مجله دانشکده پزشکی

---

بیماری وگنریک واسکولیتنکروزانت وگرانولوماتوز دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی همراه گلومرولونفریت است.هر چند بدلیل رسوب کمپلکس ایمنی و وجود آن در گردش خون بعضی از بیماران احتمال واکنش هیپرسانس تیویته مطرح شده، هنوز علت آن ناشناخته باقی مانده است.ارجحیت جنسی این بیماری در مردها، و میزان بروز آن بین 6/1 تا 2 برابر زنها تخمین زده شده است. سن بروز بیماری وگنر از اوائل کودکی تا سنین آخر عمر و شیوع بیشتر آن در سن 40 سالگی است. برای تشخیص قطعی بیوپسی از دستگاه تنفسی (فوقانی یا تحتانی) و کلیه الزامی است. این عارضه می تواند محدود به دستگاه تنفسی بوده (فرم محدود) و یا همه ارگانها از جمله کلیه ها را گرفتار کند (فرم منتشر) بیوپسی کلیه این بیماران نشان دهنده طیف وسیعی از ضایعات، اعم از گلومرونفریتهای خفیف، فوکال یا سگمانتال تا گلومرولونفریتهای منتشر نکروزانت و برق آسا با تغییرات پرولیفراتیو و Cresentic است. ارگانهای دیگری که در وگنر ممکن است گرفتار شوند عبارتند از:مفاصل چشم، پوست، سیستم عصبی، قلب، کبد،عقده های لنفاوی و .... از نظر علائم عمومی این بیماران غالباً دچار تب، ضعف عمومی، کاهش وزن بوده و آنمی که عمدتاً نورموکروم نورموسیتر است همراه با سدیمان بالا دارند. ترومبوسیتوز نیز اغلب قبل از شروع درمان مشاهده می شود. بعضی از ایمون گلبولینها در جریان این بیماری ممکن است افزایش یابند (IgA,M)پیش آگهی در موارد محدود خوب و در مواردی که کلیه ها گرفتار شده باشند قبل از درمان با مواد سیتوتوکسیک بدوسور ویوال 5 ماهه دارد. با درمان سیکلوفسفامید و استروئید بخصوص قبل از پیدایش علائم کلیوی پیش آگهی امیدوار کننده است.در این مقاله دو مورد گرانولوماتوزوگنراز بیمارستان دکتر شریعتی دانشگاه تهران معرفی و از نظر علائم و نشانه های بالینی، آزمایشگاهی ، با گزارشات خارجی مورد مقایسه، بررسی و مطالعه قرار میگیرد.

---

برونکوآلوئلارسل کارسینوما یکی از تومرهای نادر است که رویهم رفته بیش از 1 الی 2% تومرهای بدخیم ریه را تشکیل نمیدهد. شیوع نسبی آن بین سنین 50 تا 70 سالگی است. ارجحیت جنسی بخصوص ندارد. بیشتر معتقدند از سلولهای تیپ II آلوئلی منشاء می گردد.انتشار تومر از طریق مجاری برنشی و همچنین انتشار لنفاتیک ذکر شده است. از نظر ظاهر تومر ممکن است بصورت یک کانون منفرد یا وجود چند ندول نزدیک به هم در یک سگمان یک لب یا در دو ریه بطور منتشر دیده شود. گاهی منظره ظاهری شبیه پنومونی است. فرم منتشر بصورت ندولاسیون پراکنده در یک یا در دو ریه دیده می شود.تابلوی بالینی متغیر و غالباً بدون علامت می باشد و صرفاً در رادیوگرافی روتین ریه کشف می شوند. علائم بالینی بیشتر شامل سرفه، هموپتیزی، تنگی نفس، درد سینه، آنورکسی، کاهش وزن، تب و ترومبوفلبیت است. در 20 الی 25% موارد مقدار دفع خلط موکوئید زیاد است و در درصد کمی از موارد ممکن است مایع پلور ایجاد شود.از نظر تشخیص برونکوسکپی و سیتولوژی خلط کمک کننده نیست مگر در موارد پیشرفته تشخیص قطعی با بیوپسی ریه توسط سوزن یا رزکسیون تومر یا توراکتومی انجام پذیر است. از نظر پیش آگهی در موارد موضعی و منفرد بخصوص بارزکسیون بموقع به مراتب بهتر بوده و در موارد منتشر و دو طرفه بسیار بد و سریعاً موجب نابودی بیمار می شود. این کارسینوم به رادیوتراپی و شیمی درمانی حساس نیست. طی این مقاله سه مورد برنکوآلوئلارسل کارسینوما که در بیمارستان دکتر شریعتی تهران بررسی و تشخیص داده شده مفصلاً گزارش و در بحث پایانی مقاله مورد مداقه قرار می گیرد.

---

بیمار معرفی شده، خانمی 25 ساله و متاهل است که سابقه 5 ساله هیپرکراتوز و تیره شدن نیپل و آرئول دو طرفه پستان را دارد. هیپرکراتوز نیپل و آرئول یک مورد خوش خیم و نادر است که می تواند به صورت یک طرفه یا دو طرفه در هر دو جنس تظاهر کند. حداقل سه نوع از هیپرکراتوز نیپل و آرئول را شرح داده اند:
نوع اول: موردی از گسترش نووس اپیدرمال
نوع دوم: همراهی با آکانتوز نیگریکانس یا ایکتیوز
نوع سوم: ایدیوپاتیک یا نووئید
بیمار ما مبتلا به نوع دوم یعنی هیپرکراتوز نیپل و آرئول همراه با آکانتوزنیگریکانس بود.

---

پنومونی همچنان شایع‌ترین علت مرگ در اثر بیماریهای عفونی در انسان است. عامل ایجاد کننده پنومونی اکثراً قابل تشخیص نیست. با توجه به گسترش مقاومت دارویی باید ویژگیها و عوامل مرتبط با پنومونی را جهت استفاده مطلوب از آنتی‌بیوتیک‌های تجربی (empiric) به خوبی شناخته شود.
روش بررسی: این مطالعه به شکل مقطعی(یکسال) در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه انجام شد.در مورد تمام این افراد چک لیستی براساس اطلاعات دموگرافیک، عوامل زمینه ای، علائم و نشانه های بالینی، یافته های کلینیکی و پاراکلینیکی تکمیل شد.
یافته‌ها: هفتاد و نه بیمار با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه مورد بررسی قرار گرفتند. فاکتورهای زمینه ای به ترتیب شیوع عبارت بودند از مصرف سیگار(1/29%)، اختلالات نورولوژیک )19%)، CHF (2/15%)، COPD و دیابت(9/13%). تزریق وریدی و نقص ایمنی در بیماران غیرمسن (سن کمتر از 65 سال) شایع‌تر بود. شیوع کلی علائم به ترتیب عبارت بودند از سرفه 4/92%، تب 1/91%، دفع خلط 5/78% بود. متوسط دمای بدن و تعداد نبض در بیماران مسن کمتر بود.
نتیجه‌گیری: پنومونی اکتسابی از جامعه در سالمندان با مرگ و میر بالاتری همراه بوده و از نظر شیوع بیماریهای زمینه و بخصوص تظاهرات بالینی تفاوت‌هایی با بالغین غیر مسن دارد که باید برای تشخیص صحیح بیماری به آنها توجه داشت. این مطالعه نشان داد درصد قابل ملاحظه‌ای از این بیماران دارای حداقل یک مشکل زمینه ای همراه هستند که این مسئله می تواند یکی از علل مشکل مقاومت آنتی‌بیوتیکی باشد.

---

سیروز و هیپرتانسیون پورتال بر پروفایل‌های جریان خون عروق کبدی تاثیر می گذارند. هدف از اجرای این مطالعه بررسی دقت تشخیصی برخی اندکسهای داپلر سونوگرافی کبد در تشخیص سیروز می باشد.

روش بررسی: در یک مطالعه مورد- شاهدی، 118 بیمار در دو گروه شاهد و مورد مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه مورد شامل بیماران مبتلا به سیروز کبدی تایید شده با بیوپسی و افراد گروه شاهد از افراد سالم انتخاب شدند. همه موارد مورد بررسی تحت داپلر اولتراسونوگرافی قرار می‌گرفتند. مقایسه سطح زیر منحنی ROC با عدد 5/0 توسط آزمون دقیق فیشر صورت گرفت.

