جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای گرانپایه

لعبت گرانپایه، صدف علی پور،
دوره 60، شماره 6 - ( 6-1381 )
چکیده

مقدمه: عفونتهای نکروزان نسج نرم، جزو خطرناکترین عفونتها در انسان می باشند و از مورتالیته بالائی نیز برخوردارند. درمان این بیماری باید بسیار سریع و اگرسیو باشد و شامل جراحی فوری بصورت دبریدمان رادیکال تمام بافتهای نکروتیک همراه آنتی بیوتیک مناسب باشد.

مواد و روشها: هدف از اجرای این مطالعه، بررسی مورتالیته و مدت پاسخ به درمان و برخی از عوامل موثر در مورتالیته در بیماران ما است. مطالعه توصیفی و رتروسپکتیو می باشد. روش انجام کار به این صورت می باشد که پرونده همه بیماران مبتلا به عفونتهای نکروزان نسج نرم شامل فاشیت نکروزان، گانگرن گازی، میونکروز، گانگرن فورنیه یا بیماری فورنیه، عفونتهای همولیتیک استرپتوکوکی مراجعه کننده به بیمارستانهای سینا و امیراعلم در فاصله سالهای 78-1368 مورد بررسی قرار گرفت. فقط موارد ناقص و غیرقابل بررسی حذف شد. اطلاعات بدست آمده از نوشته ها و دستورات پزشکان وارد پرسشنامه ها گردیده با برنامه کامپیوتری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: تعداد کل پرونده های قابل بررسی 36 مورد بود. نتایج حاصله را می توان به این صورت خلاصه نمود: سن متوسط بیماران 47.69 سال، 7 بیمار زن و بقیه مرد بودند. مورتالیته کلی 16.7 درصد بوده است. زمان متوسط پاسخ به درمان 10 روز بوده است. شایعترین محل بیماری، پرینه و شایعترین علت، آبسه پری آنال بود. شایعترین بیماری زمینه ای نیز دیابت بود. نصف بیماران ابتدا به مرکز غیر جراحی مراجعه و درمانهای غلط دریافت کرده بودند که این گروه مورتالیته بالاتری داشتند.

نتیجه گیری و توصیه ها: آشنائی اطبا عمومی با عفونتهای نکروزان نسج نرم ضروری می باشد تا بیماران فورا به مراکز جراحی ارجاع شوند. در مرکز ما مورتالیته قابل قبول بود ولی می تواند کاهش یابد. جنس، محل عفونت، بیماری زمینه ای و علل بیماری در بیماران ما مشابه آمار خارجی بوده، بجز الکلیسم، بنابراین آمار و اطلاعات خارجی احتمالا قابل انتساب به بیماران ایرانی نیز خواهد بود.


علی یعقوبی نوتاش، لعیت گرانپایه، علیرضا آشتیانی، غلامعباس عبادی،
دوره 63، شماره 7 - ( 1-1384 )
چکیده

مقدمه: از بین بردن مو جهت آماده سازی ناحیه عمل و میزان بروز عفونت زخم جراحی همواره مورد بحث بوده است. مطالعه حاضر به مقایسه میزان عفونت زخم بعد از عمل با دو روش تیغ زدن در شب قبل از عمل واستفاده از مو زن برقی در صبح روز عمل پرداخته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 200 بیمار مرد که جهت جراحی الکتیو از مرداد 1379 تا اردیبهشت 1380 به بیمارستان سینا مراجعه کردند مورد بررسی قرار گرفته و به دو گروه تقسیم شدند که در یک گروه از تیغ در شب قبل از عمل و در گروه دیگر از موزن برقی در صبح روز عمل استفاده شد و میزان بروز عفونت زخم بعد از عمل طی 15 روز پیگیری در آنها بررسی گردید.
یافته ها: میزان بروز عفونت زخم 5/5% بود (3 مورد در گروهی که موزن برقی و 8 مورد در گروهی که تیغ استفاده شده بود) و ریسک بروز عفونت در گروه اول 7/2 برابر گروه دوم بود (با حدود اطمینان 82/6 تا 04/1) .
نتیجه گیری و توصیه ها: میزان بروز عفونت زخم در گروهی که از مو زن برقی در صبح روز عمل استفاده شده بود نسبت به گروهی که در آنها از تیغ در شب قبل از عمل مصرف شده بود، کمتر بود. لذا استفاده از موزن برقی در صبح روز عمل جهت از بین بردن موهای ناحیه به جای استفاده از تیغ منطقی به نظر می رسد.


مرجان لعل، لعبت گرانپایه، فرانک خدادادی، آزاده صلواتـی‌پور، احمدرضا صادقی،
دوره 66، شماره 6 - ( 6-1387 )
چکیده

زمینه و هدف: در تشخیص آپاندیسیت حاد، روش‌های تصویربرداری متعددی و همچنین روش‌های نمره‌دهی مختلفی (scoring) با تکیه بر علائم و نشانه‌های بیمار به‌کار می‌رود. هدف از این مطالعه مقایسه بین سیستم نمره‌دهی MANTRELS که توسط آقای Alfredo Alvarado پیشنهاد شده، با یافته‌های سونوگرافی بود.

روش بررسی: این مطالعه به صورت مشاهده‌ای و آینده‌نگر طی سال 83-84، برروی 106 بیمار مراجعه‌کننده به بیمارستان سینا با درد حاد شکم مشکوک به آپاندیسیت حاد انجام شد.

یافته‌ها: بیماران بیشتر در گروه سنی 20 تا 29 سال با ارجحیت آقایان بودند. از 106 بیماری که تحت عمل آپاندکتومی قرار گرفتند، 100 بیمار آپاندیسیت حاد داشته و شش نفر آپاندکتومی منفی شدند. از 100 بیماری که آپاندکتومی مثبت شدند 88% بیماران نمره آلوارادو ≥6 و 12% نمره ≤5 داشتند و از شش بیماری که آپاندکتومی منفی شدند 7/66% نمره آلوارادو ≤5 و 3/33% نمره ≥6 داشتند، که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (005/0=p). در بیمارانی که سونوگرافی شدند در 9/71% از بیمارانی که آپاندیسیت حاد داشته و در 25% از بیمارانی که آپاندیسیت حاد نداشتند، نتایج سونوگرافی غیرطبیعی گزارش شده بود که این تفاوت معنی‌دار نبود (08/0=p). در مطالعه ما دقت تشخیصی نمره آلوارادو مساوی یا بالاتر از شش، 88% و یافته‌های سونوگرافی 9/71% بود. با در نظر گرفتن نمره آلوارادو 6≤ و یافته‌های غیرطبیعی سونوگرافی این دقت تشخیصی به 2/97% افزایش می‌یابد.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که نقش معاینه بالینی و یافته‌های آزمایشگاهی در تشخیص آپاندیسیت حاد مهم‌تر از سونوگرافی به تنهایی می‌باشد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb