مجله دانشکده پزشکی

---

---

عملیات کلاسیک (عادی) ریشه کنی مالاریا که از سال 1336 با برنامه خاصی آغاز گردیده بود. در نیمه شمالی ایران با جمعیت تقریبی 15 میلیون نفر موفق بوده است ولکن در قسمت جنوبی کشور به علت وجود مشکلات فنی و اجرائی با موانعی برخورد نمود.بررسی های چندین ساله در جنوب کشور (45-46) نشان داد که عملیات ریشه کنی با توجه به هزینه فوق العاده آن می بایست با استفاده از کلیه امکانات اجرا گردد تا این مسئله بهداشتی مانعی در برنامه های عمرانی ایجاد ننموده و مناطق شمالی نیز مجدداً آلوده نگردد. عملیات همه جانبه و اختصاصی از سال 1347 به شدت در جنوب اجرا و نتایج حاصله در شمال و جنوب کشور بسیار درخشان و حتی برای خبرگان ملی و بین المللی غیر منتظره بوده است.

---

ددت و سایر ترکیبات آلی کلره به علت دارا بودن خاصیت پایداری در محیط از آلوده کنندگان محیط زیست شناخته شده اند. تجمع آنان در بافتهای موجود زنده (ماهی ها و پرندگان) سبب تلف شدن آنان و خسارت زیادی شده است.این ترکیبات به طور تجربی بر روی موش - هامستر- سگ و میمون باعث افزایش تومورها بخصوص تومورهای سرطانی و نقص زایش شده است (Birth defect )مطالعات وسیعی در کشورهای مختلف به منظور اثر این گروه آفت کشها بر روی انسان شده و اثرات مزمن آن تا کنون روی انسان مشخص نشده است.مصرف بی رویه و نامعقول آن در کشاورزی و جنگلداری سبب آلودگی محیط زیست در پاره ای از کشورهای توسعه یافته شده و در این کشورها مصرف این گروه آفت کش ها محدود شده است و فقط در بهداشت به کار می رود.

---

به منظور تعیین آگلوتی نینهایی که در اکثر مصونیت با باکتری های سالمونلا - بروسلا - پروته آ در افراد یک منطقه فراهم می شود و نیز بررسی وضع اپیدمیولوژیک در شرایط زمانی و مکانی واحد و ارتباط آن با پیشرفت های بهداشتی کشور در طرح مشترک بررسی مسائل جمعیتی ، اجتماعی و بهداشتی منطقه ای بطور نمونه شهرستان رودسر در حوزه بحر خزر انتخاب شده است.متناسب با وضع جغرافیایی خاص این ناحیه از سه منطقه کوهستانی، کوهپایه و دشت ساحلی در 44 قریه تعداد 1676 نمونه سرم و در دو شهر املش و رودسر تعداد 159 نمونه سرم مورد آزمایش قرار گرفته است.آلودگی سالمونلاتیفی T (12%) در منطقه کوهستان به علت عدم رعایت بهداشت و در شهرها و منطقه دشت به علت تراکم جمعیت فراوان تر از سایر سالمونلاها است. سالمونلاپارا B (9%) نسبت به سالمونلاپارا A (2/6%) انتشار بیشتری داشته و هر چه از منطقه دشت و شهر به طرف منطقه کوهستان نزدیک تر شویم انتشار آنها مطلوب تر می گردد.سالمونلاپاراسی ( 4/1%) به ندرت مشاهده می شود. بروسلاآبورتوس (5/10%) و پروتئوسها به نسبت POXK (6/9%) و POX2 (4/9%) و POX19 (14%) در سراسر این شهرستان آلودگی یکنواختی پدید می آورند.

---

در یک بررسی بهداشتی از 5627 نفر ساکن در دو شهر و 48 روستای تابعه واقع در یک منطقه دشت ساحلی-کوهپایه و کوهستانی پراکنده در 14 دهستان از نظر آلودگی به کرمهای انگل روده انسان آزمایش مدفوع به عمل آمد.در دو شهر رودسر و املس جمعا 514 نفر آزمایش شدند که آلودگی به آسکاریس-تریکوسفال-کرم قلاب دار- استرنژیلوئیدس استر کورالیس-تریکو ستر نژیلوس-هیمپولیپس نانا وتنیا ساژیناتا به ترتیب :3/18%- 52%- 4/15%- 7/11%- 7/3%- 7/1%- 9/3% بود تعداد تخم در گرم مدفوع به آسکاریس و کرم قلاب دار به ترتیب 652 عدد و 3919 عدد نشان داد. در 31 روستا واقع در دشت ساحلی و پراکنده در 8 دهستان جمعا 3637 نفر آزمایش شدند که میزان آلودگی در انواع کرمهای ذکر شده در فوق به ترتیب:40%- 5/65%- 5/41%- 4/17%- 5%- 1%- 7/3% بود. تعداد تخم در گرم مدفوع مربوط به آسکاریس، تریکوسفال و کرم قلاب دار به ترتیب:6865عدد، 1133عدد و 3380عدد نشان داد.در منطقه کوهستانی از 591 نفر ساکن در 11 روستا واقع در 3 دهستان آزمایش مدفوع به عمل آمد که میزان آلودگی به انواع کرمهای ذکر شده در فوق به ترتیب:4/64%- 70%- 2/17%- 5/18%- 2/16%- 8/1%- 2/18% بود.تعداد تخم در گرم مدفوع مربوط به آسکاریس، تریکو سفال و کرم قلاب دار به ترتیب:10635عدد، 1500عدد و 174عدد نشان داد.چون آزمایش مدفوع برای تعیین میزان آلودگی به اکسیوریک روش اختصاصی نیست لذا ارزش و اعتبار علمی ندارد روی همین اصل تعداد آزمایش مثبت تشخیص داده شده است در اینجا ذکر نمی شود و نتیجه آزمایش مدفوع در جداول مربوط به هر منطقه منعکس است.

