۶۴ نتیجه برای نوری
مهدی قاضی نوری نائینی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۳۹ )
چکیده
مهدی قاضی نوری نائینی،
دوره ۱۸، شماره ۹ - ( ۱-۱۳۴۰ )
چکیده
زهرا حیدری، باقر مینایی زنگی، سید محمد حسین نوری، محمد اکبری،
دوره ۵۵، شماره ۵ - ( ۲-۱۳۷۶ )
چکیده
در مطاله حاضر، تاثیر سرب بر خصوصیات فراساختمانی سلول اندوتلیال جدار سینوزوئید در طحال جنین Rat مورد بررسی قرار می گیرد. آلودگی زیست محیطی سرب با پیشرفت صنعت، بطور بی رویه ای در حال افزایش است. این آلودگی به طرق مختلف حیات موجودات زنده را مورد تهدید قرار می دهد. دستگاه گردش خون و ایمنی در این میان از حساسیت خاصی برخوردار می باشد. ۳۰ رت ماده و ۶ رت نر از نژاد (Sprague Dawley) به طریق نمونه برداری تصادفی انتخاب می گردند. پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژینال، رتهای حامله به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم می گردند. از نخستین روز بارداری، گروه آزمایش محلول استات سرب ۰/۱۳% و گروه شاهد آب مقطر به عنوان آب آشامیدنی مصرفی روزانه دریافت می نمایند. پس از زایمان، نمونه طحال نوزاد در محلول گلوتارآلدهاید ۰,۰۲ تثبیت و پس از طی مراحل آماده سازی توسط میکروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار می گیرد. بررسی الکترون میکروسکوپی در سلولهای اندوتلیال سینوزوئید، تغییرات مورفولوژیک میتوکندری، ظهور لیزوزوم های اولیه، ثانویه و اجسام مالتی وزیکولار و تورم شبکه آندوپلاسمی را نشان می دهد. به نظر می رسد که این تغییرات در اثر تداخل سرب با اعمال آنزیمی یا تجمع سرب در ارگانلهای سلولی مذکور باشد.
محمدحسن کریم فر، سید محمدحسین نوری، باقر مینایی، محمد بربرستانی،
دوره ۵۶، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۷۷ )
چکیده
در این تحقیق، خصوصیات فراساختمانی هپاتوسیت های جنین رت (موش صحرایی آزمایشگاهی) که مادران آنها در طی دوره بارداری از محلول ۰/۱۳ درصد استات سرب به عنوان آب مصرفی استفاده نموده اند، به وسیله میکروسکوپ الکترونی ترانسمیشن (T.E.M) مورد مطالعه قرار گرفته و نتیجه گیری شد که سرب، به عنوان یک عامل آزاررسان، باعث گشادشدن فضای حد فاصل بین دو لایه غشا هسته هپاتوسیت شده (Blebbing) و همچنین سبب متورم شدن میتوکندری ها، شبکه آندوپلاسمی صاف (S.E.R) و شبکه آندوپلاسمی خشن (R.E.R) گردیده است. این عامل همچنین باعث پیدایش اجسام میلینی در سیتوپلاسم هپاتوسیت ها شده است.
سید محمدحسین نوری موگهی، باقر مینایی زنگی، مرتضی شمشیری، جعفر انارلوکی،
دوره ۵۶، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۷۷ )
چکیده
به منظور بررسی روشهای کشت بافت اپی تلیال، پنج راس خرگوش فرانسوی از نژاد آلبینو، به سن متوسط هشت هفته را مورد مطالعه قرار دادیم. بدین نحو که جهت بررسی و کنترل رشد و تکثیر بافت اتولوگ کاشته شده، نمونه هایی به عنوان کشتهای یک روزه، پنج روزه و هشت روزه برداشت و پس از تثبیت در فرمالین ۱۰ درصد و طی مراحل مختلف تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی به روش H-E با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار دادیم و توانستیم سطح دهنده اولیه را تا ۱۸ برابر افزایش دهیم.
محمدرضا نوری دلویی، علیرضا موجودی،
دوره ۵۶، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۷۷ )
چکیده
به دنبال سنتز مصنوعی DNA سه رشته ای (تریپلکس) در سال ۱۹۵۷ و مدتی بی توجهی به آن، دوباره و بطور مشخص از سال ۱۹۸۷ به بعد اهمیت ساختاری و عملکردی آن در سیستم های حیاتی و کاربردهای پزشکی آن به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است. ایجاد پیوندهای هیدروژنی بین جفت بازهای DNA و باز سوم و تشکیل تریپلت ها، امکان تشکیل DNA سه رشته ای را فراهم آورده است. تریپلکس ها را برحسب اینکه رشته سوم نسبت به رشته مشابهش در DNA دو رشته ای در چه جهتی قرار گرفته باشد به دو دسته موازی و موازی ناهمسو تقسیم بندی می کنند. پایداری تریپلکس موازی ناهمسو بیش از پایداری تریپلکس موازی است. DNA سه رشته ای به طور معمول توسط ردیف های پلی پورین-پلی پیریمیدین تشکیل می شود. این ردیفها با شرکت در ساختارهای سه رشته ای می توانند حرکات چنگال همانندسازی را متوقف ساخته و به این ترتیب همانندسازی DNA را کنترل نمایند. علاوه بر این، تشکیل تریپلکس می تواند از اتصال عامل نسخه برداری SP۱ به پروموتر ژنها جلوگیری کرده و رونویسی آنها را مختل سازد چنانچه عمل نسخه برداری آنکوژن ras را به همین طریق متوقف می کند. تشکیل تریپلکس می تواند از نسخه برداری ژنهای ویروس HIV-۱ نیز در سلولهای آلوده جلوگیری کند. بنابراین، از آنجا که DNA تریپلکس قادر است به صورت انتخابی روی یک ژن مشخص عمل کند، می تواند به عنوان یک ابزار مولکولی دقیق برای مقابله با برخی بیماریهای خطرناک مانند ایدز به کار رود. در سطح مولکولی، پژوهش بر روی خواص درمانی و کاربردهای پزشکی مولکول DNA سه رشته ای به سرعت در حال انجام است و انتظار می رود که در آینده نزدیک به نتایج پرثمری منجر گردیده و بر وسعت کاربردهای پزشکی این مولکول افزوده شود.
