مجله دانشکده پزشکی

مقدمه: نشت هوا (AL: Air leak) پس از پنوموتوراکس خودبخود اولیه و ثانویه، ترمای ریه و جراحی ریه مشکل مهمی است که جراحان قفسه سینه با آن مواجهه هستند. AL باعث می شود بیمار بمدت طولانی در بیمارستان بستری شود. مواد و روش ها: ما از خون اتولوگ در درمان AL استفاده نموده ایم و در عرض 3 سال (80-1377) تعداد 28 بیمار را که AL بیشتر از 8 روز داشتند را با خون اتولوگ پلورودز کردیم. بین 150-70 سانتی متر مکعب خون از ورید فمورال یا ورید بازو گرفته و بداخل Chest tube تزریق کردیم و Chest bottle بیمار را 80 سانتیمتر بالاتر از سطح بدن آن قرار دادیم و پس از 24 ساعت Chest bottle در وضع طبیعی خود قرار گرفت و بیماران از نظر AL تحت بررسی قرار گرفتند. در بیماران جوان بین cc 100-70 خون و در افراد مسن بین cc 150-100 خون بداخل فضای پلور از طریق Chest tube تزریق شد. Chest tube هیچ وقت کلامپ نگردید. یافته ها: سن بیماران بین 19 الی 70 سال بود. 8 بیمار توراکوتومی و لوبکتومی یا سگمانتگتومی شده بودند. شش بیمار پنوموتوراکس اولیه 10 بیمار پنوموتوراکس ثانویه و 4 بیمار ترمای قفسه سینه نافذ و بلانت داشتند. در بیماران پلورودز شده درد، مشکل تنفسی، تب، سرفه دیده نشد. تنها ناراحتی بیماران درد در محل خونگیری از ناحیه ورید فمورال و بازو بوده است. در محل خونگیری هم هیچ عارضه ای از قبیل هماتوم و خونریزی ایجاد نشد. 48 ساعت پس از پلورودز در 22 بیمار AL قطع شد و در شش بیمار باقیمانده مجددا پلورودز با خون اتولوگ انجام شد که در دو بیمار 48 ساعت بعد (AL) قطع شد. چهار بیمار بعدی توراکوتومی شدند. میزان موفقیت، 85.7% است. نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به میزان موفقیت، ما توصیه می کنیم که پلورودز با خون اتولوگ روش مطمئن و موثر و بدون عارضه است که در موارد AL پایدار می توان از آن استفاده نمود.

مقدمه: نشت هوا (AL: Air leak) پس از پنوموتوراکس خودبخود اولیه و ثانویه، ترمای ریه و جراحی ریه مشکل مهمی است که جراحان قفسه سینه با آن مواجهه هستند. AL باعث می شود بیمار بمدت طولانی در بیمارستان بستری شود.

مواد و روش ها: ما از خون اتولوگ در درمان AL استفاده نموده ایم و در عرض 3 سال (80-1377) تعداد 28 بیمار را که AL بیشتر از 8 روز داشتند را با خون اتولوگ پلورودز کردیم. بین 150-70 سانتی متر مکعب خون از ورید فمورال یا ورید بازو گرفته و بداخل Chest tube تزریق کردیم و Chest bottle بیمار را 80 سانتیمتر بالاتر از سطح بدن آن قرار دادیم و پس از 24 ساعت Chest bottle در وضع طبیعی خود قرار گرفت و بیماران از نظر AL تحت بررسی قرار گرفتند. در بیماران جوان بین cc 100-70 خون و در افراد مسن بین cc 150-100 خون بداخل فضای پلور از طریق Chest tube تزریق شد. Chest tube هیچ وقت کلامپ نگردید. یافته ها: سن بیماران بین 19 الی 70 سال بود. 8 بیمار توراکوتومی و لوبکتومی یا سگمانتگتومی شده بودند. شش بیمار پنوموتوراکس اولیه 10 بیمار پنوموتوراکس ثانویه و 4 بیمار ترمای قفسه سینه نافذ و بلانت داشتند. در بیماران پلورودز شده درد، مشکل تنفسی، تب، سرفه دیده نشد. تنها ناراحتی بیماران درد در محل خونگیری از ناحیه ورید فمورال و بازو بوده است. در محل خونگیری هم هیچ عارضه ای از قبیل هماتوم و خونریزی ایجاد نشد. 48 ساعت پس از پلورودز در 22 بیمار AL قطع شد و در شش بیمار باقیمانده مجددا پلورودز با خون اتولوگ انجام شد که در دو بیمار 48 ساعت بعد (AL) قطع شد. چهار بیمار بعدی توراکوتومی شدند. میزان موفقیت، 85.7% است. نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به میزان موفقیت، ما توصیه می کنیم که پلورودز با خون اتولوگ روش مطمئن و موثر و بدون عارضه است که در موارد AL پایدار می توان از آن استفاده نمود.

