیاس سنجش میزان
ناتوانی Expanded Disability Status Scale (EDSS) بیماران می‌باشد.
روش‌بررسی: 54 بیمار
مبتلا به اسکلروز متعدد (11 مرد و 43 زن با میانگین سنی 37/8±18/32 سال) بر طبق معیارهای مک‌دونالد به عنوان گروه مورد
و 24 نفر فرد سالم (هفت مرد و 17 زن با میانگین سنی 07/10±31/34
سال) به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه گردیدند. نمونه‌های خون و ادرار به روش صحیح از
هر دو گروه گرفته شد و سطح سیستاتین C در آنها اندازه‌گیری گردید.
یافته‌ها: میانگین غلظت سرمی سیستاتین C (mg/lit) در گروه مورد و شاهد به ترتیب mg/lit01/0±90/0
و mg/lit02/0±89/0
بود (84/0p=). میانگین غلظت ادراری سیستاتین C به ترتیب mg/lit91/1±37/25
و mg/lit54/2±11/21 بود
(18/0p=). غلظت
سرمی و ادراری سیستاتین C در بیماران با 5/2≥EDSS به ترتیب mg/lit01/0±90/0
و mg/lit33/2±11/25 و در
بیماران 5/2EDSS> به ترتیب 03/0±90/0 و 84/2±30/26 بود که بین غلظت‌های سرمی (80/0p=) و ادراری
(74/0p=) با EDSS بیماران رابطه معنی‌داری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که سیستاتین C سرمی و ادراری نمی‌تواند به عنوان یک بیومارکر در تشخیص و از طرفی در تعیین
شدت بیماری مفید باشد.
سید جمال هاشمی، فریده زینی، آرزو چرسی‌زاده، روشنک داعی قزوینی، محسن گرامی شعار،
دوره 69، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت های ایجاد شده توسط مخمرهای فرص تطلب از جمله گون ههای کاندیدا، تریکوسپورون
رودوترولا و ساکارومایسس در افراد با سیستم ایمنی ناکارآمد رو به افزایش بوده و تشخیص آ نها ب هدلیل مقاومت
ذاتی و اکتسابی برخی گونه های قارچی به داروهای ضد قارچ رایج ضروری است. هدف این مطالعه شناسایی تا حد
گونه به منظور انتخاب درمان صحیح ضد قارچی م یباشد. روش بررسی: در این مطالعه 200 بیمار مبتلا به عفونت
قارچی مخمری مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های گرفته شده از بیماران توسط آزمایش مستقیم و کشت در
و کازیین آگار مورد بررسی Corn Meal agar + Tween محیط های سابورو دکستروز آگار، کروم آگار کاندیدا، 80
جهت شناسایی RapID yeast Plus System قرار گرفته و نیز آزمایش بیوشیمیایی جذب قندها با استفاده از کیت
قطعی آ نها استفاده گردید و در نهایت برای تشخیص نهایی عوامل مخمری تعیین هویت نشده روش مولکولی
انجام شد. یافت هها: جمعاً 211 مخمر از 200 نمونه بیمار مبتلا به عفونت های Hpa II با استفاده از آنزیم PCR-RFLP
58 %) بود و ب هدنبال آن کاندیدا / مخمری جدا شد. بیشترین عامل عفونت ها کاندیدا آلبیکنس با 124 مورد ( 77
،(%6/ 8%)، کاندیدا گلابراتا 13 مورد ( 16 / 17 %)، کاندیدا تروپیکالیس 17 مورد ( 6 / پاراپسیلوزیس 36 مورد ( 07
0%)، گونه های تریکوسپورون، سه مورد / 3%)، کاندیدا گیلرموند ، ی دو مورد ( 96 / کاندیدا کروزی ، ی هشت مورد ( 79
0%) و شش مورد / 0%) و ساکارومایسس سرویسی ، ه یک مورد ( 47 / %1/14 )، گون ههای رودوترولا، یک مورد ( 47 )
%2/84 ) از دیگر گون ههای مخمری بودند. نتیج هگیری: شایع ترین عفونت قارچی کاندیدیازیس ناخن بوده است و )
کاندیدا آلبیکنس فراوان ترین مخمر جدا شده از تمامی ضایعات م یباشد.