حمیدرضا صادقی پور رودسری، محسن وثوقی، مریم میرنوری لنگرودی،
دوره ۵۶، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۷۷ )
چکیده
با توجه به نقش مهم عناصر کمیاب از جمله روی و مس در اعمال بیوشیمیایی بدن و اثراتی که هورمونهای اگزوژن و آندوژن بر توزیع، جذب و دفع این عناصر دارند بر آن شدیم تا اثر داروی خوراکی پیشگیری از حاملگی نوع LD را در میان خانمها که مورد مصرف زیادی دارد بر غلظت سرمی روی و مس مورد بررسی قرار دهیم. یافته های این پژوهش نشان داد که غلظت سرمی روی در مصرف کنندگان قرص LD پس از سه ماه بطور معنی داری کاهش یافت (P<۰,۰۰۱)، در حالیکه غلظت سرمی مس در همین مدت افزایش داشت (P<۰.۰۰۱) و این افزایش تا ۶ ماه مصرف نسبت به ماه قبل نیز تداوم داشت. لذا پیشنهاد می شود تغییرات غلظت سرمی این دو عنصر در مصرف کنندگان قرصهای LD بطور مرتب مورد توجه و بررسی قرار گیرند تا از بروز عوارض ناشی از تغییرات آنها جلوگیری بعمل آید.
سینا مرادمند، سیدمحمود اسحاق حسینی، سیدنوید نوری،
دوره ۵۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۰ )
چکیده
در این تحقیق به بررسی موارد منجر به فوت در بخشهای داخلی و CCU بیمارستان امیراعلم طی سالهای ۷۶-۷۴ پرداختیم و مواردی که مورد مطالعه قرار گرفتند عبارتند از: انواع بیماریهایی که بیشترین شیوع را در بین فوت شدگان داشته اند، علل فوت، بخش محل فوت بیمار، انجام اقدامات تهاجمی، مدت زمانی که بیمار در بیمارستان بستری بوده و سپس فوت شده است، مدت زمانی که از تشخیص بیماری تا فوت وی به طول انجامیده، وضعیت بیمه، محل سکونت بیمار و تطابق علت فوت با بیماری اصلی. بررسی این موارد که در واقع شکست کامل کادر درمانی بیمارستان در تامین اهدافشان محسوب می گردد و تحقیق درباره علل این شکستها علاوه بر ارزیابی میزان موفقیت کادر درمانی در برنامه ریزی بهتر و افزایش کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران نقش بسزایی خواهد داشت. در این تحقیق به بررسی ۱۰۴ بیمار که طی مدت زمان یاد شده در بیمارستان فوت شده بودند پرداختیم و تنها پرونده ۸۵ بیمار قابل استفاده بود. ۶۸/۲% از بیماران مورد مطالعه مرد و ۳۱/۸% زن بودند. میانگین سنی بیماران ۶۱/۶ سال (کمترین ۱۸ و بیشترین ۹۵ سال) بدست آمد. بیماریهای شایع که باعث فوت شده اند به ترتیب عبارتند از: بیماریهای قلبی-عروقی (۴۱/۲%)، تومورها و بدخیمی ها (۲۹/۴%)، بیماریهای گوارشی (۱۰/۶%)، بیماریهای ریوی (۸/۳%)، بیماریهای سیستم اعصاب مرکزی (۷/۱%)، بیماریهای مغز استخوان و خون (غیربدخیم) (۴/۷%) دیابت (۳/۵%). میانگین آخرین اقامت بیماران در بیمارستان (که منجر به فوت شده) ۶/۶ روز (کمترین ۱ و بیشترین ۳۰ روز) بود که در بخشهای مختلف به ترتیب زیر می باشد: طبی ۲ (۱۱ روز)، طبی ۱ (۷ روز)، طبی ۳ (۵/۹ روز)، ICU (پنج روز)، CCU برابر (۴/۷ روز). تطابق علت فوت با بیماری اصلی در ۹۰/۵% از بیماران وجود داشت و اقدامات تهاجمی در ۴۰% از بیماران فوت شده انجام شده بود. در مجموع ۱۰۴ بیمار طی مدت یاد شدن در بخشهای مورد نظر فوت کرده اند که ۳۵ نفر مربوط به CCU و ۶۱ نفر مربوط به بخشهای طبی (۱، ۲ و ۳) می باشند. این بررسی و موارد شبیه به آن نمودار وجود ضعف در ارائه خدمات پزشکی در وضع جاری نظام مدیریت و ساماندهی بیماران می باشند و می توانند به عنوان راهنمائی در اصلاح اشکالات موجود مورد استفاده قرار گیرند.
