جستجو در مقالات منتشر شده


7 نتیجه برای پژوهی

محمد حسن صالحی کرمانی، محمد پژوهی ،
دوره 47، شماره 1 - ( 1-1368 )
چکیده

اسکلروتراپی واریس مری درمان انتخابی و بمنظور پیشگیری از خونریزی واریس مری است. بهترین نتایج مربوط به اسکلروتراپی در فواصل خونریزی است. هدف از اسکلروتراپی از بین بردن واریس های قابل رویت است.در مرحله خونریزی حاد می توان از سوندبلک مورو یا اسکلروتراپی و یا هر دو استفاده کرد.ما روش تزریق ترکیبی (خارج و داخل رگ را توصیه و از محلول اتوکسی اسکلرول 1% استفاده می کنیم.
باقر لاریجانی، محمدحسن باستان حق، محمد پژوهی،
دوره 54، شماره 1 - ( 1-1375 )
چکیده

سندرم نلسون معمولا با سه علامت پیگمانتاسیون مشخص، افزایش میزان ACTH پلاسما و وجود آدنوم در هیپوفیز که بطور غالب بصورت ماکروآدنوم می باشد، پس از آدرناکتومی در بیماران مبتلا به کوشینگ رخ می دهد. رشد تومور بدنبال آدرنالکتومی در 30-10% بیماران مشاهده شده است. اغلب تومورها در سندرم نلسون خوش خیم هستند. درمان انتخابی سندرم نلسون جراحی بصورت میکروسرجری از طریق ترانس اسفنوئیدال با ترانس فرونتال است. نقش رادیاسیون بصورت پروفیلاکسی بیماران آدرنالکتومی شده، نامشخص است. در این مطالعه موارد سندرم نلسون مربوط به بیماران بیمارستان دکتر شریعتی بمدت ده سال بررسی شده است. نتایج حاصل نشان می دهد از 49 بیمار مبتلا به سندرم کوشینگ که پس از عمل جراحی مراجعه نموده اند، 11 مورد (22.4%) دچار سندرم نلسون شده اند. بروز علایم پس از عمل از سه ماه تا نه سال بوده است. باتوجه به رخ دادن نلسون در برخی از بیماران به فاصله نزدیک از عمل آدرنالکتومی دوطرفه، انتخاب دقیقتر بیمار برای آدرنالکتومی دوطرفه، توصیه می شود.


محمدحسن باستان حق، باقر لاریجانی، محمد پژوهی، مامک شریعت،
دوره 55، شماره 3 - ( 2-1376 )
چکیده

برخی از بیماریهای آندوکرین خصوصا آکرومگالی، کوشینگ و فئوکروموسیتوم اثرات زیادی بر روی متابولیسم و کنترل قندخون در افراد غیردیابتی دارند. در این بررسی گذشته نگر پرونده های بیماران مبتلا به بیماریهای فوق در بین سالهای 1373-1358 در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران مطالعه شد. از 124 بیمار مبتلا به آکرومگالی برای 51 بیمار تست تحمل گلوکز انجام گرفته بود که 18% آنان GTT مختل داشتند. جهت ارزیابی دیابت میزان FBS و BS 90 بیمار مورد بررسی قرار گرفته بود، دیابت آشکار در 27% وجود داشت. همچنین از 90 بیمار مبتلا به کوشینگ، میزان قندخون در 60 مورد بررسی شده بود که 47% قندخون بالاتر از میزان طبیعی و 39% گلوکزاوری مثبت داشتند. در بررسی بیماران دچار فئوکروموسیتوم، از بین 80 بیمار 26/5% (16 نفر) دیابت آشکار داشتند. در مقایسه با سایر گزارش ها به نظر می رسد شیوع GTT مختل و دیابت در این بررسی تفاوت های اندکی با دیگر مطالعات دارد.


باقر لاریجانی، محمدحسن باستان حق، محمد پژوهی، ناهید سرحدی،
دوره 55، شماره 5 - ( 2-1376 )
چکیده

فئوکروموسیتوم بیماری نادری می باشد. جهت بررسی علائم و سیر کلی این بیماری، مطالعه گذشته نگر با استفاده از پرونده های پزشکی انجام شده است. براساس نتایج بدست آمده از این مطالعه شیوع بیماری در هر دو جنس تقریبا یکسان بوده و اکثریت بیماران (56%) در دهه دوم و سوم زندگی بودند. بیماری در 10% موارد دو طرفه و در 13% موارد خارج آدرنال (تماما پاراآئورتیک) بوده است. شیوع تومور در آدرنال راست بیماران (حدود 8%) بیشتر از آدرنال چپ گزارش شده است. موارد فامیلیان حدود 3/5% بوده است. تقریبا در تمامی موارد، بیماران دارای سابقه افزایش فشارخون و کریز بوده اند. در بررسی علائم بالینی بیماران، علائم حمله ای و هیپرتانسیون حمله ای حدود (98%)، سردرد حدود (71%) و تعریق فراوان (68%) بود. توده شکمی در معاینه در 13% موارد لمس می شد. حدود 26% بیماران دیابت آشکار و 23% بیماران تغییرات ECG داشتند. موارد بدخیم حدود 7% با 2 مورد متاستاز به کبد، 1 مورد متاستاز ریوی و 1 مورد متاستاز به ستون فقرات بوده است که در این 4 مورد پاتولوژی، منشا متاستاز را از فئوکروموسیتوم ذکر کرده است. در 3 مورد از 28 مورد مونث، اولین کریزهیپرتانسیون در حاملگی بوده که در 1 مورد منجر به سقط شده است.


