93 نتیجه برای کریمی
کریمی نژاد،
دوره 18، شماره 7 - ( 1-1340 )
چکیده
عباس کریمی نژاد،
دوره 22، شماره 5 - ( 2-1343 )
چکیده
محمدحسن کریمی نژاد،
دوره 22، شماره 8 - ( 1-1344 )
چکیده
1- افوزیون داخل آلوئولی 2- نقصان S.T.L. عامل نزول فشار سطحی 3- مهار شدن عامل فیبرینولیتیک موجود در داخل نسج ریوی دخالت داشته و هیالن مامبران از تغلیظ خیز داخل آلوئولی بوجود آمده و بتدریج با بالا رفتن سن ازدیاد می یابد و حداکثر آن در سومین و چهارمین روز زندگی است. خیز داخل آلوئولی در روزهای اول مشخص و بتدریج تخفیف می یابد و همچنین افزایش عفونت و خونریزی داخل آلوئولی با پیشرفت سن دیده می شود.
محمد حسن کریمی نژاد، کمال الدین آرمین،
دوره 26، شماره 2 - ( 2-1347 )
چکیده
محمدحسن کریمی نژاد،
دوره 27، شماره 7 - ( 1-1349 )
چکیده
تقسیم بندی جدید تومورهای گنادی و منشعب از سلول ژرمینال با توجه به هیستوژنز و نمای هیستولوژی بطور خلاصه بررسی می شود و دو مورد تومور نادر تخمدانی:1- تومورسینوس آندوردمال 2-گونادوبلاستوم. برای اولین بار در مطبوعات پزشکی بطور خلاصه گزارش می گردد.
لشکری، کریمی افشار، جزایری،
دوره 27، شماره 8 - ( 1-1349 )
چکیده
شرح حال بیماری داده می شود که بعلت اشک ریزش مراجعه می کند و در رایوگرافی ساده که برحسب اتفاق از بیمار انجام می گیرد علت اساسی وجود جسم خارجی (سند شکسته) در داخل کیسه اشک تشخیص داده می شود. این موضوع این نکته را روشن می کند که انجام کامل امتحانات لازم قبل از اقدام به درمان تا چه اندازه به تشخیص کمک میکند.
محمد حسن کریمی نژاد،
دوره 30، شماره 10 - ( 1-1352 )
چکیده
با اینکه سرشت جنسی رویان انسانی وسیله اسپرماتوزوئید حامل X یا Y تعیین می گردد ولی رشد دستگاه تناسلی بطور کلی در هر جنین اعم از نر یا ماده در جهت زنانه می باشد.گوناد نر (بیضه) علاوه بر اینکه موجب رشد مجرای ولف (تناسی داخلی نر) بوده و سینوس اورژنیتال را در جهت مردانه سوق می دهد مانع رشد مجرای مولر (دستگاه تناسلی داخلی زنانه ) می شود.اختلاط و اختلال در رشد گونادها و دستگاه تناسلی موجب حالات دو جنسی می گردد.پیدایش تومور در گوناددیس ژنیک مخصوصاً در بیمارانی که کرومزوم جنسی Y دارند قابل توجه و برداشتن گوناد دیس ژنیک در این دسته بیماران به منظور جلوگیری از بروز تومور توصیه می شود.
محمد حسن کریمی نژاد،
دوره 31، شماره 2 - ( 2-1352 )
چکیده
حسین پارسا، محمد حسن کریمی نژاد، محمد ابراهیم نیلی، محمود امامی کوزئیده،
دوره 33، شماره 7 - ( 1-1355 )
چکیده
محمود رحیمی، گل رخ عسگریه یزدی، مرضیه نجات، حسن کریمی نژاد،
دوره 43، شماره 1 - ( 1-1369 )
چکیده
سیدمرتضی کریمیان،
دوره 56، شماره 4 - ( 4-1377 )
چکیده
پپتید وابسته به ژن کالسی تونین (CGRP) اولین بار در سال 1982 گزارش شد. این پپتید دارای 37 اسید آمینه می باشد که در دو نوع آلفا و بتا یافت می شود. CGRP دارای پراکندگی هم در نوع عمل و هم در نوع رسپتور می باشد، بطوری که تاکنون 4 نوع مختلف رسپتور برای این پپتید گزارش شده است. این پپتید هم می تواند مانند نوروترانسمیتر، یا هورمون موضعی و یا نورومدولاتور عمل نماید که باعث بروز آثار گوناگونی بر بافتهای مختلف می شود. از جمله انبساط عروقی قوی و شل شدگی عضلات صاف، اما توانایی CGRP برای القا خروج پروتئین از عروق در پرده ابهام بود. در این مطالعه تزریق مداوم داخل مفصلی 6-^10 مول CGRP به داخل زانوی رات باعث القا خروج پروتئین از عروق، به فضای مفصلی شد. مقدار پروتئین خارج شده توسط روش اصلاح شده Iawata اندازه گیری شد که می تواند مقدار پروتئین نام را بین 500-50 میلی گرم در لیتر اندازه گیری نماید. غلظت بالاتر و پایین تر CGRP نتوانست باعث القا خروج پروتئین از عروق بشود. علت عدم القا خروج پروتئین در غلظت بالاتر CGRP، می تواند افت شدید فشارخون که جذب سیستمیک این پپتید باعث آن می شود باشد، بطوری که در افت فشارخون، به مقدار مشابه که توسط آنتاگونیستهای آلفا آدنورسپتور ایجاد شد، غلظت 6-^10 مول CGRP نتوانست باعث القا خروج پروتئین بشود. همچنین اثر القا خروج پروتئین توسط CGRP یک اثر اختصاصی این پپتید بوده و تنها به دلیل اثر انبساط عروقی آن نمی باشد، چرا که انبساط عروقی مشابهی که توسط آگونیستهای بتا آدنورسپتور ایجاد شد، نتوانست باعث القا خروج پروتئین از عروق بشود. از آنجایی که بیش از 50% از نورونهای حسی دارای CGRP بوده که در تمامی بدن و مفاصل گستردگی دارند، لذا این اثر CGRP می تواند باعث تشدید التهاب در بافتهای گوناگون بشود.
محسن پرویز، سیدمرتضی کریمیان، احمدرضا دهپور، منصور کشاورز،
دوره 56، شماره 5 - ( 4-1377 )
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی میزان اثر بروموکریپتین در ایجاد خمیازه، در موشهای صحرایی نر کلستاتیک بود. بروموکریپتین یک داروی شناخته شده است که به عنوان آگونیست رسپتورهای دوپامینی (مخصوصا رسپتور D2) در تحقیقات مختلف بکار گرفته می شود و در موشهای صحرایی نر سالم، موجب بروز خمیازه می شود. در این تحقیق، پس از انجام عمل جراحی و بستن مجرای صفراوی مشترک، در گروهی از موشهای صحرایی نر، کلستاز ایجاد شد. تعداد خمیازه ناشی از تزریق داخل صفاتی بروموکریپتین (11 mg/kg) در گروه کلستاتیک با دو گروه شاهد جراحی و شاهد سالم مقایسه شد. شمارش تعداد خمیازه ها بلافاصله پس از تزریق دارو و انتقال حیوان به روی دستگاه مشاهده رفتار به مدت یک ساعت صورت گرفت. نتایج اخذ شده نشان دهنده افزایش معنی دار (P<0.05) تعداد خمیازه ناشی از بروموکریپتین در گروه کلستاتیک، نسبت به دو گروه دیگر بود و اختلاف معنی داری بین گروههای شاهد جراحی و شاهد سالم وجود نداشت. بررسی نتایج، نشان دهنده بروز تغییر یا تغییراتی در موشهای کلستاتیک است که موجب افزایش حساسیت رسپتورهای دوپامینی و افزایش پاسخ آنها می شود. با توجه به اثبات میانجیگری نیتریک اکساید در بروز خمیازه ناشی از آگونیست های رسپتورهای دوپامینی و مطرح بودن افزایش میزان آن در جریان کلستاز، ممکن است افزایش پاسخ در اثر این عامل باشد. از سوی دیگر، افزایش تعداد خمیازه در موشهای کلستاتیک می تواند ناشی از افزایش اوپیوئیدهای اندوژنی باشد که تجمع آنها در بدن موشهای صحرایی مبتلا به کلستاز حاد، قبلا مورد تاکید قرار گرفته است.