فاطمه قائم مقامی نوری، میترا مدرس گیلانی، نسرین صادقی فرد،
دوره ۵۹، شماره ۴ - ( ۵-۱۳۸۰ )
چکیده
کانسر تخمدان دومین کانسر شایع دستگاه تناسلی زنان است و اولین رتبه را از لحاظ مرگ و میر دارد. این بیماری، شایع ترین فرم تومورهای بدخیم تخمدانی از نوع اپیتلیال می باشد (۹۵-۸۵ درصد). به منظور تعیین عوامل خطر کانسر اپیتلیال تخمدان، مطالعه ای بصورت موردی-شاهدی در بیمارستان ولیعصر در سال ۱۳۷۷ انجام شد. در این مطالعه، ۱۱۸ بیمار مبتلا به کانسر اپیتلیال تخمدانی (براساس جواب پاتولوژی) به عنوان گروه مورد و ۲۴۰ خانم مراجعه کننده به درمانگاه زنان که فاقد هرگونه کانسر ژنیتال بودند، بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق مصاحبه وارد پرسشنامه شد و سپس آنالیز داده ها توسط t-test، آزمون Z و Logistic Regression در سطح معنی داری ۰/۰۵ صورت گرفت. میانگین سنی گروه مورد ۱۳ سال و گروه شاهد ۱۲±۴۹,۹ سال، بدون اختلاف معنی دار آماری بود. میانگین تعداد حاملگی و زایمان در گروه مورد بطور معنی دار کمتر از گروه شاهد بدست آمد (P<۰.۰۳). میانگین مدت شیردهی در گروه مورد ۵۴.۹±۶۱.۲ ماه و در گروه شاهد ۶۲.۷±۸۲.۴ ماه بود (P<۰.۰۰۱). گروه مورد دارای میانگین سنی منارک کمتری نسبت به گروه شاهد بود (۱.۶±۱۳ در برابر ۱.۴±۱۳.۴) (۰.۰۳=P)، پنجاه و هشت درصد از گروه مورد و ۲۱/۳ درصد از گروه شاهد سابقه هیچگونه جلوگیری از حاملگی نداشتند (P<۰.۰۰۰۰۱). میانگین مدت زمان جلوگیری از حاملگی بطور معنی دار در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بود (P<۰.۰۰۱). در مقایسه با افراد بدون پیشگیری از بارداری، نسبت شانس (Odds Ratio) ابتلا به سرطان اپیتلیال تخمدان در مصرف کنندگان OCP برابر ۰/۲۴ (CI۹۵%: ۰.۱۳-۰.۴۶)، در مورد بستن لوله ها برابر ۰/۴۷ (CI۹۵%: ۰.۰۰۵-۰.۴۳) و در سایر موارد پیشگیری از بارداری ۰/۴۱ (CI۹۵%: ۰.۲۲-۰.۷۶) بود. از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که خطر کانسر اپیتلیالی تخمدان با پایین تر بودن سن منارک، کمتر بودن تعداد حاملگی، زایمان، مدت شیردهی و نیز استفاده از روش های پیشگیری از بارداری بطور معنی داری افزایش می یابد. مصرف OCP و استفاده از روش بستن لوله ها، خطر ابتلا به این کانسر را کاهش می دهد.
رامش عمرانی پور، صادق نوری،
دوره ۵۹، شماره ۵ - ( ۶-۱۳۸۰ )
چکیده
با توجه به شیوع سرطان در دوسوم قدامی زبان و اهمیت برخورد صحیح با آن در مواردی که بیمار با عود غدد لنفاوی گردن مراجعه می نماید، مطالعه ای صورت گرفت. به منظور ارزیابی ضرورت دیسکسیون پروفیلاکتیک غدد لنفاوی گردن در کانسرهای دوسوم قدامی زبان، پرونده ۶۲ بیمار که در مرحله T۱،۲ کانسر قدامی زبان در انستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهران در فاصله سالهای ۱۳۷۹-۱۳۷۰ تحت عمل رزکسیون تومور زبان قرار گرفتند و بعلت عدم لمس غدد لنفاوی گردن، عمل دیسکسیون گردن در آنها انجام نشده بود استخراج گردید. اغلب بیماران در دهه ۷ زندگی بودند و ابتلا مردان بیش از زنان بود. ۳۴ بیمار (۵۴/۹ درصد) هیچگونه عودی در غدد لنفاوی گردن نداشتند و ۲۸ بیمار (۴۵/۱ درصد) در طی دو سال دچار عود در غدد لنفاوی گردن شدند. در پیگیری بعدی مشخص شد، از ۳۴ نفری که دچار عود گردن شدند، ۱۲ نفر تحت رادیوتراپی پروفیلاکتیک گردن قرار گرفته اند که با حذف این بیماران، موارد عود گردن به ۵۶ درصد می رسد. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، در شرایط مملکت ما با توجه به عدم پیگیری دقیق بیماران، انجام دیسکسیون الکتیو غدد لنفاوی گردن در کانسرهای دوسوم قدامی زبان (T۱-T۲) توصیه می شود.