مهدی زارعی، انسیه زیبافر، روشنک داعی قزوینی، محسن گرامی شعار، زینب برجیان بروجنی، لیلا حسین‌پور، سید جمال هاشمی،
دوره 70، شماره 12 - ( 12-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: علی‌رغم بحث‌انگیز بودن نقش اتیولوژیک مالاسزیا در بیماری اونیکومایکوزیس به‌دلیل عدم اثبات توانایی کراتینولیتیکی آن، اغلب موارد گزارش شده در دنیا (نه ایران)، اونیکومایکوزیس زیر ناخنی دیستالِ(Distal subungual onychomycosis)) بوده و موردی از اونیکومایکوزیس پروکسیمال (Proximal onychomycosis) که در این گزارش توصیف می‌شود، در کشور گزارش نشده است.
معرفی‌بیمار: خانمی 56 ساله، ساکن تهران، تحت درمان به‌دلیل ابتــلا به بیماری‌های قلـبی، روحــی و روانـی و نوسان قند خون، با هیپرکراتوزیس ناحیه پروکسیمال ناخن‌های دو انگشت دست و تشخیص کلینیکی اونیکومایکوزیس، جهت تشخیص، در اردیبهشت ماه ســال 91 به آزمایشگاه ارجــاع و پس از انجام نمونه‌برداری و آزمایشات افتراقی، مالاسزیا فورفور به‌عنوان عامل بیماری شناسایی شد.
نتیجه‌گیری: علی‌رغم اثبات نشدن خاصیت کراتینولیتیکی مالاسزیا فورفور، این گونه می‌تواند عامل اتیولوژیک اونیکومایکوزیس پروکسیمال بوده که خاصیت تهاجمی این گونه را مطرح کرده و اهمیت بالینی آن، انتقال آسان‌تر عامل بیماری به بیماران بستری در بیمارستان و سایر افراد می‌باشد.
مهدی زارعی، پریوش کردبچه، روشنک داعی‌قزوینی، انسیه زیبافر، محسن گرامی‌شعار، زینب برجیان بروجنی، مهدی ناظری، لیلا حسین پور، محمد میر بلوک جلالی، سید جمالل هاشمی،
دوره 71، شماره 5 - ( مردادماه 1392 )
چکیده
زمینه و هدف: فلور مالاسزیایی تحت شرایطی تکثیر یافته و باعث پوسته‌ریزی (شوره و درماتیت) و ناراحتی جسمی و روانی، به‌خصوص در جوانان می‌شود. لذا، این مطالعه با هدف تشخیص آسان و سریع حالت تکثیری و تهاجمی، جهت درمان به‌موقع انجام شده است.
روش بررسی: نمونه‌گیری از پوست سر داوطلبین انجام و لام مستقیم با رنگ متیلن‌بلو تهیه شد و از نظر مورفولوژی، میزان مخمر و وجود میسلیوم بررسی گردید.
یافته‌ها: از کل 140 نمونه، وجود مخمر در 5/93% (131) مثبت و 5/6% (9) منفی بود که میزان مخمر در حالت خفیف یا نرمال 2/25%، متوسط 5/24% و شدید 3/50% گزارش گردید. وجود میسلیوم در بین نمونه‌های مثبت، 9/22% (30) گزارش گردید (007/0P=).
نتیجه‌گیری: به‌کار بردن روش و الگویی ساده، ارزان و در دسترس (الگوی تعیین میزان مخمر با آزمایش مستقیم میکروسکوپی) برای افتراق فلور از حالت غیرطبیعی مخمر مالاسزیا می‌تواند جهت اقدام سریع در پیشگیری و درمان مفید باشد.