عباسعلی کریمی،
دوره 56، شماره 5 - ( 4-1377 )
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی روشهای مختلف جراحی کوارکتاسیون آئورت و مقایسه نتایج آنها در کاهش یا افزایش فشارخون و نبض و همچنین مقایسه عوارض آنها صورت گرفته است. بعلاوه خصوصیات بالینی و پاراکلینیکی بیماران نیز توصیف شده است. طی سالهای 1377-1370، 50 بیمار در بیمارستان شریعتی تحت عمل جراحی ترمیم کوارکتاسیون آئورت قرار گرفته اند که از این تعداد 30 نفر مرد با میانگین سنی 19/4 و 20 نفر زن با میانگین سنی 16/6 بوده اند. علاوه بر سن بالای بیماران به هنگام عمل که خود موجب افزایش سکل (sequel) بیماریست، فاصله بین زمان تشخیص یا علامتدار شدن بیمار تا زمان عمل هم به طور غیرقابل توجیهی بالا بوده است (در کل 4/36 سال). بطور کلی 62% موارد دارای کوارکتاسیون آئورت جاکستاداکتال (Juxtaductal) و بقیه به اشکال غیرکلاسیک بوده اند. 52% بیماران بیماری همراه قلبی نیز داشته اند که این میزان در مقایسه با آمار منابع (12%) بسیار بالاست و علت آن سن بالای بیماران و ایجاد بیماریهای ثانویه دریچه ای است. 71/9% موارد کوارکتاسیون آئورت complicated در مردان و 28/1% آن در زنان دیده شد، که علت آن در مردان، شیوع بالای دریچه آئورت دولتی (33%) بود که در طول زمان دچار عارضه گردیده بود. میانگین گرادیان آنژیوگرافی در بیماران 57.5 mmHg بود که با افزایش سن افزایش مختصری را نشان می دهد. در 91/7% بیماران عکس سینه (CXR) و در 74/2% آنها نوار قلب (EKG) غیرطبیعی بود. روشهای مختلف جراحی به ترتیب شامل e-e-A=26% و TIG=40% و TBG=18% و DPR=14% و FSCR=2% بوده اند که از نظر فراوانی عوارض، فشارخون و افزایش قدرت نبض پا پس از عمل تفاوت چندانی نداشتند. فقط در گروهی که به روش TBG درمان شدند، میزان پرفشاری خون پس از عمل بیشتر از بقیه بود و تنها 2 مورد مرگ زودرس بیمارستانی هم در روش DPR رخ داد.
منصور کشاورز، سیدمرتضی کریمیان، احمدرضا دهپور، محسن پرویز،
دوره 56، شماره 6 - ( 4-1377 )
چکیده
اثر بروموکریپتین و آپومورفین (آگونیستهای گیرنده های دوپامین) بر انقباض ناشی از تحریک بر میدان الکتریکی عضله طولی ایلئوم مجزای خوکچه هندی مورد بررسی قرار گرفت. بروموکریپتین و آپومورفین به صورت وابسته به غلظت، انقباض را مهار کردند. IC50 برای این اثر مهاری به ترتیب 6-^10*0.645±6.22 و 6-^10*0.647±5.48 مولار بود. سولپیراید (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده های دوپامینی D2) با غلظت 5-^10 مولار و اثر مهاری این دو دارو را وقفه داد ولی یوهیمبین (آنتاگونیست گیرنده های آدرنرژیک ?2) با غلظت 6-^10 مولار، فقط اثر مهاری بروموکریپتین را وقفه داد و تاثیری بر اثر مهاری آپومورفین نداشت. L-NAME (مهار کننده آنزیم نیتریک اکساید سنتاز) با غلظت 3-^10 مولار، موجب وقفه در اثر مهاری بروموکریپتین و آپومورفین شد. این نتایج می تواند نشاندهنده آن باشد که در پایانه های کولینرژیک ایلئوم خوکچه هندی، گیرنده مهاری پیش سیناپسی دوپامینی وجود دارد و عملکرد آن به نیتریک اکساید وابسته است.