حمیدرضا محمودزاده ثاقب، عبدالرحمن دزفولیان، سیدمحمد حسین نوری، زهرا حیدری، پادماکارچیت نیس،
دوره ۶۰، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه: روشهای استریولوژیک بمنظور به دست آوردن اطلاعات کمی در ارتباط با ساختمانهای سه بعدی از مقاطع بافتی بکار می روند. هدف پژوهش حاضر استفاده از تکنیک های جدید و بدون تورش استریولوژی جهت بررسی تغییرات حجم و تعداد گلومرولهای کلیه پس از کاربرد مزمن استات سرب بصورت کمی و در محیط سه بعدی می باشد. سرب یکی از فلزات سنگین است که اثرات منفی بر عملکرد کلیه دارد. این اثرات هم لوله ها و هم گلومرولها را درگیر می نماید. در مورد اثرات سرب روی بافت کلیه و گلومرولها مطالعات هیستولوژیک کیفی زیادی انجام شده است و در مواردی تغییر در حجم و تعداد گلومرولها گزارش شده است.
مواد و روشها: چهار گروه رت نر بالغ هر گروه (n=۹) بصورت تصادفی انتخاب شد. گروههای آزمایش به ترتیب مورد تجویز محلول آشامیدنی استات سرب ۰/۵ درصد و ۱ درصد به مدت ۸ هفته قرار گرفتند، گروه شاهد آب مقطر و گروه شاهد مثبت محلول اسید استیک ۰/۴ درصد در همان مدت دریافت کردند. آنالیز استریولوژیک شامل تعیین حجم مرجع (Vrefrence) کسر حجمی گلومرولها (VVGlom) و حجم گلومرولها (VGlom) با استفاده از اصول کاوالیه انجام شد. چگالی عددی گلومرولها (NVGlom) و تعداد کل گلومرولها (NTGlom) نیز با روش دیسکتور فیزیکی محاسبه شد.
یافته ها: نتایج حاصل نشان می دهد تعداد گلومرولها در گروه مورد تجویز استات سرب ۱ درصد کاهش معنی داری نسبت به گروههای شاهد و شاهد مثبت از خود نشان می دهد (P<۰,۰۵)، اما در گروه مورد تجویز استات سرب ۰/۵ درصد تفاوت معنی داری مشاهده نمی شود. از طرف دیگر بدنبال مسمومیت با سرب حجم کل گلومرولها در هردو گروه مورد تجویز (۰/۵ درصد و ۱ درصد) در مقایسه با گروههای شاهد و شاهد مثبت تفاوت معنی دار آماری از خود نشان می دهد (P=۰.۰۱).
نتیجه گیری و توصیه ها: بررسی حاضر نتایج تحقیقات هیستولوژیک مشاهده ای کیفی را با روشی دقیق و بدون سوگیری تایید نموده نشان دهنده تغییرات در تعداد و حجم گلومرولهای کلیه بدنبال مسمومیت با سرب می باشد.
محمدرضا نوری دلوئی، پروانه نیکپور،
دوره ۶۰، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۸۱ )
چکیده
نخستین بار در سال ۱۹۸۱، دانشمندی به نام Gordon و همکاران با استفاده از روش خرد تزریق (DNA (DNA Microinjection ژنی بیگانه را به درون ژنوم موش وارد کردند. بدین ترتیب، اولین پستاندار تراریخت شده (Transgenic) شکل گرفت. امروزه روشهای متعددی برای ایجاد حیوانات ترانس ژنیک ابداع شده است که روشهای خرد تزریق پیش هسته ای، ناقل رتروویروسی، سلولهای پایه ای جنینی مهندسی شده، کروموزوم های صناعی و ادغام اسپرم از مهمترین این روشها محسوب می شوند. فن ترانس ژنزیس به طور بالقوه کاربردهای متعددی دارد که می توان به اصلاح خصوصیات وراثتی، استفاده از حیوانات ترانس ژنیک به عنوان کارخانه های دارو و همچنین الگوهایی برای مطالعه بیماریهای انسانی و ایجاد اندام های اهدایی برای پیوند به انسان اشاره کرد. از سال ۱۹۹۷ با تولد Dolly (اولین پستاندار کلون شده)، امکان تلفیق فنون ترانس ژنزیس و کلون سازی، تحول عظیمی را در حوزه زیست شناسی پدید آورده است، به نحوی که با ترکیب این دو فن می توان تغییرات ژنتیکی دلخواه را روی هر نوع سلول در محیط کشت انجام داد و موجود بالغی از آن سلول ایجاد کرد. بنابراین علاوه تمام کاربردهای ذکر شده در مورد فن ترانس ژنزیس، کلون سازی به طور بالقوه می تواند در مطالعات مربوط به مراحل رشد و نمو و یا حفظ گونه های در حال انقراض به کار رود. در این مطالعه مروری، به جزئیات نسبی روشهای متعدد ترانس ژنزیس، کاربردهای آنها و مقایسه روشهای ذکر شده و نیز فن کلون سازی پرداخته شده است.