یافته‌ها:فراوانی معکوس شدن جریان خون در ورید پورت، میانگین قطر ورید پورت (به ترتیب 72/2±67/12 در برابر 69/1±95/10)، میانگین (RI) hepatic arterial resistance index (به ترتیب 07/0±81/0 در برابر 09/0±74/0)، میانگین (PI) hepatic arterial pulsatility index(به ترتیب 48/0±87/1 در برابر 23/0±34/1) در گروه مورد به میزان معنی‌داری از گروه شاهد بیشتر بود. (001/0p=). حداکثر سرعت خون در ورید پورت نیز در گروه مورد به میزان معنی‌داری از گروه شاهد کمتر بود. (به ترتیب 59/5±50/16 در برابر 74/8±74/36) (001/0p=). اختلاف معنی‌داری بین میانگین‌های حداکثر سرعت خون و سرعت در پایان دیاستول در شریان کبدی دیده نشد (001/0p=). به کارگیری 1/24 سانتیمتر بر ثانیه در حداکثر سرعت خون در ورید پورت در تشخیص سیروز با دقتی معادل 45/95% (70/97%-23/91% :%95CI) همراه است. به کارگیری PI شریان کبدی معادل 54/1 یا بیشتر در تشخیص سیروز با دقتی معادل 71/85% (%29/90-%48/79 :%95CI) همراه است و RI شریان کبدی معادل 765/0 یا بیشتر در تشخیص سیروز با دقتی معادل 05/71% (%11/78-%81/62 :%95CI)همراه است.

نتیجه‌گیری: سونوگرافی داپلر و تعیین پارامترهای شریان کبدی و ورید پورت می تواند وسیله دقیقی برای سیروز باشد

---

زمینه و هدف: پره اکلامپسی نوعی سندرم اختصاصی حاملگی است که می تواند سبب مرگ و میر در مادر و جنین شود. روش های تشخیص پروتیینوری مبتنی بر انداز هگیری پروتیین ادرار 24 ساعته است که نیازمند صرف زمان برای جم عآوری ادرار است. در این مطالعه سعی شده است که تا ارزش تشخیصی ادرار هشت ساعته در تخمین پروتیینوری 24 ساعته مشخص شود. روش بررسی: در این مطالعه که به روش مقطعی در بخش زنان و زایمان بیمارستان ولیعصر مجتمع امام خمینی در سال های 1387 و 1388 انجام شده، 50 مادر باردار وارد مطالعه شدند. به مادران یک گالن جهت جم عآوری ادرار داده م یشود و پس از هشت ساعت پروتیین ادرار و همزمان حجم ادرار هشت ساعته تعیین می شد، در پایان 24 ساعت مجدداً پروتیین و حجم ادرار اندازه گیری شده و نتایج به دست آمده 27 سال و میانگین /5±5/ از نمون ههای هشت و 24 ساعته با یکدیگر مقایسه م یشد. یافت هها: میانگین سنی مادران 4 532 میلی گرم ± 79 و 1218 ± 30 هفته بود. میانگین پروتیین ادرار هشت و 24 ساعته به ترتیب 119 /5± سن بارداری 4 105 ، حساسیت پروتیینوری هشت ساعته برای mg بود. با در نظر گرفتن حد تمایز پروتیینوری هشت ساعته برابر با تشخیص پروتیینوری در ادرار 24 ساعته 61 %، ویژگی 98 %، ارزش اخباری مثبت و منفی به ترتیب 88 % و 90 % بود نتیج هگیری: حساسیت پروتیین ادراری هشت ساعته چندان بالا نیست ولی ویژگی آن قابل توجه بوده .(p<0/001) و برای تشخیص موارد نرمال بسیار مناسب است و استفاده از آن از سوی محققین پیشنهاد م یشود.

---

} زمینه و هدف: تراتوم‌ها تومورهایی هستند که از نئوپلاستیک شدن سلول‌های زایا در طول خطوط سلولی سوماتیک ایجاد می‌گردند. اکثر تراتوم‌های داخل قفسه صدری در مدیاستن قدامی ایجاد می‌گردند و تراتوم‌های داخل ریوی بسیار نادر هستند به‌طوری‌که از سال 1939 تاکنون کمتر از 100 مورد در کل جهان گزارش شده است.

معرفی بیمار: در این گزارش خانم 19 ساله‌ای را با سابقه چهار ساله سرفه بدون خلط معرفی خواهیم کرد که مبتلا به تراتوم داخل ریوی در لوب‌های میانی و فوقانی ریه راست بود که پس از توراکوتومی خلفی- طرفی راست ضایعه به‌طور کامل خارج شده و مورد بررسی پاتولوژیک قرار گرفته تشخیص تایید گردید.