محمد منصوری، انسیه زیبافر، سید جمال هاشمی، محسن گرامی‌شعار، روشنک داعی قزوینی،
دوره 73، شماره 3 - ( خرداد 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: ادویه‌ها در روند تولید، آلودگی‌های قارچی پیدا می‌کنند. هدف این مطالعه بررسی آلودگی‌های قارچی زردچوبه، فلفل سیاه و دارچین موجود در فروشگاه‌های تهران بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- توصیفی که در دانشگاه علوم پزشکی تهران از دی 1391 تا شهریور 1393 انجام شد، تعداد 165 ادویه شامل 55 مورد از گونه‌های مختلف دارچین، زردچوبه و فلفل سیاه از نواحی مختلف تهران انتخاب گردید. از رقت‌های 1-10 تا 4-10 نمونه‌های آنها، کشت بر روی محیط‌های مختلف قارچ‌شناسی انجام پذیرفت. کلنی‌های حاصله شمارش و شناسایی شدند.
یافته‌ها: در کل، 4317 کلونی شامل 29 گونه قارچی از دارچین (1520)، زردچوبه (1373) و فلفل سیاه (1424) جداسازی و شناسایی گردیدند. عوامل، به‌طور عمده آسپرژیلوس نایجر (3/7%)، پنی‌سیلیوم (1/4%)، پسیلومایسس (8/2%) و آسپرژیلوس فلاووس (3/2%) بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه و شواهد موجود در جامعه حاکی از بالا بودن میزان آلودگی قارچی می‌باشد. بنابراین کنترل واحدهای متخلف تولیدی ضروری است.
نرگس سادات طاهرزاده، فریده زینی، روشنک داعی‌قزوینی، ساسان رضایی، محمود محمودی، ملیحه کدیور، فاطمه سادات نیری، مهین صف آرا، پریوش کردبچه،
دوره 73، شماره 11 - ( بهمن 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: در دو دهه گذشته افزایش موارد کاندیدیازیس مهاجم در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان، قابل توجه بوده است. کلونیزاسیون با کاندیدا، اولین مرحله در پاتوژنز بیماری بوده و تعدد کانون‌های کلونیزه با افزایش احتمال عفونت مهاجم همراه است. این مطالعه با هدف تعیین کلونیزاسیون کاندیدایی نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه به عمل آمد.
روش بررسی: در یک پژوهش مقطعی در طی 9 ماه (مرداد 1392 تا اردیبهشت 1393)، 93 نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان‌های امام‌خمینی (ره) و مرکز طبی کودکان تهران مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌برداری از پوست و مخاط در روزهای اول، سوم و هفتم بستری به عمل آمد. جهت جداسازی و تشخیص مورفولوژیک قارچ از محیـط‌های کشت کـروم آگـار کـاندیـدا و کورن میل آگار+ تویین 80 استفاده گردید و شناسایی نهایی ایزوله‌ها توسط تکنیک PCR-RFLP انجام شد.
یافته‌ها: کلونیزاسیون کاندیدایی در 43/20% بیماران مشاهده گردید. 15 نوزاد با یک گونه و چهار نوزاد با دو گونه کاندیدا کلنیزه شدند. ایزوله‌ها به‌ترتیب فراوانی شامل، کاندیدا پاراپسیلوزیس (10 ایزوله)، کاندیدا آلبیکنس (هفت ایزوله) کاندیدا تروپیکالیس (سه ایزوله)، کاندیدا گیلرموندی (دو ایزوله) و کاندیدا کروزه‌ای (یک ایزوله) بودند. به این ترتیب گونه‌های کاندیدای غیر آلبیکنس (56/69%) غالب بوده و کاندیدا پاراپسیلوزیس بیشترین فراوانی را در بین ایزوله‌های کاندیدایی داشت. در این پژوهش بین کلونیزاسیون کاندیدایی با وزن تولد پایین، نارس بودن نوزاد و طول مدت اقامت در بیمارستان، از نظر آماری ارتباط معناداری (003/0P=) وجود داشت.