عباسعلی کریمی،
دوره 56، شماره 6 - ( 4-1377 )
چکیده
بیماری عروق کرونر قلب از بیماریهای شایع دوران زندگی و جراحی بای پس عروق کرونر قلب از روشهای درمانی شایع در ایران و سایر کشورهای جهان محسوب می شود. این بیماری بدنبال تعدادی عوامل مستعد کننده و با ویژگیهای خاص سنی و جنسی خود بروز می کند. عوامل مختلف در تعیین نوع درمان این بیماری نقش دارند. شایع ترین روش درمانی تهاجمی برای این بیماری جراحی بای پس عروق کرونر است. در این مقاله 500 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر که در بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی تهران تحت جراحی بای پس قرار گرفتند، مطالعه شدند. بیماران بصورت گذشته نگر و با تکمیل پرسشنامه تهیه شده مورد بررسی قرار گرفتند. از میان 500 بیمار 402 مورد مرد و 98 مورد زن بودند. متوسط سن مردان 52 سال و زنان 57 سال بود. پرفشاری خون، دیابت، کلسترول و تری گلیسیرید بالای سرم در زنان به طور واضحی بیش از مردان بود. از طرف دیگر وزن زنان بیمار نیز از مردان بیشتر بود. برعکس مصرف سیگار در مردان به طور محسوسی بالاتر بوده است. متوسط کسر جهشی قلب (Left Ventricle Ejection Fraction) در زنان بالاتر از مردان، ولی میانگین تعداد عروق گرفتار در هر دو جنس تقریبا یکسان بود. 10 بیمار در فاصله یکماه بعد از جراحی فوت کردند که از این میان 7 نفر مرد و 3 نفر زن بودند.
سیدفرامرز کریمیان، الهام خیاط،
دوره 58، شماره 1 - ( 1-1379 )
چکیده
جهت بررسی رابطه بین مصرف قرص های ضد بارداری خوراکی و بروز سنگ کیسه صفراوی علامت دار، یک مطالعه مورد شاهد گذشته نگر ترتیب داده شد. روش کار، بررسی شیوع مصرف مدت و نوع قرص مصرف شده در دو گروه و سپس مقایسه آمارها بوده است. داوطلبان از بابت سایر عوامل موثر در سنگ کیسه صفرا شامل سن، اندکس قدی وزنی (BMI)، تعداد بارداری، سابقه خانوادگی سنگ کیسه صفرا، سابقه دیابت و سابقه افزایش چربی های خون نیز مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه مورد مطالعه شامل 80 بیمار مبتلا به سنگ کیسه صفرای علامت دار بستری در بیمارستان بعنوان گروه مورد و 200 بیمار بستری در بیمارستان بدون سابقه سنگ کیسه صفرا بعنوان گروه شاهد می باشد. یافته های پژوهش با استفاده از تست های X² و T-student تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که شیوع مصرف قرص در گروه مورد، کمی بیشتر از گروه شاهد می باشد، ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نیست. همینطور هیچ اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه از بابت اندکس قدی-وزنی، سن، سابقه خانوادگی سنگ کیسه صفرا و سابقه بیماری قند بدست نیامد. بعلاوه اختلاف آماری معنی داری در مورد شیوع مصرف، مدت مصرف و نوع قرص مصرفی بین دو گروه بدست نیامد. دو گروه از نظر شیوع افزایش چربی خون با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری داشتند. شیوع چربی خون بالا در گروه مورد افزایش نشان می داد (P<0.05). نهایتا ما هیچ ارتباطی بین شیوع مصرف، مدت مصرف و نوع قرص با بیماری سنگ کیسه صفرای علامت دار بدست نیاوردیم. بعلاوه هیچگونه تداخلی بین موارد فوق الذکر با فاکتورهای خطر در جهت ایجاد بیماری یافت نشد.