مقدمه: نشت هوا (AL: Air leak) پس از پنوموتوراکس خودبخود اولیه و ثانویه، ترمای ریه و جراحی ریه مشکل مهمی است که جراحان قفسه سینه با آن مواجهه هستند. AL باعث می شود بیمار بمدت طولانی در بیمارستان بستری شود.

مواد و روش ها: ما از خون اتولوگ در درمان AL استفاده نموده ایم و در عرض 3 سال (80-1377) تعداد 28 بیمار را که AL بیشتر از 8 روز داشتند را با خون اتولوگ پلورودز کردیم. بین 150-70 سانتی متر مکعب خون از ورید فمورال یا ورید بازو گرفته و بداخل Chest tube تزریق کردیم و Chest bottle بیمار را 80 سانتیمتر بالاتر از سطح بدن آن قرار دادیم و پس از 24 ساعت Chest bottle در وضع طبیعی خود قرار گرفت و بیماران از نظر AL تحت بررسی قرار گرفتند. در بیماران جوان بین cc 100-70 خون و در افراد مسن بین cc 150-100 خون بداخل فضای پلور از طریق Chest tube تزریق شد. Chest tube هیچ وقت کلامپ نگردید. یافته ها: سن بیماران بین 19 الی 70 سال بود. 8 بیمار توراکوتومی و لوبکتومی یا سگمانتگتومی شده بودند. شش بیمار پنوموتوراکس اولیه 10 بیمار پنوموتوراکس ثانویه و 4 بیمار ترمای قفسه سینه نافذ و بلانت داشتند. در بیماران پلورودز شده درد، مشکل تنفسی، تب، سرفه دیده نشد. تنها ناراحتی بیماران درد در محل خونگیری از ناحیه ورید فمورال و بازو بوده است. در محل خونگیری هم هیچ عارضه ای از قبیل هماتوم و خونریزی ایجاد نشد. 48 ساعت پس از پلورودز در 22 بیمار AL قطع شد و در شش بیمار باقیمانده مجددا پلورودز با خون اتولوگ انجام شد که در دو بیمار 48 ساعت بعد (AL) قطع شد. چهار بیمار بعدی توراکوتومی شدند. میزان موفقیت، 85.7% است. نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به میزان موفقیت، ما توصیه می کنیم که پلورودز با خون اتولوگ روش مطمئن و موثر و بدون عارضه است که در موارد AL پایدار می توان از آن استفاده نمود.

مقدمه: نشت هوا (AL: Air leak) پس از پنوموتوراکس خودبخود اولیه و ثانویه، ترمای ریه و جراحی ریه مشکل مهمی است که جراحان قفسه سینه با آن مواجهه هستند. AL باعث می شود بیمار بمدت طولانی در بیمارستان بستری شود.

مواد و روش ها: ما از خون اتولوگ در درمان AL استفاده نموده ایم و در عرض 3 سال (80-1377) تعداد 28 بیمار را که AL بیشتر از 8 روز داشتند را با خون اتولوگ پلورودز کردیم. بین 150-70 سانتی متر مکعب خون از ورید فمورال یا ورید بازو گرفته و بداخل Chest tube تزریق کردیم و Chest bottle بیمار را 80 سانتیمتر بالاتر از سطح بدن آن قرار دادیم و پس از 24 ساعت Chest bottle در وضع طبیعی خود قرار گرفت و بیماران از نظر AL تحت بررسی قرار گرفتند. در بیماران جوان بین cc 100-70 خون و در افراد مسن بین cc 150-100 خون بداخل فضای پلور از طریق Chest tube تزریق شد. Chest tube هیچ وقت کلامپ نگردید. یافته ها: سن بیماران بین 19 الی 70 سال بود. 8 بیمار توراکوتومی و لوبکتومی یا سگمانتگتومی شده بودند. شش بیمار پنوموتوراکس اولیه 10 بیمار پنوموتوراکس ثانویه و 4 بیمار ترمای قفسه سینه نافذ و بلانت داشتند. در بیماران پلورودز شده درد، مشکل تنفسی، تب، سرفه دیده نشد. تنها ناراحتی بیماران درد در محل خونگیری از ناحیه ورید فمورال و بازو بوده است. در محل خونگیری هم هیچ عارضه ای از قبیل هماتوم و خونریزی ایجاد نشد. 48 ساعت پس از پلورودز در 22 بیمار AL قطع شد و در شش بیمار باقیمانده مجددا پلورودز با خون اتولوگ انجام شد که در دو بیمار 48 ساعت بعد (AL) قطع شد. چهار بیمار بعدی توراکوتومی شدند. میزان موفقیت، 85.7% است. نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به میزان موفقیت، ما توصیه می کنیم که پلورودز با خون اتولوگ روش مطمئن و موثر و بدون عارضه است که در موارد AL پایدار می توان از آن استفاده نمود.