نتیجه‌گیری: در این بررسی کلونیزاسیون کاندیدایی نوزادان با غالب بودن گونه کاندیدا پاراپسیلوزیس (47/43%) مشاهده شد. بنابراین خطر عفونت مهاجم با این گونه در نوزادان قابل توجه می‌باشد.
ثریا قربانی، روشنک داعی قزوینی، سید جمال هاشمی، پریوش کردبچه، انسیه زیبافر، زهرا کمالی سروستانی، حیدر بخشی، پگاه آردی،
دوره 75، شماره 4 - ( تیر 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: کاندیدا قارچ مخمری فرصت طلب است که در صورت ضعف عملکرد سیستم ایمنی میزبان، قادر به ایجاد عفونت و بیماری می‌باشد. در سال‌های اخیر عفونت‌های قارچی مهاجم در نوزادان به‌طور چشمگیری افزایش یافته است و حتی منجر به مرگ آنها شده است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین الگوی حساسیت دارویی گونه‌های کاندیدای کلونیزه شده بر پوست و مخاط نوزادان نسبت به داروهای ضدقارچی فلوکونازول، آمفوتریسین B و کاسپوفانژین بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی به مدت هفت ماه از خردادماه تا آذرماه ۱۳۹۵ در آزمایشگاه قارچ‌شناسی و سرولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ۲۳ ایزوله کاندیدا شامل: کاندیدا پاراپسیلوزیس، کاندیدا آلبیکانس، کاندیدا تروپیکالیس، کاندیدا گیلرموندی و کاندیدا کروزیی از پوست و مخاط نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان امام‌خمینی (ره) و مرکز طبی کودکان در تهران که با روش Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (RFLP-PCR) (هضم محصولات PCR توسط آنزیم اندونوکلئازی) پیش‌تر تعیین هویت شده بودند، از این رو جهت بررسی حساسیت آنها به داروهای ضدقارچی فلوکونازول، آمفوتریسین B و کاسپوفانژین مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: ایزوله‌های کاندیدا گیلرموندی به فلوکونازول حساس بودند ولی در کاندیدا کروزیی حساسیت وابسته به دوز دیده شد. در بررسی آمفوتریسین B و کاسپوفانژین، تمامی گونه‌های جدا شده در همه‌ی موارد نسبت به آن حساس بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، حساسیت گونه‌های کاندیدای جداشده به داروهای ضدقارچی آمفوتریسین B و کاسپوفانژین بیشتر است.
رقیه تیغ نورد بجاربنه، روشنک داعی قزوینی، شهرام محمودی، رضا سلطانی مقدم، مهین صف آرا، حیدر بخشی، پریوش کردبچه،
دوره 75، شماره 5 - ( مرداد 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: کراتومایکوزیس عفونت قارچی قرنیه است که می‌تواند تهدیدکننده‌ی بینایی و حتی عامل از دست دادن چشم بیمار باشد. با توجه به آب و هوای مرطوب و شایع بودن کشاورزی در مناطق شمالی کشور که فاکتورهای زمینه‌ساز جهت ابتلا به این بیماری هستند، مطالعه حاضر با هدف بررسی و تشخیص کراتیت قارچی در بیماران مبتلا به ضایعات قرنیه انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-مقطعی از تیر ماه ۱۳۹۴ تا آذر ماه ۱۳۹۵ در ۵۶ بیمار مشکوک به کراتیت قارچی در بخش اورژانس چشم بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت انجام گردید. ابتدا نمونه‌ی تراشه‌ی قرنیه بیماران تهیه شده سپس آزمایش مستقیم و کشت در محیط‌های معمول قارچ‌شناسی صورت گرفت. عوامل قارچی بر اساس ویژگی‌های میکروسکوپی و ماکروسکوپی کلنی شناسایی شدند.
