آزمایشهای انجام شده در این مطالعه ثابت کردند که:1- نه تنها ویروسهای کوچک (آنتروویروسها) بلکه ویروسهای درشتی که اندازه آنها در حدود 200 میلی مو می باشد ( واکسین) به سهولت می توانند از راه ریشه به داخل پیکر گیاه راه یافته و در اندک زمانی درون اندامهای هوائی نبات و حتی میوه آن حضور یابند و بر حسب عوامل متعددی از قبیل نوع ویروس، وضع بیولژیکی آن هنگام ورود بداخل اندامهای گیاهی، درجه حرارت محیط زندگی گیاه و احتمالاً محل آن در اندامهای نبات از چند روز تا چند ماه در بافتهای گیاهان زنده بمانند.2- اشعه ماوراء بنفش و محلول های ویرولیسید نظیر آب کلر و پرمنگنات پتاسیم در روی ویروسهائی که درون اندامهای گیاهی قرار دارند اثر نمی کند.ویروسهای پلیومیلیت، کوکساکی، اکو، هپاتیت عفونی، آدنوویروسها و رئوویروسها در مدفوع بیماران و افراد ضاهراً سالمی که به اشکال خفیف و بدون علامت بیماریهای ناشی از ویروسهای نامبرده مبتلا شده اند بوفور یافت می شوند از این رو در کشور ایران و بطور کلی در کشورهائیکه از مدفوع انسان بعنوان کود طبیعی در کشاورزی و بخصوص در سبزیکاری استفاده می شود میتوان سبزیهائی را که خام مصرف می شود و احتمالاً بعضی از میوه ها را یکی از مهمترین عوامل انتشار بیماریهائی محسوب کرد که ویروس مولد آنها در مدفوع و یا پیشاب وجود دارد.
