مجله دانشکده پزشکی

---

---

دو بیمار فشار خونی را که دچار به آتروفی کلیه یکطرفه بودند در طی هفت سال در تحت درمان جراحی نفرکتومی همراه با (کورتاژ سورنال) قرار دادیم بیمار اول را در سن 15 سالگی و بیمار دوم را در سن 7 سالگی عمل کردیم.
بیمار اول ما که 7 سال قبل در سن 15 سالگی عمل شد الان 22 سال دارد حال عمومی او خوب فشار خونش 11/13 و رشد بیمار که قبل از عمل جراحی خوب نبود الان کامل است و براحتی به کارهای خود ادامه می دهد و هیچ گونه ناراحتی ندارد.
بیمار دوم که در سن 7 سالگی در هفت ماه قبل عمل شد با وجود اینکه فشار خونش قبل از عمل 11/22 بود و هفته ای سه بار گاهی بیشتر دچار به حملات تشنجی و حالت نیمه اغماء می شد بعد از عمل جراحی فشارش به 6/ 5/11 رسیده و حملات تشنجی تکرار نگردیده است. حال عمومی مریض بسیار رضایت بخش است. در مقایسه با آماری که مصنفین آنگلوساکسن و فرانسوی راجع به مرگ و میر این بیماران بعد از عمل جراحی و یا بازگشت فشار خون انتشار داده اند آیا می توان به این نتیجه رسید که نتایج درخشان حاصله در بیماران ما به ما امیدواری بیشتری در درمان این بیماران خواهد داد؟

---

---

---

---

به مناسبت یکی از اشکال نسبتاً نادر بیماری کوآرکتاسیون آئورت که در بیمارستان خزانه بدان برخورد نموده‌ایم و با موفقیت عمل گردید سعی شده است تا در این مقاله با مراجعه به نشریات پزشکی مختلف جهان بررسی کاملی در این باره بعمل آید.از این مطالعه چنین برمی‌آید که این بیماری نسبتاً خطرناک بوده و مبتلایان بدان غالباً به چهل سال نمی‌رسند. بعلاوه خطر این بیماری در نوزادان و زنان باردار بیشتر بوده و عواقب شدید این بیماری مادر و جنین هر دو را تهدید می‌نماید. از این رو است که غالب آمارهای مختلف چنین نشان می‌دهد که بهتر است این گونه بیماران را قبل از آنکه مبتلا به عواقب وخیم آن گردند عمل نمود و نتیجه عمل جراحی حتی در اشکال شیرخواران و اشخاص نسبتاً مسن نیز بالنسبه رضایت‌بخش می‌باشد.از مقایسه علائم بیمار مورد مطالعه با اشکال معمولی این بیماری چنین استنتاج می‌شود که:1- نارسایی قلب چپ که سبب مراجعه بیمار ما شده است در موارد نادری دیده می‌شود.2- فشار خون شریانی در بیمار ما در هر دو بازو 70/130 و در حدود طبیعی بوده است که این خود در کمتر از موارد دیده می‌شود.3- بررسی نسج برداشته شده به هنگام عمل تشخیص آنژیوگرافی یعنی انسداد کامل ایستم آئورت را تأیید نموده است.

---

بیمار مردی 40 ساله ، زارع ، اهل و ساکن اراک با دمل جدار قفسه صدری و سابقه پنوموپاتی دو ماهه که با بکار بردن درمانهای طبی و آنتی بیوتیکهای با دامنه اثر وسیع بهبودی نسبی در حال عمومی بیمار ظاهر می شود و دمل جدار قفسه صدری گشوده می گردد. در دوره نقاهت علائم عفونی در بیمار پیدا شده و به دنبال آن ابتلاء مغز به صورت پیدایش استفراغ، حالت خواب آلودگی و فلج نیمه بدن و آفازی بروز می کند . آزمایشات و بررسی های بالینی و پاراکلینیکی وجود دمل متاستازی ناحیه تامپورواکسیپیتال را محرز می کند. بیمار با همین تشخیص تحت عمل جراحی مغز قرار می گیرد.از دمل مغزی چرک غلیظ زرد سبز رنگ خارج می شود که در کشت و سپس به کمک آزمایشات لازم وجود نوکاردیا استروئیدس را جدا و مشخص می کند و بدین وسیله وجود بیماری در ایران برای اولین بار ثابت و گزارش می شود.