یافته‌ها: جمعیت مورد مطالعه شامل ۴۲ (%۷۵) نفر مرد و ۱۴ (%۲۵) نفر زن با میانگین سنی ۴۹/۵ سال بود. کراتیت قارچی در ۹ (%۱۶) مورد تشخیص داده شد. از بیماران مبتلا به کراتومایکوزیس، ۷ (۷۷/۸%) نفر مرد و ۲ (۲۲/۲%) نفر زن بودند. بیشتر مبتلایان سابقه‌ی جراحت قرنیه در اثر برخورد و تماس با گیاهان را داشته و کشاورزان گروه غالب مبتلایان به کراتومایکوزیس را تشکیل می‌دادند. با انجام آزمایش‌های قارچ‌شناسی، عوامل اتیولوژیک بیماری به‌ترتیب فراوانی به‌عنوان گونه‌های فوزاریوم (چهار مورد)، آسپرژیلوس فلاووس (دو مورد)، گونه‌ی پنی‌سیلیوم (یک مورد)، گونه‌ی آکرمونیوم (یک مورد) و گونه‌ی کلادوسپوریوم (یک مورد) شناسایی شدند.
نتیجه‌گیری: کراتیت قارچی در صورت فراهم شدن زمینه‌های لازم همچون جراحت قرنیه ناشی از ساقه و برگ گیاهان می‌تواند توسط قارچ‌های متنوعی ایجاد شود.منفی بودن آزمایش مستقیم در اکثریت بیماران، تاکیدی بر اهمیت و لزوم انجام کشت نمونه جهت تشخیص کراتومایکوزیس می‌باشد.
فروغ فصیحی، امیرمنصور علوی نایینی، مصطفی نجفی، محمد رضا آقای قزوینی، اکبر حسن‌زاده،
دوره 75، شماره 8 - ( آبان 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (Attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) شایعترین اختلال روان‌شناختی کودکان است. علایم اصلی آن شامل تکانشگری، بیش‌فعالی و بی‌توجهی می‌باشد. برخی مطالعات ارتباط ADHD را با استرس اکسیداتیو و برخی دیگر، ارتباط ویتامین D را بر سطح آنتی‌اکسیدان‌ها نشان داده‌اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مکمل یاری ویتامین D بر سطح سرمی آنتی‌اکسیدان‌ها در کودکان ۱۳-۶ ساله مبتلا به ADHD انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور که از آبان تا اسفندماه ۱۳۹۴ در شهر اصفهان انجام گرفته، تعداد ۳۵ نفر در هر گروه قرار گرفتند. گروه سنی ۱۳-۶ سال مبتلا به ADHD بر اساس تشخیص روانپزشک کودک و نوجوان به‌طور تصادفی انتخاب شدند. گروه مداخله روزانه به‌مدت سه ماه به‌میزان IU ۱۰۰۰ مکمل ویتامین D۳ و گروه کنترل دارونما مصرف کردند. قد و وزن اندازه‌گیری شد و ثبت سه روزه غذایی از نمونه‌ها گرفته شد. کاتالاز (CAT)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (TAC)، مالون دی‌آلدیید (MDA)، گلوتاتیون (GSH) و 25-hydroxyvitamin D3 (25(OH)D3) سرم شرکت‌کنندگان پیش و پس از مداخله در دو گروه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: دو گروه بر حسب سن، جنس و نمایه توده بدنی با یکدیگر جور شدند. پس از مداخله در گروه دریافت کننده ویتامین D، TAC افزایش (۰/۰۰۱P=) و MDA کاهش یافت (۰/۰۱P=). CAT و GSH در دو گروه پیش و پس از مداخله تغییر چشمگیری نشان نداد (۰/۸۶P=، ۰/۵۶P=).
نتیجه‌گیری: مکمل یاری ویتامین D در مدت سه ماه، منجر به بهبود توانایی آنتی‌اکسیدانی با افزایش TAC و کاهش MDA شد اما تغییر چشمگیری در CAT و GSH ایجاد نکرده است.