 

---

مرد 66 ساله ای به دلیل احساس پری در ناحیه رکتوم با خروج ترشحات چرکی از اطراف مقعد به بخش جراحی مراجعه نموده و با تشخیص فیستول آنال بستری و تحت عمل جراحی قرار می گیرد. توده ارسالی به بخش آسیب شناسی مورد بررسی قرار گرفته تشخیص( TAILGUT CYST) داده شد. کیستهای رترورکتال بسیار نادر بوده تا کنون 81 مورد در لیتراتور گزارش شده است به همین دلیل در مورد تعریف و نامگذاری این کیستهای هنوز اشکالاتی وجود دارد ، ممکن است برخی از این ضایعات تحت عنوان تراتوما ، کیست درموئید و غیره معرفی شده با شند ، منشا این ضایعه از بقایای جنینی روده اولیه است که باقی مانده و تشکیل کیست میدهد.

---

زمینه و هدف: سارکوم اپی‌تلیوئید از جمله تومورهای نسج نرم بدون طبقه‌بندی مشخص است که با مورفولوژی خاص به‌طور شایع در بالغین جوان رخ می‌دهد. محل شایع درگیری دیستال اندام‌هاست به طوری‌که شایع‌ترین سارکوم نسج نرم در دست و مچ می‌باشد.

 گزارش مورد: این گزارش موردی در رابطه با وجود تومور پس از عمل جراحی هرنی اینگوینال در مرد 32 ساله می‌باشد که در ابتدا به‌علت محل نامعمول و تظاهرات گمراه‌کننده سایر تشخیص‌های افتراقی از جمله آبسه بدخیمی‌های دستگاه گوارش مطرح شد. در ادامه بررسی‌های تکمیلی از جمله نمونه‌برداری از زخم تشخیص یک موتور متمایز نیافته با درجه بالا و با احتمال زیاد سارکوم اپی تلیوئید مطرح گردید که در یافته‌های ایمونوهیستوشیمی از جمله CD₃₄ و سیتوکراتین تشخیص مربوطه با احتمال بالاتر تأیید شد.

 نتیجه‌گیری: به‌علت ماهیت بدخیم و تهاجمی تومور و میزان عود بالا و نامشخص بودن اثر شیمی‌درمانی و رادیوتراپی در این مورد، رزکسیون وسیع تومور و هپاتکتومی گزینه مناسب جهت دست یافتن به بقاء طولانی‌مدت می‌باشد.

---

زمینه و هدف: تکنیک بستن عروق به‌وسیله لیگاشور‌ Ligation vessel sealing system یک روش هموستاز که به‌طور موفقیت‌آمیزی در جراحی شکمی در حال انجام است و در سال‌های اخیر استفاده از آن در جراحی تیرویید فزونی گرفته است. هدف از مطالعه بررسی نتایج استفاده از تکنیک جدید هموستاز با لیگاشور در مقایسه با روش سنتی آن می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در سال‌های 87-1384 در بیمارستان‌های میلاد و رسول اکرم در شهر تهران انجام شده است. طی این دوره سه ساله تمام بیماران با پاتولوژی متفاوت نیازمند به جراحی تحت بررسی قرارگرفتند. مدت زمان جراحی، مدت زمان بستری در بیمارستان و عوارض جراحی در دو گروه بیماران که تحت جراحی تیرویید با دو روش Ligasure (45 بیمار) و Clamp & Tie (145 بیمار) قرار گرفتند با هم مقایسه شدند. یافته‌ها: زمان عمل در دو گروه با هم تفاوت واضحی نداشت. زمان عمل در گروه Ligasure، 22/132 دقیقه و در گروه Clamp & Tie، 10/131 دقیقه بود. تفاوت آماری معنی‌دار در نتایج دو گروه از لحاظ مدت زمان بستری در بیمارستان و عوارض بعد از عمل مشاهده شد. دو مورد هیپوکلسمی بعد از عمل در گروه اول (گروه Ligasure) و 24 مورد هیپوکلسمی در گروه دوم (گروه Clamp & Tie) مشاهده شد (05/0p<). مدت زمان بستری در بیمارستان بعد از جراحی در گروه اول 18/2 روز و در گروه دوم 65/2 روز بود (005/0p=). نتیجه‌گیری: اگرچه تکنیک جراحی Ligasure برای جراحان آسان‌تر است ولی در مطالعه ما کاهشی در مدت زمان جراحی در این روش نسبت به گروه دوم مشاهده نشد، ولی از مزایای این تکنیک در مطالعه ما، کاهش عوارض جراحی و مدت بستری در بیمارستان بود.