نتیجه‌گیری: تراتوم‌های داخل ریه تومورهای نادری هستند که از پاچ سوم حلقی منشا گرفته، در اکثر موارد به‌صورت ضایعات کیستیک پدیدار شده و از نظر بافت‌شناسی از دو یاسه لایه جنینی تشکیل می‌گردند. علایم آنها غیراختصاصی و به‌صورت درد سینه، سرفه، هموپتیزی یا تریکوپتیزی می‌باشد. با توجه به پتانسیل این تومورها در دژنرسانس بدخیم و پارگی خودبه‌خود در تمام موارد توصیه شده است این تومورها خارج گردند.

---

800x600 زمینه و هدف: سم بوتولینیوم (دیسپورت) نوعی سم قوی و نیمه بیولوژیک است. این ماده در شکل دارویی خود به‌عنوان یک روش درمانی قابل قبول برای اختلالات خوش‌خیم آنال مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر داروی دیسپورت تزریق شده در اسفنکتر آنال در درمان فیشر مزمن آنال در مقایسه با روش جراحی اسفنکتروتومی لترال اینترال است.

روش بررسی: 36 بیمار در دو گروه مساوی 18 نفره وارد مطالعه شدند. در گروه دیسپورت، 25 واحد سم بوتولینیوم به داخل اسفنکتر در ساعت‌های 3 و 9 در وضعیت لیتوتومی (در مجموع به‌میزان 50 واحد) تزریق شد و در گروه جراحی عمل اسفنکتروتومی کناری- داخلی در سمت چپ انجام شد. نتیجه جراحی و تزریق دیسپورت شامل کاهش درد، بهبودی فیشر و بروز عارضه بی‌اختیاری دفع گاز و مدفوع در دو گروه و در یک دورۀ پی‌گیری شش ماهه با یکدیگر مقایسه شد.

یافته‌ها: میانگین سنی و نسبت جنسی دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. شدت درد پس از درمان در گروه جراحی پایین‌تر از گروه دیسپورت بود (7/0±4/0 در مقابل 6/2±2/3، 001/0p<). میزان بهبودی در گروه جراحی بالاتر از گروه دیسپورت بود (95% در مقابل 6/44%، 001/0p<). عارضه بی‌اختیاری پس از شش ماه در هر دو گروه دیده نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به‌نظر می‌رسد تزریق توکسین بوتولینیوم روش درمانی مناسبی در مقایسه با جراحی اسفنکتروتومی در درمان فیشر آنال مزمن نمی‌باشد. انجام مطالعات بیشتر برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر ضروری است.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

---

زمینه و هدف: اهدافی نظیر مطالعه رفتار جمعیت‌های نرونی، کشف مکانیزم‌های ارتباطی مغز با سایر اندام‌ها، کشف روش‌های درمان بیماری‌های سیستم عصبی و ساخت پروتزهای عصبی مصنوعی، نیازمند به‌کارگیری الگوریتم‌هایی خودکار برای طبقه‌بندی اسپایک‌های نرونی می‌باشند. با این حال به‌دلیل نسبت پایین سیگنال به نویز در اسپایک‌های نرونی، طبقه‌بندی این سیگنال‌ها پروسه‌ای دشوار محسوب می‌شود. در این پژوهش، به‌دنبال طراحی الگوریتمی خودکار، برای طبقه‌بندی اسپایک‌های هم‌شکل ثبت شده از یک ناحیه مشخص از سیستم اعصاب می‌باشیم.

روش بررسی: پروسه طبقه‌بندی اسپایک‌های نرونی، عموماً از سه مرحله آشکارسازی، استخراج ویژگی و طبقه‌بندی تشکیل شده است. در این مقاله ابتدا با به‌کارگیری آماره‌های سیگنال، اسپایک‌ها را از داده خام اولیه جداسازی نمودیم (مرحله آشکارسازی) و در مرحله بعد، با انتخاب تعداد محدودی از اسپایک‌ها به‌عنوان نمونه (ویژگی)، به آموزش یک شبکه عصبی RBF، جهت طبقه‌بندی این سیگنال‌ها پرداختیم. ایده استفاده از شبکه‌های عصبی شعاعی، امکان غلبه بر مشکل عدم تفکیک‌پذیری خطی را که در غالب مسایل طبقه‌بندی سیگنال‌های نرونی وجود دارد، به‌وجود آورده است.