ساناز تاجیکی، روشنک داعی قزوینی، سید جمال هاشمی، انسیه زیبافر، میرسعید یکانی‌نژاد، مهدی زارعی، زینب برجیان بروجنی،
دوره 75، شماره 9 - ( آذر 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: درماتیت سبورییک یک درماتیت مزمن با شیوع ۳-۱% و در افراد دارای نقص ایمنی شیوع آن ۸۳-۳۳% گزارش شده است. بیشتر، به‌دلیل عوامل مستعد‌کننده، تکثیر بیش از حد فلور نرمال مخمر مالاسزیا دیده می‌شود که باعث بروز و تشدید علایم می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی و تشخیص میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا در بیماران مبتلا به درماتیت سبورییک بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی-توصیفی که به‌مدت یک سال از دی ۱۳۹۴ تا دی ۱۳۹۵ انجام پذیرفت از بیماران ارجاع‌شده توسط پزشک متخصص پوست به آزمایشگاه قارچ‌شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، پس از ثبت علایم کلینیکی و مشخصات آنها، نمونه‌گیری با روش‌های چسب اسکاچ و تراشیدن به‌وسیله اسکالپل به‌عمل آمد. لام‌های مستقیم با پتاس ۱۰% و رنگ‌آمیزی‌شده با متیلن بلو، تهیه و میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا با آزمایش مستقیم میکروسکوپی، برابر الگوهای استاندارد مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: از تعداد کل ۴۵ بیمار، ۶۶/۷% دارای کلونیزاسیون متوسط تا شدید بودند. کلونیزاسیون شدید بیشتر در حضور فاکتورهای تعریق (۳۱/۱%) و استرس (۵۳/۳%) دیده شد (۰/۰۱P=) و (۰/۰۰۶P=). در هشت مورد (۱۷/۷%) از بیماران شکل میسلیال مشاهده گردید و بیشترین مشاهده میسلیوم در حضور فاکتور استرس مشاهده گردید (۰/۰۳P=).
نتیجه‌گیری: میزان کلونیزاسیون مخمر مالاسزیا در مبتلایان به درماتیت سبورییک، در بیشتر موارد بالاتر از حد حالت نرمال بود که نقش اتیولوژیک مخمر را حداقل در تشدید بیماری مورد تأکید قرار می‌دهد. همچنین نقش فاکتورهایی مانند تعریق و استرس در کلونیزاسیون شدید و ایجاد شکل تهاجمی تایید شد
داود منصوری، مهدیس قویدل، کیارش قزوینی،
دوره 75، شماره 10 - ( دی 1396 )
چکیده
اعضای کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از عوامل سببی سل انسانی هستند. به‌طور کلی دو نوع سل شامل سل نهفته و سل فعال وجود دارد. عفونت سل نهفته به معنای حالتی است که فرد مبتلا به عفونت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بوده ولی در حال حاضر بیماری سل فعال ندارد و بدون یافته‌های بالینی و رادیولوژیک می‌باشد. طبق مطالعات انجام گرفته میزان انتقال عفونت سل از بیماران به کارکنان مراکز درمانی بسته به منطقه جغرافیایی و وضعیت اقتصادی کشورها دو تا پنج برابر بیشتر از جمعیت عمومی می‌باشد. کمترین و بالاترین میزان شیوع سل نهفته در میان کارکنان مراکز درمانی در ایران به‌ترتیب ۷% در مشهد و ۸۲/۸% در زاهدان گزارش شده است. کسب عامل خطر عفونت سل با بخش‌های خاصی از بیمارستان (مانند واحد بیماری‌های ریوی، آزمایشگاهی و غیره)، افزایش سن و طول مدت اشتغال ارتباط معناداری دارد و نتایج نشان‌دهنده این است که سل یک مشکل مهم در میان کارکنان مراکز درمانی در ایران می‌باشد. تشخیص زود هنگام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و درمان پیشگیری کننده در افرادی که مبتلا به سل نهفته هستند عناصر کلیدی در کنترل سل می‌باشد. تاکنون روش‌های مختلفی جهت شناسایی و تشخیص عفونت سل نهفته معرفی شده است که هیچکدام استاندارد طلایی نمی‌باشد با این‌حال مهمترین آنها تست پوستی توبرکولین و آزمون‌های بر پایه سنجش تولید اینترفرون گاما توصیه شده است که هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی شیوع، بروز و روش‌های تشخیصی عفونت سل نهفته و راه‌های پیشگیری از آن در کارکنان مراکز درمانی می‌باشد.