محمد پژوهی، محمدحسن باستان حق، اسداله رجب، احمد مسعود، مریم رستمی،
دوره 58، شماره 3 - ( 3-1379 )
چکیده

از آنجا که ابتلا به عفونت یکی از عوامل مهم مرگ و میر در بیماران دیابتی است و گفته می شود میزان حساسیت به عفونت در این بیماران با کنترل قند آنان ارتباط دارد، برآن شدیم عملکرد لکوسیت های بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس وابسته به انسولین را در دو گروه قند خون کنترل شده و کنترل نشده در سنین 7 تا 25 سال در پاسخ به یک محرک (فوربول مریستات استات یا PMA) و یک محرک ذره ای (مخمر اپسونیزه) به کمک روش کمی لومینسانس مورد بررسی قرار دهیم. وقتی که از PMA بعنوان محرک استفاده گردید، اختلاف معنی داری بین دو گروه آزمایش با گروه شاهد مشاهده نگردید، با این حال اختلاف بین دو گروه بیماران کنترل شده و کنترل نشده معنی دار بود (P<0.05). همچنین با استفاده از مخمر اپسونیزه بعنوان محرک بین گروه های آزمایش و شاهد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید، با این وجود میزان کمی لومینسانس در گروه بیماران کنترل شده کاهش نشان داد.


محمود اکبریان، فریدون دواچی، احمد سلیم زاده، فرهاد شهرام، فرهاد قریب دوست، عبدالهادی تاجی، محمد پژوهی، احمدرضا جمشیدی،
دوره 60، شماره 4 - ( 4-1381 )
چکیده

مقدمه: استئوپوروز یکی از جدی ترین مشکلاتی است که سلامتی افراد جوامع مختلف در جهان، خصوصا زنان یائسه و افراد پیر را تهدید می کند. با توجه به زمینه های متفاوت ژنتیک، نژاد و جغرافیا، دانسیتی استخوانی می تواند در جوامع گوناگون مختلف باشد. در ایران نیز دانسیتی استخوان می تواند با دانسیتی استخوان در سایر نقاط دنیا متفاوت باشد و ضرورت دارد دانسیتی استخوان در ایران مشخص گردد.

مواد و روشها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 280 نفر از پرسنل سالم بیمارستان دکتر شریعتی تهران و بستگان آنها که بصورت تصادفی انتخاب و تراکم استخوان با تکنیک DEXA) Dual Energy X-Ray Absorptiometry) در دو محل که شامل ستون فقرات کمری و گردن استخوان ران اندازه گیری شد و اطلاعات بدست آمده توسط Polynomial approximation (درجه سوم) مورد تجزیه قرار گرفت.

یافته ها: در زنان، دانسیتی استخوان در ستون فقرات کمری (L1-L4)، بیشترین مقدار آن در دهه چهارم (0/992 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن در دهه هفتم (0/799 گرم بر سانتی متر مربع) بود. دانسیتی گردن استخوان ران، بیشترین مقدار در دهه چهارم (0/826 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن در دهه هفتم (0/601 گرم بر سانتی متر مربع) بود. در مردان، دانسیتی فقرات کمری (L1-L4)، بیشترین مقدار در دهه سوم (0/980 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن (0/749 گرم برسانتی متر مربع) در دهه دوم بود. در مورد دانسیتی گردن استخوان ران، بیشترین آن در دهه چهارم (0/896 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن در دهه هفتم (0/758 گرم بر سانتی متر مربع) بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: بطور خلاصه، تراکم نسج استخوان در نمونه مورد بررسی، هم در ستون فقرات و هم در استخوان فمور و در هر دو جنس نسبت به استاندارهای مورد نظر Hologic پایین تر بود.


محمد پژوهی، زهرا شعبان نژاد خاص، محمد رضا مهاجری تهرانی،
دوره 65، شماره 3 - ( 3-1386 )
چکیده

نورو‌پاتی دیابتی یکی از عوارض شایع بیماری دیابت است که در 50% مبتلایان دیده می‌شود. این اختلال در بیماران دیابتی نوع ، عارضه‌ای دیررس و بر‌‌عکس در افراد دیابتی نوع ، یک یافته زودرس می‌باشد. تقسیم‌بندی اولیه نوروپاتی دیابتی شامل نوروپاتی حسی- حرکتی و اتونوم می باشد. بیماران ممکن است فقط یک نوع و یا هر سه نوع از نوروپاتی را نشان دهند. نوروپاتی قرینه دیستال شایع‌ترین نوروپاتی است. نوروپاتی دیابتی می‌تواند به‌صورت اختلال حرکتی، ایسکمی قلبی پنهان، افت فشار خون وضعیتی، اختلال وازوموتور، افزایش تعریق، اختلال عملکرد مثانه و اختلالات جنسی ظهور یابد. کنترل دقیق قند خون و مراقبت روزانه پاها، کلید اصلی پیشگیری از مشکلات نوروپاتی دیابتی است.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb