مجله دانشکده پزشکی

---

اندازه گیری دقیق خطای انکساری در کودکان یا بیمارانی که همکاری کافی ندارند، مستلزم اعمال سیکلوپلژی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اینکه آیا سیکلوپنتولات به تنهایی و یا به همراه مصرف آتروپین تنها در 4 نوبت، اثری معادل آتروپین 10 نوبت دارد یا خیر انجام گرفت. از دی ماه 1373 تا خرداد 1375 جمعا 39 کودک 2 تا 12 سال که به درمانگاههای استرابیسم بیمارستان فارابی مراجعه می نمودند و عمدتا به گروه ایزوتروپی های تطابقی تعلق داشتند، در چهار نوبت به ترتیب با سیکلوپنتولات، آتروپین 4 نوبت، آتروپین 10 نوبت و بالاخره آتروپین 10 نوبت همراه با تروپیکامید تحت ریفرکشن سیکلوپلژیک قرار گرفتند. در تمام موارد، ریفرکشن به روش دستی و تنها توسط یک فرد و بدون اطلاع از نتایج قبلی صورت می گرفت. نتایج بدست آمده توسط آزمون Wilcoxonm signed rank sum مورد تحلیل قرار گرفت. از 39 مورد وارد شده در مطالعه، در 26 مورد، هر 4 مرحله انجام گردید (53% مذکر، میانگین سنی 6/4 سال). از نظر میزان اسفریک، تفاوت معنی داری بین نتایج سیکلوپنتولات و نتایج آتروپین 4 نوبت با آتروپین 10 نوبت دیده شد ولی تفاوت با نتایج آتروپین 10 نوبت و تروپیکامید معنی دار نبود. مقادیر سیلندریک 4 مرحله نیز با یکدیگر، تفاوت معنی داری نداشت. بنظر می رسد آتروپین 10 نوبت، دقیق ترین روش ریفرکشن سیکلوپلژیک بوده و اضافه نمودن تروپیکامید به آن ضرورتی ندارد.

---

مقدمه: مننژیت باکتریال در کودکان 2 ماه تا 12 سال اغلب ناشی از 3 ارگانیسم استرپتوکک پنومونیه و هموفیلوس آنفلونزا ونیسریا مننژیتیدیس است. E-Test یک‌ روش‌ نسبتاً جدید برای‌تعیین‌ MIX بعضی‌ از دارو‌های‌ ضدمیکروبی ‌در محیط آگار میباشد. این روش‌ برای‌ بعضی‌ارگانیسم‌ها مثل‌: استرپتوکک‌ پنومونیه‌، هموفیلوس‌ آنفلونزا، نیسریاگونوره، استرپتوکک‌های‌ حساس‌به‌ شرایط و بی‌هوازی‌ها،گرم‌ منفی‌های‌ هوازی‌ مفید است‌.
مواد و روشها: در 57 بیمار با تشخیص مننژیت چرکی کشت مثبت از خون مایع نخاع و یا سایر نواحی استریل جداشد. بعد از انجام آزمایشات باکتریولوژیک مناسب وآنتی‌بیوگرام حساسیت آنتی‌بیوتیکی هر ارگانیسم با روش E-Test مشخص گردید.
یافته ها: دو نوع هموفیلوس جدا شده به آمپی‌سیلین ویا کلرامفنیکل حساس و هر دو به سفتریاکسون حساس بودند استرپتوکک گروه ب حساس به پنی‌سیلین و آمپی‌سیلین بود و Strep.nonAnonBnon: ( Cotrimoxazol>32mic/ml /PNC >256mic/ml/ Vanco>256mic/ml) Strep.D:(Cotrimoxazol>0.062mg/ml/ /PNC >0.016mic/ml/Imipenem>0.032mic/ml) Strep Pneumonia: به جز 3 مورد ذیل بقیه حساس بودند. Cotrimoxazol>2ic/ml /PNC = 0.01mic/ml/Vanco>0.125mic/ m Vanco>0. 25mic/ ml/.Cotrimoxazol>2ic/ml / PNC =0.01mg/ml  Vanco>0.125mic/ ml / Cotrimoxazol>2mic/ml /MIC-PNC >0.016mic/ml   تمامی 3 مننگوکک جدا شده حساس به پنی سیلین و کلرامفنیکل وسفتریاکسون و وانکومایسین بودند. اما E coli مقاوم به تمام داروها مانند سفوتاکسیم وسیپرو داشت (CIPRO>32mic/ml)Pseudomona Aerogenosa:(Ceftriaxon>256mic/ml/ /Genta>0.038mg/ml)-(Imipenem>32mic/ml(کلبسیلا فقط حساس به Cipro-Staph .Aureous: فقط حساس به ClindaCiproChlora و مقاوم به CeftPNCand Cotri
نتیجه گیری و توصیه ها: بنابراین مننگوکک وهموفیلوس و استرپتوکک پنومونیه جدا شده غالبا به تمامی داروها حساس بودند. فقط تعداد معدودی مقاوم به آمپی‌سیلین اما به کلرامفنیکل حساس بودند و بالعکس. با توجه به مقاومت تعداد محدود پنوموکک به پنی‌سیلین که از نوع بینابینی ( MIC:0.1-1mic/ml) بوده وبا افزایش دوز دارو میتوان درمان نمود. سایر موارد پنوموکک هم به تمام داروها حساس بوده ا ست. بنابراین استفاده از آمپی‌سیلین و کلرامفنیکل داروی انتخابی در درمان تجربی مننژیت های باکتریال بعد از دوران نوزادی است.