ناهید عارفی لیسار، پریوش کردبچه، ساسان رضایی، مهین صف آرا، روشنک داعی قزوینی، حیدر بخشی، زهرا امیدوار جلالی،
دوره 75، شماره 12 - ( اسفند 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: ولوواژینیت کاندیدایی دوران بارداری می‌تواند با عوارضی همچون سقط جنین، پارگی زودرس کیسه آب، تولد نوزاد کم وزن، کوریوآمنیونیتیس و کاندیدیازیس سیستمیک مادرزادی مرتبط باشد. هدف از انجام این مطالعه شناسایی گونه‌های کاندیدا با روش‌های قارچ‌شناسی و مولکولی در زنان باردار مبتلا به کاندیدیازیس واژینال بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی ۸۰ زن باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید نورانی طالش از فروردین تا آذر ۱۳۹۵ (هشت ماه) انجام پذیرفت. کشت روی کروم آگار کاندیدا به منظور جداسازی و افتراق گونه‌های مهم بالینی به عمل آمد. کشت‌ها به‌مدت ۴۸ ساعت در C° ۳۵ انکوبه و کلنی‌های رشد یافته بر اساس رنگ و تعداد، شناسایی گردیدند. تایید نهایی گونه‌ها توسط روش Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) انجام پذیرفت.
یافته‌ها: ۲۰ مورد (۲۵%) از بیماران مبتلا به واژینیت کاندیدایی بودند. از ۲۲ ایزوله شناسایی شده توسط کشت، گونه‌های آلبیکنس به‌عنوان شایعترین گونه (۷۲/۸%)۱۶، گلابراتا (۲۲/۷%)۵ و کروزه‌ای (۴/۵%)۱ شناسایی گردیدند. دو بیمار دارای عفونت توام (گونه‌های آلبیکنس و گلابراتا) بودند درحالی‌که با روش PCR-RFLP، گونه‌های شناسایی شده به‌ترتیب شامل: آلبیکنس (۵۹/۱%)۱۳، گلابراتا (۲۲/۷%)۵، تروپیکالیس (۱۳/۶%)۳ و کروزه‌ای (۴/۵%)۱ مورد گزارش گردیدند. در این پژوهش از نظر آماری ارتباط معنادار بین کاندیدیازیس واژینال با علایم بالینی (۰/۰۰۰۱P<)، دیابت (۰/۰۱۴P<) و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها (۰/۰۰۳P<) وجود داشت.
نتیجه‌گیری: روش PCR-RFLP به‌عنوان یک روش تکمیلی توانست گونه‌های کاندیدا را به‌درستی تعیین هویت نماید.
مرضیه کازرانی، ناهید جلالیان الهی، نجمه مهاجری، کیارش قزوینی، سارا تقدیسی، محمدرضا قفقازی، مهدیه متقی، رزیتا داودی،
دوره 77، شماره 7 - ( مهر 1398 )
چکیده
زمینه و هدف: تشخیص مولکولی به‌روش تقویت اسیدهای نوکلییک که تحت عنوان واکنش زنجیره پلی‌مراز (Polymerase chain reaction, PCR) شناخته می‌شود به‌تازگی مطرح گردیده است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه روش تشخیصی اسمیر و واکنش زنجیره پلی‌مراز نسبت به کشت از نظر حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی در تشخیص بیماری سل ریوی بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، نمونه خلط ۵۸ بیمار مشکوک به سل ریوی مراجعه‌کننده به بیمارستان قائم (عج) مشهد، از ابتدای فروردین تا پایان اسفند ۱۳۹۶، گردآوری گردید. نمونه‌ها در کمتر از ۷۲ ساعت تحویل آزمایشگاه شد. از بیماران سه نوبت نمونه گرفته شد، در بیمارانی که قادر به تولید خلط نبودند برونکوسکوپی و برونکوآلوئولار لاواژ انجام شد. پس از ۲۴ ساعت، جواب اسمیر گزارش شد. روش کشت به‌عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شد و حساسیت و ویژگی واکنش زنجیره پلی‌مراز و اسمیرخلط با آن مقایسه گردید.