ابراهیم نصیری، سید محمدحسین نوری موگهی، احمدرضا دهپور، فرید ابوالحسنی، حامد صادقی پور،
دوره ۶۱، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه: کلستاز انسدادی نوعی بیماری کبدی است که با تجمع اسیدهای صفراوی، افزایش تونوس اوپیوئیدهای درونساز، نیتریک اکساید و سیتوکین ها در پلاسما همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات احتمالی هورمون های گنادوتروپین و میزان آپوپتوز سلول های زاینده در موش کلستاتیک می باشد.
مواد و روش ها: برای این مطالعه سه گروه موش صحرایی بکار بردیم: شاهد (بدون جراحی)، شاهد جراحی با Sham (جراحی بدون انسداد مجرای صفراوی) و گروه کلستاتیک (جراحی همراه با انسداد مجرای صفراوی). سه هفته بعد از انجام جراحی غلظت سرم هورمون های LH و FSH و تستوسترون توسط ایمونورادیومتریک اسی (IRMA) و آپوپتوز سلول های زاینده بیضه با روش TUNEL اندازه گیری شدند.
یافته ها: نتایج این پژوهش بیانگر کاهش معنی دار هورمون های LH و FSH و تستوسترون در گروه کلستاتیک نسبت به گروه های شاهد و شاهد-جراحی است. که در این رابطه میانگین غلظت هورمون FSH در موش های کلستاتیک نسبت به گروه های شاهد و شاهد-جراحی است (P<۰,۰۵). درحالیکه تغییر معنی داری در شاخص آپوپتوز گروه کلستاتیک نسبت به گروه های دیگر مشاهده نشد (P<۰.۱۹).
نتیجه گیری و توصیه ها: از نتایج این مطالعه حدس زده می شود که آپوپتوز سلول های زاینده بیضه موش های بالغ تنها وابسته به هورمون های گنادوتروپین و تستوسترون نیست بلکه فاکتورهای دیگری نیز ممکن است دخالت داشته باشند.
زهرا حیدری، حمیدرضا محمودزاده ثاقب، مهدی محمدی، سید محمدحسین نوری موگهی، علی عرب،
دوره ۶۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: سفالومتری یکی از شاخه های مهم آنتروپومتری می باشد، که در تشخیص هویت، پزشکی قانونی، جراحی پلاستیک، ارتودنسی، باستان شناسی و تشخیص منشا نژادها کاربرد دارد. مطالعه حاضر بمنظور تعیین فنوتیپ های سر و صورت نوزادان پسر یک روزه دو گروه قومی بومی سیستانی و بلوچ ساکن شهرستان زاهدان، صورت گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی و بصورت توصیفی تحلیلی بر روی ۴۲۰ نوزاد پسر یک روزه بومی (۲۱۶ سیستانی و ۲۰۴ بلوچ) که از لحاظ بالینی سالم بودند، در تابستان ۱۳۸۱ و در مرکز آموزشی درمانی قدس زاهدان انجام شد. در این مطالعه شاخص های سفالیک و پروسوپیک با روش سفالومتری کلاسیک تعیین گردید.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار شاخص سفالیک در گروه های سیستانی و بلوچ بترتیب ۴,۸±۸۳.۶۷ و ۴.۷۷±۸۳.۶۴ و شاخص پروسوپیک ۵.۸۷±۸۶.۷۹ و ۶.۷۶±۸۶.۵۳ تعیین گردید. براساس شاخص سفالیک در گروه سیستانی تیپ غالب انواع براکی سفال (۳۷%) و هیپربراکی سفال (۳۷%) بود. در گروه قومی بلوچ نیز تیپ غالب سر هیپربراکی سفال (۳۷.۳%) و براکی سفال (۳.۳۵%) بود. براساس شاخص های پروسوپیک در گروه سیستانی تیپ غالب صورت اوری پروسوپیک (۴۲.۶%) و در گروه بلوچ نیز تیپ غالب صورت اوری پروسوپیک (۳۹.۲%) بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: این تحقیق نشان داد که اختلاف آماری معنی داری بین میانگین شاخص ها و انواع تیپ های سر و صورت در دو گروه قومی سیستانی و بلوچ ساکن در شهرستان زاهدان وجود ندارد (P<۰,۰۵). براساس این مطالعه مقطعی بنظر می رسد که بین نوزادان دو گروه قومی مذکور از نظر شاخص های سر و صورت شباهت هایی وجود دارد.
مریم نوری زاده، جمشید حاجتی، مریم حسینعلی ایزد، طاهره موسوی شبستری،
دوره ۶۲، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: نقش سایتوکاین ها بعنوان مولکولهای رابط بین سلولی و تنظیم کننده عملکرد ایمنی بدن از مدتها پیش شناخته شده و IL-۲ که یکی از مهمترین سایتوکاین های بدن در تنظیم پاسخ های ایمنی می باشد، بسیار مورد توجه محققان ایمونولوژی در زمینه های آزمایشگاهی و کلینیکی قرار دارد.