---

مقدمه: تشخیص مننژیت باکتریال مشکل است بخصوص در کودکان کوچکتر که علائم و نشانه ها اغلب غیر اختصاصی هستند و به علت عارضه و مرگ و میر بالائی که دارد تشخیص زودرس آن حائز اهمیت است. اخیراً از پروکلسیتونین بعنوان یک مارکر عفونتهای شدید برای افتراق مننژیت باکتریال استفاده شده است. هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی سطح پروکلسیتونین در CSF در افتراق مننژیت باکتریال از غیر باکتریال در افراد زیر 19 سال است.
مواد و روشها: در یک مطالعه از نوع بررسی تست تشخیصی در سال 83-1382 ، سطح پروکلسیتونین CSF در 43 کودک بزرگتر از دو ماه مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان سنجیده شد. بیماران بر اساس نتیجه Universal bacterial PCR به دو گروه مننژیت باکتریال (11 نفر) و غیر باکتریال (32 نفر) دسته بندی شدند. سپس سطح پروکلسیتونین بین دو گروه با تست آماری Mann- Whitney test مقایسه گردید.
یافته ها: سطح پروکلسیتونین در گروه مننژیت باکتریال نسبت مننژیت غیر باکتریال به طور معنی دار بالاتر بود (به ترتیب 9/072/1 و 716/004/0 P<0.001). با در نظر گرفتن غلظت >0.5ng/ml بعنوان مارکر عفونت باکتریال حساسیت و ویژگی به ترتیب 1/90% و 1/97% بودند.
نتیجه گیری و توصیه ها: بر اساس نتایج به دست آمده می توان از سنجش پروکلسیتونین در CSF برای افتراق مننژیت باکتریال از غیر باکتریال استفاده کرد.

---

عفونت‌های دستگاه تنفسی سالانه باعث مرگ حدود 5/4 میلیون کودک در سراسر جهان می‌شوند که بیشتر این مرگ و میرها در کشورهای در حال توسعه روی می‌دهد. پاتوژن‌های باکتریایی و ویروس‌ها هر دو عامل ایجاد این مرگ و میرها هستند. ویروس پاراآنفلوانزا یکی از عوامل شایع ایجادکننده عفونت‌های دستگاه تنفسی می‌باشد. پاراآنفلوانزا باعث ایجاد 30% از عفونت‌های دستگاه تنفسی در کودکان قبل از سن مدرسه می‌باشد. این مطالعه به منظور بررسی شیوع عفونت ویروس پاراآنفلوانزا انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی که از بهمن ماه سال 1382 تا بهمن ماه 1383 برروی 96 کودک بدو تولد تا پنج سال، مراجعه‌کننده به بیمارستان مرکز طبی کودکان انجام شده، سعی بر این بوده است که با بررسی ترشحات نازوفارنکس بیماران با روش ایمونوفلوئورسانس آنتی‌بادی فراوانی عفونت تنفسی پاراآنفلوانزا تعیین شده و بیماران از نظر توزیع فصلی، سن شایع درگیری و علائم و نشانه‌های کلینیکی مختلف مورد بررسی قرار گیرند.