یافته‌ها: بیماران در محدوده سنی بین ۱۸ تا ۸۹ سال بودند. از بین ۵۸ سل ریوی مشکوک، در روش کشت وجود بیماری در ۲۵ مورد (۴۳/۱%)، روش اسمیر اسید فست وجود بیماری در ۲۷ بیمار (۴۶/۶%) و روش واکنش زنجیره پلی‌مراز در ۲۴ بیمار (۴۱/۴%) تایید و به اثبات رسیده است. حساسیت اسمیر خلط در تشخیص سل ریوی ۱۰۰% و ویژگی ۹۳/۹% می‌باشد. ارزش اخباری مثبت این تست ۹۲/۶% و منفی ۱۰۰% می‌باشد. حساسیت روش واکنش زنجیره پلی‌مراز، ۸۸% و ویژگی ۹۳/۹% می‌باشد. ارزش اخباری مثبت این تست ۹۱/۷% و منفی ۹۱/۲% می‌باشد.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه از بین دو روش اسمیر و واکنش زنجیره پلی‌مراز، روش اسمیر اسید فست دارای حساسیت بالاتری در تشخیص سل ریوی نسبت به واکنش زنجیره پلی‌مراز داشته و ویژگی هر دو روش یکسان بوده است.
سمیه نظری، راحله رفایی، حامد قزوینی، المیرا بیرامی، سارا چاوشی‌نژاد، سیده معصومه سیدحسینی تمیجانی،
دوره 80، شماره 4 - ( تیر 1401 )
چکیده
عصب واگ طولانی‌ترین عصب مغزی و جزء اصلی سیستم پاراسمپاتیک است که سیستم عصبی مرکزی را به سیستم‌های قلبی- عروقی، گوارشی، ایمنی و اندوکرین مرتبط کرده و با کنترل این سیستم‌ها در هموستاز بدن نقش دارد. تحریک عصب واگ (VNS) مرتبط به هر تکنیکی است که عصب واگ را از طریق تحریک الکتریکی تحریک می‌کند. تکنیک تحریک عصب واگ، درمان تایید شده توسط FDA برای درمان صرع راجعه، افسردگی مقاوم به دارو و میگرن می‌باشد. اگرچه VNS از طریق شاخه گردنی و گوشی عصب واگ در بیماری‌های دیگری مانند وزوز گوش و بیماری آلزایمر هم بررسی شده است. امروزه دو روش برای تحریک عصب واگ وجود دارد. الف) تحریک تهاجمی عصب واگ که نیاز به جراحی داشته و طی آن یک دستگاه تولید کننده ایمپالس در جدار قدامی قفسه سینه کاشته و توسط یک سیم به کاف الکترود که به دور عصب گردنی واگ پیچیده شده، مرتبط می‌گردد. ب) تحریک غیرتهاجمی تحت جلدی عصب واگ که با عوارض جانبی کمی همراه است. نتایج مطالعه با استفاده از جستجوی پیشرفته در پایگاه‌های اطلاعاتی Scientific Information Database (SID) Google Scholar, PubMed, Scopus در بازه زمانی 1390 تا 1400 گردآوری گردید. از 671 مقاله به‌دست آمده، پس از ارزیابی، 53 مقاله وارد مطالعه شدند. جستجوی موضوعی نیز با استفاده از MeSH انجام شد. مطالعات نشان داده‌اند که VNS با تغییر فعالیت عصبی مراکز تنظیم خلق مرتبط است، اما مکانیسم دقیق اثر VNS بر نتایج بالینی هنوز ناشناخته است. هدف این مطالعه مرور اثرات VNS در درمان اختلالات روانپزشکی و نورولوژیک و همچنین بحث در خصوص فرضیات مربوط به مکانیسم‌های درمانی آن است.