فرامرز کریمیان، عباس ربانی، آرش نیک خلق،
دوره 58، شماره 4 - ( 4-1379 )
چکیده
با گذشت یک دهه از ظهور کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک این روش بدل به روشی ایمن و کارآمد برای برخورد با سنگ صفراوی شده است. مزیت های این روش شامل کاهش مدت بستری در بیمارستان و هزینه های مربوطه، بازگشت سریعتر به کار، کاهش درد و مسائل زیبایی می باشند. این روش جراحی نیز مانند هر روش دیگری، اندیکاسیون ها و کنتراندیکاسیون های خاص خود را دارد که با پیشرفت تکنیک و افزایش تجربه جراحان تغییر می یابند. هدف از این مطالعه بررسی اندیکاسیون ها و کنتراندیکاسیون های کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک و میزان تبدیل به جراحی باز در بخش های یک و پنج جراحی مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) می باشد. در یک مطالعه گذشته نگر توصیفی از نوع Case-series پرونده تمام بیمارانی که از اول سال 1372 تا مهر ماه سال 1377 مورد کله سیستکتومی قرار گرفته بودند مطالعه گردید. سن و جنس بیماران، تشخیص هنگام بستری، یافته های سونوگرافیک و رادیولوژیک دیگر، یافته های آزمایشگاهی، اندیکاسیون کله سیستکتومی، وضعیت اول همراه سابقه جراحی شکمی قبلی و با بدخیمی داخل شکمی، نوع عمل (باز، لاپاروسکوپی، لاپاروسکوپی تبدیل شده به باز با ذکر علت)، یافته های پاتولوژی، فاصله زمانی از کله سیستکتومی تا ترخیص و میزان مرگ و میر در همان بستری مطالعه شدند. 343 پرونده کله سیستکتومی مورد بررسی قرار گرفت که 121 مورد از آنها به روش لاپاروسکوپیک انجام شده بود. از این تعداد 117 نفر زن (96.7%) و 4 نفر مرد (3.3%) بودند. طیف سنی بیماران 14 تا 84 سال با میانه سنی 45 سال بود. شایعترین اندیکاسیون های کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در این مرکز عبارتند از: 1) کولیک عود کننده صفراوی (88.4% موارد)، 2) تظاهرات غیر اختصاصی سنگ کیسه صفرا (5.8%) و 3) سنگ های صفراوی بدون علامت (1.7%). کنتراندیکاسیون های کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در این مرکز عبارتند از: 1) کله سیستیت حاد، 2) سنگ و یا دیلاتاسیون کلدوک، 3) کانسر کیسه صفرا، 4) بدخیمی های داخل شکم، 5) نیاز به عمل جراحی الکتیو شکمی همزمان، 6) سابقه لاپاراتومی قسمت های فوقانی شکم، 7) سپسیس، 8) ایلئوس، 9) پریتونیت، 10) پانکرانیت، 11) چاقی مفرط. میزان تبدیل به جراحی باز در این مرکز 4.7% می باشد. علل تبدیل به جراحی باز شامل: چسبندگی شدید (44.4% موارد)، اشکالات تکنیکی (33.3%) و علل اضطراری (22.3%) می باشند. هیچ مرگی پس از LC در همان بستری رخ نداد. سیروز کبدی جبران شده کنتراندیکاسیونی جهت انجام کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک به حساب نمی آید. انجام کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در بیماران قلبی عروقی و ریوی نیاز به ارزیابی دقیق دارد تصمیم برای انجام یا عدم انجام آن منوط به وضع بیمار است.
