مجله دانشکده پزشکی

---

تاثیر فشارهای مختلف بر روی ستون فقرات افراد طبیعی همیشه مورد توجه پژوهشگران، کارفرمایان و ورزشکاران بوده است. به منظور بررسی تاثیر افزایش وزنه خارجی بر روی عملکرد عضلات ستون فقرات، مطالعه ای بر روی 32 مرد جوان سالم و بدون سابقه کمر درد و میانگین سنی 4.04±25.25 سال صورت گرفت و تاثیر افزایش وزنه بر روی حداکثر گشتاور دینامیک، تلاش، سرعت انجام کار، توان و بعضی از مولفه های دیگر ستون فقرات در صفحه حرکتی ساژینال مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه با استفاده از دینامومتر Isostation B-200 و وزنه های صفر و 5 و 10 و 15 کیلوگرمی و آزمونهای آنالیز واریانس، همبستگی و آزمون t تاثیر بارگذاری بر روی مولفه های فوق بررسی شد. نتایج نشان دادند که افزایش بار باعث افزایش معنی دار در حداکثر گشتاور دینامیک، حداکثر سرعت انجام کار، کار انجام شده و توان کار و کاهش در زمان حرکت و شیب منحنی گشتاور زمان بخصوص در اوزان بالاتر می شود (P<0.05). در این تحقیق معلوم شد که منحنی Load-velocity که در مورد عضلات اندامها وجود دارد نمی تواند در مورد عضلات ستون فقرات، که از نظر بافت شناسی نیز تفاوتهای زیادی با عضلات اندامها دارند صدق کند.

---

زمینه و هدف: یبوست عملکردی و بیماری ریفلاکس معده به مری دو اختلال گوارشی رایج در اطفال می‌باشند که در صورت عدم درمان سبب عوارض بسیاری در آنها می‌گردند. از آنجایی‌که همپوشانی میان بیماری‌های عملکردی دستگاه گوارش در برخی مطالعات نشان داده شده است، از این‌روی پژوهش حاضر با هدف بررسی فراوانی یبوست عملکردی در کودکان مبتلا به ریفلاکس معده به مری در مقایسه با کودکان بدون ریفلاکس انجام گردید. روش بررسی: در یک پژوهش مقطعی، کلیه کودکان کمتر از 16 سال مراجعه‌کننده به درمانگاه بیماری‌های گوارشی بیمارستان علی‌اصغر تهران از ابتدای فروردین 1387 تا پایان دی 1388 مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران مراجعه‌کننده جهت پیگیری از مطالعه خارج شده و در مجموع 474 کودک وارد این مطالعه شدند. پرسشنامه‌ای شامل علایم بیماری‌های ریفلاکس و یبوست عملکردی توسط مجری طرح برای تمام شرکت‌کنندگان تکمیل گردید. نتایج بررسی‌های پاراکلینیک انجام شده جهت تشخیص یبوست عملکردی نیز جمع‌آوری شدند. یافته‌ها: به‌طور کلی 247 نفر از کودکان پسر و 227 نفر دختر بودند. در این پژوهش 19 کودک مبتلا به ریفلاکس بودند. بیماری یبوست عملکردی نیز در 60 کودک وجود داشت. از 19 کودک مبتلا به ریفلاکس 12 بیمار (2/63%) دچار یبوست عملکردی نیز بودند، در حالی‌که از 455 کودک غیر‌مبتلا به ریفلاکس 48 بیمار (5/10%) یبوست عملکردی داشتند. این اختلاف در میزان فراوانی یبوست عملکردی در کودکان مبتلا و غیر‌مبتلا به ریفلاکس از نظر آماری معنادار بود (001/0P=). نتیجه‌گیری: فراوانی یبوست عملکردی در کودکان مبتلا به ریفلاکس به‌میزان معناداری بیشتر از فراوانی آن در کودکانی است که ریفلاکس ندارند.