علیرضا جعفری، علی اکبر شفیعی، علی میرزاجانی، پیمان جمالی،
دوره ۷۲، شماره ۱ - ( فروردین ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از تحریکات بینایی CAM قدمتی بیش‌از پنجاه سال دارد ولی نتایج مطالعات از عدم بهبودی تا تأثیرات چشمگیر گزارش شده است. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر تحریکات بینایی همراه با روش متداول اکلوژن در درمان آمبلیوپی می‌باشد.
روش بررسی: چهل کودک ۶-۴ ساله مبتلا به آمبلیوپی آنیزومتروپیک که تحت هیچ اقدام درمانی قرار نگرفته بودند در این کارآزمایی بالینی شرکت نمودند. بیماران با جاگذاری تصادفی در دو گروه شامل گروه تحت درمان با اکلوژن و گروه تحت درمان با اکلوژن و مکمل CAM تحت درمان قرار گرفتند. بهبودی حدت بینایی، دید بعد و کاهش شدت ابتلا به آمبلیوپی در دو گروه مقایسه شد.
یافته‌ها: حدت بینایی در گروه تحت درمان به‌روش اکلوژن از ۰۷۷/۰±۴۴۴/۰ log of the Minimum Angle of Resolution (logMAR) به ۰۲۳/۰±۱۳۸/۰ logMAR (۰۰۱/۰P<) و در گروه تحت درمان تکمیلی با محرک بینایی CAM نیز از ۰۷۵/۰±۳۹۸/۰ logMAR به ۰۲۲/۰±۰۴۷/۰ LogMAR رسید (۰۰۱/۰P<). در خصوص دید بعد، بهبودی ۱۵۷ کمان ثانیه (از ۳۴±۲۵۸ کمان ثانیه به ۱۳±۱۰۱ کمان ثانیه ۰۰۱/۰P<) و ۱۷۱ کمان ثانیه (از ۳۳±۲۳۷ کمان ثانیه به ۱۲±۶۶ کمان ثانیه ۰۰۱/۰P<) به‌ترتیب در گروه اول و دوم به‌دست آمد. همه افراد گروه دوم در پایان دوره درمان به محدوده بینایی طبیعی رسیدند، در حالی که فقط ۴۷% افراد گروه اول در این مدت به این سطح از بینایی دست یافتند.
نتیجه‌گیری: استفاده از تحریکات بینایی CAM همراه با اکلوژن موجب بهبودی بیش‌تر حدت بینایی و دید بعد می‌گردد.