ثریا سهیلی، ایرج کریمی، محمود محمودی، بهروز نبئی،
دوره 58، شماره 4 - ( 4-1379 )
چکیده
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که با هدف تعیین اثربخشی برنامه های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده در ایران طی سال های 75-1371انجام گردیده است. جهت تعیین بازده یا عملکرد برنامه های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده از شاخص های میزان پوشش وسایل پیشگیری از بارداری، پوشش زوج سال، میزان شکست کاربردی وسایل پیشگیری از بارداری و تعیین اثربخشی وسایل پیشگیری از بارداری استفاده شد. براساس یافته ها، پوشش زوج سال قرص از سال 1371 تا 1374 روندی نسبتا رو به افزایش داشته، اما در سال 1375 در مقایسه با سال های قبل مختصری کاهش دارد. پوشش زوج سال کاندوم در سال 1375 در مقایسه با سال های قبل کاهش یافته است. پوشش زوج سال آی یو دی، توبکتومی، وازکتومی، نورپلانت و آمپول های تزریقی طی سال های مذکور روندی رو به افزایش را نشان می دهد. یافته های مربوط به پوشش وسایل پیشگیری از بارداری نیز نشان دهنده افزایش پوشش از 42% در سال 1371 به 67% در سال 1375 است. میزان شکست کاربردی وسایل پیشگیری از بارداری طی سال های مذکور کاهش را نشان می دهد و بعبارتی بیانگر افزایش در میزان اثربخشی است.
سیدمهدی کریمی شهیدی، امیرقاسم دباغ محمدی، بابک مهاجرایروانی، میراسداله میگونی،
دوره 60، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده
مقدمه: گندخونی (sepsis) یکی از مهمترین موارد اورژانس پزشکی است. جهت اینگونه بیماران بعد از انجام کشت خون و سایر کشتهای لازم بلافاصله باید درمان با آنتی بیوتیک شروع شود. اطلاعات پیرامون الگوی حساسیت میکروبی در جامعه، بیمارستان و بیمار از موارد مهمی است که باید در نظر گرفت. اطلاع از وضعیت شیوع میکروارگانیزمها و حساسیتهای آنتی بیوتیکی مربوطه در تجویز درمان مناسب نقش بسزائی دارد.
مواد و روشها: هدف اصلی این مطالعه، بررسی تغییرات شیوع میکروارگانیسمهای عامل sepsis و بررسی و شناخت الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکهای مختلف و تغییرات آنها به منظور کمک در انتخاب صحیح درمان Empiric گند خونی (sepsis) در بیمارستان امیراعلم می باشد. به این منظور، تمام کشتهای خون ارسالی در طی سه سال 79 و 78 و 1377 به آزمایشگاه میکروبشناسی بیمارستان امیراعلم (2000 نوبت کشت خون مربوط به 765 بیمار) مورد بررسی قرار گرفت که در مجموع، در 10 درصد بیماران، جواب کشت مثبت بود. 80 درصد موارد مثبت را 6 ارگانیسم، Ecoli, , Pseudomonas, Pneumocuccus, S.epidermidis, S.aureus, Enterobacter تشکیل می دادند.
یافته ها: شایعترین عامل در سال 1377، انتروباکتر و در سال 1378، استافیلوکوک طلایی و در سال 1379، انتروباکتر و در سال 1378، استافیلوکوک طلایی و در سال 1379، سودومونا بود. تغییرات واضحی از نظر شیوع میکروارگانیسمها در طی سه سال دیده می شود.
نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به تغییرات محسوس شیوع میکروارگانیسم عامل sepsis و تغییرات واضح آنتی بیوگرام آنها براساس تکنیک دیسک دیفیوژن به این نتیجه می رسیم که نتایج کلان آزمایشگاه از نظر آخرین تغییرات شیوع میکروارگانیسمی و آنتی بیوگرام در هر مرکز درمانی، در انتخاب درمان Empiric صحیح و موثر، ضروری به نظر می رسد.
پیمان حداد، معصومه کریمی،
دوره 60، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده
مقدمه: خشکی دهان یکی از عوارض شایع رادیوتراپی ناحیه سر و گردن است. پیلوکارپین برای درمان این مشکل در مرحله مزمن آن مورد تایید قرار گرفته است، اما استفاده همزمان آن با رادیوتراپی نیز می تواند برای پیشگیری یا کاهش خشکی دهان بدنبال رادیوتراپی مفید باشد. به همین دلیل بر آن شدیم که بوسیله یک کارآزمایی بالینی، این فرضیه را مورد آزمون قرار دهیم.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بیماران 70-18 ساله ای که رادیوتراپی سر و گردن برای آنها در نظر گرفته شده و هر دو پاروتید در فیلد درمان قرار می گرفت وارد طرح شدند. افرادی که منع طبی برای مصرف پیلوکارپین داشتند از طرح خارج شدند. بیماران به دو گروه دریافت کننده پیلوکارپین با مقدار 5 میلی گرم 3 بار در روز یا پلاسبو بصورت دو سوکور تصادفی تقسیم گردیدند. دارو یا دارونما از شروع رادیوتراپی تا 3 ماه بعد از آن تجویز گردید. سطح سرمی پیلوکارپین بصورت تصادفی در چند مورد از هر دو گروه با روش کروماتوگرافی پرفشار (HPLC) کنترل شد. پس از 6 ماه از پایان رادیوتراپی، خشکی سابژکتیو دهان بوسیله تکمیل پرسشنامه ای از نوع Visual Analog Scale توسط بیمار تعیین گردید و نیز خشکی ابژکتیو دهان بر اساس سیستم درجه بندی خشکی دهان بوسیله دو پژوهشگر بصورت جداگانه اندازه گیری شد.
یافته ها: در مجموع تعداد 60 بیمار به دو گروه پیلوکارپین (31 نفر) و پلاسبو) 19 نفر) تقسیم شدند. بیشتر این بیماران مبتلا به کارسینوم نازوفارنکس بودند. دوز متوسط پاروتید 5818 سانتی گری بود. سطح سرمی متوسط دارو 14.65 نانوگرم در میلی لیتر بود. هیچ عارضه جانبی جدی در این طرح مشاهده نشد. 39 بیمار از نظر خشکی دهان مورد بررسی قرار گرفتند که 18 بیمار در گروه پیلوکارپین و 21 بیمار در گروه پلاسبو بودند. 9 بیمار فوت کرده و 12 بیمار نیز جهت انجام ارزیابی مراجعه نکردند. میانگین خشکی سابژکتیو دهان 40.3 میلی متر در گروه پیلوکارپین و 57 میلی متر در گروه پلاسبو بود(P=0.02) میانگین خشکی ابژکتیو دهان در گروه پیلورکارپین 2.2 و در گروه پلاسبو 2.6 بود (P=0.01)همبستگی خشکی دهان سابژکتیو و ابژکتیو با ضریب همبستگی 0.626 در سطح 0.01 قابل ملاحظه بود. سن و دوز پاروتید تاثیر قابل ملاحظه ای روی خشکی دهان نداشت.
نتیجه گیری و توصیه ها: پیلوکارپین در مطالعه ما سطح سرمی استاندارد ایجاد نمود و عارضه جانبی جدی مشاهده نشد. در مقایسه با پلاسبو مصرف همزمان پیلوکارپین با رادیوتراپی می تواند منجر به کاهش خشکی دهان ناشی از رادیوتراپی گردد.