باوجود آنتی بیوتیک های جدید و با اثر وسیع و پیشرفت در برونکوسکوپی و فیزیوتراپی تنفسی، هنوز آبسه ریه با موربیدیتی و مورتالیته بالا همراه است. هدف از این بررسی نشان دادن عوامل زمینه ای می باشد که بر پیش آگهی آبسه ریه نتیجه نامطلوبی دارد. این بررسی گذشته نگر است. تمام بیمارانی که بخاطر آبسه ریه از بهمن 1372 لغایت 1377 در بخش جراحی مرکز آموزشی درمانی رازی رشت بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این 52 بیماری که مورد بررسی قرار گرفته بودند پرونده 5 بیمار بخاطر اینکه اطلاعات کامل نداشت از مطالعه حذف شد. معدل سنی بیماران 45 سال (30 تا 70) سال بودند. 40 نفر مذکر و 12 نفر مونث بودند طول بستری در بیمارستان بطور متوسط 20 روز (15 تا 35) روز و علل ثانویه ریوی که باعث آبسه ریه شده بود عبارتند: COPD در 10 نفر (1%)، پنومونی 10 نفر (1%)، برونشکتازی 15 نفر (28%)، کانسر ریه 2 نفر (23%)، کیست هیداتید ریه 2 نفر (3.84%) و آتلکتازی 3 نفر (5.076%). علل خارج ریوی که باعث آبسه ریه شده بود عبارتند: تغییر سطح هوشیاری با آسپیراسیون در 10 نفر، بیماری های مری که منجر به ریفلاکس شد در 10 نفر، بیماری های لثه و دندان در 5 نفر، Debiliated در 3 نفر. عوامل موثر بر پیش آگهی بیماران مبتلا به آبسه ریه در این مطالعه که نتیجه نامطلوبی داشتند عبارتند: آبسه ریه در اثر سرطان ریه، آنمی، هیپوآلبومینمی (Hb<10 و AL<3)، سن بالاتر از 60 سال، آبسه ریه با کشت میکروبی پسودومونا، استاف کلبسیلا، آبسه ریه با کاوتیه بزرگتر از 8 سانتی متر، لب تحتانی ریه راست، آبسه در برونشکتازی ناشی از سل. باوجود اینکه، آبسه زود تشخیص داده می شود و آنتی بیوتیک جدید و وسیع الطیف مصرف می شود علیرغم این موربیدیتی و مورتالیته بالا دارد. لذا با برخوردی جدی تر در مورد درناژ داخلی، برونکوسکوپی، فیزیوتراپی و جراحی به موقع شاید پیش آگهی آبسه را بهتر کرد.

مقدمه: نشت هوا (AL: Air leak) پس از پنوموتوراکس خودبخود اولیه و ثانویه، ترمای ریه و جراحی ریه مشکل مهمی است که جراحان قفسه سینه با آن مواجهه هستند. AL باعث می شود بیمار بمدت طولانی در بیمارستان بستری شود.

مواد و روش ها: ما از خون اتولوگ در درمان AL استفاده نموده ایم و در عرض 3 سال (80-1377) تعداد 28 بیمار را که AL بیشتر از 8 روز داشتند را با خون اتولوگ پلورودز کردیم. بین 150-70 سانتی متر مکعب خون از ورید فمورال یا ورید بازو گرفته و بداخل Chest tube تزریق کردیم و Chest bottle بیمار را 80 سانتیمتر بالاتر از سطح بدن آن قرار دادیم و پس از 24 ساعت Chest bottle در وضع طبیعی خود قرار گرفت و بیماران از نظر AL تحت بررسی قرار گرفتند. در بیماران جوان بین cc 100-70 خون و در افراد مسن بین cc 150-100 خون بداخل فضای پلور از طریق Chest tube تزریق شد. Chest tube هیچ وقت کلامپ نگردید.

یافته ها: سن بیماران بین 19 الی 70 سال بود. 8 بیمار توراکوتومی و لوبکتومی یا سگمانتگتومی شده بودند. شش بیمار پنوموتوراکس اولیه 10 بیمار پنوموتوراکس ثانویه و 4 بیمار ترمای قفسه سینه نافذ و بلانت داشتند. در بیماران پلورودز شده درد، مشکل تنفسی، تب، سرفه دیده نشد. تنها ناراحتی بیماران درد در محل خونگیری از ناحیه ورید فمورال و بازو بوده است. در محل خونگیری هم هیچ عارضه ای از قبیل هماتوم و خونریزی ایجاد نشد. 48 ساعت پس از پلورودز در 22 بیمار AL قطع شد و در شش بیمار باقیمانده مجددا پلورودز با خون اتولوگ انجام شد که در دو بیمار 48 ساعت بعد (AL) قطع شد. چهار بیمار بعدی توراکوتومی شدند. میزان موفقیت، 85.7% است.

نتیجه گیری و توصیه ها: باتوجه به میزان موفقیت، ما توصیه می کنیم که پلورودز با خون اتولوگ روش مطمئن و موثر و بدون عارضه است که در موارد AL پایدار می توان از آن استفاده نمود.