---

از آنچه در قسمتهای پیش یادآوری گردید چنین می توان استنباط نمود که بیماری فئوکرموسیتوم هر چند از جمله علل نسبتاً نادر فشار خون می باشد ولی با توجه به امکان درمان قاطعی که هم اکنون برای آن وجود دارد اقدام به شناسایی آن در مورد هر بیمار جوان مبتلا به فشار خون خاصه اگر دارای فشار خون متغیر باشد باید به عمل آید و اندازه گیری مکرر خون خاصه هم زمان با حملاتی که بیمار از آن شکایت دارد یکی از طرق کشف بیماری است.تشخیص آزمایشگاهی بیماری نسبتاً آسان بوده و در غالب نقاط امکان پذیر می باشد و از آن میان بیش از همه اندازه گیری متابولیت های آدرنالین و نورآدرنالین سبب تشخیص بیماری می گردد.درمان جراحی خاصه در مواردی که ضایعه نئوپلازیک پراکنده در کار نبوده و تومور واحد می باشد موثرترین روش درمان این بیماریست . ولی داروهای مهارکننده بتاسپتورها و آدرنولیتیک ها در کنترل بیماری در مواردی که امکان جراحی وجود نداشته باشد بسیار سودمند است.تذکر - آرتروگرافی ها و رتروپنوموپریتوان در بیمارستان مهر ( تهران) بوسیله استاد محترم آقای دکتر مسیح انجام گرفته است.

---

اسپور باسیلوس سرئوس به صورت گسترده‌ای در طبیعت پراکنده بوده و می‌توان آن را از مواد غذایی گوناگونی جدا نمود. این باکتری تولیدکننده انتروتوکسینهای مولد اسهال و تهوع‌ بوده و قادر به ایجاد سندرم اسهال و تهوع می‌باشد. بررسی وجود این باکتری در شیر خشک نوزادان به لحاظ سن کم مصرف‌کنندگان و احتمال بیماری‌زایی آن از اهمیت بسزایی برخوردار می‌باشد.

روش بررسی: 60 نمونه شیر خشک نوزاد از نظر وجود باسیلوس سرئوس مورد آزمایش قرار گرفت. یک میلی‌لیتر از رقت 1/0 بر روی چهار پلیت فنل رد آگار دارای مانیتول، زرده تخم مرغ و سولفات پلی‌میکسین B کشت داده شد و پلیت‌ها در دمای 30 درجه سلسیوس به مدت 24 ساعت در گرمخانه‌ گذاشته شدند. سپس بر روی کلنی‌های مشکوک آزمونهای تاییدی انجام پذیرفت.

یافته‌ها: از میان 60 نمونه شیر خشک نوزاد، 11 نمونه دارای بیش از cfu/g 10 باسیلوس سرئوس و از این میان چهار نمونه حاوی بیش از cfu/g 102 باسیلوس سرئوس بود. 49 نمونه دیگر دارای کمتر از cfu/g 10 باسیلوس سرئوس بودند.

نتیجه‌گیری: لازم است حد مجاز باسیلوس سرئوس در شیرخشک به کمتر از cfu/g 10 کاهش یابد. بدین منظور پیشنهاد می‌گردد از روش ارائه شده در این مقاله و انجام آزمون‌های حساسیت به پنی‌سیلین، همولیز بتا و چگونگی رشد در° c 45 جهت تایید استفاده گردد.

---

زمینه و هدف: جاگذاری صحیح لوله تراشه در اعمال جراحی، موارد احیای قلبی-ریوی، بخش مراقبت‌های ویژه و انتقال بیماران حایز اهمیت فراوان است. هدف از این مطالعه تعیین فواصل مربوط به راه هوایی در جمعیت ایرانی است.

روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی 75 بیمار II, III ASA class مراجعه‌کننده به بخش ریه بیمارستان امام‌خمینی از نظر تعیین فواصل گوشه لب تا تارهای صوتی و نیز کارینا بررسی شدند.

یافته‌ها: تعداد 71 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه شامل 45 بیمار (4/63%) مذکر و 26 بیمار (6/36%) مونث بودند. دندان‌های قدامی فوقانی تا طناب‌های صوتی در جنس مذکر، mm75/0±83/16 و در جنس مونث، mm12/1±04/15 بود. فاصله طناب‌های صوتی تا کارینا در جنس مذکر mm98/0±1/13 و در جنس مونث mm96/0±6/11 بود (001/0 

نتیجه‌گیری: اگرچه در این مطالعه ارتباط طول تراشه و قد افراد مستقیم بود و اگرچه متوسط قد جمعیت ایرانی از جمعیت اروپایی و امریکایی کوتاه‌تر است، به نظر می‌رسد عمق جاگذاری صحیح لوله تراشه در ایرانی‌ها از مقادیر توصیه شده کتب درسی با رفرانس اروپایی و امریکایی در جنس مرد و زن (23 و21 سانتی‌متر) بیشتر باشد. تفاوت فواصل بینی- تار صوتی با دندان‌های ثنایا- تار صوتی در جمعیت مورد مطالعه 3-2 سانتی‌متر بود. با توجه به تعداد بیماران بررسی شده پیشنهاد می‌کنیم مطالعه‌ای با حجم نمونه بزرگتر در جمعیت ایرانی به عمل آید تا قابل تعمیم به گروه‌های بزرگتر بالینی باشد.

---

زمینه و هدف: پرولاپس ارگان‌های لگنی و علایم ادراری همراه با آن یک اختلال شایع در میان زنان مسن است که جهت افزایش امید به زندگی و بهبود کیفیت زندگی زنان، درمان آن ضروری می‌باشد. لذا با توجه به به‌کارگیری تست‌های یورودینامیک در تشخیص پاتوفیزیولوژی اختلالات سیستم ادراری و نوع درمان مناسب و همچنین دسترسی ناکافی به دستگاه مورد نظر، این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه نتایج این تست و شکایات بیمار در بیماران با پرولاپس لگنی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، طی 18 ماه، 105 بیمار در درمانگاه ولیعصر، بیمارستان امام خمینی با درجاتی از پرولاپس ارگان‌های لگنی وارد مطالعه شدند و بر اساس پرسشنامه UDI-6 بیماران به دو گروه 66 نفری با بی‌اختیاری ادراری (گروه 1) و 39 نفری بدون آن (گروه 2) با داشتن رضایت‌نامه مورد بررسی تست‌های یورودینامیک قرار گرفتند.
یافته‌ها: بر اساس پرسشنامه، تکرر و نشت ادرار، بی‌اختیاری اضطراری و استرسی در گروه بیماران با بی‌اختیاری بیشتر بود (001/0p<). پارامترهای یورودینامیک به‌جز حجم تمایل به ادرار اولیه و نرمال به‌طور مشخص در دو گروه تفاوتی نداشت. حساسیت و ویژگی نشت اضطراری ادرار در گروه 1 به‌ترتیب: 22 و 8/68 و در گروه 2، 30 و 5/65% و نشت استرسی در گروه 1 به‌ترتیب: 4/25 و 100 و در گروه 2، 1/57 و 9/71% بود.
نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر با توجه به ویژگی و حساسیت به‌دست آمده از شکایات بیمار و تست یورودینامیک به‌نظر می‌رسد، در بیماران پرولاپس لگنی نیازمند به جراحی، به‌منظور ارزیابی بی‌اختیاری ادراری مخفی، بهتر است که بررسی یورودینامیک انجام گردد.