یافته‌ها: الگوریتم ارایه شده، قادر است پس از یادگیری تعداد محدودی اسپایک به‌عنوان نمونه، هر تعداد اسپایک را (از همان مجموعه آموخته شده) طبقه‌بندی نماید. نتایج به‌دست آمده از شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که گرچه این الگوریتم Radial Basis Spike Sorter (RBSS) دارای خطای مثبت- کاذبی تقریباً مشابه با سایر الگوریتم‌ها می‌باشد، با این حال در عین سادگی و با حفظ کمترین پیچیدگی محاسباتی، از سرعت نسبتاً بالاتری برخوردار است.

نتیجه‌گیری: الگوریتم طراحی شده، می‌تواند برای اهدافی که در آن‌ها به پردازش و طبقه‌بندی بلادرنگ اسپایک‌ها نیاز است، به‌کار برود.

---

مقدمه: کیست‌های ساده پانکراس از انواع کمپلکس کوچک‌تر بوده و بیشتر در نواحی دیستال پانکراس قرار دارند. معمولاً این کیست‌ها بدون علامت بوده و می‌توانند به‌طور نگهدارنده تحت نظر قرار گیرند ولی تاکنون در مورد درمان کیست‌های بزرگ و علامت‌دار به‌خصوص کیست‌های واقع در سر پانکراس کارآزمایی بالینی انجام نشده است.

معرفی بیمار: در این گزارش به مطالعه پسر هشت ساله‌ای پرداخته می‌شود که دارای یک کیست حقیقی و بزرگ علامت‌دار در سر پانکراس بود که با انوکلئاسیون کیست به‌جای عمل ویپل و بدون هیچ‌گونه عارضه‌ای در پی‌گیری یک‌ساله تحت درمان قرار گرفت.

نتیجه‌گیری: با توجه به نادر بودن کیست‌های ساده تاکنون مطالعه‌ای که انواع روش‌های جراحی را در موارد دارای اندیکاسیون با یکدیگر مقایسه نماید انجام نشده است. به‌نظر می‌رسد اعمال بزرگ جراحی نظیر ویپل برای درمان این کیست‌ها نامناسب و دارای مورتالیتی و بالاخص موربیدیتی قابل توجه‌ای باشند و انوکلئه کردن این کیست‌ها در موارد علامت‌دار ضمن این‌که از نظر درمانی اقدامی مناسب است با عارضه زودرس و یا دیررسی نیز همراه نباشد، گرچه برای اثبات این نظر انجام مطالعات بیشتر ضروری می‌باشد.

---

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی ناخوشی‌های مزمن و پیش‌رونده روانی هستند که هنوز عامل سببی آن‌ها مشخص نشده، ولی عوامل ویروسی مانند سیتومگالوویروس (CMV) به‌احتمال در پاتوژنز این اختلالات نقش دارند. هدف از مطالعه کنونی بررسی سطح آنتی‌بادی اختصاصی سیتومگالوویروس انسانی و نیز پی بردن به بودن یا نبود ژنوم این ویروس در سرم و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی بیماران اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی در مقایسه با گروه کنترل می‌باشد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی بوده و از مهر تا اسفند 1392 بر روی نمونه سرم و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی 46 بیمار اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و 46 نفر به‌عنوان کنترل سالم، در گروه ویروس‌شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ابتدا با تست الایزا تیتر آنتی‌بادی اختصاصی سیتومگالوویروس در دو گروه مورد مطالعه، سنجش شد. سپس بر روی نمونه‌های سرولوژی مثبت و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی تست Real-time PCR جهت بررسی حضور ژنوم CMV انجام پذیرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیتر آنتی‌بادی در گروه بیماران روانی نسبت به گروه کنترل سالم به‌طور معنادارای بالاتر بود (009/0P=)، در‌حالی‌که پس از انجام Real-time PCR، ژنوم سیتومگالوویروس در هیچ‌کدام از نمونه‌های بیمار و سالم یافت نشد.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه مشاهده شد که تیتر آنتی‌بادی اختصاصی سیتومگالوویروس در گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی به‌طور معناداری بالاتر از این مقدار در گروه کنترل سالم است. بنابراین احتمال می‌رود که این ویروس در پاتوژنز این اختلالات روانی نقش ایفا کند.

---