یافته‌ها: در این بررسی فراوانی نسبی عفونت ناشی از ویروس پاراآنفلوانزا 26% می‌باشد. شایع‌ترین سن ابتلا در بررسی ما سن 25 تا 36 ماهگی می‌باشد. فصل پاییز شایع‌ترین فصل بروز عفونت‌های دستگاه تنفسی ناشی از پاراآنفلوانزا می‌باشد. رینوره (96%) و سرفه (84%) شایع‌ترین علامت بالینی و تب (68%) شایع‌ترین نشانه بالینی به‌دست آمده بود. شایع‌ترین بیماری کلینیکی، فارنگوتونسیلیت با شیوع 40% بود.

نتیجه‌گیری: فراوانی عفونت پاراآنفلوانزا و سن شایع ابتلا مشابه مطالعات قبلی انجام شده در سایر کشورها می‌باشد همچنین در مطالعات انجام شده در اکثر کشورها فصل شایع پاییز و زمستان بوده است و در مطالعه ما هم در فصل پاییز شایع‌تر بوده است.

---

برای درآوردن جسم خارجی از تراشه و برونش روش‌های متعددی وجود دارد با این حال موارد غیرممکن نیز دارد که به یک جراحی بزرگ می‌انجامد. آشنایی با روش‌ها و تجربیات گوناگون به پزشک امکان تصمیم‌گیری بهتر می‌دهد.

معرفی بیمار: کودک 17 ماهه با سابقه آسپیراسیون جسم خارجی و عفونت ریوی طولانی مدت که در برونکوسکپی جسم گرد و سفتی داشت که با روش‌های متداول خارج نشد و به‌وسیله کاتتر فوگارتی در آورده شد.

نتیجه‌گیری: استفاده از کاتتر فوگارتی برای اجسام گرد و سفت که با فورسپس‌های استاندارد قابل خارج کردن نیستند، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

---

تشخیص زودهنگام باکتریمی در کودکان اهمیت زیادی دارد و اطلاعات مهمی راجع به پیش‌آگهی بیماران و انتخاب آنتی‌بیوتیک مناسب فراهم می‌کند، که در نتیجه آن موربیدیتی و مرگ و میر در بیماران کاهش می‌یابد. از طرفی تشخیص عوامل باکتریال از ویرال همیشه راحت نیست بنابراین اگر بتوانیم باکتریمی را به‌سرعت در بیمار تشخیص بدهیم از مصرف غیرضروری آنتی‌بیوتیک پیشگیری شده و عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها هم کاهش می‌یابد. استفاده از روش‌ PCR موجب شناسایی پاتوژن‌ها در زمان کوتاه‌تر و مناسب‌تر شده است. در این مطالعه هدف ما بررسی فراوانی باکتریمی در تشخیص‌های بالینی خاص با روش universal PCR در بیماران تب‌دار بستری در مرکز طبی کودکان و مقایسه آن با آزمایش‌های معمول بوده است.

روش بررسی: 100 کودک تب‌دار و مشکوک به باکتریمی که با شکایت تب بستری شدند، تحت بررسی قرار گرفتند. از همه بیماران نمونه‌های خون برای کشت CBC، ESR، CRP و PCR تهیه شد.

یافته‌ها: 65% کودکان در طیف سنی 36-3 ماه با میانه50/12 ماه (120-1) قرار داشتند. 45% بیماران پسر بودند. میانگین درجه حرارت بدن در زمان بستری 6/0±9/38 درجه سانتی‌گراد بود. فراوان‌ترین تشخیص‌های بالینی باکتریمی بدون کانون (29%)، پیلونفریت (24%)، پنومونی (22%) بود 12 بیمار کشت مثبت خون و 19 بیمار PCR مثبت داشتند. شدت تب و وضعیت یافته‌های آزمایشگاهی WBC، ESR و CRP در بین بیماران با نتایج کشت خون و PCR مثبت یا منفی اختلاف معنی‌دار نداشت.

نتیجه‌گیری: روش universal PCR برای تشخیص ارگانیسم‌های مسوول باکتریمی نسبت به روش‌های مرسوم به‌نظر می‌رسد مفیدتر باشد.

---

800x600 زمینه و هدف: ژنوم فاز نهفته عفونت ویروس اپشتین- بار (EBV) در سلول‌های بدخیم تقریباً در یک‌سوم موارد بیماری لنفوم هوچکین یافت می‌شود. شناسایی DNA ویروسی می‌تواند به‌طور بالقوه به‌عنوان یک بیومارکر از فعالیت بیماری به‌کار رود.

