مقدمه: تغییر در سطح سرمی یون پتاسیم می‌تواند سبب افزایش موربیدیتی و مورتالیتی در بیماران گیرنده پیوند کلیه گردد. لذا این پژوهش با هدف بررسی تغییرات این یون در بیماران گیرنده کلیه انجام گردید.
مواد و روش‌ها: طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی ساده که بر روی 40بیمار به مدت یک سال پذیرفت سطح پتاسیم سرم قبل و بعد از پیوند کلیه و در زمان آناستوموز شریان کلیوی و همچنین بعد از برقراری ادرار مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. تمامی بیماران بطور یکسان تحت بی‌هوشی عمومی قرار داشتند. پیش درمانی توسط فنتانیل (2 میکروگرم/کیلوگرم) صورت پذیرفته و القای بی‌هوشی توسط تیوپنتال سدیم (5 میلی‌گرم/کیلوگرم) صورت گرفت. انتوباسیون توراشه توسط آنزاکوریوم (6/0 میلی‌گرم/کیلوگرم) تسهیل گردید. ادامه بی‌هوشی با N2O و O2 50 درصد، هالوتان 1/0 درصد و فنتانیل (1 میکروگرم/کیلوگرم) در هر 30 دقیقه انجام شد و فشار خون بیمار در محدوده 20± درصد مقدار فشارخون پایه حفظ شد.
یافته‌ها: کمترین میانگین سطح سرمی پتاسیم در زمان آناستوموز بوده (24/0±5/3 میلی‌مول/لیتر) و کاهش آن در مقایسه با قبل از عمل با میانگین (48/0±4/4 میلی‌مول/لیتر) رخ داده است. حداکثر سطح سرمی پتاسیم قبل از عمل جراحی (5 میلی‌مول/لیتر) بود که پس از جراحی برابر با (7/4 میلی‌مول/لیتر) گزارش گردید.
نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: با توجه به نتایج به دست آمده چنین استنباط می‌شود که تغییرات ایجاد شده در سطح سرمی پتاسیم در محدوده طبیعی حفظ گردیده است. بنابراین با ارزیابی مناسب قبل از عمل جراحی، هیپرکالمی یک رخداد نادر در بیماران گیرنده پیوند کلیه می‌باشد.