مواد و روش ها: در تحقیق حاضر که هدف آن، تولید و جداسازی IL-۲ می باشد، از یک رده سلولی انسانی T بنام Jurkat که منبع خوبی برای تولید IL-۲ در مقایسه با سایر منابع بوده و مقادیر متنابهی از IL-۲ را تولید می نماید، استفاده شده است. از آنجا که زمان مناسب تحریک سلول، غلظت مناسب میتوژن و مدت زمان تحریک سلول ها در تولید بهینه IL-۲ اهمیت دارد، لذا این سه پارامتر بطور جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از آن محیط رویی حاصل از تحریک سلول ها بمنظور دستیابی به مقادیر کافی از IL-۲ و حذف مواد مداخله گر با استفاده از دستگاه، آمیکون تغلیظ شده و میزان کل پروتئین آن سنجیده شد و در نهایت جهت اندازه گیری میزان IL-۲ تولید شده از روش الایزا و بمنظور تعیین وزن مولکولی IL-۲ بدست آمده از الکتروفورز SDS-PAGE استفاده گردید. ستون آنالیتیکال HPLC با روش Reverse phase نیز جهت تایید و تطابق این مولکول با IL-۲ استاندارد بکار گرفته شد. بمنظور بررسی فعالیت بیولوژیک IL-۲ نیز از روش سنجش بیولوژیک با استفاده از لنفوبلاست های انسانی استفاده گردید.
یافته ها: نتایج حاصل از میانگین شمارش سلول ها در نمودار (۱) نشان می دهد که رشد لگاریتمی سلول ها از روز دوم آغاز شده و با غلظت اولیه ۵^۱۰ cell/ml در روز سوم به غلظت مطلوب برای تحریک یعنی ۶^۱۰ می رسند. مطابق نمودار پیک منحنی رشد سلول ها در روز پنجم می باشد. میزان IL-۲ تولید شده تحت تاثیر ConA با غلظت ۲۰µg/ml و PMA با غلظت ۱۰ng/ml و مدت زمان تحریک ۲۲-۲۰ ساعت بیش از سایر موارد می باشد و در صورت لزوم می توان بجای ConA از PHA با غلظت ۱µg/ml نیز استفاده کرد.
نتیجه گیری و توصیه ها: این مطالعه بدلیل استفاده از ساده ترین و کم هزینه ترین روش جداسازی و عدم دسترسی به مقادیر زیادی از آنتی بادی مونوکلونال جهت کروماتوگرافی Affinity مقدار IL-۲ بدست آمده کمتر از مقادیر فوق الذکر می باشد اما بمنظور انجام مراحل تزریق به موش و تهیه آنتی بادی مونوکلونال علیه IL-۲ که از اهداف بعدی این مطالعه می باشد کاربرد دارد. از آنجا که دستیابی به مولکول خالص IL-۲ در تهیه کیت های تشخیصی از اهمیت بسزایی برخوردار است، لذا تهیه مقادیر زیادی از محیط کشت رویی سلول های تحریک شده و استفاده از روش های یک مرحله ای تخلیص پس از تغلیظ محلول خام توصیه می شود.
محمدرضا نوری دلوئی، زهرا حاج ابراهیمی،
دوره ۶۳، شماره ۱۰ - ( ۱-۱۳۸۴ )
چکیده
پس از کشف اولین بیماری مرتبط با اختلال در ژنوم میتوکندری در اواخر سال های ۱۹۸۰ تا کنون، شمار بیماری های مرتبط با نقص در ژنوم میتوکندریایی رو به افزایش است. با وجود پیشرفت های بی شمار در فهم اختلالات میتوکندریابی چه در سطح ژنتیکی و چه در سطح بیوشیمیایی، هنوز درمان رضایت بخشی برای اکثر این بیماران وجود ندارد. بخش عمده ای از این مسئله به این دلیل می باشد که اکثریت این بیماران دارای نقص در زنجیره تنفسی می باشند که مسئول تولید انرژی می باشد و تا کنون هیچ راه فرعی برای رساندن انرژی به این افراد از طریق مصنوعی شناخته نشده، در نتیجه اکثر توجه ها به سوی ژن درمانی این بیماری ها معطوف بوده است. در حال حاضر، سه راهکار برای ژن درمانی بیماری های میتوکندریابی وجود دارد: مهار تکثیر ژنوم معیوب با استفاده از فناوری آنتی سنس، معرفی ژن سالم به میتوکندری و معرفی ژن سالم به هسته با هدف انتقال محصول پروتئینی ژن سالم به میتوکندری. هر گونه موفقیتی در ژن درمانی میتوکندری بستگی به در دست بودن ناقلین مناسب اختصاصی برای میتوکندری می باشد. در مقاله مروری حاضر با استفاده از منابع جدید و معتبر فراوان به معرفی روش های جدید ژن درمانی و سیستمهای موجود برای رها شدن اختصاصی ژن به میتوکندری پرداخته شده است. ناقلین اختصاصی میتوکندری باید دارای دو ویژگی باشند: باید ژن مورد نظر را به طور اختصاصی در میتوکندری رها کنند و از طرفی نباید آن را در طول آندوسیتوز رها سازند. مدت های طولانی است که می دانیم ترکیبات آمفی فیل دارای مرکز باردار کاتیونی چون ردامین ۱۲۳ و دکوالینیوم دارای تجمع داخل میتوکندریابی می باشند. این ترکیبات دارای چربی دوستی کافی همراه با مرکز بادار مثبت هستند. خاصیتی که موجب کاهش تغییرات انرژی آزاد به هنگام انتقال از محیط آبی به محیط هیدروفوب می شود و به هنگام عبور از غشاء میتوکندی به منظور تجمع در میتوکندری مورد نیاز می باشد. اخیراً ناقلی معرفی شده است که از دکوالینیوم ساخته شده و به همین نام نیز نامیده می شود. مطالعات نشان داده است که این ناقل به ژن مورد نظر متصل شده و آن را از نظر حمله نوکلئازها محافظت می کند. با توجه به ویژگی ذاتی این ماده برای تجمع در میتوکندری به نظر می رسد که این ناقل می تواند به منظور رهاسازی اختصاصی ژن ها در میتوکندری استفاده شود.
مروت طاهری کلانی، فرخ اکبری نخجوانی، بهرام کاظمی، فرهاد بنکدار هاشمی، محمد حقی آشتیانی، کرامت نوری، شادی شاهسون، یوسف عرفانی، امیر پیمانی، مینا عابدینی،
دوره ۶۳، شماره ۱۲ - ( ۱-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: مننژیت باکتریایی یک عفونت جدی و برخی مواقع یک عفونت کشنده ای است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. عامل حدود ۹۵% از مننژیت های کودکان هموفیلوس آنفلوآنزای تیپ b (Hib) ، استرپتوکوک پنوموتیه، E.coli و استرپتوکوکوس آگالاکتیه می باشند. روش های آزمایشگاهی مرسوم مانند کشت که برای شناسایی عوامل بیماریزای مننژیت به کار می روند، به حدود ۳۶ ساعت یا بیشتر وقت نیاز دارند. به علاوه مشاهده شده است که به دنبال کاربرد درمان ضد میکروبی قبل از جمع آوری نمونه، توانایی کشت در تایید وجود میکروارگانیسم ایجاد کننده مننژیت در حدود ۳۰% می باشد. به همین دلیل روش های غیر کشت نظیر PCR مورد استفاده قرار گرفته اند.
مواد و روشها: در این مطالعه از سال ۱۳۸۱ تا سال ۱۳۸۲ به مدت یکسال، ۳۰۰ نمونه مایع مغزی - نخاعی از مرکز طبی کودکان تهران جمع آوری گردید و آزمایشات کشت و PCR با استفاده از پریمرهای اختصاصی Hib بر روی همه آنها انجام گرفت.
یافته ها: از تعداد کل ۳۰۰ نمونه در ۳۲ مورد نتیجه کشت مثبت بود، که از میان هموفیلوس آنفلوآنزای تیپ b در ۵ مورد جدا گردید. با استفاده از PCR علاوه بر ۵ نمونه ای که کشت آنها مثبت بود، در ۲ مورد دیگر هم Hib تشخیص داده شد.
نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این مطالعه نشان داد که هموفیلوس آنفلوآنزای تیپ b عامل ۶/۱۵% از موارد مننژیت های باکتریایی کودکان به شمار می رود. همچنین مقایسه دو روش کشت و PCR نیز نشان داد که روش اخیر در مقایسه با کشت دارای حساسیت و ویژگی ۱۰۰% و ۹۹% می باشد. با توجه به اینکه در مننژیت ضرورت تشخیص و درمان سریع وجود دارد، در صورت وجود امکانات PCR ، استفاده از این روش توصیه می شود.
مهرناز رسولی نژاد، آذر حدادی، ارشاد نوری، سیدحسن نیک نژاد،
دوره ۶۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: هم اکنون سل بویژه در کشورهای در حال توسعه یکی از مشکلات مهم بهداشتی بشمار می‌رود. سل ارزنی نوعی از بیماری سل است که از گسترش خونی تعداد زیادی باسیل سل در مقابل سیستم ایمنی ضعیف بیمار ناشی می‌شود. آنچه تشخیص سل ارزنی را با اهمیت ساخته این است که اگر خوب درمان نشود تمام مبتلایان می‌میرند و اگر بطور مناسب درمان شود، تقریباً تمام بیماران جان سالم بدر می‌برند. ما در این مطالعه عوامل مؤثر بر بروز سل ارزنی را در دو گروه بیماران سل ریوی و سل ارزنی مقایسه کردیم تا از این طریق قادر شویم گروه‌هایی را که در خط ابتلا به سل ارزنی هستند را شناسایی کنیم و به این ترتیب این بیماری را بهتر تشخیص دهیم که این خود باعث کاهش تعداد زیادی از موارد مرگ و میر و ناتوانی می‌شود.
روش بررسی: در این مطالعه عوامل مؤثر بر بروز سل ارزنی را در دو گروه بیماران سل ارزنی و سل ریوی بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) بین سالهای ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۳ بصورت گذشته نگر بررسی کردیم و اطلاعات مربوط به متغیرهای مورد مطالعه را که شامل دیابت، بدخیمی، بیماری مزمن کلیدی، بیماری مزمن کبدی، دریافت داروی سرکوبگر ایمنی، سابقه قبلی سل ریوی، عفونت با HIV، اعتیاد تزریقی و عدم دریافت واکسن BCG بود با تست‌های آماریT test, Fisher exact test, ، chi square test و Hierachical log linear test توسط نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار دادیم.
یافته‌ها: مشخص شد که عفونت با HIV (P:۰/۰۰۵) و اعتیاد تزریقی (P:۰/۰۰۹) از عواملی بودند که به صورت معنی دار در گروه بیماران سل ارزنی بیشتر بودند. در عین حال دریافتیم که ابتلا به سل ارزنی با عدم دریافت واکسن BCG و نیز با عفونت HIV در ارتباط بوده است و عفونت با HIV و عدم دریافت واکسن BCG با اعتیاد تزریقی در ارتباط بوده اند.
نتیجه‌گیری: این امر نقش واکسن BCG را در پیشگیری از سل ارزنی مورد توجه قرار داده و همچنین لزوم توجه بیشتر به در نظر گرفتن سل ارزنی در بیمارانی که مبتلا به HIV/AIDS را می‌رساند.
محمدرضا نوری دلویی، احسان الوندی،
دوره ۶۴، شماره ۶ - ( ۵-۱۳۸۵ )
چکیده
ریزRNA ها دسته ای از مولکول های کوچک از جنس RNA می باشند که از روی آنها پروتئینی ساخته نمی شود. طولی در حدود ۲۳-۲۱ نوکلئوتید دارند و تا کنون بیش از ۱۶۰۰ نمونه از آنها در گیاهان و جانوران و حتی چند نمونه در ویروس ها شناسایی شده اند و به عنوان بازدارنده، نقش مهمی را در تنظیم بیان ژن ها ایفا می کنند. این RNA ها با اثر بر mRNA هدف، چه با قطع آن و چه از طریق مهار ماشین ترجمه، از تولید پروتئین ممانعت به عمل می آورند. با این که این موضوع به مدت طولانی از دید پژوهشگران پنهان مانده بود، مطالعات انجام شده در پنج سال اخیر کمک شایانی به شناسایی گونه های مختلف و نیز نحوه عملکرد آنها داشته است. در این مقاله مروری، با استفاده از ده ها منبع معتبر و روزآمد، مطالبی پیرامون تاریخچه، سازوکار مولکولی تولید و ژن های بیان کننده ریزRNA و نیز چگونگی پردازش آنها در انسان، جانوران و گیاهان ارائه شده است. به علاوه، پیرامون نامگذاری، تنوع عملکردی و به ویژه رابطه آنها در بروز بیماری ها (به طور مشخص سرطان) و شباهت ها و تفاوت های آنها با siRNA ها، جدیدترین اطلاعات جاری مورد تاکید قرار گرفته است. در انتها چشم انداز این مولکول های راهبردی، فوق العاده جالب و شگفت انگیز، مورد توجه قرار گرفته است.
پریچهر پاس بخش، سارا سعید نیاریا، فرید ابوالحسنی، محمد نوری موگهی، محمود مافی، کبری مهران نیا، علی قلی سبحانی،
دوره ۶۴، شماره ۶ - ( ۵-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف :هدف از این مطالعه، تعیین میزان پراکسیداسیون چربی و پروتئین بافتی به عنوان شاخصی از تخریب بافتی پس از ایسکمی و برقراری ری‌پرفیوژن به دنبال ایجاد آسیب القائی ناشی از انسداد شریان مزانتریک فوقانی در روده و بررسی اثر محافظتی هورمون ملاتونین به عنوان جمع کننده رادیکال آزاد و آنتی اکسیدان در رت می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه از ۳۶ سر رت نر نژاد Wistar - Albino با وزن بین ۱۲۰-۸۰ گرم که به طور مساوی به شش گروه تقسـیم شـده بودنـد و دوزهای مخـتلف مـلاتونین (mg/Kg ۱۰، ۲۰، ۳۰) به صورت داخل عضلانی دریافت می‌کردند، استفاده شد. گروه یک: کنترل، گروه دو: sham که در این گروه عمل جراحی تا مرحله تشریح شریان مزانتریک فوقانی بر روی آنها انجام شد و حجم یکسانی از حلال به صورت داخل عضلانی به آنها تزریق گردید، گروه سه: ایسکمی-ری‌پرفیوژن، گروه چهار: ایسکمی- ری‌پرفیوژن به همراه ملاتونین با دوز mg/Kg۱۰ ، گروه پنج: ایسکمی- ری‌پرفیوژن به همراه ملاتونین با دوزmg/Kg ۲۰ و گروه شش: ایسکمی- ری‌پرفیوژن به همراه mg/Kg ۳۰ بود.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که سطح ملان دی آلدئید (MDA ) بافتی به طور معنی داری در گروه ۴، ۵ و ۶ از گروه ۳ پایین‌تر بود (۰۵/۰> P). سطح پروتئین بافتی در گروه ۴ نسبت به گروه ۳ به طور معنی‌داری بالاتر رفته بود (۰۰۱/۰ > P). سطح پروتئین بافتی در گروههای ۵ و ۶ نسبت به گروه ۳ اختلاف معنی‌داری را نشان نداد بحث: این مطالعه نشان داد که ملاتونین با دوز mg/Kg۱۰، اثر آنتی اکسیدانی در جلوگیری از آسیب القائی ناشی از انسداد شریان مزانتریک فوقانی دارد.