روش بررسی: از نمونه خون 44 بیمار مبتلا به لنفوم و 44 فرد کنترل جهت استخراج DNA و اندازه‌گیری تیتر IgG ضد EBNA-1 ویروس استفاده شد. همزمان بلوک‌های پارافینه هر فرد بیمار نیز مورد استخراج DNA قرار گرفت. جهت شناسایی ویروس آزمون Nested PCR که هر دو تیپ ویروس را شناسایی می‌کردند، انتخاب شدند.

یافته‌ها: از 44 بیمار به‌ترتیب (1/84%)37 آزمون ELISA، (3/27%)12 Blood PCR و (6/13%)6 Biopsy PCR و از افراد کنترل نیز به‌ترتیب (7/47%)21 و (16%)7 آزمون ELISA و Blood PCR مثبت داشتند. نتایج آزمون‌های ELISA و Blood PCR و Biopsy PCR مثبت در گروه بیماران هوچکینی و غیرهوچکینی به‌ترتیب (84%)21، (24%)6، (16%)4 و (2/84%)16، (6/31%)6، (5/10%)2 بوده است. مقایسه نتایج این آزمون‌ها بین دو گروه بیماران تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (مقادیر p برای ELISA، Blood PCR و Biopsy PCR به‌ترتیب 26/0، 73/0 و 68/0 بوده است).

نتیجه‌گیری: نتایج مقایسه ELISA و Blood PCR این مطالعه در طیف سنی اطفال و بالغین بیمار با طیف سنی مشابه در گروه کنترل نشان داد که تنها در آزمون ELISA و فقط در بین اطفال تفاوت معنی‌دار وجود داشت و نتایج حاصل از PCR معنی‌دار نبود. به‌علاوه نتایج آزمون‌ها بین بیماران هوچکینی با گروه کنترل فقط در نتایج ELISA دارای تفاوت معنی‌دار بود. نتایج آزمون‌های بیماران هوچکینی و غیر هوچکینی در هیچ‌یک از آزمون‌ها تفاوت معنی‌دار نشان نداد.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

---

زمینه و هدف: ویروس سینسیشیال تنفسی انسان (HRSV) مهم‌ترین عامل ویروسی عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی تحتانی در نوزادان و کودکان در سرتاسر دنیا محسوب می‌شود. این ویروس مسئول 50% از برونشیولیت و 25% از پنومونی ایجاد شده در نوزادان می‌باشد. با این وجود اطلاعات کمی در رابطه با اپیدمیولوژی مولکولی این ویروس در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی مولکولی HRSV در ایران می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه بر روی 72 نمونه تنفسی به‌دست آمده از کودکان زیر پنج سال مبتلا به علایم حاد تنفسی در سال 1386، RT-PCR برای شناسایی ویروس HRSV براساس دومین ناحیه متغیر گلیکوپروتیین G صورت گرفته است. 
یافته‌ها: از 72 نمونه تنفسی آزمایش شده 14 نمونه (44/19%) از لحاظ HRSV مثبت بودند. بررسی‌های فیلوژنیک نشان داد نمونه‌های مثبت در سه ژنوتیپ از زیر گروه A قرار داشتند: 12 سویه (71/85%) در ژنوتیپ GA2، یک سویه (1/7%) در ژنوتیپ GA1 و یک سویه (1/7%) در ژنوتیپ GA5. لازم به ذکر است که‌در طی این زمان هیچ ژنوتیپی از زیرگروه B یافت نشده است.
نتیجه‌گیری: این مطالعه حضور هم‌زمان چندین ژنوتیپ از زیر گروه A در کودکان ایرانی زیر پنج سال را نشان می‌دهد. با توجه به این‌که ژنوتیپ GA2 به‌عنوان ژنوتیپ غالب از چندین شهر از جمله تهران، اصفهان، کرج، قزوین، بندرعباس و شهرضا به‌دست آمده، ممکن است GA2، ژنوتیپ غالب HRSV در سال 1386 در ایران باشد. این مطالعه تعیین ژنوتیپ HRSV به‌روش RT-PCR بر اساس ناحیه متغیر دوم ژن G را به‌عنوان یک روش مؤثر در مطالعات بعدی اپیدمیولوژی مولکولی HRSV در ایران معرفی می‌نماید.